Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟ “CROWN”

O Βασιλιάς Kάρολος είχε την τύχη να γεννηθεί ως μέλος οικογένειας που δεν περίμενε το παραμικρό από εκείνον. Πέραν του να εκπαιδευτεί για να γίνει μια ημέρα βασιλιάς (αυτή άργησε μεν, 70 χρόνια αλλά την έζησε).

Και να κρατάει τα προσχήματα.

Δηλαδή, να είναι ‘καθαρή’ η δημόσια εικόνα του.

Η σχέση με την Καμίλα διέλυσε ό,τι είχε κάνει ως παιδί.

Βέβαια, αυτή η σχέση μάλλον κάλυπτε κενά που του δημιούργησαν οι γονείς του, ενόσω το σύστημα στο οποίο γεννήθηκε απαιτούσε από εκείνον να του αφιερώσει τη ζωή του.

Ο πρώτος μονάρχης στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας που πήγε σχολείο και απέκτησε πανεπιστημιακό πτυχίο, εμφανίστηκε στον πλανήτη στις 9.14 το βράδυ (τοπική ώρα) της 14ης Νοεμβρίου του 1948 στο Μπάκιγχαμ.

Tότε η μητέρα του, Ελισάβετ ήταν ακόμα πριγκίπισσα. Βασιλιάς ήταν ο παππούς του, Γεώργιος ο έκτος.

Ήταν ο πρωτότοκος της οικογενείας. Ακολούθησαν η Άννα (1950), ο Άντριου (1960) και ο Έντουαρντ (1964).

Βαπτίστηκε Charles Philip Arthur George με την συμπλήρωση του πρώτου μήνα της ζωής του (15/12/48) την αίθουσα μουσικής του παλατιού του Μπάκιγχαμ, από τον Αρχιεπίσκοπο του Canterbury, Τζόφρι Φίσερ.

(η φωτογραφία ανήκει στο αρχείο του Associated Press)

Με το θάνατο του παππού του, στις 6/2 του 1952 βρέθηκε πίσω από τη μητέρα του, στη λίστα της διαδοχής σύμφωνα με το καταστατικό του Εδουάρδου του Γ’ του 1937.

Kάθισε στο θρόνο 70 χρόνια αργότερα (8/9/2022), όταν έγινε ο γηραιότερος μονάχης που στέφθηκε ποτέ στην ιστορία της Βρετανίας.

Στα 3 του χρόνια έγινε και Δούκας της Κορνουάλης.

Σύμφωνα με το βιβλίο Royal Education: Past, Present and Future όταν ήταν 8 μηνών τέθηκε υπό την επίβλεψη δυο νταντάδων/νοσηλευτριών.

Ακόμα και πριν την στέψη της Ελισάβετ, ο Κάρολος περνούσε μεγάλες περιόδους μακριά από τους γονείς του, καθώς ο Φίλιππος υπηρετούσε ακόμα στο ναυτικό και η τότε πριγκίπισσα τον ακολουθούσε σε πολλά ταξίδια του.

Για πρώτη φορά τον άφησε για μήνες με τους παππούδες όταν ήταν ενός έτους -ειρήσθω εν παρόδω το δώρο γενεθλίων που του έκανε ο πατέρας του ήταν ένα ρόπαλο του κρίκετ γιατί «ήθελα να γίνει ανδροπρεπής».

Οι γονείς του απουσίαζαν όταν ο Κάρολος έβγαλε τα πρώτα δόντια, έκανε τα πρώτα βήματα και ψέλλισε τις πρώτες λέξεις. Παρεμπιπτόντως, η πρώτη λέξη που είπε ποτέ ήταν Nana και απευθυνόταν στην νταντά του.

Η Ελισάβετ δεν έγινε ποτέ γνωστή ως στοργική μητέρα. Τουναντίον, έκανε ό,τι η δική της μητέρα: δεν φρόντιζε να δείξει την αγάπη της.

Το μόνο που άλλαξε, συγκριτικά με τους προηγούμενες μονάρχες, ήταν η παράδοση να υποκλίνονται τα παιδιά της κάθε φορά που την έβλεπαν.

 

Τα πρώτα γενέθλια που γιόρτασε, παρουσία και των δυο γονιών του ήταν στα τέσσερα του χρόνια.

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για τα καθήκοντα του βασιλιά, στα 5 του ανατέθηκε γκουβερνάντα, η οποία ανέλαβε και την εκπαίδευση του.

Έχει καταγραφεί πως συγκριτικά με τα αδέλφια του, ήταν ο πιο απομονωμένος. «Ο κύριος λόγος ήταν πως ήταν πολύ ντροπαλός και κρίθηκε πως θα αποδώσει καλύτερα σε συνθήκες ένας με έναν».

Ο πατέρας του δεν αντιμετώπιζε με τη δέουσα ψυχραιμία το πόσο συνεσταλμένος ήταν ο γιος του και επιστράτευε διάφορες αμφισβητήσιμες μεθόδους για να μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του -όπως αναγκάστηκε να μάθει να κάνει ο ίδιος, μετά την απομάκρυνση της μητέρας του σε άσυλο και την έξοδο του πατέρα του για να ζήσει με την ερωμένη του στη Νότια Γαλλία.

Ο βασιλιάς είχε δώσει την οδηγία να μη σηκώνουν τον γιο του κάθε φορά που πέφτει, να μην τρέχουν να δουν αν χτύπησε και να προτιμούν το «δεν έγινε και τίποτα» από το «χτύπησες χρυσό μου;». Δεν ήταν λίγες οι φορές που ξεκάθαρα δεν βοηθούσε το παιδί του, αλλά του δημιουργούσε επιπλέον άγχη.

Πολύ συχνά με τη συμπεριφορά του και τα λόγια του, ο Φίλιππος έδειχνε στον Κάρολο ότι δεν ήταν ο γιος που ήθελε.

Η μητέρα του, στο εν τω μεταξύ, δεν ασχολείτο αφού είχε τα δικά της θέματα να ασχοληθεί (τα ταχύρυθμα για να ανταποκριθεί στο ρόλο της βασίλισσας που ανέλαβε από τη μια μέρα στην άλλη).

Αμφότεροι τον απέτρεπαν από το να μιλάει για τα συναισθήματα του

Έτσι, έμαθε να τα ‘μαζεύει’, όπως φοβόταν τον πατέρα του και αποζητούσε την προσοχή της μητέρας του. Βρήκε αποκούμπι στον θείο του, Λόρδο Λουί Μάουντμπατεν.

Μεταξύ όσων του έμαθε εκείνος ήταν το περίφημο «σπείρε την άγρια βρώμη σου, πριν παντρευτείς μια νέα γυναίκα, χωρίς παρελθόν» που έγινε το δράμα της ζωής της Λαίδης Νταϊάνα.

Από τα πέντε του χρόνια έως τα οχτώ, ο Κάρολος ζούσε το εξής πρόγραμμα: η ημέρα του άρχιζε στις 09.30 με προσευχές και ανάγνωση της Βίβλου. Ακολουθούσαν τα μαθήματα του, στην ιστορία, τη γεωγραφία, τη γραφή και την αριθμητική, που από την αρχή δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα.

Στα έξι, κατόπιν αιτήματος της μητέρας του, προστέθηκαν τα γαλλικά.

Τα απογεύματα ήταν αφιερωμένα στη ζωγραφική (έγινε δεινός ζωγράφος ακουαρέλας) και σε επισκέψεις σε μουσεία και ενδιαφέροντα μέρη του Λονδίνου.

Στα επτά άρχισε και χορό.

Συναντούσε συνομηλίκους του μόνο δυο φορές την εβδομάδα, στο γυμναστήριο του Τσέλσι, όπου έκανε αναρρίχηση, ασκήσεις και έπαιζε διάφορα σπορ με μπάλα.

Τους γονείς του τους συναντούσε μισή ώρα το πρωί και όταν εκείνοι μπορούσαν, μετά το απογευματινό τσάι.

Όλες τις άλλες ώρες ήταν κυρίως με τις γυναίκες που τον φρόντιζαν.

Επισήμως, δεν πήγε από μικρός στο σχολείο γιατί η παρουσία του θα τον εξέλισσε σε ‘θαυμαστό ζώο που ερχόταν από έναν άγνωστο κόσμο’. Θα επηρέαζε τη λειτουργία του σχολείου, την αποτελεσματικότητα των καθηγητών του και την εκπαίδευση των συμμαθητών του, καθώς ο κόσμος θα ήθελε να ξέρει τα πάντα για εκείνον.

Παρ’ όλα αυτά, σε μια σπάνια ‘σύμπλευση’ των γονιών του επί της ανατροφής του, αποφάσισαν το 1956 να τον στείλουν στο Hill House School, στα δυτικά του Λονδίνου.

Αυτή η εξέλιξη προκάλεσε σοκ στον Κάρολο, ο οποίος έως τότε δεν είχε περάσει ημέρα μακριά από το Παλάτι, μόνος του.

Έγινε ο πρώτος διάδοχος της ιστορίας που κάθισε σε σχολική αίθουσα. Κατόπιν εισήγησης του διευθυντή στη μητέρα του, άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο «καθώς τα αγόρια δεν κάνουν διακρίσεις όταν είναι στο γήπεδο ποδοσφαίρου».

Δέκα μήνες αργότερα (Σεπτέμβριος του 1957), εστάλη στο οικοτροφείο «μόνο για γιους gentlemen» Cheam School, ήταν άρθρο σε εφημερίδες για τις 68 από τις 88 πρώτες ημέρες της φοίτησης του.

Η βασίλισσα είχε επιλέξει προσωπικά το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αφότου είχε επισκεφτεί πολλά για να τα επιθεωρήσει και να μιλήσει με τους καθηγητές. Οι διευθυντές όλων είχαν προσκληθεί σε ένα ανεπίσημο γεύμα που διοργάνωση η Ελισάβετ στο παλάτι το Μάιο του 1956.

Επέλεξε το Cheam School γιατί δεν είχε πολλούς μαθητές, ενώ πήγαινε εκεί και ο εξάδελφος του Καρόλου. Χρόνια μετά ο Φίλιππος αποκάλυψε πως ο πραγματικός λόγος ήταν ότι στο ίδιο σχολείο είχε πάει κι εκείνος «κάτι που σε αυτήν τη χώρα μπορεί να γίνει κατανοητό περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, καθώς εδώ πολύ συχνά τα παιδιά κάνουν ό,τι έκαναν οι γονείς τους».

Όπως και ο πατέρας του, πήγε και στο Gordonstoun, σχολείο στην Σκωτία. Έπειτα από ένα εξάμηνο έφυγε για να περάσει τα δυο επόμενα στο Timbertop, στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, στο πλαίσιο ανταλλαγής μαθητών. Επέστρεψε στο Gordonstoun για την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Σε όλα τα σχολικά χρόνια, είχε έναν full time καθηγητή που του έκανε ιδιαίτερα. Στο πανεπιστήμιο (Cambridge) άρχισε να παίζει βιολοντσέλο.

Παρεμπιπτόντως, ουδείς περίμενε από εκείνον να διακριθεί στα ακαδημαϊκά -πόσο μάλλον να πάρει πτυχίο-, καθώς «τι θα γινόταν αν ο μελλοντικός Βασιλιάς γινόταν πανεπιστημιακός, μυσταγωγός ή διάνοια;

Ο τελευταίος μορφωμένος βασιλιάς ήταν ο πρώτος μονάρχης της ‘γραμμής’ Στιούαρτ, του οποίου οι θεωρίες για το κληρονομικό θεϊκό δικαίωμα βύθισε τη δυναστεία του στο σκοτάδι και το θάνατο».

Ο Κάρολος ήταν ο πρώτος διάδοχος που ήταν σε πραγματικό ανταγωνισμό με τους συμφοιτητές του και παρακολούθησε όλα τα μαθήματα. Ήταν και ο πρώτος που έμενε στο κάμπους και δεν ζούσε σε ιδιωτικό χώρο με το δικό του προσωπικό.

Δεν έμενε ωστόσο, σε ένα τυπικό δωμάτιο μαζί με κάποιον άλλον. Του παραχώρησαν ένα ιδιωτικό, που είχε δικό του μπάνιο και δική του κουζίνα -τα οποία μπορούσε να διαμορφώσει όπως επιθυμούσε.

Επίσης, ήταν ο μόνος εκ των 650 φοιτητών που είχε απευθείας πρόσβαση στον επικεφαλής του ιδρύματος, με τον οποίον συζητούσε για μια ώρα κάθε απόγευμα επί παντός επιστητού.

Στην πρώτη του χρονιά, στα μαθήματα του ήταν και αυτά της αρχαιολογίας και της ανθρωπολογίας, με τον καθηγητή του να κανονίζει ταξίδι στη Γαλλία και επίσκεψη σε σπηλιά με έργα τέχνης παλαιολιθικής περιόδου στο Dordogne -μεταξύ άλλων.

Στο δεύτερο έτος έκανε στροφή προς την ιστορία, που του δίδαξε όσα πέρασαν οι προκάτοχοι του θρόνου. Τότε ήταν που πήρε μέρος και σε διάφορα προγράμματα που αφορούσαν την τοπική κοινωνία.

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας του για την ανάληψη καθηκόντων του Πρίγκιπα της Ουαλίας, αφενός έμαθε τη γλώσσα αφετέρου μεταφέρθηκε στο University of Wales. Κίνηση που τον ‘πήγε πίσω’ κι έτσι γρήγορα επέστρεψε στο Cambridge.

Πήρε πτυχίο με βαθμό 2.2. Είναι ο ελάχιστος βαθμός που απαιτείται συχνά για τις περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης και περαιτέρω εκπαίδευσης.

Αφότου ολοκλήρωσε τις σπουδές του, έγινε μέλος της Βουλής των Λόρδων (Φεβρουάριος 1970) και τον Μάρτιο κατατάχθηκε στον στρατό «όπου είχα την ευκαιρία να μάθω πολλά για τους ανθρώπους και να αποκτήσω νέες ικανότητες». Πήγε στο κολέγιο της βασιλικής αεροπορίας, το Μάρτιο του 1971. Έξι μήνες μετά, ήταν πιλότος.

Μετά πήγε στο κολέγιο του ναυτικού (όπως ο πατέρας του και ο παππούς του) όπου υπηρέτησε στο αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων πυραύλων HMS Norfolk και σε δύο φρεγάτες για την επόμενη πενταετία.

Εκπαιδεύτηκε και ως δύτης. Εξερεύνησε ναυάγια, μεταξύ των οποίων ήταν αυτό του Mary Rose, της ναυαρχίδας του Βασιλιά Ερρίκου του 8ου. Αποστρατεύτηκε ως διοικητής, το Δεκέμβριο του 1976.

Για το επόμενο κεφάλαιο της ζωής του, αποφάσισε να κάνει τη διαφορά και να μη γίνει ένα ακόμα μέλος της βασιλικής οικογένειας που κατέκρινε ο λαός γιατί δεν έκανε τίποτα -πέραν των εμφανίσεων σε τελετές.

Ασχολήθηκε με την κοινωνική πρόνοια. Κατ’ αρχάς ενώ ήταν ακόμα στο ναυτικό, κάλεσε στο παλάτι εκπροσώπους κοινωνικών υπηρεσιών, της εκκλησίας και της αστυνομίας και τους ενημέρωσε πως θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του «για να βοηθήσω τους μη έχοντες και τους νέους με παραβατική συμπεριφορά της ευρύτερης κοινωνίας».

Έγινε υποστηρικτής περισσότερων από 400 οργανισμών. Οι μισοί ήταν καθαρά φιλανθρωπικοί.

Τρία χρόνια μετά (1976) δημιούργησε το Prince’s Trust που παρέχει βοήθεια σε νέους να δημιουργήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις ή να βοηθήσουν άλλους. Το εμπλούτισε με διάφορες άλλες υπηρεσίες (πχ της εκπαίδευσης και της στήριξης νέων ανέργων, ώστε να μάθουν πώς να κάνουν τις δικές τους επιχειρήσεις). Μια από τις τελευταίες φορά την προστασία του περιβάλλοντος.

Το Prince’s Trust ήταν ένα πάθος που μοιραζόταν με τον πατέρα του, με τον οποίον είχαν αποκτήσει πια σχέσεις. Η δε μητέρα του, εξέφρασε την υπερηφάνεια της για τον γιο της, δημοσίως στα 60α του γενέθλια.

Όσα άλλα τον αφορούν από την ενηλικίωση του και μετά μπορείτε να τα δείτε στο Crown του Netflix.

Εξαιρουμένης της εμφάνισης του σε τηλεοπτικό κανάλι, για να πει τον καιρό.

Στις 10/5 του 2012, στην ενημέρωση για τον καιρό του δελτίου ειδήσεων του BBC Scotland εμφανίστηκε ο Κάρολος για να πει τι να περιμένουν οι πολίτες της Σκωτίας. Επρόκειτο για special event, στο πλαίσιο των 60 χρόνων του δικτύου που έκανε πρεμιέρα με τη μετάδοση της κηδείας του παππού του.