‘VROOMS’ TO LET: ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΝΟΙΚΙΑΣΤΕ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΟ!

Όσοι έχουν επιλέξει τις διακοπές με τροχόσπιτο, εκτός από τα πρακτικά οφέλη που απολαμβάνουν, συνήθως «γουστάρουν και τη φάση». Δεν είναι μόνο η ελευθερία στις επιλογές και η εξοικονόμηση χρημάτων τα κίνητρά τους, αλλά το ότι αυτός ο τρόπος διακοπών αποτελεί έναν προορισμό από μόνος του. Στα λίγα τετραγωνικά του, συσφίγγονται ή δοκιμάζονται οι σχέσεις των ενοίκων, ενώ το «οικοσύστημα» του κάμπινγκ αναβιώνει σχέσεις κλασικής γειτονιάς. Επιπλέον, το ίδιο το τροχόσπιτο, η φροντίδα και ο εξοπλισμός του, γίνεται χόμπι για τον κάτοχό του που μπαίνει σε mood διακοπών πολύ πριν ξεκινήσει για τον προορισμό του.

Αν το κλασικό τροχόσπιτο απευθύνεται σε όσους γοητεύονται από την περιπέτεια του backpacking αλλά δεν διανοούνται να στερηθούν στοιχειώδεις ανέσεις, το αυτοκινούμενο πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Συνδυάζει τροχόσπιτο και αυτοκίνητο στο ίδιο πακέτο, κάτι που σημαίνει πιο ασφαλές, άνετο και γρήγορο ταξίδι. Σημαίνει, επίσης, μεγαλύτερη άνεση και ευκολία πρόσβασης. Με μήκος που, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν ξεπερνά αυτό ενός μικρού φορτηγού, το αυτοκινούμενο μπορεί να κινηθεί και να σταθμεύσει ακόμη και σε αστικό περιβάλλον, δίνοντας πολλές επιλογές στους επιβάτες του. Ουσιαστικά, έχεις ένα σπίτι σε compact διαστάσεις και, αν χρειαστεί, μπορείς να διανυκτερεύσεις μέσα σε αυτό οπουδήποτε. Ακόμη, δεν χρειάζεσαι έξτρα χώρο για τη φιλοξενία του -για παράδειγμα, το χειμώνα- και είσαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος για αναχώρηση. Όπως με ένα αυτοκίνητο. Το μειονέκτημα του αυτοκινούμενου σε σχέση με ένα απλό τροχόσπιτο είναι ότι άπαξ και εγκατασταθείς σε κάποιον χώρο φιλοξενίας, πρέπει να διαθέτεις κάποιο έξτρα μέσο μετακίνησης – συνήθως ποδήλατο ή μηχανάκι.

«
Είναι δύο διαφορετικά πράγματα», εξηγεί στο WE ο Θεόδωρος Βλαχογιάννης, πρόεδρος της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινούμενων Τροχόσπιτων. «
Ενώ μοιάζουν, το αυτοκινούμενο είναι ένα μέσο με τεράστια δυναμική. Μπορείς να απολαμβάνεις καθόλη τη διάρκεια του έτους τον ελεύθερό σου χρόνο, όπως εσύ νομίζεις».

Το αυτοκινούμενο εκπροσωπεί μιαν αντίληψη αναψυχής που αποδίδεται συνοπτικά με τον όρο «περιηγητικός τουρισμός», με συχνή μετακίνηση που αποσκοπεί στο να έρθει κανείς σε επαφή με όσο το δυνατό περισσότερες δυνατότητες προσφέρει μια περιοχή. Πρόκειται για έναν τρόπο διακοπών που είναι πολύ διαδεδομένος σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία. Στην Ελλάδα, η αγορά των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων άνοιξε ουσιαστικά μετά το 2003. Μέχρι τότε, οι όποιες εισαγωγές αφορούσαν λίγα μεταχειρισμένα οχήματα. Από εκείνη τη χρονιά, το αυτοκινούμενο ταξινομείται και κατατάσσεται στην κατηγορία του Ι.Χ., κάτι που έδωσε ώθηση στις πωλήσεις του είδους – μέχρι να το καταστήσει η κρίση είδος πολυτελείας.

Υπάρχει, όμως, η δυνατότητα ενοικίασης, που μπορεί να φέρει κάποιον σε μια πρώτη επαφή με το μέσο, ώστε να κρίνει αν του ταιριάζει. Μια από τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα είναι η Camper Club. Ο ιδιοκτήτης της, Γιώργος Παναγούλιας, λέει ότι σε ποσοστό 90% οι χρήστες της υπηρεσίας είναι ξένοι.

«
Εκτιμούν τις δυνατότητες που προσφέρει η χώρα μας στο αυτοκινούμενο τροχόσπιτο. Καταρχάς, το ήπιο κλίμα, που τους επιτρέπει να παραμένουν κυρίως εκτός οχήματος. Δεύτερον, την ασφάλεια: Από το 2004 που κάνουμε ενοικίαση, έχουμε ελάχιστα περιστατικά φθοράς στην Αθήνα και κανένα στην υπόλοιπη χώρα. Τρίτον, οι ξένοι έρχονται και για την εμπειρία του ελεύθερου κάμπινγκ, διότι δεν είμαστε αυστηροί στο θέμα αυτό». Εξάλλου, η στάθμευση είναι καθ’όλα νόμιμη, εφόσον δεν μεταποιηθεί η βασική διάταξη του οχήματος, με ξεδίπλωμα της τέντας, τραπεζάκια έξω κλπ. «
Εμείς τους προτείνουμε και εκδρομές ή καταρτίζουμε ειδικό εξατομικευμένο πλάνο, ανάλογα με τις ανάγκες τους. Πολύ δημοφιλείς εξορμήσεις είναι ο γύρος της Πελοποννήσου, η Χαλκιδική, αλλά και νησιά με υποδομές, όπως η Κρήτη», καταλήγει ο κύριος Παναγούλιας.

Ένα από τα στοιχεία που κάνει ελκυστικό τον περιηγητικό τουρισμό στην Ελλάδα είναι ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας σε μικρές αποστάσεις. «
Τέτοιου είδους προορισμός είναι η Ήπειρος», λέει ο κύριος Βλαχογιάννης. «
Αυτό που λείπει, όμως, όχι μόνο από τη συγκεκριμένη περιοχή, είναι οργανωμένοι χώροι υποδοχής, για την εξυπηρέτηση των camper. Ως λέσχη, πιέζουμε προς αυτή την κατεύθυνση – το κάναμε και σε πρόσφατη συνάντησή μας με τον υπουργό υποδομών, μεταφορών και δικτύων. Εκτιμούμε ότι είμαστε πλέον κοντά στο να θεσμοθετηθεί με προεδρικό διάταγμα η δυνατότητα δημοτικών αρχών και ιδιωτών να δημιουργούν ανάλογες εγκαταστάσεις. Έτσι, θα δοθεί η δυνατότητα στη χώρα -και στην ηπειρωτική- να υποδεχθεί αυξημένο αριθμό τουριστών αυτής της κατηγορίας».

Τα camper stop προσφέρουν μεταξύ άλλων ανεφοδιασμό σε νερό, παροχή ρεύματος και δυνατότητα απόρριψης των λυμάτων από τη χημική τουαλέτα, το μπάνιο και την κουζίνα των οχημάτων. Τα αυτοκινούμενα συγκεντρώνουν αυτά τα απόβλητα σε μεγάλες δεξαμενές, ο όγκος των οποίων επαρκεί για 3 ή 4 μέρες χρήσης από μία τετραμελή οικογένεια. Όποιος δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις στη σχεδίαση και την κατασκευή των camper, μάλλον θα εκπλαγεί από τις επιδόσεις τους, όχι μόνο στον τομέα της απόδοσης των κινητήρων και των συστημάτων ασφαλείας, αλλά και των ευκολιών που προσφέρουν σε επίπεδο διαβίωσης. Τα περισσότερα εξοπλίζονται, μετά την αγορά τους, με ηλιακούς συλλέκτες που εξασφαλίζουν ένα μέρος της ενέργειας που χρειάζεται για τη λειτουργία περιφερειακών συσκευών. Η εσωτερική τους σχεδίαση εκμεταλλεύεται στο μέγιστο κάθε διαθέσιμο χώρο, με αναδιπλούμενα έπιπλα, περιστρεφόμενα καθίσματα και άλλες πρακτικές εφαρμογές, ενώ συνήθως προβλέπεται και χώρος για τη φιλοξενία ενός δικύκλου, ποδηλάτου ή σκούτερ.

« Το δικό μου», περιγράφει ο κύριος Βλαχογιάννης, « διαθέτει από δορυφορική τηλεόραση και λοιπά συστήματα ψυχαγωγίας, μέχρι βιβλιοθήκη. Το έχω, επίσης, εξοπλίσει με γεννήτρια ρεύματος για την περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούν την παραγωγή ηλιακής ενέργειας, ενώ για τα κρύα του χειμώνα υπάρχει μια ιδιαίτερα αποδοτική σόμπα που δημιουργεί την απαραίτητη θαλπωρή. Κάθεσαι μέσα, στους 22 βαθμούς, και απολαμβάνεις το χιόνι που πέφτει στο παράθυρο. Είναι καταπληκτικό. Πολλές φορές, λέω στα μέλη ‘πώς ζούσαμε χωρίς αυτοκινούμενο;’ – γιατί εγώ δεν επένδυσα σε εξοχικό. Επένδυσα σε ένα μέσο το οποίο μου δίνει τη δυνατότητα να ταξιδέψω και να γνωρίσω και άλλον κόσμο».

Μας πείθει, σχεδόν, να εντρυφήσουμε στις απολαύσεις του περιηγητικού τουρισμού. Επισημαίνει, πάντως, ότι ένας αρχάριος χρήστης καλό θα είναι να ενταχθεί σε κάποια πιο έμπειρη ομάδα, τουλάχιστον για την αρχή. Η Λέσχη δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής στις συναντήσεις-εξορμήσεις της, όχι μόνο σε ιδιοκτήτες, αλλά και σε ενοικιαστές.

Όσον αφορά το κόστος ενοικίασης, ξεκινά από τα 120-130 ευρώ ημερησίως, με τις τιμές να διαμορφώνονται ανάλογα με το μέγεθος του οχήματος και την περίοδο. Οι τιμές αυτές, επισημαίνει ο κύριος Παναγούλιας, είναι τελικές – δηλαδή συμπεριλαμβάνουν και τη μικτή ασφάλεια, ενώ δεν υπάρχει επιπλέον χιλιομετρική χρέωση. Αν κάποιος θέλει έξτρα ευκολίες και ανέσεις, όπως κλινοσκεπάσματα, τραπεζοκαθίσματα (για χρήση σε εξωτερικό χώρο), ποδήλατα ή παιδικά καθίσματα, θα επιβαρυνθεί με επιπλέον χρέωση, ενώ το ίδιο ισχύει και για την παράδοση του οχήματος στο αεροδρόμιο. Εννοείται ότι τα έξοδα διαμονής σε κάμπινγκ, όπως και τα έξοδα κίνησης (καύσιμα, διόδια, ναύλα) επιβαρύνουν τον πελάτη. Όσο για την άδεια οδήγησης της πλειονότητας των camper -που δεν υπερβαίνουν τους 3,5 τόνους- αρκεί το δίπλωμα που χορηγείται για τα επιβατικά Ι.Χ. Σημαντική λεπτομέρεια: η τάξη στον περιορισμένο χώρο του αυτοκινούμενου είναι εκ των ων ουκ άνευ. Μπορεί κάποιες φορές το σπίτι σας να θυμίζει πεδίο βολής, αλλά το τροχόσπιτό σας θα πρέπει να πάντοτε να είναι στρατιωτικός θάλαμος (προς επιθεώρηση). Ειδάλλως, ο περιηγητικός τουρισμός θα σας αναστατώσει δυσάρεστα.