ΧΑΡΗΣ ΒΕΡΑΜΟΝ: ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΡΛΟΚ ΧΟΛΜΣ ΤΟΥ YOUTUBE

Στο σύμπαν του ιδιωτικού ερευνητή Χάρη Βεραμόν υπήρχε πάντοτε η δίψα για αναζήτηση. Από μικρό παιδί του άρεσε να ψάχνει, να διερευνά και να ανακαλύπτει, κάτι που αποφάσισε να κάνει, τελικά, ως επάγγελμα, έπειτα από μια πορεία στην υποκριτική, την μεταγλώττιση και την συγγραφή. Έτσι, αφού σπούδασε Ανακριτική / Δικαστική Ψυχολογία, δημιούργησε μια ομάδα στο Facebook, που ασχολείται με τα εγκλήματα και τις εξαφανίσεις, μέχρι που, με την εύρεση των κατάλληλων συνεργατών, κατάφερε να ξεκινήσει την δική του εκπομπή στο Youtube με τίτλο “Ίχνη στο σκοτάδι”. Πρόκειται για ένα δύσκολο και ενδιαφέρον project, το οποίο χωρίζεται στην έρευνα ενός εγκλήματος και στην δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ.

Τα κριτήρια με βάση τα οποία επιλέγει με ποια υπόθεση θα ασχοληθεί είναι τρία, ωστόσο, το στοιχείο του ανεξιχνίαστου εγκλήματος αποτελεί τον πιο βασικό παράγοντα, ενώ δεν ενδιαφέρεται αν μια υπόθεση έχει δημιουργήσει ντόρο.

“Το πρώτο βασικό για εμένα, είναι να έχουμε να κάνουμε με κάτι το οποίο δεν έχει εξιχνιαστεί, δεν έχουν βρεθεί οι ένοχοι και μπορεί να είναι και για πάρα πολλά χρόνια cold case. Με ελκύει το να είναι ένα έγκλημα – γρίφος, για το οποίο να μην έχει βρεθεί τίποτα. Μετά, σίγουρα, ένα μέσο κινητοποίησης είναι το συναίσθημα. Είμαι ευαισθητοποιημένος με αυτά τα ζητήματα, με ανθρώπους οι οποίοι είναι εξαφανισμένοι και κανείς δεν ξέρει τι έγινε. Από ‘κει και πέρα, υπάρχει το τεχνικό ζήτημα της επιλογής, αν είναι εντός Αθηνών, για να μπορώ να ανταποκριθώ χωρίς να καλύψω πολλά έξοδα. Είναι κι αυτό ένα κομμάτι που αντισταθμίζει την επιλογή. Δεν με αφορά αν το κοινό ανταποκρίνεται περισσότερο σε ένα έγκλημα, παρά σε ένα άλλο. Ίσα ίσα αυτό μου δημιουργεί και μια αποστροφή, γιατί όλα τα εγκλήματα πρέπει να μας προκαλούν αποστροφή. Δεν υπάρχουν ανώνυμα και επώνυμα εγκλήματα. Καταλήγω να οδηγούμαι στα πιο “άγνωστα” εγκλήματα, γιατί ακριβώς δεν τα ξέρει ο κόσμος και θέλω να τα μάθει περισσότερο. Αυτά τα οποία είναι γνωστά, φυσικά και θα ασχοληθώ, αλλά δεν θα σκεφτώ ότι επειδή υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, θα φέρει και σε μένα περισσότερες προβολές”, αναφέρει ο Χάρης Βεραμόν στο The Magazine.

Οφείλουμε να ασχοληθούμε με τα εγκλήματα που έχουν παραγραφεί, έχουμε χρέος να το κάνουμε.

“Ένας λόγος που προβάλλουμε μια υπόθεση, είναι να μην ξεχαστεί. Γιατί ήδη έχει ξεχαστεί και εμείς την βγάζουμε ξανά στην επιφάνεια, για να την θυμηθούν κάποιοι και κάποιοι άλλοι που δεν την γνωρίζουν, να την μάθουν. Στόχος είναι να λυθεί η υπόθεση και να φτάσει στη δικαιοσύνη, αν γίνεται. Αν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο, τότε στόχος μας είναι να συλλέξουμε στοιχεία και να τα παραδώσουμε στη δικαιοσύνη. Αν δεν μπορεί να σταθεί σε ένα νομικό πλαίσιο, επειδή το έγκλημα έχει παραγραφεί, σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για ηθική δικαίωση. Οπότε, εκεί πάλι μας ενδιαφέρει η συλλογή στοιχείων και να βρούμε την αλήθεια, άσχετα αν δεν μπορεί να κινηθεί νομικά. Εγώ αρνούμαι να δεχτώ την έννοια της παραγραφής, που είναι κάτι πάρα πολύ σοβαρό. Νομοθετικά αυτό δεν βολεύει τα θύματα και ευνοεί τους δράστες και τους εγκληματίες. Οπότε οφείλουμε να ασχοληθούμε με τα εγκλήματα που έχουν παραγραφεί, έχουμε χρέος να το κάνουμε”, συμπληρώνει.

Οι πόρτες κλείνουν πάντα, όταν δεν βολεύεις κάποιους.

Ένα από τα δύσκολα κομμάτια της δουλειάς του Χάρη Βεραμόν είναι η ανάκτηση πληροφοριών, ειδικά όταν μιλάμε για εγκλήματα, τα οποία τελέστηκαν πολλές δεκαετίες πριν. Για παράδειγμα, η εκπομπή “Ίχνη στο σκοτάδι” ασχολήθηκε με την ανεξιχνίαστη δολοφονία του Κώστα Ταχτσή που έγινε 33 χρόνια ανεξιχνίαστη, καθώς και με την υπόθεση εξαφάνισης της Ολυμπίας Κηρύκου που μετρά 26 χρόνια. “Ήταν πολύ δύσκολο να ανακτήσουμε πληροφορίες, αλλά αποδείξαμε ότι είναι εφικτό να γίνει. Με την συναίνεση των κατάλληλων ανθρώπων και την πολλή δουλειά, μπορεί να γίνει”, λέει ο ίδιος, ενώ όταν βρίσκει κλειστές πόρτες, μέλημά του είναι να καταφέρει να τις ανοίξει: “Πάντα βρίσκουμε κλειστές πόρτες. Αλλά αυτή είναι και η δουλειά μας, να τις ανοίγουμε. Προς το παρόν μας έχουν κλείσει τις πόρτες και μας έχουν βγάλει ρόπαλα. Είχαμε και τέτοια περιστατικά. Έχουμε κάποιους, οι οποίοι εξαγριώνονται. Οι πόρτες κλείνουν πάντα, όταν δεν βολεύεις κάποιους”.

Ο ανεξιχνίαστος φόνος του Κώστα Ταχτσή

Η πρώτη υπόθεση την οποία παρουσίασε στην εκπομπή “Ίχνη στο σκοτάδι” ο Χάρης Βεραμόν, ήταν η ανεξιχνίαστη δολοφονία του γνωστού Έλληνα λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στον Κολωνό, στις 27 Αυγούστου του 1988. Η ιατροδικαστική εξέταση αποφάνθηκε ότι ο συγγραφέας είχε πεθάνει από ασφυξία, που προκλήθηκε από στραγγαλισμό, πριν από περίπου 36 ώρες. Από τότε έχουν περάσει 33 χρόνια και ο δολοφόνος δεν έχει βρεθεί, με την υπόθεση να μπαίνει στο αρχείο.

Η εκπομπή παρουσίασε την υπόθεση σε δύο μέρη, με τον Χάρη Βεραμόν να αναφέρει στο The Magazine πως το συγκεκριμένο έγκλημα τον άγγιξε βαθιά: “Το πιο σοκαριστικό έγκλημα με το οποίο ασχοληθήκαμε μέχρι τώρα, ήταν η υπόθεση του Κώστα Ταχτσή. Γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ ευαίσθητο άνθρωπο, ο οποίος άφησε ένα τεράστιο έργο. Ήταν μεγάλο σε ποιότητα, αλλά ήταν μικρό σε ποσότητα. Ένας σπουδαίος συγγραφέας, ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ένας σπουδαίος διανοούμενος, ένας σπουδαίος άνθρωπος με τόσες ευαισθησίες και με δύσκολα βιώματα, ο οποίος χάθηκε τόσο άδικα. Να βρεθεί κάποιος να τον στραγγαλίσει και να μην εντοπιστεί ποτέ ο ένοχος; Εμένα αυτό με άγγιξε πάρα πολύ”.

Η αινιγματική εξαφάνιση της Ολυμπίας Κηρύκου

Μια πολύ σημαντική υπόθεση με την οποία ασχολήθηκε η εκπομπή “Ίχνη στο σκοτάδι” ήταν εκείνη της Ολυμπίας Κηρύκου, της 29χρονης κοπέλας που εξαφανίστηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1995, ενώ πήγαινε στη δουλειά της στη Νέα Ιωνία. Ο Χάρης Βεραμόν διερεύνησε ενδελεχώς την υπόθεση, παρουσιάζοντάς την σε τρία μέρη.

Μάλιστα, κατάφερε να εντοπίσει ένα πρόσωπο – κλειδί, που βοήθησε αρκετά στην σκιαγράφηση του χαρακτήρα της Ολυμπίας και στην έρευνα γενικότερα. Το πρόσωπο ήταν μια παιδική φίλη της Ολυμπίας, η οποία επικοινώνησε η ίδια με την εκπομπή και τους συντελεστές της. Αυτό, ήταν μια αποκάλυψη, μια ανατροπή, που θα θυμάται πάντα ο Χάρης Βεραμόν. Όπως λέει ο ίδιος: “Κάτι το οποίο μας ενθουσίασε και μας σόκαρε, ήταν όταν βρέθηκε μία γυναίκα η οποία ήταν κολλητή φίλη της αγνοούμενης. Έκαναν παρέα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έμαθε ότι η παιδική της φίλη εξαφανίστηκε μέσα από την εκπομπή μας. Για 26 χρόνια δεν το γνώριζε, γιατί μετά την αποφοίτηση χωρίστηκαν και δεν βρέθηκαν ξανά”.

Κατά πόσο, ένα πρόσωπο που είχε να δει την αγνοούμενη για δεκαετίες, μπορεί να φέρει μια αξιόπιστη μαρτυρία; Μπορεί μια φίλη, η οποία είχε επαφή μαζί της στα χρόνια του λυκείου, να συμβάλει στην έρευνα; Ο Χάρης Βεραμόν εξηγεί στο The Magazine:

“Αρχικά, έχει σημασία σε ποιο χρονικό πλαίσιο εγκαθιστάς αυτή την μαρτυρία, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έπειτα, είναι αξιόπιστη γιατί μας δίνει το προφίλ της Ολυμπίας, ο χαρακτήρας της οποίας είχε διαμορφωθεί μέχρι το λύκειο. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος στα χρόνια του σχολείου, για το τι θέλει να κάνει στο μέλλον. Τότε, η Ολυμπία έλεγε ότι θέλει να δουλέψει σε γραφείο. Το ίδιο έλεγε και στα 29 της χρόνια. Βλέπουμε, ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος. Μπορεί το πρόσωπο – κλειδί να μην έχει να κάνει με τις μέρες πριν και μετά την εξαφάνιση, αλλά είναι αξιόπιστο όσον αφορά την σκιαγράφηση του θύματος. Για εμάς το criminal profiling είναι πολύ σημαντικό μέρος της έρευνας. Δηλαδή, αν δεν μπορώ να μάθω ποιο είναι το θύμα, δεν μπορώ να ξέρω αν τα γεγονότα ανταποκρίνονται στις δικές του ενέργειες. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε το θύμα, είναι η έννοια της θυματολογίας. Όσο καλύτερα ξέρεις το θύμα, τόσο καλύτερα μπορείς να ερμηνεύσεις τα γεγονότα και να βρεις το τι πραγματικά έχει συμβεί. Είναι λάθος να μένουμε μόνο στο γεγονός της εξαφάνισης και στο ποιοι ξέρουν για αυτήν, ποιοι έχουν δει κάτι και τι υποπτεύονται. Πρέπει να μάθουμε καλά το θύμα”.

Σε όλες τις υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται, ο Χάρης Βεραμόν ζητά πάντοτε πληροφορίες από το κοινό και από όποιον μπορεί να γνωρίζει κάτι. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν επικοινωνήσει μαζί του άνθρωποι που θέλησαν να προσφέρουν το δικό τους λιθαράκι στην έρευνα, ωστόσο, οι πληροφορίες αυτές φιλτράρονται και διαχειρίζονται αναλόγως από τον ίδιο. “Πολλές φορές υπάρχουν περιπτώσεις που άνθρωποι είναι ευαισθητοποιημένοι με μια υπόθεση και θέλουν να μας συμβουλεύσουν ή να μας δώσουν μια πληροφορία που έχουν δει στο διαδίκτυο και τους έκανε εντύπωση. Πάντως, δεν μπορεί κάποιος να μας κοροϊδέψει εύκολα, γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά την εκάστοτε υπόθεση, έχουμε κάνει έρευνα. Φιλτράρουμε κάθε πληροφορία. Ακόμη κι αν κάποιος ψάχνει τον δικό του άνθρωπο, δεν μου λέει κάτι εμένα αυτό στην αρχή. Δεν μπορώ να ξέρω αν πραγματικά το ψάχνει, έχουμε δει πολλές τους δολοφόνους να ψάχνουν τα θύματά τους”.

Η υπόθεση – θρίλερ της Ειρήνης Λαγούδη

Το πιο πρόσφατο επεισόδιο της εκπομπής “Ίχνη στο σκοτάδι”, το οποίο μάλιστα διαθέτει και αγγλικούς υπότιτλους, αφορά την υπόθεση δολοφονίας της Ειρήνης Λαγούδης. Η 44χρονη μητέρα βρέθηκε νεκρή στο αυτοκίνητό της στις 8 Ιανουαρίου του 2018, στην παραλίμνια περιοχή της Μυρτιάς, στην Τριχωνίδα. Έκτοτε, η εξιχνίαση της δολοφονίας της βρίσκεται σε εξέλιξη, με νέα στοιχεία να βγαίνουν στο φως κάθε τόσο.

“Σε αυτή την υπόθεση δεν έχω κάνει έρευνα στον τόπο του εγκλήματος, δεν έχω κάνει αυτοψία. Η έρευνά μου είναι περιορισμένη σε σχέση με αυτά που μου έχουν πει και πληροφορίες που έχω συλλέξει. Δεν ήθελα να μπω στη διαδικασία να κάνω έρευνα, γιατί δεν είχα εντολή για έρευνα. Άλλωστε η δική μου περισσεύει. Πήρα εντολή από τον νομικό σύμβουλο της οικογένειας στο να παρουσιάσω την υπόθεση και να κάνω ανάλυση. Οπότε παρουσίασα την υπόθεση και έκανα ανάλυση των στοιχείων. Έφερα την υπόθεση ξανά στην επιφάνεια, γιατί είχε ξεχαστεί”, αναφέρει ο Χάρης Βεραμόν, ενώ πρόκειται πολύ σύντομα να κυκλοφορήσει στο Youtube ακόμη ένα επεισόδιο για την υπόθεση της Ειρήνης Λαγούδη.

Το σοκαριστικό έγκλημα στα Γλυκά Νερά

Ένα από τα πρόσφατα εγκλήματα που σόκαραν τον Χάρη Βεραμόν, αλλά και όλο το πανελλήνιο, ήταν η δολοφονία της 20χρονης Καρολάιν Κράουτς στα Γλυκά Νερά, από τον σύζυγό της Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, στις 11 Μαΐου του 2021. Η συγκεκριμένη υπόθεση ήταν μία από εκείνες που ο ίδιος θα ήθελε να εξιχνιάσει, καθώς του είχε κινήσει από την αρχή το ενδιαφέρον.

Στα Γλυκά Νερά, είχα καταλάβει απ’ την αρχή ότι ο δολοφόνος ήταν ο σύζυγος της Καρολάιν.

“Τα Γλυκά Νερά είναι μια υπόθεση που με σόκαρε και την οποία θα ήθελα να εξιχνιάσω, γιατί είχα καταλάβει απ’ την αρχή ότι είναι αυτός και δεν τολμούσα να το πω, επειδή φοβόμουν την κατακραυγή του κόσμου. Απ’ την πρώτη στιγμή είχα καταλάβει ότι είναι εκείνος, γιατί πολλά πράγματα δεν είχαν λογική”, αναφέρει ο Χάρης Βεραμόν, εξηγώντας ποια στοιχεία του είχαν “γεννήσει” υποψίες πως ο δολοφόνος ήταν ο σύζυγός της, προτού η αστυνομία τον συλλάβει ως ύποπτο:

“Στη δική μου θεμελιώδη αρχή, έχουμε έναν άνθρωπο που μας διηγείται μια ιστορία. Έτσι, και στα Γλυκά Νερά, ο τελευταίος μάρτυρας μας διηγείται μια ιστορία. Εγώ δεν ξέρω αν αυτή η ιστορία είναι αληθινή ή όχι. Αν είναι αληθινή, τότε θα συνεχίσω με αυτό. Αλλά θα πρέπει πρώτα να ξέρω ότι είναι αληθινή, δεν ξεκινάω με δεδομένο ότι μου λέει την αλήθεια. Σε αυτή την υπόθεση, το χειρίστηκε πολύ σωστά η αστυνομία. Μου είχε κάνει εντύπωση, αρχικά, η συμπεριφορά του σώματός του, που δεν μπορούσε να την κρύψει. Κάποιοι καταφέρνουν να το κάνουν, αλλά εκείνος δεν μπόρεσε να καλύψει την γλώσσα του σώματος. Επίσης, αυτό που δεν πίστεψα με τίποτα, ήταν ότι κάλεσε την αστυνομία ανοίγοντας το κινητό με την μύτη του, ενώ ήταν δεμένος. Θεωρούσα τον εαυτό μου αφελή, αν το πιστέψω”.

Το Youtube και η Αγγελική Νικολούλη

Η εκπομπή “Ίχνη στο σκοτάδι” προβάλλεται στο Youtube, με τον Χάρη Βεραμόν να έχει την δυνατότητα να ελέγχει το περιεχόμενό του, αλλά και να παίρνει feedback από τους σχολιαστές. Παρόλα αυτά, η ευθύνη για το τι θα πει, ακόμη κι αν δραστηριοποιείται στο διαδίκτυο, είναι μεγάλη. Όπως εξηγεί ο ίδιος: “Έχουμε μια ελευθερία, δεν υπάρχει λογοκρισία. Ωστόσο, δεν είναι και τόσο ελεύθερα τα πράγματα, γιατί εγώ ασχολούμαι με ένα έγκλημα. Αν εγώ πω ότι “αυτός είναι ο ένοχος” χωρίς να έχω στοιχεία, απλώς επειδή το πιστεύω, μπορεί να βρεθώ με μια αγωγή ή μήνυση και να τρέχω. Έχω τεράστια ευθύνη για το τι θα πω. Μπορεί να μην έχω ένα κανάλι από πίσω μου και κάποιους που να το διαχειρίζονται, όμως, στην πραγματικότητα υπάρχει μια ευθύνη από πίσω, η οποία δεν φαίνεται αλλά εγώ την γνωρίζω πολύ καλά, και αφορά στο τι θα ξεστομίσω, τι θα πω. Αν πω κάτι οποίο θίγει κάποιον και δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, μπορεί να βρεθώ προ εκπλήξεως. Γι’ αυτό και είμαι πάρα πολύ επιφυλακτικός. Είναι ζήτημα διαχείρισης και είναι χρέος μου να προσέχω τι λέω. Για παράδειγμα, υπάρχει υπόθεση για την οποία ξέρουμε ποιος είναι ο ένοχος, τον ξέρει και η δικαιοσύνη, αλλά εγώ δεν μπορώ να το πω. Γιατί δεν έχει καν προφυλακιστεί, δεν έχει λάβει τον τίτλο του κατηγορούμενου”.

Έχω τεράστια ευθύνη για το τι θα πω, είναι χρέος μου να προσέχω και να είμαι επιφυλακτικός.

Όσο για το εάν έχει δεχτεί σχόλια σύγκρισης του δικού του project με την εκπομπή “Φως στο Τούνελ” της Αγγελικής Νικολούλη, ο Χάρης Βεραμόν δηλώνει πως πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά πράγματα, που, όμως, συναντώνται σε κάποια σημεία, αφού αναπόφευκτα κάποιες υποθέσεις είναι κοινές. “Δεν μας έχει συγκρίνει κάποιος, το λέω με πάσα ειλικρίνεια. Επειδή το διαδίκτυο είναι πάρα πολύ αιχμηρό, οι χρήστες μπορούν να γίνουν πολύ κυνικοί και ξεκάθαροι σε αυτό που θα πουν, ωστόσο, δεν έχει βρεθεί κανένας να μας πει ότι αντιγράφουμε ή κάτι τέτοιο. Γιατί αυτό που κάνουμε δεν είναι τηλεοπτικό, έχει άλλη δομή, άλλο σκελετό και άλλο άξονα, είναι true crime documentary. Είναι σαν να κάνουμε μια ταινία, που έχει μέσα πραγματικά γεγονότα. Σαν να μπλέκουμε την τέχνη με την επιστήμη. Η Αγγελική Νικολούλη έχει μια τεράστια πορεία, την οποία προσωπικά εκτιμώ και θαυμάζω, αλλά δεν έχει καμία σχέση αυτό που κάνει εκείνη και αυτό που κάνουμε εμείς. Η μόνη ομοιότητα είναι ότι κάνουμε και οι δύο έρευνα, ότι ασχολούμαστε με τα εγκλήματα”.

Οι επόμενες υποθέσεις και το Netflix

Το επόμενο διάστημα, ο Χάρης Βεραμόν θέλει να ασχοληθεί με υποθέσεις που έχουν εξιχνιαστεί, αλλά και με αυτές που είναι στο στάδιο να εξιχνιαστούν, οι οποίες έχουν συγκινήσει τον κόσμο και τον ίδιο προσωπικά. Παράλληλα, το φάσμα των εγκλημάτων τα οποία επιθυμεί να διερευνήσει, δεν περιορίζονται σε δολοφονίες ανθρώπων, αλλά εκτείνονται μέχρι και την κακοποίηση των ζώων, καθώς μια από τις αναμενόμενες υποθέσεις που θα παρουσιάσει είναι και εκείνη του “Κωστή”, της φώκιας που βρέθηκε νεκρή στην Αλόννησο στις 25 Ιουλίου του 2021.

“Υποθέσεις σαν του Μάριου Παπαγεωργίου ή του Κωστή Πολύζου – η οποία έχει λυθεί – θέλω να γίνουν αφιερώματα. Εκεί δεν θα έχουμε το κομμάτι της διερεύνησης, αλλά θα γίνει ένα ντοκιμαντέρ. Επίσης, θέλουμε να ασχοληθούμε με την υπόθεση εξαφάνισης του ζεύγους Δροσάκη, που είναι ένα ανεξιχνίαστο έγκλημα, ενώ πριν από δυο μήνες μας προσέγγισε και μια οικογένεια στην Κύπρο, που θέλει να ασχοληθούμε με μια υπόθεση. Το επόμενο διάστημα θα ασχοληθούμε με την υπόθεση του “Κωστή” της φώκιας. Μπορεί να μην είναι άνθρωπος, αλλά μιλάμε πάλι για δολοφονία, για κακούργημα. Θα είναι ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο στην προστασία του περιβάλλοντος, στον Κωστή, αλλά και σε όλες τις φώκιες και τα ανυπεράσπιστα πλάσματα που δολοφονούνται”, αναφέρει ο ίδιος στο The Magazine.

Στόχος του, πάντως, είναι κάποια στιγμή η εκπομπή να γίνει τηλεοπτική, αλλά και να φτάσει μέχρι το Netflix:“Θέλω να κάνω επεισόδια που να τα πάρει κάποια στιγμή και το Netflix. Αλλά χρειάζομαι την ευκαιρία, τον κατάλληλο χρόνο και τις κατάλληλες συνθήκες. Χρειάζεται το οικονομικό κομμάτι, καθώς οι παραγωγές εκεί είναι άλλου επιπέδου. Ωστόσο, δεν μας λείπει η φαντασία, η αγάπη, η όρεξη. Αυτή η εκπομπή στηρίζεται σε μένα, αλλά και στον Αλέξανδρο Στεφανή. Είναι ένα παιδί 21 χρονών, πολύ ταλαντούχος, που έχει δουλέψει πάρα πολύ για αυτή την εκπομπή εθελοντικά και οφείλω να τον εξυμνώ, γιατί δεν θα μπορούσε αυτή τη δουλειά να γίνει, χωρίς την δική του συνδρομή στη σκηνοθεσία και το μοντάζ”.

Η εκπομπή “Ίχνη στο σκοτάδι” προβάλλεται στο Youtube, νέο επεισόδιο ανεβαίνει μία φορά την βδομάδα.