7.000 ομολογιούχοι προσέφυγαν κατά του ”κουρέματος”

Περίπου επτά χιλιάδες ομολογιούχοι, εταιρείες και ταμεία έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του ”κουρέματος” ομολόγων που κατείχαν (PSI), αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Μέχρι σήμερα στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν κατατεθεί 72 αιτήσεις ακύρωσης (προσφυγές) που στρέφονται κατά των πράξεων του υπουργικού συμβουλίου (5 και 10/2012), του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, με τις οποίες υλοποιήθηκε το PSI.

Όμως, σε κάθε προσφυγή που κατατίθεται στο ΣτΕ περιλαμβάνονται (ομαδικά) μέχρι και 200 ομολογιούχοι, ενώ τα ποσά των ομολόγων του που δέχθηκε το PSI ανέρχονται σε δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να μπορεί να υπολογιστεί το ακριβές ποσό.

Ακόμη και εταιρείες, όπως είναι οι φαρμακευτικές και οι εταιρείες προμήθειας υγειονομικού υλικού, προσφεύγουν ομαδικά κατά του PSI. Δηλαδή, σε μία αίτηση ακύρωσης περιλαμβάνονται πολλές εταιρείες μαζί.

Ποιοι έχουν καταθέσει προσφυγές

Μεταξύ αυτών που κατέθεσαν σήμερα προσφυγές στο ΣτΕ περιλαμβάνονται το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ), το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Ιδιωτικού Προσωπικού Πολεμικού Ναυτικού και χιλιάδες ομολογιούχοι.

Παράλληλα, έχουν καταθέσει έως τώρα προσφυγές το Ταμείο Υγείας Προσωπικού Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος – Ειδικός Λογαριασμός Επικούρησης Μελών, το Αλληλοβοηθητικό Ταμείο Πρόνοιας Εργαζομένων Αγροτικής Τράπεζας, ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος κ.λπ.

Ειδικότερα, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο υποστηρίζει ότι τα διαθέσιμα του στις 9 Μαρτίου 2012 ανέρχονταν σε 10.973.888 ευρώ και μετά το “κούρεμα” (53,5%) έμειναν 5.624.118 ευρώ.

Στην προσφυγή του το ΕΒΕΑ επισημαίνει ότι η περιουσία του δεν προέρχεται από κρατική επιχορήγηση αλλά αποκλειστικά από τις συνδρομές των μελών του.

Επίσης, το ΕΒΕΑ υποστηρίζει και αυτό με τη σειρά του ότι το PSI είναι αντισυνταγματικό, παράνομο και αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Τέλος, το ΕΒΕΑ στην προσφυγή του κάνει λόγο για ”αρπαγή των διαθέσιμων του”, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλυφθούν οι ταμειακές ανάγκες του Ταμείου, ενώ τονίζει ότι τα διαθέσιμα του δεν είναι για εξυπηρέτηση των ταμειακών σκοπών του Δημοσίου, καθώς για το σκοπό αυτό τα μέλη του ήδη φορολογούνται ”με τη δέουσα βαρβαρότητα”.