ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ: ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Από το 2009 έως το 2018, 54 οργανισμοί ξόδεψαν 702 εκατομμύρια δολάρια σε δραστηριότητες κατά των φύλων στην Ευρώπη, με τα ποσά αυτά να εμφανίζονται κατά τέσσερις φορές αυξημένα μέσα σε αυτή τη δεκαετία σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη.

Η έκθεση “Tip Of The Iceberg“, που συντάχθηκε από το EPF (European Parliamentary Forum on Sexual and Reproductive Rights) του Ευρωκοινοβουλίου, διαπίστωσε ότι αμερικανικοί παράγοντες, φιλικά προσκείμενοι στον πρόεδρο Τραμπ, ξόδεψαν 81,3 εκατομμύρια δολάρια σε καμπάνιες κατά της ισότητας των φύλων. Τα χρήματα που διατέθηκαν σε αυτή την υπόγεια επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα που ξοδεύτηκαν από τη Ρωσική Ομοσπονδία ανήλθαν αντιστοίχως σε 188,2 εκατομμύρια δολάρια, ενώ 437,7 εκατομμύρια δολάρια προήλθαν από την ίδια την Ευρώπη.

Στους χρηματοδότες περιλαμβάνονται ευρωπαίοι αριστοκράτες, θρησκευτικοί παράγοντες από τον κύκλο του Τραμπ, think-tanks με διασυνδέσεις με βρετανούς πολιτικούς και σύμμαχοι του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η έκθεση αποκαλύπτει επίσης πως οργανώσεις που διατείνονται πως χρηματοδοτούνται από δημόσιες δωρεές, υποστηρίζονται στην πραγματικότητα από δισεκατομμυριούχους.

Δύο από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες των λεγόμενων κινημάτων κατά των φύλων (anti-gender) και των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, φέρονται σύμφωνα με την έκθεση να είναι η Alliance Defending Freedom, μια αμερικανική συντηρητική χριστιανική ΜΚΟ και το American Center for Law & Justice, μια πολιτικά συντηρητική, χριστιανική ακτιβιστική οργάνωση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει την έδρα της στην Ουάσιγκτον και σχετίζεται με τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Regent στη Βιρτζίνια Μπιτς της Βιρτζίνια.

Και τα δύο αυτά ιδρύματα, έχουν ευρωπαϊκούς βραχίονες. Τα ADF International and the European Centre και το Law and Justice (ECLJ). Ο αντίστοιχος συνεργάτης τους στη Μόσχα είναι το The Slavic Centre for Law and Justice (SCLJ) που διοικείται από τον ίδιο τον Πούτιν και τον Vladimir Ryakhovsky, που είναι επικεφαλής του Συμβουλίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Κρεμλινου. Ο δε αδερφός του Ryakhovsky, Sergei, φέρεται να είναι η κεφαλή της Ευαγγελικής Εκκλησίας στη Ρωσία. Παράλληλα, διευθύνων σύμβουλος του ACLJ είναι ο Jay Sekulow, δικηγόρος του Ντόναλντ Τραμπ.

To ADF μάλιστα καταγράφεται να έχει αυξήσει σημαντικά τις ευρωπαϊκές του δαπάνες κατά την περίοδο που αναλύει η έκθεση. Το 2011, ξόδευε 657.000 δολάρια ενώ μέχρι το 2018 το ποσό αυτό είχε φτάσει στα 4.36 εκ. δολάρια, συμπεριλαμβανομένων 448,436 λιρών στη Βρετανία το 2019. Συνολικά φέρεται να έχει ξοδέψει 23,2 εκατομμύρια δολάρια για τις καμπάνιες του.

Τα ACLJ/ECLJ/SCLJ ξόδεψαν 15.7 εκ. δολάρια ανάμεσα στο 2009 και το 2018. Το ACLJ ξοδεύει ετησίως 1.2 εκ. δολάρια για τον θύλακά του στην ΕΕ.

Όλες οι παραπάνω οργανώσεις δραστηριοποιούνται νομικά κατά των αμβλώσεων και κατά των LGBTIQ αιτημάτων για περισσότερα δικαιώματα. Η κοινή τους στρατηγική πρακτικά μεταφράζεται στο ότι έχουν εμπλακεί σε 35 υποθέσεις που έφτασαν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μεταξύ 2009 και 2018.

Η ΜΚΟ Southern Poverty Law Center έχει χαρακτηρίσει την αμερικανική οργάνωση ADF ως “οργάνωση διασποράς μίσους” με χριστιανικό προκάλυμμα, ωστόσο έχει λάβει έγκριση για ομιλίες σε βρετανικά πανεπιστήμια με τη “βούλα” της κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας, σε μια κίνηση που θυμίζει τις πρακτικές της Κεραμέως και τα αντιεπιστημονικά προγράμματα που έχει φέρει στα σχολεία. Βασικό σημείο των προγραμμάτων ομιλιών, είναι η ρητορική κατά των αμβλώσεων στο όνομα της θρησκείας.

Παράλληλα, το Heritage Foundation ξόδεψε 1 εκ. δολάρια την ίδια περίοδο που εξετάζεται. Πρόκειται για think-tank της ριζοσπαστικής δεξιάς της Βρετανίας, που τάσσεται κατά των αμβλώσεων, κατά των LGBTIQ και υπέρ του Brexit και έχει διασυνδέσεις με τον συντηρητικό βουλευτή Liam Fox, ο οποίος είναι φανατικός υποστηρικτής της Θάτσερ. Ο ίδιος έδωσε ομιλία στο Margaret Thatcher Foundation, ενώ ομιλίες έχουν παραθέσει στο ίδιο Ίδρυμα οι David Davis του Συντηρητικού Κόμματος, ο γνωστός μας Nigel Farage και ο Πρώην Υπουργός αρμόδιος για τη Βόρεια Ιρλανδία, Owen Paterson. Το 2018 ο Μπόρις Τζόνσον είχε συναντήσεις με ανθρώπους του Heritage Foundation.

Τα χρήματα που έρχονται στην Ευρώπη από τις ΗΠΑ προέρχονται συχνά από πλούσιες οικογένειες όπως η οικογένεια DeVos (η Μπέτσι Ντέβος ήταν Πρώην Υπουργός Παιδείας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής επί Τραμπ), η οικογένεια Prince και οι αδελφοί Koch.

Η Betsy DeVos ήταν γραμματέας Παιδείας κατά τη διάρκεια της θητείας του Τραμπ ως Προέδρου των ΗΠΑ, μια περίοδος όπου η πρόοδος σχετικά με την άρση των σεξουαλικών παρενοχλήσεων και τη προώθηση των δικαιωμάτων της LGBTIQ κοινότητας στα σχολεία, έμεινε πίσω. Η καθαρή περιουσία της οικογένειας είναι 5,4 δισεκατομμύρια δολάρια και διαθέτει τέσσερα φιλανθρωπικά ιδρύματα που με τη σειρά τους διοχέτευσαν 691 εκατομμύρια δολάρια στον ευρωπαϊκό ακτιβισμό μίσους.

Είναι επίσης κόρη των Edgar και Elsa Prince Broekhuizen που ίδρυσαν το Prince Foundation, το οποίο με τη σειρά του διοχέτευσε 49.8 εκ. δολάρια μέσα από το Acton Institute, το ADF που αναφέραμε παραπάνω και το Leadership Institute του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Mάικ Πενς.

Ο αδερφός της, Erik Prince, έχει δημιουργήσει την ιδιωτική εταιρεία “ασφαλείας”, Blackwater Worldwide, μια ιδιωτική εταιρεία μισθοφόρων που έχει εκπαιδεύσει και Έλληνες αστυνομικούς. Η εταιρεία έχει κατηγορηθεί για βιασμούς, εκβιασμούς και μαζικές δολοφονίες αμάχων. Το 2020, ο Τραμπ είχε δώσει χάρη σε τέσσερις μισθοφόρους της καταδικασμένους για σφαγή Ιρακινών.

Οι ρωσικοί σύνδεσμοι

Η έρευνα εντόπισε 186,7 εκατομμύρια δολάρια από τη χρηματοδότηση των Ρώσων ολιγαρχών προς κινήματα που δραστηριοποιούνται κατά των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ στην Ευρώπη και στη Ρωσία. Μια μικρή πτώση στη ροή των χρηματοδοτήσεων καταγράφεται μετά το 2014 λόγω των κυρώσεων μετά την κρίση της Κριμαίας.

Οι δύο κύριοι ολιγάρχες χρηματοδότες φέρονται να είναι ο Konstantin Malofeev και ο Vladimir Yakunin, μέλη της ρωσικής Πατριαρχικής Επιτροπής για την Οικογένεια, τη Προστασία της Μητρότητας και της Παιδικής Ηλικίας. Έχουν επίσης συνδέσεις με το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών (WCF), ένα παγκόσμιο δίκτυο κατά της διεύρυνσης των δικαιωμάτων που δημιούργησε ο ακροδεξιός Brian S. Brown. Το δίκτυο τάσσεται κατά των γάμο μεταξύ ομοφύλων, κατά των υιοθεσιών από ομόφυλα ζευγάρια και κατά των αμβλώσεων.

Τόσο ο Yakunin όσο και ο Malofeev διοικούν πλείστα Think Tank και ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται γύρω από την Εκκλησία της Ρωσίας. Και οι δύο χρησιμοποιούν τις διάφορες υπόγειες και μη υπόγειες διασυνδέσεις τους για να χρηματοδοτήσουν τη χριστιανική δεξιά των ΗΠΑ, ακροδεξιά δήθεν χριστιανικά κόμματα στην Ευρώπη και ακτιβιστές κατά της ισότητας, όπως το CitizenGO και το WCF.

Η CitizenGO βρίσκεται πίσω και από το “δικό μας”, “Αφήστε με να ζήσω”.

“Το CitizenGO χρειάζεται τη βοήθειά σας για να επιδείξει μια παγκόσμια κινητοποίηση και πλειοψηφία υπέρ της ζωής που αντιτίθεται πλήρως στην άμβλωση και ενθαρρύνει την απόρριψη της πίεσης υπέρ της αφαίρεσης της ανθρώπινης ζωής”, αναφέρεται χαρακτηριστικά στη σελίδα της οργάνωσης. Η CitizenGo μεταξύ άλλων έχει τρέξει εκστρατείες εναντίον του γάμου των ομοφυλοφίλων, της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και της άμβλωσης.

Στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του CitizenGo περιλαμβάνονται o Alexey Komov, στενός συνεργάτης του Ρώσου ολιγάρχη Malofeev, ο Brian S. Brown, αλλά και ο Ιταλός πολιτικός Luca Volontè, που έχει καταδικαστεί για δολοπλοκία στο Αζερμπαϊτζάν με στόχο την απόκρυψη παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.

Το 2014 ο Malofeev έπαιξε κρίσιμο ρόλο για να ξεμπλοκάρει η χρηματοδότηση προς το τότε κόμμα του Jean-Marie LePen, πριν αναλάβει η Marine LePen. Ακόμη, έχει στηρίξει ανοικτά τη Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία με 250,000 ευρώ το μήνα για ένα χρόνο για τις εκλογές του 2019.

Σημειώνεται πως ο Malofeev είναι πρόεδρος του ομίλου μέσων μαζικής ενημέρωσης που στηρίζει τον Ρωσικό Ορθόδοξο Χριστιανισμό και τον πρόεδρο Πούτιν.

Στην όλη υπόγεια ροή του χρήματος για την προώθηση του σκοταδισμού εμπλέκονται και άλλοι Ευρωπαίοι αριστοκράτες. Το γαλλικό Fondation Jérôme Lejeune, το Ίδρυμα Hintze Family του Ηνωμένου Βασιλείου, το Fondazione Novae Terrae στην Ιταλία και το ισπανικό Fundacion Valores y Sociedad διοικούνται από “τζάκια” που έχουν ως στόχο τον αντιδικαιωματισμό.

Τα παραπάνω εντάσσονται στο δίκτυο “One Of Us European citizens”, όπου υπάρχει και το CitizenGO. Τα ποσά που διέθεσε για τις καμπάνιες του το One Of Us, ανέρχονται σε 31,5 εκ δολάρια από το 2009 ως το 2018.

Βασικός πυλώνας του One Of Us Foundation είναι επίσης το γερμανικό Yes To Life, που ανήκε στη κοντέσα της Βεστφαλίας και τη Γκλόρια, πριγκίπισσα του Θερν και Τάξις. Η πριγκίπισσα Γκλόρια με τη σειρά της, φέρεται να έχει στενές σχέσεις με τον Steve Bannon, Πρώην Επικεφαλής Στρατηγικής του Λευκού Οίκου και Ανώτερος Σύμβουλος του Προέδρου Τραμπ.

Ο Οίκος του Όλντενμπουργκ εμπλέκεται επίσης σε αντιφυλετικές δραστηριότητες. Η δούκισσα Beatrix Von Sturch είναι εξέχον στέλεχος και αναπληρώτρια αρχηγός του ακροδεξιού Alternative for Germany. Ο ξάδερφός της, ο δούκας του Όλντενμπουργκ είναι εκπρόσωπος του οργανισμού Tradition, Family Property (TFP) και ηγείται της ομάδας-ομπρέλας Pro Europa Christiana Federation.

Το TFP ξόδεψε τουλάχιστον 113.4 εκ. δολάρια για να στοχεύσει εναντίον δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ+ και για καμπάνιες κατά των αμβλώσεων σε όλη την Ευρώπη. Τα γερμανικά “τζάκια” φέρονται επίσης να συνεργάζονται με τον Αυστραλό τραπεζίτη Sir Michael Hintze που έγινε ιππότης από τον πρώην πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον και είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Βατικανού. Ο Hintze χρηματοδοτεί το σκιερό δίκτυο Agenda Europe, που προωθεί συντηρητικές αναχρονιστικές θέσεις.

Η έρευνα του EPF έδειξε ακόμη πως ο Claude Bébéar της Axa Insurance και ο επιχειρηματίας Henri de Castries είχαν στηρίξει το γαλλικό ακτιβιστικό κίνημα La Manif pour tous, μια οργάνωση που είναι υπεύθυνη για τις περισσότερες από τις μεγάλες διαδηλώσεις και δράσεις σε αντίθεση με τους νόμους που επιτρέπουν τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων και την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια στη Γαλλία.

Αντιστοίχως, ο Mario Moretti Polegato και ο Roberto Brazzale, Ιταλοί επιχειρηματίες και οι δύο, “τρέχουν” τη WCF Verona, κάτι που δείχνει πως μιλάμε για ένα ενιαίο δίκτυο δράσης με παρακλάδια σε όλο τον δυτικό κόσμο.

Στην ανατολική Ευρώπη, πλούσιοι Πολωνοί επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένου του Mateusz Kłosek, έχουν κάνει δωρεές στη Fundacja Nasze Dzieci, ενώ ο Paweł Witaszek υποστήριξε φορείς κατά των αμβλώσεων.

Συμπεράσματα

Είναι παραπάνω από σαφές πως οι παραπάνω επιχειρηματικοί φορείς διοικούν σφαίρες επιρροής σε έναν υπόγειο πόλεμο με θύματα τις λιγότερο προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού, σε έναν καθ΄όλα αγαστό στρατηγικό σχεδιασμό που εισβάλλει σε πολιτικά κόμματα και διοικήσεις στην ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Το πλέον κομβικό εργαλείο που έχει στη διάθεσή του το κίνημα κατά των φύλων (anti-gender) αφορά τη γενναία χρηματοδότησή του αλλά και τις διασυνοριακές συμμαχίες του, ενώ δείχνει να έχει εγκολπωθεί σε κυβερνήσεις όπως αυτή του Βλαδίμηρου Πούτιν στη Ρωσία.

Βασικό ποιοτικό χαρακτηριστικό των παραπάνω ακτιβιστικών κινημάτων είναι πως δεν χρησιμοποιείται μια απαραίτητα “επιθετική” γλώσσα, αλλά θεμελιώνεται μέσω αυτών μια κουλτούρα αποκλεισμού με μια δήθεν επίκληση στις “παραδοσιακές αξίες”.

Είναι δε τρομακτικό το να σκεφτεί κανείς πως το 2020 το Open Democracy δημοσίευσε στοιχεία καταδεικνύοντας πως ομάδες της χριστιανικής Δεξιάς των ΗΠΑ διέθεσαν 280 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να ενισχύσουν καμπάνιες κατά της φεμινιστικής νομοθεσίας σε πέντε ηπείρους.

Μεγάλο μέρος αυτής της χρηματοδότησης κατευθύνθηκε προς την Ευρώπη αποσκοπώντας στην άσκηση πιέσεων και παρεμβάσεων στη νομοθέτηση της Ε.Ε. ή για την υπεράσπιση νομοθετημάτων κρατών-μελών.

Ανάμεσα σε αυτές τις δράσεις ήταν η υπεράσπιση της θέσης της Ιταλίας ενάντια στον γάμο των ομοφυλόφιλων καθώς και επτά υποθέσεις που αφορούν την Πολωνία και την προάσπιση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των συντηρητικών της πολιτικών ενάντια στο διαζύγιο και στην άμβλωση, με την άμβλωση να είναι το πιο “καυτό” ζήτημα.

Τέλος, όπως σημειώνει η έκθεση του European Parliamentary Forum on Sexual and Reproductive Rights, τα συγκεκριμένα κονδύλια όσο και αν φαίνονται εντυπωσιακά συνιστούν την κορυφή του παγόβουνου, αφού πιο σύνθετες εισροές λαμβάνουν χώρα που καθιστούν δυσκολότερη τη διερεύνησή τους.

Ο σκοταδισμός της Πολωνίας

Στις 24 Ιουνίου της περασμένης χρονιάς, υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο η έκθεση της Επιτροπής Γυναικών (FEMM) που χαρακτηρίζει “ανθρώπινο δικαίωμα”, το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Η έκθεση του Πρέντραγκ Μάτιτς δέχθηκε σκληρή κριτική από τους Πολωνούς ευρωβουλευτές οι οποίοι συνέταξαν πρόταση για την καταγγελία του κειμένου της Επιτροπής, ως “απαράδεκτη”.

Η αντιπρόταση των Πολωνών ευρωβουλευτών του ECR υπερψηφίστηκε και από ευρωβουλευτές της ΝΔ, ωστόσο απορρίφθηκε με 280 υπέρ, 391 κατά, 10 αποχές. Παράλληλα, ο επικεφαλής της έκθεσης, Πρέντραγκ Μάτιτς, ανέφερε κατά την ομιλία του πως δέχθηκε απειλητικά μηνύματα, ενώ πολέμιοι των εκτρώσεων έφτασαν στο σημείο να στείλουν κούκλες – έμβρυα σε γραφεία ευρωβουλευτών.

Σημειώνεται ωστόσο, πως η εν λόγω έκθεση δεν είναι νομικά δεσμευτική προς τα κράτη – μέλη. Στην Πολωνία γίνονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, λιγότερες από 2.000 αμβλώσεις. Οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών εκτιμούν ωστόσο ότι κάθε χρόνο περίπου 200.000 γυναίκες εξωθούνται σε παράνομη άμβλωση ή καταφεύγουν στο εξωτερικό για την επέμβαση, πάλι χωρίς τις νόμιμες διαδικασίες.

Σήμερα η άμβλωση στη χώρα επιτρέπεται μόνο όταν κινδυνεύει η ζωή της γυναίκας ή όταν η εγκυμοσύνη οφείλεται σε “εγκληματική ενέργεια”, δηλαδή σε βιασμό. Μέχρι πρόσφατα επιτρεπόταν και σε περίπτωση που το έμβρυο παρουσιάζει μόνιμη βλάβη ή πρόβλημα υγείας, αλλά αυτή η δυνατότητα κρίθηκε “παράνομη” από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας.

Στις 2 Νοεμβρίου του 2021, σημειώθηκε και ο πρώτος θάνατος από σηψαιμία, από την εφαρμογή του νέου σκοταδιστικού νόμου της Πολωνίας.

Στην Ελλάδα η συζήτηση για την ελεύθερη διεξαγωγή των αμβλώσεων ήρθε ως αποτέλεσμα των μεγάλων αριθμών παράνομων αμβλώσεων, που συνδέθηκε με ένα μεγάλο ποσοστό κινδύνου για τη ζωή της γυναίκας.

Το 1986, με το ν. 1609 καταργήθηκε ουσιαστικά όλη η ποινική αντιμετώπιση των αμβλώσεων. Ο ίδιος ο όρος “άμβλωση”, είναι νομικός όρος που δε χρησιμοποιείται πλέον. Ως ιδεολογικά φορτισμένος, καταργείται και αντικαθίσταται από τον όρο “τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης”. Παρά το γεγονός ωστόσο ότι οι γυναίκες έχουν κατοχυρώσει συνταγματικά το δικαίωμα στην άμβλωση, οι ακραίες φωνές δείχνουν να επανέρχονται μέσα από διαύλους που περιγράψαμε παραπάνω. Σε αυτά τα πλαίσια κινείται και η δράση της Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής που υπερασπίζεται τη θεωρία του “αγέννητου παιδιού” και ήρθε στη δημοσιότητα μέσα από τα προγράμματα της Κεραμέως.

Η ίδια η Ιερά Σύνοδος άλλωστε έχει πάρει προσφάτως “καθαρή” θέση, χαρακτηρίζοντας τις αμβλώσεις ως “φόνο”.

“Η Ιερά Σύνοδος λαβούσα υπ’ όψη της τα εσχάτως ανακύψαντα επί του θέματος των εκτρώσεων και βασιζομένη επί της αγίας Γραφής και της Ιεράς Παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού εκφράζει την θεολογικήν αυτής θέσιν περί του εμβρύου ως πλήρους και ακεραίου ανθρώπου από της στιγμής της συλλήψεώς του γι’ αυτό και θεωρεί την εκουσία έκτρωση ως φόνο και δεν την αποδέχεται. Επίσης, η Ιερά Σύνοδος, εκτιμώσα την απόφαση της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων αξιοτίμου κ. Νίκης Κεραμέως περί της καταργήσεως στα σχολεία Α/θμίου και Β/θμίου Εκπαιδεύσεως της αργίας της εορτής και της επαναφοράς του εορτασμού των αγίων Τριών Ιεραρχών των προστατών των Γραμμάτων και της Παιδείας (30ή Ιανουαρίου) ως ημέρα εκκλησιασμού και άλλων επικαίρων εκδηλώσεων, απεφάσισε την αποστολή προς αυτήν σχετικού συγχαρητηρίου γράμματος” ανέφερε σχετική απόφαση της Ιεράς Συνόδου.

Την ίδια ώρα, πολλά είναι εκείνα που πρέπει να προχωρήσουν εντός της χώρας, αναφορικά με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.