4 ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Δεν είναι μόνο το Άγιο Όρος. Υπάρχουν και άλλα μέρη στον πλανήτη όπου αυτή αναχρονιστική, σεξιστική απαγόρευση συνεχίζει να υπάρχει, εμποδίζοντας τις γυναίκες να βρεθούν σε κάποιο μέρος εξαιτίας του φύλου τους.

Ιαπωνία, Αφγανιστάν αλλά και Γερμανία είναι τρεις απ’ τις χώρες που έχουν μέσα απ’ τα σύνορά τους περιοχές που δεν επιτρέπεται να τις πατήσει γυναικείο πόδι, είτε για θρησκευτικούς είτε για άλλους απαράδεκτους λόγους.

ΟΡΟΣ ΟΜΙΝΕ, ΙΑΠΩΝΙΑ

Το όρος Όμινε, που βρίσκεται στο νησί Χόνσου, γνωστό για την πολιτιστική του κληρονομιά, έχει σχεδόν ιερή σημασία για τους Ιάπωνες.

Επίσης, έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και είναι σημαντικό για τον πνευματικό του ρόλο στους σιντοϊστές και βουδιστές. Οι αντίστοιχοι ναοί και τα ιερά σημεία της περιοχής προσελκύουν εδώ και καιρό ασκητές, ταξιδιώτες, ακόμη και μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, ενώ όσοι περπατούν στα τραχιά, καταπράσινα μονοπάτια του βουνού απολαμβάνουν ένα μοναδικά γαλήνιο ορεινό τοπίο.

Ωστόσο, αυτές οι βόλτες δεν ισχύουν για όλους. Οι γυναίκες απαγορεύεται να ανέβουν στην κορυφή του Όμινε εδώ και σχεδόν χίλια χρόνια. Αυτή η απαγόρευση έχει πολλές εξηγήσεις αλλά όπως θα φαντάζεσαι ήδη, η κύρια -και άκρως σεξιστική- έχει να κάνει με την “απόσπαση της προσοχής” που υποτίθεται ότι θα προκαλούσαν στους άνδρες προσκυνητές. Και μία ακόμα αντίστοιχου κάλλους εξήγηση έχει να κάνει με το ότι οι γυναίκες με έμμηνο ρύση δεν μπορούν να είναι παρούσες στις θρησκευτικές τελετές.

Αυτή η απαγόρευση μπορεί να είναι παλιά και εντελώς αναχρονιστική, αλλά εξακολουθεί να ισχύει. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει η αμφισβητηση της -και έμπρακτα. To 2004, πάνω από 10.000 Γιαπωνέζες υπέβαλαν αίτηση για την άρση της όταν το όρος χαρακτηρίστηκε μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

ΝΗΣΙ ΟΚΙΝΟΣΙΜΑ, ΙΑΠΩΝΙΑ

Ένας ακόμη ιερός τόπος πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ιαπωνία είναι ανάμεσα σε αυτούς που απαγορεύεται στις γυναίκες να τον επισκεφτούν: Πρόκειται για το νησί Οκινόσιμα, ένα μικροσκοπικό νησί στα ανοικτά της Φουκουόκα.

Αυτό το νησί είναι γεμάτο από ιερείς και μοναχούς του Σιντοϊσμού, αλλά -υποτίθεται- και από “κάμι”, δηλαδή “πνεύματα”, και έτσι λατρεύεται σαν μία θεϊκή ύπαρξη. Το μέρος αναγνωρίζεται από την UNESCO ως ένα “εξαιρετικό παράδειγμα της παράδοσης της λατρείας ενός ιερού νησιού”.

Αυτή η βαθιά ριζωμένη παράδοση επικεντρώνεται γύρω από τρεις θαλάσσιες θεές που μνημονεύονται σε τρία ιερά του νησιού. Οι προσκυνητές, για περισσότερα από χίλια χρόνια, έφερναν θυσίες στο νησί, συμπεριλαμβανομένων καθρεφτών, νομισμάτων και χρυσών δαχτυλιδιών.

Το νησί είναι σε μεγάλο βαθμό απαγορευμένο και για τα δύο φύλα σήμερα αλλά κάθε χρόνο εκατοντάδες άνδρες επισκέπτονται το νησί για ένα φεστιβάλ. Ακόμα και τότε, επιτρέπεται να πατήσουν το πόδι τους στις ακτές του μόνο αφού κάνουν μπάνιο στο θαλασσινό νερό.

Και γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να έρθουν μαζί τους; Το 2017, ένας αξιωματούχος εξήγησε ότι το σύντομο ταξίδι στο νησί θεωρείται πολύ επικίνδυνο για τις γυναίκες και ότι απαγορεύεται για τη δική τους ασφάλεια. Χμ…

Μπορεί ο λόγος που η πρόσβαση στις γυναίκες δεν επιτρέπεται να μην έχει ακόμη ξεκαθαριστεί ωστόσο φαίνεται και εδώ να έχει να κάνει με την έμμηνο ρύση.

HERBERTSTRASSE, ΑΜΒΟΥΡΓΟ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Κι όμως, παρόμοιες απαγορεύσεις, μπορεί να βρει κανείς ακόμα και στην “προοδευτική” Ευρώπη. Στο Αμβούργο της Γερμανίας, υπάρχει ένα μέρος απαγορευμένο στις γυναίκες, η περιβόητη Herbertstrasse. Οι μόνες γυναίκες που επιτρέπεται να περπατήσουν σε αυτόν τον δρόμο είναι οι εργάτριες του σεξ, καθώς πρόκειται για έναν μικρό παράδρομο που βρίσκεται κοντά στην Ρίπερμπαν, μια περιοχή της πόλης που θεωρείται μια από τις πιο διάσημες συνοικίες με κόκκινα φώτα στον κόσμο.

Αυτός ο παράδρομος, που φημίζεται για τις βιτρίνες με τις εκατοντάδες ελάχιστα ντυμένες σεξεργάτριες, παρόλο που είναι δημόσιος δρόμος και συνεπώς υπόκειται στους αυστηρούς νόμους της Γερμανίας για την ισότητα των φύλων, οι επισκέπτες του πρέπει πρώτα να περάσουν από μεγάλες μεταλλικές μπάρες με πινακίδες που απαγορεύουν ρητά την είσοδο σε όλες τις τουρίστριες και τους άνδρες κάτω των 18 ετών.

Αυτές οι μπάρες έχουν και μια δυσοίωνη ιστορία από πίσω τους. Αν και οι γυναίκες ασκούν εδώ και καιρό την πορνεία στο Αμβούργο και στην Herbertstrasse, ο διαβόητος δρόμος ήταν κάποτε ανοιχτός σε όλους. Αυτό άλλαξε το 1933, όταν οι νεοεκλεγέντες Ναζί έκλεισαν τον δρόμο με μπάρες, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να ελέγξουν την πορνεία και την “ανηθικότητα” στις πρώτες ημέρες του εθνικοσοσιαλισμού.

Αυτός ο φυσικός περιορισμός, αυτή η ουσιαστική φυλάκιση των εργάτριων σεξ στο Αμβούργο, υποτίθεται ότι αποσκοπούσε στο να αποτρέψει την “μόλυνση” των ηθών των καθημερινών Γερμανών, αλλά εξυπηρετούσε επίσης την αποκοπή τους από την κοινότητα. Έτσι κατέληξε να προστατεύει όχι μόνο το επάγγελμά τους, αλλά και τη δίωξή τους. Από το 1933, οι Ναζί συνέλαβαν περισσότερες από 3.000 γυναίκες στο Αμβούργο ως “αντικοινωνικές”, για το γεγονός ότι ζούσαν από την πορνεία. Πολλές πέθαναν μαζί με εργάτριες του σεξ από άλλες γερμανικές πόλεις σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Ράβενσμπρουκ και το Νόιενγκαμ, με τις ιστορίες τους να χάνονται στο χρόνο.

Αλλά οι πύλες -και η απαγόρευση για τις γυναίκες επισκέπτριες παρέμειναν πολύ καιρό μετά την αποχώρηση των Ναζί. Τη δεκαετία του ‘70, το Αμβούργο ενίσχυσε μάλιστα τις πύλες, υψώνοντας ακόμη υψηλότερα ατσάλινα φράγματα για να μην μπορεί κανείς να δει μέσα απ’ αυτά.

Σήμερα, οι γύρω δρόμοι διαθέτουν και κάτι ακόμα: πλάκες που φέρουν τα ονόματα ορισμένων από τις εργάτριες στο σεξ που βρήκαν τραγικό θάνατο στα ναζιστικά στρατόπεδα.

ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΜΠΑΝ-Ε-ΑΜΙΡ, ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

Γνωστό ως η αφγανική εκδοχή του Γκραντ Κάνιον, το Μπαντ-Ε-Αμίρ στην επαρχία Μπαμιγιάν είναι το πρώτο πάρκο του είδους του στο Αφγανιστάν. Φημίζεται για τα περισσότερα από 300 χιλιόμετρα με εντυπωσιακές λίμνες, τους ψηλούς βράχους και τα φυσικά φράγματα.

Το εθνικό πάρκο, που άνοιξε για πρώτη φορά το 2009 και προτάθηκε για αναγνώριση από την UNESCO, κάποτε επαινέθηκε ως σύμβολο της μεταπολεμικής προόδου του Αφγανιστάν και μάλιστα απασχολούσε τις πρώτες γυναίκες φύλακες του πάρκου της χώρας. Το 2023, ωστόσο, η αφγανική κυβέρνηση υπό την ηγεσία των Ταλιμπάν ανακοίνωσε ότι το εθνικό πάρκο θα ήταν από δω και πέρα απαγορευμένο για τις γυναίκες επισκέπτριες, λόγω της παραβίασης της “σεμνότητας”. Μάλιστα, στις εισόδους του πάρκου υπάρχουν ταλιμπάν για να ελέγχουν αυτήν την απαγόρευση.

Αυτή η κίνηση ήταν μόνο μία από τις πολλές που αποσκοπούν στο να κρατήσουν τις γυναίκες μακριά από τη δημόσια ζωή στο Αφγανιστάν. Από τότε που ανέλαβαν εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας το 2021, το “Υπουργείο Ηθών και Αρετών” των Ταλιμπάν έχει αποκλείσει τις γυναίκες από τις περισσότερες πτυχές της δημόσιας ζωής, περιορίζοντας την ενδυμασία και τις μετακινήσεις και εμποδίζοντας τις να ταξιδεύουν σε μεγάλες αποστάσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Οι κάτοικοι της Μπαντ-ε-Αμίρ αναφέρουν ότι ο τουρισμός έχει μειωθεί από τότε που τέθηκε σε ισχύ η απαγόρευση -μια απαγόρευση που εμποδίζει τις γυναίκες επισκέπτριες να θαυμάσουν μερικά από τα πιο μαγευτικά τοπία της χώρας. Προς το παρόν, οι μόνες γυναίκες που μπορούν να τα απολαύσουν είναι εκείνες που ζούσαν εξ αρχής μέσα στα όρια αυτής της περιοχής.