ΠΟΣΟΙ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ;

Ο Αλεξέι Ναβάλνι υπήρξε ορκισμένος εχθρός του Βλαντίμιρ Πούτιν από όταν ο «Τσάρος» ανήλθε στην εξουσία της Ρωσίας. Σε αυτές τις δυο δεκαετίες, το κράτος σχεδίαζε την εξαφάνιση του, όπως επισημαίνουν και οι συνεργάτες του ακτιβιστή που πέθανε την Παρασκευή 16/2.

Σήμερα θα δούμε ποιοι Ρώσοι αντιφρονούντες είναι ζωντανοί και ενεργοί και πού βρίσκονται. Προηγουμένως, θα απαντήσουμε στην επικρατέστερη ερώτηση που γίνεται από την Παρασκευή.

 

Γιατί γύρισε ο Ναβάλνι στη Ρωσία

Τον Ιανουάριο του 2021 και αφότου είχε επιβιώσει από απόπειρα δηλητηρίασης (2020), επέστρεψε στη Ρωσία, γνωρίζοντας πως θα φυλακιστεί. Με ανάρτηση του στα social media, είχε εξηγήσει πως «δεν υπάρχουν μυστικά και σχέδια. Στην ουσία, πρόκειται για κάτι απλό. Έχω τη χώρα μου και τα πιστεύω μου. Δεν θέλω να εγκαταλείψω κάτι από τα δύο.

Εάν οι πεποιθήσεις αξίζουν κάτι, πρέπει να είσαι έτοιμος να τις υπερασπιστείς. Και αν είναι χρειαστεί, να κάνεις κάποιες θυσίες.

Αν δεν είσαι έτοιμος, τότε δεν έχεις πεποιθήσεις. Απλά νομίζεις πως υπάρχουν. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν πρόκειται για ‘πιστεύω’ και αρχές. Είναι μόνο σκέψεις που έχουμε στο μυαλό μας.

Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως όσοι δεν είναι στη φυλακή, δεν έχουν πεποιηθήσεις. Όλοι πληρώνουν το τίμημα τους. Για κάποιους είναι τόσο μεγάλο αυτό το τίμημα, ακόμα και αν δεν είναι στη φυλακή.

Πήρα μέρος στις εκλογές και έθεσα υποψηφιότητα για αξιώματα. Η απαίτηση από εμένα ήταν διαφορετική. Ταξίδεψα σε όλη τη χώρα και ανακοίνωσα από σκηνής πως «υπόσχομαι πως δεν θα σας απογοητεύσω, δεν θα σας εξαπατήσω και δεν θα σας εγκαταλείψω. Όταν επέστρεψα, ανταποκρίθηκα στις υποσχέσεις μου προς τους ψηφοφόρους. Στο τέλος της ημέρας, όσοι δεν τους λένε ψέματα, πρέπει να εμφανιστούν στη Ρωσία.

Τώρα καλούμαι να πληρώσω στη Ρωσία το δικαίωμα μου να έχω και να μην κρύβω τις πεποιθήσεις μου, με το να κάθομαι στην απομόνωση. Και δεδομένα δεν μου αρέσει να κάθομαι. Δεν θα εγκαταλείψω τις ιδέες ή τη χώρα μου.

Οι πεποιθήσεις μου δεν είναι εξωτικές ή ακραίες. Τουναντίον, όλα σε όλα πιστεύω βασίζονται στην επιστήμη και την ιστορική εμπειρία. Οι άνθρωποι που είναι στην εξουσία πρέπει να αλλάξουν.

Ο καλύτερος τρόπος να τους εκλέξουμε είναι οι δίκαιες και ελεύθερες εκλογές. 

Όλοι χρειάζονται μια δίκαιη δίκη. Η διαφθορά καταστρέφει το κράτος. Δεν πρέπει να υπάρχει λογοκρισία. 

Το μέλλον στηρίζεται σε αυτές τις αρχές. 

Τώρα είναι στην εξουσία οι σεχταριστές και οι περιθωριακοί. Γενικά, δεν έχουν καμία ιδέα. Ο μόνος στόχος τους είναι να παραμείνουν στις θέσεις τους. Η υποκρισία που αγγίζει την τελειότητα θα σας επιτρέψει να γίνετε οτιδήποτε. Έτσι, οι πολυγαμικοί έχουν γίνει συντηρητικοί. Τα μέλη του CPSU είναι ορθόδοξοι. Οι ιδιοκτήτες ‘χρυσών διαβατηρίων’ και offshore λογαριασμών είναι επιθετικοί πατριώτες.

Ψέματα, ψέματα και τίποτα άλλο πέρα από ψέματα.

Θα καταρρεύσει και θα διαλυθεί. Το κράτος του Πούτιν δεν είναι βιώσιμο.

Μια ημέρα θα κοιτάξουμε προς τo μέρος του και εκείνος θα έχει εξαφανιστεί.

Η νίκη είναι αναπόφευκτη.

Προς το παρόν, δεν πρέπει να τα παρατήσουμε. Οφείλουμε να τιμήσουμε στις πεποιθήσεις μας».

Ερευνητές είχαν σχολιάσει πως ο Ναβάλνι, ως ήρωας, ένιωθε υποχρεωμένος να επιστρέψει στη Ρωσία, αφού έαν δεν το έκανε δεν θα ήταν ήρωας.

Προφανώς και πολλοί τον αμφισβήτησαν, με τη θεωρία για συμφωνία με το Κρεμλίνο να επικρατεί μεταξύ των πολλών που δημιουργήθηκαν. Οι εξελίξεις απέδειξαν πως δεν υπήρχε κάποιο deal. Η ιστορία του Ναβάλνι βέβαια, πρόδιδε πως δεν υπήρχε ποτέ τέτοιο ενδεχόμενο.

ΠΟΙΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΙ

Οι σύντροφοι του είναι οι άνθρωποι με τους οποίους έφτιαξαν το Ίδρυμα κατά της Διαφθοράς, το 2011. Εξ αρχής είχε στηθεί με τρόπο, ώστε να μπορεί να λειτουργεί όπου και αν ήταν ο Ναβάλνι (αφού τελούσε υπό συνεχή δίωξη).

Οι στενότεροι συνεργάτες του  είναι ο στρατηγός Λεονίντ Βολκόφ, η επικεφαλής των ερευνών Μαρία Πέβτσιχ, ο διευθυντής του ιδρύματος Ιβάν Ζντάνοφ και η εκπρόσωπος Κίρα Γιάρμις, οι οποίοι επίσης διώκονταν, έως ότου εγκατέλειψαν τη χώρα και εργάζονται από το εξωτερικό. Συνέχιζαν να αποκαλύπτουν φαινόμενα διαφθοράς και να πιέζουν για την απελευθέρωση του Ναβάλνι. Παράλληλα, έτρεχαν εκστρατεία κατά της υποψηφιότητας του Πούτιν στις προσεχείς εκλογές.

Σε ανάρτηση του, ο Βολκόφ έγραψε πως «ο Αλεξέι ήταν φοβερός, ένας φυσικός πολιτικός, πολύ ταλαντούχος, πολύ αποτελεσματικός. Και από τον εαυτό του και από όλους τους γύρω του, ζητούσε ένα πράγμα: να μην παραιτηθούμε, να μην τα παρατήσουμε, να μην απελπιστούμε. Αυτό θέλει από εμάς τώρα. Το έργο της ζωής του πρέπει να κερδίσει». Διευκρίνισε πως δεν μπορεί να γράψει τη λέξη ‘πέθανε’, αφού «δεν ήταν θάνατος, αλλά δολοφονία».

MIXAHΛ ΧΟΝΤΟΡΚΟΦΣΚΙ

Σύμφωνα με το Τhe Hill κάποιος που μπορεί να αναλάβει μέρος του έργου του Ναβάλνι, ως αντιπολιτευόμενος ακτιβιστής είναι ο πρώην ολιγάρχης και πολιτικός κρατούμενος, Μιχαήλ Χοντορκόφσκι.

Στις αρχές του 2000 και ενώ αναφερόταν ως ο πιο πλούσιος Ρώσος (αποθέωνε την ελεύθερη αγορά, καταδικάζοντας την κεντρικοποίηση της Ρωσίας), καταδικάστηκε σε κατηγορίες που θεωρήθηκαν ως ‘πολιτική εκδίκηση για αμφισβήτηση της διακυβέρνησης Πούτιν’ (απάτη, ξέπλυμα χρήματος, υπεξαίρεση) και φυλακίστηκε έως το 2013.

Τότε πήρε χάρη εν όψει των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι, στο πλαίσιο της ευρύτερης προσπάθειας του Κρεμλίνου να ‘φτιάξει’ την εικόνα του στη Δύση.

Ο Χοντορκόφσκι πήγε κατ’ αρχάς στη Γερμανία και μετά εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, όπου ίδρυσε την Open Russia «μια αντιπολιτευτική ομάδα που διηύθυνε το δικό της ειδησεογραφικό πρακτορείο, υποστηρίζει υποψηφίους σε διάφορες εκλογές, παρείχε νομική βοήθεια σε κατηγορούμενους που αντιμετωπίζουν διώξεις με πολιτικά κίνητρα και διέθετε μια εκπαιδευτική πλατφόρμα». Υπό διαρκείς πιέσεις και διωγμούς, δεν υπάρχει πια.

Ωστόσο, ο Χοντορκόφσκι συνεχίζει το έργο του. Σε άρθρο που έγραψε στο Politico μετά το θάνατο του Ναβάλνι, σημείωσε μεταξύ άλλων πως «ο Πούτιν έχει τώρα στα χέρια του το αίμα του Ναβάλνι, μαζί με αυτό πολλών άλλων.

Ας είναι αυτό ένα κάλεσμα αφύπνισης προς τον κόσμο – όχι ότι θα έπρεπε να είναι απαραίτητο: το δολοφονικό καθεστώς του Πούτιν είναι παράνομο και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο.

Ο Πούτιν διέπραξε αυτή την ανατριχιαστική δολοφονία έναν μήνα πριν από τη διενέργεια της απάτης που είναι επίσημα γνωστή ως «ρωσικές προεδρικές εκλογές».

Οι εκλογές στη Ρωσία δεν είναι ούτε ελεύθερες, μηδέ δίκαιες. Σε οποιονδήποτε γνήσιο αντίπαλο του Πούτιν απαγορεύεται να είναι υποψήφιος, αν δεν έχει φυλακιστεί, δεν έχει εξαναγκαστεί σε εξορία ή, όπως το κάνει τόσο τραγικά σαφές η μοίρα του Ναβάλνι, δεν έχει σκοτωθεί.

Η Δύση πρέπει να σταματήσει να επιδίδεται σε αυτήν την παρωδία και να κηρύξει παράνομες αυτές τις εκλογές και το αποτέλεσμά τους. Την τελευταία φορά που έγιναν «ρωσικές προεδρικές εκλογές», η απάντηση της Δύσης ήταν αδυναμία και κατευνασμός.

Ελπίζω να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη.

Kαλώ τους ψηφοφόρους να γράψουν το όνομα Αλεξέι Ναβάλνι στα ψηφοδέλτια της 17ης Μαρτίου, ως φόρο τιμής στο τελευταίο και πιο σημαντικό θύμα του καθεστώτος.

{…} Οι δυτικοί ηγέτες δεν πρέπει ποτέ ξανά να τροφοδοτήσουν την πεποίθηση του Πούτιν ότι το να είσαι εγκληματίας είναι το ίδιο με το να είσαι αρχηγός κράτους. Και κανείς δεν πρέπει να κοροϊδεύει ότι θα σεβαστεί τις νέες συμφωνίες περισσότερο από τις προηγούμενες, εάν δεν υποστηριχθούν με τη βία».

ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΚΑΡΑ-ΜΟΥΡΖΑ

Ο πολιτικός ακτιβιστής, δημοσιογράφος, συγγραφέας, σκηνοθέτης και πολιτικός κρατούμενος έχει καταδικαστεί στη μεγαλύτερη ποινή για πολιτική δραστηριότητα, από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Η διάρκεια είναι συγκρίσιμη μόνο με τις εκκαθαρίσεις του Στάλιν, τη δεκαετία του ’30.

Ήταν συνεργάτης του αντιπροέδρου της Open Russia, Μπορίς Νέμτσοφ, ο οποίος δολοφονήθηκε κοντά στο Κρεμλίνο το 2015.

Είχαν ασκήσει μαζί πιέσεις για ψήφιση νόμου στις ΗΠΑ που θα εξουσιοδοτούσε την Ουάσιγκτον να επιβάλει κυρώσεις σε Ρώσους που θεωρούνταν παραβάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ήταν η απάντηση στον θάνατο του Ρώσου δικηγόρου Σεργκέι Μαγκνίτσκι, στη φυλακή. Προηγουμένως, ο Μαγκνίτσκι είχε αποκαλύψει ένα σχέδιο φορολογικής απάτης.

Ο 42χρονος Ρωσοβρετανός είχε επιβιώσει δυο απόπειρών δηλητηρίασης.

Η πρώτη έγινε στις 26/5 του 2015, σε συνάντηση που είχε στη Μόσχα. Είχε προηγηθεί γεύμα του σε εστιατόριο. Ένα τέταρτο μετά έκανε εμετό και κατέρρεε. Ενώ τα αρχικά του συμπτώματα παρέπεμπαν σε δηλητηρίαση, οι γιατροί του είπαν πως είχε νεφρική ανεπάρκεια.

Έως τον Ιούνιο ήταν σε κώμα, με την αιτία της ξαφνικής ασθένειας να παραμένει μυστήριο. Ο πατέρας του είπε σε συνέντευξη στο BBC «αν κάποιος ήθελε να μας τρομάξει, τα κατάφερε». Πήρε εξιτήριο τον Ιούλιο. Ένα μήνα αργότερα, είχε επιστρέψει στη δουλειά.

Στις 2/2 του 2017 εμφάνισε τα συμπτώματα του 2015 και νοσηλεύτηκε εκ νέου. Η ζωή του υποστηριζόταν από μηχανήματα στο ίδιο νοσοκομείο με το 2015. Τον παρακολουθούσαν και οι ίδιοι γιατροί και νοσηλευτές. Αυτήν τη φορά διαγνώστηκε με «τοξική επιρροή άγνωστης ουσίας». Πήρε εξιτήριο στις 19 Φεβρουαρίου και έφυγε στο εξωτερικό για αποκατάσταση.

Ο δικηγόρος του έστειλε στη Ρωσική Ερευνητική Επιτροπή αίτημα να ανοίξει ποινική υπόθεση για δηλητηρίαση. Παρόμοιο αίτημα είχε κατατεθεί το 2015, αλλά είχε απορριφθεί χωρίς εξήγηση. Δείγματα του αίματος του εξετάστηκαν σε διάφορα εργαστήρια. Ένα ήταν συνδεδεμένο με το FBI που δεν αποκάλυψε τι βρήκε.

Τον Φεβρουάριο του 2021, κοινή έρευνα της Bellingcat, του Insider και του Der Spiegel αποκάλυψε πως τον παρακολουθούσαν μέλη της ίδιας μονάδας της FSB (υπηρεσία πληροφοριών της Ρωσίας) που φέρεται να δηλητηρίασε τον Ναβάλνι το 2015 και το 2017.

Οι τρομακτικές ομοιότητες του Καρα-Μούρζα με τον Ναβάλνι

Μολονότι ο κίνδυνος ήταν δεδομένος, ο Καρα-Μούρζα συνέχιζε να επιστρέφει στη Ρωσία, όπως και ο Ναβάλνι. Το 2022 του επιβλήθηκε η μεγαλύτερη ποινή που έχει δεχθεί επικριτής του Κρεμλίνου στη Ρωσία: ήταν 25 χρόνια για την ενοχή του στην κατηγορία της προδοσίας.

Αρχικά συνελήφθη για μη συμμόρφωση με εντολές αστυνομικών και πέρασε 15 ημέρες στο κρατητήριο. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε χαρακτηρίσει την κυβέρνηση του Πούτιν ως «καθεστώς δολοφόνων».

Στις 22/4 του 2022 κατηγορήθηκε από ρωσικό δικαστήριο για φερόμενη διάδοση ψευδών πληροφοριών σχετικά με τον ρωσικό στρατό. Αφορμή ήταν η ομιλία του στις 15/3 στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Αριζόνα, στην οποία κατήγγειλε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Τρεις μήνες αργότερα, προστέθηκαν οι κατηγορίες για συνεργασία με ‘ανεπιθύμητη’ ΜΚΟ (την Free Russia Fundation με έδρα στην Ουάσινγκτον -ήθελε να συγκληθεί διάσκεψη για την υποστήριξη των Ρώσων πολιτικών κρατουμένων στη Μόσχα).

Αντιμετώπιζε ποινή φυλάκισης έως 6 ετών. Κατηγορήθηκε και για εσχάτη προδοσία (επειδή κατέθεσε ενώπιον της Επιτροπής του Ελσίνκι και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ και «επειδή πρόσφερε συμβουλές σε ξένες μυστικές υπηρεσίες, για μισθό 30.000 δολαρίων») που θα μπορούσε να τον καταδικάσει και σε 20 χρόνια.

Τον Απρίλιο του 2023 οι Ρώσοι εισαγγελείς ζήτησαν ποινή φυλάκισης 25 ετών -που ήταν η μέγιστη δυνατή. Ζήτησε και να εκτίσει την ποινή σε σωφρονιστική αποικία «αυστηρού καθεστώτος».

Καταδικάστηκε στις 17/4 για προδοσία και διάδοση παραπληροφόρησης σχετική με το ρωσικό στρατό και η ποινή του ήταν 25 χρόνια. Παρεμπιπτόντως, στη Ρωσία η μέγιστη τιμή για δολοφονία και βιασμό είναι τα 15 χρόνια.

Η τελευταία του φράση ενώπιον του δικαστή ήταν η εξής:

«Ξέρω πως θα έλθει η ημέρα που το σκοτάδι στο οποίο έχει βυθιστεί η χώρα μας, θα έχει εξαφανιστεί. Όταν ο πόλεμος θα ονομάζεται πόλεμος, ο σφετεριστής θα λέγεται σφετεριστής και αυτοί που πυροδότησαν τον πόλεμο θα λέγονται εγκληματίες».

«Τώρα εγκληματίες ονομάζονται εκείνοι που προσπάθησαν να σταματήσουν τον πόλεμο. Όταν γίνουν όλα αυτά, ο λαός μας θα ανοίξει τα μάτια του και θα ανατριχιάσει στη θέα των φρικτών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο όνομά του.

Έτσι θα ξεκινήσει ο δρόμος της επιστροφής της Ρωσίας στην κοινότητα των πολιτισμένων κρατών. Στο τέλος της ημέρας αγαπώ τη χώρα μου και έχω εμπιστοσύνη στους ανθρώπους μας».

Ο Καρα-Μούρζα εκτίει την ποινή σε σωφρονιστική αποικία της Σιβηρίας και έχει τεθεί επανειλημμένα σε απομόνωση. Μέσα από τη φυλακή συνεχίζει να μιλάει ανοιχτά κατά του Πούτιν και του πολέμου στην Ουκρανία, γράφει για αυτά σε media και επιστολές, ενώ η σύζυγος του Ευγενία ‘τρέχει’ εκστρατεία για να εξασφαλίσει την ελευθερία του και άλλων φυλακισμένων επικριτών του Κρεμλίνου.

‘Οπως συνέβη και με τον Ναβάλνι, στις 29 Ιανουαρίου 2024 αναφέρθηκε ότι είχε εξαφανιστεί. Ήταν η ημέρα που οι δικηγόροι του ενημερώθηκαν πως δεν  κρατούνταν πλέον στη φυλακή IK-6. Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Κάμερον ζήτησε από τη Ρωσία να λογοδοτήσει. Λίγο αργότερα έγινε γνωστό ότι είχε μεταφερθεί σε απομόνωση σε μια πιο σκληρή εγκατάσταση, το IK-7 «για παραβιάσεις των κανόνων της φυλακής».

Σε μια επιστολή που αποκαλύφθηκε στα media, ο Καρα-Μούρζα πρότεινε ότι η μεταφορά του έγινε επειδή είχε γίνει “πολύ άνετος” στο IK-6. Όπως και στην περίπτωση του Ναβάλνι, ήθελαν να κάνουν και τη δική του ζωή ανυπόφορη.

ΙΛΙΑ ΓΙΑΣΙΝ

Ο 40χρονος αντιφρονούντας πολιτικός αρνήθηκε πολλάκις να εγκαταλείψει τη Ρωσία παρά την άνευ προηγουμένου πίεση που ασκούσαν οι αρχές -για να τον κάνουν να σταματήσει να μιλάει. Απαντούσε κάθε φορά πως η έξοδος από τη χώρα θα υπονόμευε την αξία του ως πολιτικού.

Κατά την ομιλία του στην τελευταία του δίκη, είπε πως «πρέπει να παραμείνω στη Ρωσία, πρέπει να πω την αλήθεια δυνατά και πρέπει να σταματήσω την αιματοχυσία με οποιοδήποτε κόστος.

Με πονάει σωματικά να σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι έχουν σκοτωθεί σε αυτόν τον πόλεμο, πόσες ζωές έχουν καταστραφεί και πόσες οικογένειες έχουν χάσει τα σπίτια τους. Δεν μπορείς να είσαι αδιάφορος. Και ορκίζομαι ότι δεν μετανιώνω για τίποτα».

Εν τέλει, τον συνέλαβαν τον Ιούνιο του 2022 και τον καταδίκασαν σε σχεδόν 9 χρόνια κράτησης, για «διασπορά ψευδών πληροφοριών» σχετικά με τον ρωσικό στρατό, επί της εισβολής στην Ουκρανία. «Οι αναρτήσεις του στα social media είχαν ως στόχο την απαξίωση του ρωσικού στρατού» αποφάσισε το δικαστήριο. Η διασπορά ψευδών ειδήσεων έγινε ποινικό αδίκημα από τον Μάρτιο του 2022.

Ο Γιάσιν ανέφερε περιπτώσεις δολοφονιών και βασανισμού Ουκρανών αμάχων, από τα ρωσικά στρατεύματα στην πόλη Μπούτσα -στην περιφέρεια του Κιέβου.

«Εκφράζοντας μίσος για το πολιτικό σύστημα της Ρωσικής Ομοσπονδίας και συνειδητοποιώντας ότι είναι δημόσιο πρόσωπο, δημιούργησε πραγματική απειλή για τη διαμόρφωση αρνητικής στάσης απέναντι στις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας», ανέφερε η ετυμηγορία.

Όπως ολοκλήρωνε την κατάθεση του, κατονόμασε τον Πούτιν ως «το άτομο που ευθύνεται για τη σφαγή στην Ουκρανία» και πρόσθεσε ότι «η πραγματική Ρωσία δεν μάχεται με τους Ουκρανούς. Είναι στη φυλακή».

«Είναι καλύτερα να περάσετε 10 χρόνια πίσω από τα κάγκελα ως έντιμος άνθρωπος, παρά να καίγεστε σιωπηλά από ντροπή για το αίμα που χύθηκε από την κυβέρνησή σας».

Οι συνεργάτες του ενημερώνουν τακτικά τις σελίδες του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μηνύματα που μεταδίδει από τη φυλακή. Το κανάλι του στο YouTube έχει πάνω από 1,5 εκατομμύριο subscribers. Σε συνέντευξη που έδωσε στο Associated Press τον Σεπτέμβριο του 2022, μέσα από τη φυλακή προέτρεψε τους απλούς Ρώσους να βοηθήσουν επίσης στη διάδοση των αντιπολεμικών φωνών.

«Οι αντιπολεμικές φωνές ακούγονται πιο δυνατές και πιο πειστικές αν άτομο παραμένει στη Ρωσία. Η απαίτηση για μια εναλλακτική άποψη έχει εμφανιστεί στην κοινωνία», έγραψε στις επιστολές του προς το AP.

Σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στη Le Monde τόνισε μεταξύ άλλων πως «για δύο δεκαετίες, ο Πούτιν ξέφυγε με τα πάντα: σφετερισμό της εξουσίας και διαφθορά, καταστολή της αντιπολίτευσης και πολιτικές δολοφονίες, στρατιωτικές επεμβάσεις και προσαρτήσεις ξένων εδαφών.

Θα ήθελα έτσι, να επισημάνω την ευθύνη της διεθνούς κοινότητας, η οποία για πολλά χρόνια υιοθέτησε μια πολιτική κατευνασμού προς το καθεστώς του Βλαντίμιρ Πούτιν και έτσι επανέλαβε το ιστορικό λάθος που οδήγησε την Ευρώπη στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».

ΙΓΚΟΡ ΓΚΙΡΚΙΝ

Ο εξέχων εθνικιστής πρώην διοικητής της πολιτοφυλακής, Ιγκόρ Γκίρκιν (γνωστός και ως Ιγκόρ Στρέλκοφ), καταδικάστηκε τον Γενάρη του 2024.

Είχε κάνει δυο εγκλήματα. Το ένα ήταν να καταρρίψει ένα επιβατικό τζετ. Το άλλο να προσβάλει δημόσια τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Μάντεψε για ποιο από τα δυο καταδικάστηκε;

Ο στρατιωτικός που βοήθησε τη Ρωσία να προσαρτήσει τη χερσόνησο της Κριμαίας από την Ουκρανία το 2014 (πριν οργανώσει και διοικήσει φιλορωσικές πολιτοφυλακές που απέσπασαν μέρος της ανατολικής Ουκρανίας από τον έλεγχο του Κιέβου), καταδικάστηκε ερήμην από τη Χάγη το το θάνατο 298 ανθρώπων, όσων επέβαιναν στην πτήση των Malaysian Airlines MH17. Το αεροπλάνο κατέπεσε στην ανατολική Ουκρανία το 2014.

Ο Γκίρκιν ήταν ένας από τους 3 που καταδικάστηκαν σε ισόβια, απόφαση με την οποία δεν ασχολήθηκε το Κρεμλίνο. Ο ίδιος είπε πως «δεν αναγνωρίζω την εξουσία του ολλανδικού δικαστηρίου επί του θέματος».

«Είμαι άνθρωπος του στρατού και δεν θα δεχθώ απόφαση πολιτικού δικαστηρίου μιας ξένης χώρας, επί κίνησης που έγινε σε εμφύλιο άλλου κράτους, απλά και μόνο επειδή πέθαναν άνθρωποι».

Μετά την εισβολή έγινε θιασώτης του πολέμου, εκφράζοντας τις ιδέες του και σε blog στο Telegram. Έγινε πολύ επικριτικός επί του τρόπου που χειρίζονταν τον πόλεμο οι αρχές της Ρωσίας. Αυτά που έκαναν, στο μυαλό του δεν ήταν αρκετά. Ίδρυσε και ένα εθνικιστικό κίνημα (Club of Angry Patriots) για να σώσει, όπως είπε τη Ρωσία από τον κίνδυνο συστημικής αναταραχής λόγω στρατιωτικών αποτυχιών.

Μέχρι αυτό το σημείο, δεν είχε ενοχλήσει κανέναν. Δηλαδή, τον εξής έναν.

Τα προβλήματα άρχισαν όταν πάνω στα νεύρα του άρχισε να καταφέρεται εναντίον του Βλαντίμιρ Πούτιν και να χλευάζει την υποψηφιότητα του στις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου. Κάθε φορά έλεγε πως μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά. Έπειτα πέρασε στις προσβολές.

Σε ανάρτηση του 2023, περιέγραψε τον «Τσάρο» ως «μη οντότητα» και «άνανδρη σπατάλη χώρου». Λίγες ώρες αργότερα συνελήφθη. Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε τετραετή κράτηση, για υποκίνηση εξτρεμισμού.