Ο ΙΛΟΝ ΜΑΣΚ ΜΙΣΟΥΣΕ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ ΠΡΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟ

Δεν είχε πολλούς ανθρώπους διαρκώς δίπλα του ο Ντόναλντ Τραμπ, στο δρόμο της επιστροφής στον Λευκό Οίκο. Δυο εξ αυτών έκαναν κορυφαίες “κωλοτούμπες” και από έντονοι επικριτές έγιναν οπαδοί. Ο ένας ήταν ο Τζέι Ντι Βανς, αντιπρόεδρος της νέας κυβέρνησης. Ο άλλος ήταν ο Ίλον Μασκ, για τον οποίον έφτιαξε νέο “υπουργείο” ο Τραμπ.

Αν έχει ξοδέψει έστω ένα δευτερόλεπτο ο δισεκατομμυριούχος, να αποδώσει κάπου αυτήν την μεταστροφή;

Όχι.

Βλέπεις, τα ‘χει γράψει όλα στο βιβλίο του. Επίσης, δεν ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους από όταν ήταν παιδί.

Τότε που δεν τον έπαιζε κανείς. Θυμάται να προσπαθεί (μάταια) να καταλάβει την κοινωνία και τα ‘θέλω’ της (ώστε να μην είναι ‘ο διαφορετικός’) και τα ευκόλως ευνοούμενα που για εκείνον ήταν ό,τι άλλο -πέρα από σαφή.

«Οι άλλοι μπορούσαν να καταλάβουν διαισθητικά τι σημαίνει κάτι. Εγώ έπαιρνα τα πάντα πολύ κυριολεκτικά. Πίστευα στην ακριβή σημασία κάθε λέξης που άκουγα». Μετά ανακάλυψε πως οι άνθρωποι είναι διπρόσωποι και λένε ψέματα «και απέκτησα απόλυτη εμμονή με την αλήθεια. Έχει σχεδόν παθολογική σημασία για εμένα», πριν σπουδάσει φυσική, υπολογιστές και πληροφορική «ώστε να κατανοήσω τις αλήθειες του σύμπαντος».

Είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια να καταλάβει τους ανθρώπους και δη τον πατέρα του («έναν ευέξαπτο ψεύτη που ενθάρρυνε τη σωματική και συναισθηματική σκληρότητα απέναντι στους γιους του») που φρόντισε να καταστρέψει ό,τι αθώο είχε μέσα του ως παιδί.

Μην έχοντας άλλη επιλογή, πείστηκε πως μπορεί να καταφέρει τα πάντα μόνος του. Στην αρχή, δεν απολάμβανε τη μοναξιά του. «Μετά τη χρησιμοποίησα, ώστε να γίνομαι ολοένα και πιο δημιουργικός».

Ο Μασκ λοιπόν, γνώρισε τους ανθρώπους και αγάπησε τις μηχανές, στις οποίες εμπιστεύτηκε την αναζήτηση της αλήθειας για όσα τον ενδιέφεραν. Και επειδή με τους ανθρώπους αυτό ήταν δύσκολο, αφοσιώθηκε στις μηχανές.

Μετά ‘έφτιαξε’ τη δική του αλήθεια (σε επίπεδο αναζήτησης όσων υπάρχουν εκεί έξω στο σύμπαν, αλλά και σε ό,τι αφορά την ενσωμάτωση του ανθρώπινου εγκεφάλου με την τεχνητή νοημοσύνη).

Ολοκλήρωσε δίνοντας το διπλάσιο ποσό από το ετήσιο μπάτζετ της NASA, ώστε να ελέγξει και το αφήγημα των χρηστών στο Twitter.

Ακολουθούν όσα είπε ο ίδιος στον επικεφαλής των διοργανωτών των TED, Κρις Άντερσον.

Η διαφορά του από τους άλλους δισεκατομμυριούχους των social media

Την τελευταία δεκαετία, διάφοροι δισεκατομμυριούχοι αυτού του πλανήτη -συμπεριλαμβανομένων των Τζεφ Μπέζος, Μαρκ Ζάκερμπεργκ και Πίτερ Θίελ (δισεκατομμυριούχος συνιδρυτής του PayPal και ο πρώτος εξωτερικός επενδυτής της Facebook)- έχουν κάνει επενδύσεις, σε έρευνες που μελετούν πώς μπορεί να παραταθεί η ζωή και να επιτευχθεί η αντιγήρανση.

Ο Μασκ δεν έχει δώσει σεντ προς αυτήν την κατεύθυνση.

Όχι γιατί ‘τσιγκουνεύεται’ (κράτα αυτή τη λέξη, όπως συνεχίζουμε), αλλά επειδή έχει πολύ ξεκάθαρη άποψη επί του θέματος. Όπως είχε πει τον περασμένο Απρίλιο στο Insider «δεν νομίζω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε τους ανθρώπους να ζουν για πολλά περισσότερα χρόνια. Αυτό θα προκαλούσε ασφυξία στην κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αλλάζουν μυαλά. Απλώς πεθαίνουν. Έτσι, αν δεν πεθάνουν, θα επιβιώσουν και οι παλιές τους ιδέες και η κοινωνία δεν θα εξελιχθεί».

«Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΤΗΣ SILICON VALLEY»

Σε βίντεο-συνέντευξη αποκάλυψε πως δεν έχει σπίτι στο όνομα του. Ή γενικά. Αυτό που είπε είναι ότι δεν του ανήκει ένα μέρος για να μένει «και ζω στα σπίτια των φίλων μου. Όταν δηλαδή, ταξιδεύω στην Bay Area, όπου βρίσκονται οι περισσότεροι μηχανικοί της Tesla, αυτό που κάνω είναι να ζω σε δωμάτια που είναι ελεύθερα, στα σπίτια των φίλων μου».

Το 2015 ο συνιδρυτής της Google και τότε CEO του κολοσσού, Λάρι Πέιτζ είχε ενημερώσει τον κόσμο πως «ο Μασκ είναι σαν άστεγος στη Silicon Valley και κάποιες φορές με ρωτάει αν μπορεί να κοιμηθεί σπίτι μου». Τότε ο Μασκ ήταν ιδιοκτήτης έπαυλης στο Λος Άντζελες (με θέα στη θάλασσα), αξίας 17 εκατομμυρίων δολαρίων. Δεν είχε όμως, αγοράσει ή ενοικιάσει κάτι στη Silicon Valley, όπου είναι τα αρχηγεία της Tesla. Επίσης, δεν έδινε χρήματα για να κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο -ή έστω ένα Airbnb.

Ο Πέιτζ είχε επισημάνει πως ο Μασκ πήγαινε κάθε εβδομάδα στη Silicon Valley και ήξερε ότι εκείνος ζει σε σπίτι έξι δωματίων, όπως και ότι είχε φιλική προς το περιβάλλον έπαυλη στα ίδια στρέμματα γης του Palo Alto. Ήταν μάλιστα, στο Νο16 της λίστας με τις πιο ακριβές επαύλεις που ανήκουν σε κολοσσούς της τεχνολογίας (αξίας 15.2 εκατομμυρίων δολαρίων). «Όταν ερχόταν μου έστελνε email στο οποίο έγραφε “δεν ξέρω πού να μείνω απόψε. Μπορώ να έλθω από εσένα;».

«Δεν ξοδεύω για προσωπική κατανάλωση»

Η Grimes, μουσικός, σύντροφος (όχι με θαυμαστή διάρκεια και συνέπεια) και μητέρα τριών εκ των τουλάχιστον 12 παιδιών που έχει ο Μασκ -με τρεις διαφορετικές γυναίκες- μίλησε στο Vanity Fair για τον πλουσιότερο κάτοικο της γης.

Αποκάλυψε ότι «πολλές φορές ζει κάτω από το όριο της φτώχειας». Της ζήτησαν να δώσει ένα παράδειγμα.

«’Οταν ζούσαμε μαζί στο Λος Άντζελες, τρύπησε το στρώμα του κρεβατιού στη μεριά μου. Αντί να αγοράσει ένα νέο, μου πρότεινε να γυρίσουμε το στρώμα ώστε η τρύπα να πάει στη δική του μεριά».

Η Grimes είχε καταλήξει στο ότι «ο Ίλον ζει σαν να είναι παγιδευμένος μεταξύ δυο κόσμων: του σούπερ πλούσιου και του φτωχού. Δεν ζει σαν δισεκατομμυριούχος, αλλά σαν πάμπτωχος. Ζούσαμε σε ένα μη ασφαλές σπίτι, αξίας 40.000 δολαρίων, σε γειτονιά όπου οι γείτονες κατέγραφαν ό,τι κάναμε με τις κάμερες τους και έτρωγα για οκτώ διαδοχικές ημέρες φυστικοβούτυρο».

Ενώ δεν έχει σπίτι ή υπερπολυτελές αυτοκίνητο ή γιοτ, έχει ένα ιδιωτικό τζετ «γιατί αν δεν το είχα, θα έχανα ώρες δουλειάς και παραγωγικότητας». Είχε προσφέρει και 5.000 δολάρια (όσα έκανε το tiny house που του ενοικίαζε η SpaceX) σε έναν 19χρονο που παρακολουθούσε τις διαδρομές του τζετ του (με τη χρήση bots που παρακολουθούν δημόσια διαθέσιμα δεδομένα εναέριας κυκλοφορίας), για να σταματήσει να το κάνει.

Όταν ο νεαρός αρνήθηκε και ζήτησε 50.000 δολάρια, ο Μασκ εξαφανίστηκε.

Όλες οι σύντροφοί του -που έχουν γίνει γνωστές- έχουν καταθέσει πως δεν είχε χρόνο ή μυαλό για τη σχέση τους. Ότι τα ενδιαφέροντα του τον απορροφούσαν ολοκληρωτικά.

Η εκτιμώμενη περιουσία του είναι άνω των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων και είναι στο επίκεντρο όσων νιώθουν προσβεβλημένοι από την έννοια των δισεκατομμυριούχων, δεδομένης της παγκόσμιας ανισότητας πλούτου. Τη χρωστούν και στην πολύ χαμηλή φορολογίας τους.

Τι έχει να πει για αυτά; «Θα ήταν προβληματική η περίπτωση μου, αν ξόδευα δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, για προσωπική κατανάλωση, αλλά αυτό δεν ισχύει».

Έχει τσεκάρει πως μπορεί να επιβιώσει με τα ελάχιστα

Στα 17 του μετακόμισε από τη Νότιο Αφρική στον Καναδά (ως πρωτοετής στο Queen’s University του Οντάριο). Έζησε στο σπίτι εξαδέλφου του για ένα χρόνο και έκανε ό,τι δουλειά έβρισκε (σε αγροκτήματα ή ξυλουργείο). Είχε αποφασίσει πως θα ξοδεύει 1 δολάριο την ημέρα για το φαγητό του. Ήταν μια πρόκληση που ο ίδιος έβαλε στον εαυτό του για συγκεκριμένο λόγο.

Τα σημερινά δυο δολάρια του εξασφάλιζαν πολλά χοτ ντογκ, φαγητά από σούπερ μάρκετ, πορτοκάλια, πράσινες πιπεριές και μακαρόνια. Όπως είχε πει το 2015 δεν τον ένοιαζε που ζούσε σε ένα βρώμικο και μικρό διαμέρισμα. Του αρκούσε που είχε τον υπολογιστή του και “ότι δεν πεινούσα. Δεν θα ενθάρρυνα κανέναν να δοκιμάσει να κάνει ό,τι έκανα. Δεν έχει πλάκα”.

Το challenge τον βοήθησε ωστόσο, να καταλάβει ότι μπορούσε να επιτύχει ό,τι ήθελε -ό,τι αποφάσιζε. Και ήταν τότε που αποφάσισε ότι θέλει να βοηθήσει στη διαμόρφωση του μέλλοντος της ανθρωπότητας μέσω του Internet, να ασχοληθεί με την ενεργειακή απόδοση και την εξερεύνηση του διαστήματος.

Όπως κάθε άλλος φοιτητής, νοιαζόταν και για το πτυχίο του -να το πάρει και να πάει στις ΗΠΑ (όπως και πήγε -στο University of Pennsylvania) και να ξεκινήσει τη δική του τεχνολογική εταιρία, αντί να πιάσει δουλειά κάπου.

«Στην Αμερική είναι εύκολο να διατηρήσεις ζωντανό τον εαυτό σου» είχε σχολιάσει. Εξ ου και η πρόκληση με τα 30 δολάρια για τρόφιμα κάθε μήνα. «Ήταν ένα ποσό που μπορούσα να ‘βγάλω’ εύκολα, οπότε βεβαιώθηκα πως θα είμαι μια χαρά και ότι δεν χρειάζομαι μεγάλο μισθό για να ζήσω. Έτσι θα μπορούσα να έχω την ελευθερία που χρειαζόμουν, για να διεκδικήσω τους στόχους μου».

Αφότου πήρε πτυχίο στη φυσική και Bachelor στα οικονομικά (1995) έκανε δυο πρακτικές στη Silicon Valley, το ίδιο καλοκαίρι: σε startup αποθήκευσης ενέργειας (Pinnacle Research Institute) και στο Rocket Science Games (εταιρία ανάπτυξης video games για κονσόλες και ηλεκτρονικούς υπολογιστές).

Την ίδια χρονιά έκανε την πρώτη του εταιρία λογισμικού city guide, με τον αδελφό του, Κίμπαλ και τον Γκρεγκ Κούρι: ήταν η Zip2. Τα χρήματα τα έδωσαν angel investors. «Μέχρι να γίνει η εταιρία επιτυχημένη, δεν ‘έβγαινα’ για να ενοικιάσω ένα διαμέρισμα. Κοιμόμουν στον καναπέ των γραφείων μας και έκανα ντους σε ένα γυμναστήριο. Επίσης, μοιραζόμασταν τον ίδιο υπολογιστή με τον αδελφό μου».

Όταν δεν συμφωνούσαν για το τι έπρεπε να γίνει -για την εξέλιξη της επιχείρησης τους- πάλευαν και γινόταν ό,τι ήθελε ο νικητής. “Εκείνη την εποχή, έγραφα κωδικούς κάθε βράδυ, επτά ημέρες την εβδομάδα, όλο το χρόνο”. Μετά ήλθε το συμβόλαιο με τους New York Times και το Chicago Tribune και η πώληση (στην Compaq) για 307 εκατομμύρια δολάρια.

Εκείνος έβαλε στο λογαριασμό του τα 22.000.000 δολ.

AP

Το 1999 δημιούργησε την X.com, εταιρία διαδικτυακών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και πληρωμών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ήταν μια από τις πρώτες, ομοσπονδιακά ασφαλισμένες, διαδικτυακές τράπεζες και μέσα σε λίγους μήνες είχε περισσότερους από 200.000 πελάτες. Οι επενδυτές έκριναν πως ο Μασκ ήταν πολύ μικρός για να είναι CEO και τον αντικατέστησαν.

Το 2000 η X.com συγχωνεύτηκε με την Confinity, για να νικήσουν τον ανταγωνισμό. Στην Confinity ανήκε το PayPal, που πουλήθηκε το 2002 στην eBay για 1.5 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετοχές. Ως κύριος μέτοχος, ο Μασκ πήρε το 11.72% των μετοχών -αξίας 175.800.000 δολ.- και το 2017 αγόρασε το domain X.com από την PayPal για ποσό που δεν έγινε γνωστό, καθώς όπως είπε ήταν συναισθηματικά δεμένος με αυτό.

Ως εκατομμυριούχος επικέντρωσε στα πραγματικά του ενδιαφέροντα: την εξερεύνηση του διαστήματος που ξεκίνησε από το “να βρω από πού προερχόμαστε” και έχει εξελιχθεί στο “πρέπει να έχουμε βάση στη Σελήνη και να φτιάξουμε πόλη στον Άρη” (SpaceX που… έχει καταστρέψει ελαφρώς τα αστέρια) και τη σωτηρία του πλανήτη (εμφανίστηκε στην Tesla ως επενδυτής, πριν αναλάβει τα πάντα).

Είναι ο CEO και στις δυο.

Το 2016 δημιούργησε τη Neuralink (startup νευροτεχνολογίας που θέλει να ενσωματώσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο με την τεχνητή νοημοσύνη -μέσω μηχανών που θα διευκολύνουν τη συγχώνευση) και την Boring Company (κατασκευάζει τούνελ).

«Η ελευθερία του λόγου είναι υπαρξιακή ανάγκη»

Ενώ δεν φημίζεται για το flex του στη διαχείριση των χρημάτων, για ό,τι θεωρεί πως δεν εξυπηρετεί τα ‘θέλω’ του, άπαξ και πρόκειται για κάτι που είναι προς την κατεύθυνση των ενδιαφερόντων του, δεν σκέφτεται δεύτερη φορά πριν δώσει εκατομμύρια.

Όπως είπε η Grimes, το πρότζεκτ για τον Άρη (όπου θέλει να κάνει αποικία) του στοιχίζει πολύ ακριβά και προς το παρόν δεν ‘βγάζει’ τίποτα. Αλλά είπαμε: έχει στόχο. Άπαξ και βάλει κάποιον, δεν τον σταματά κανείς. Έτσι πήρε και το Twitter, γιατί όπως είχε πει, ήθελε να το σώσει.

«Η έκφραση του λόγου πρέπει να είναι όσο ελεύθερη γίνεται -και δεν εννοώ παρανόμως ή άμεσες υποκινήσεις βίας. Πρέπει να είναι ξεκάθαρα τα όρια. Σε κάθε περίπτωση η ελευθερία του λόγου είναι υπαρξιακή ανάγκη. Το να έχεις μια πλατφόρμα που είναι αξιόπιστη στο μέγιστο βαθμό και δέχεται τους πάντες, είναι σημαντικό για το μέλλον του πολιτισμού.

Το όραμα μου για το Twitter είναι μιας πλατφόρμας, όπου όχι η αλήθεια, αλλά η ελευθερία είναι η πιο σημαντική αξία».

Έδωσε 2.89 εκατομμύρια δολάρια και πήρε το 9.2% των μετοχών. Λίγα εικοσιτετράωρα μετά, ανακοίνωσε την απόφαση του να γίνει ο ιδιοκτήτης -έναντι 43 δισεκατομμυρίων δολαρίων cash. Ομολόγησε ότι ξέρει πως μπορεί να μην πάρει αυτό που θέλει “αλλά μπορώ”. Οι άλλοι μέτοχοι του είπαν “θα σας απαντήσουμε”.

Η Gabrielle Bienasz του Insider ανέφερε ότι αυτό που κάνει είναι «ουσιαστικά να υποτιμά κάθε μετοχή μιας εταιρείας αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό των μετοχών -καθιστώντας πιο δύσκολο για οποιοδήποτε άτομο ή ομάδα να αποκτήσει το σύνολο των μετοχών μιας εταιρείας».

Προφανώς και ακολούθησε ό,τι περίμεναν όλοι: έκανε την πλατφόρμα όπως γούσταρε ο ίδιος -και τιμής ένεκεν της εκκίνησης του, τη μετονόμασε σε Χ. Από τις πρώτες αμφιλεγόμενες κινήσεις ήταν η ‘επάνοδος’ της σελίδας του Ντόναλντ Τραμπ που είχε τιμωρηθεί με έξωση, για πλήθος παραβιάσεων των πολιτικών για τους χρήστες -που εξυπακούεται ότι επίσης άλλαξε ο Μασκ.

Μετά κυκλοφόρησε και το βιβλίο του. Είχε τίτλο το όνομά του.

Ο άνθρωπος που τον ακολουθούσε καθημερινά για χρόνια, πριν γράψει ό,τι έγραψε, επισκέφτηκε και τα μέλη της πρώτης οικογένειας του μεγιστάνα. Συμπεριλαμβανομένου του πατέρα του που τον κακοποιούσε («οι αντιξοότητες με διαμόρφωσαν. Το ανώτατο όριο αντοχής του πόνου μου έγινε πολύ υψηλό»), όπως έχει επισημάνει και η μητέρα του.

Όταν ο Μασκ συμφώνησε να τον συναντήσει τo 2016, είχε για παρέα έναν φίλο του, ο οποίος κατέθεσε ότι «ήταν η μόνη φορά που είδα τα χέρια του να τρέμουν». Ο βιογράφος του έχει προσθέσει πως «υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που καταλαμβάνουν τη γωνιά ενός δαίμονα στο χώρο του κεφαλιού του Μασκ. Τον μαυρίζουν και του προκαλούν μεγάλο θυμό. Ο πατέρας του είναι ο νούμερο ένα».

Μισούσε τον Τραμπ -πριν γίνει συνεργάτης του

Στο βιβλίο του παρουσιάζεται ως πιο απογοητευμένος από την αριστερή στροφή του Δημοκρατικού Κόμματος παρά ως θαυμαστής των Ρεπουμπλικανών. Λέει και ξαναλέει πως δεν είναι θαυμαστής του Τραμπ, αφού είναι «ταραχοποιός», με τον βιογράφο να προσθέτει ότι «νιώθει μια βαθιά περιφρόνηση για τον πρώην πρόεδρο, τον οποίον θεωρεί απατεώνα». 

Τώρα θα συνεργαστούν, με τον Τραμπ να φτιάχνει υπουργείο ειδικά για τον Μασκ. Toυ ζητά να κάνει πράξη το «μπορώ να σου εξοικονομήσω 2 τρισεκατομμύρια δολάρια από τον κυβερνητικό προϋπολογισμό».

Πώς όμως, έγινε η ανακυβίστηση.

Όπως έχει γράψει, ημέρες μετά την έγκριση της συμφωνίας για την εξαγορά του Twitter από το διοικητικό συμβούλιο της πλατφόρμας, ο δισεκατομμυριούχος είχε πει στους έφηβους γιους του πως έκανε αυτήν την κίνηση, ώστε να επηρεάσει τις επόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ.

Η χαρακτηριστική του φράση ήταν «πώς αλλιώς θα εκλέξουμε τον Τραμπ το 2024;». Ο βιογράφος του έγραψε πως επρόκειτο για αστείο. Κάτι που όπως όλοι ξέρουμε πια, δεν ισχύει.