Άπιαστο όνειρο το “σπιτοκαλυβάκι” για τα νεότερα νοικοκυριά

Ως mega trend που θα καθορίσει την αγορά ακινήτων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς τα επόμενα χρόνια χαρακτηρίζεται η ανάδυση μιας ολόκληρης γενιάς «ενοικιαστών». Μετά τη σχετική μελέτη του ΟΟΣΑ, που καταδεικνύει την αδυναμία των νεότερων (αλλά ίσως και μεγαλύτερων γενιών) να αποκτήσουν ιδιόκτητο ακίνητο, έρχεται και το αίσθημα των παραγόντων της αγοράς.

Αν και παραδοσιακά σε Ελλάδα και Ισπανία το ποσοστό ιδιοκατοίκησης ξεπερνούσε το 75%, αυτό αναμένεται να αλλάξει τα επόμενα χρόνια σύμφωνα με εκτιμήσεις της αγοράς, οδηγώντας τα νοικοκυριά στην αναπόδραστη επιλογή του ενοικίου. Από την άλλη, η αύξηση της ζήτησης για μίσθωση κατοικιών σπρώχνει τις τιμές προς τα πάνω, δημιουργώντας ένα ουσιαστικό αδιέξοδο.

Σύμφωνα με τον κ. Γιάννη Ξυλά, Διευθύνοντα Σύμβουλο της GEOAXIS, ο οποίος συμμετείχε σε σχετικό πάνελ στο πλαίσιο της 22ης Prodexpo, οι νέοι ηλικίας 20-30 ετών, δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν το δικό τους ακίνητο, καθώς τα εισοδήματα αυξάνονται με χαμηλότερο ρυθμό από ό,τι οι τιμές ακινήτων. Ανάφερε χαρακτηριστικά πως τη διετία 2018-2019 ο αποπληθωρισμένος βασικός μισθός στην Ελλάδα παρέμεινε σταθερός ενώ κατά το ίδιο διάστημα οι τιμές ακινήτων αυξήθηκαν κατά 57%. Το φαινόμενο δε είναι παγκόσμιο καθώς και στη Βρετανία ο μέσος μισθός κατά το ίδιο διάστημα αυξήθηκε κατά 19% ενώ οι τιμές απόκτησης κατοικίας κατά 173%.

Με βάση της παραδοχές και της E.E. η εξυπηρέτηση απόκτηση στέγης «αντέχει» να αγγίζει το 1/3 του ετήσιου εισοδήματος (στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ, το μέσο νοικοκυριό δίνει το 40% του εισοδήματος του για στέγαση). Η απόκτηση μιας τυπικής κατοικίας 60 τ.μ. μέσης παλαιότητας και κατασκευής στην Ελλάδα με αποταμίευση του 1/3 του βασικού μισθού απαιτεί 34 χρόνια (χωρίς να υπολογιστεί ο πληθωρισμός ή τα επιτόκια δανεισμού), στην Ελβετία 17 έτη και στην Μάλτα 34 χρόνια.

Τα παραπάνω στοιχεία οδηγούν σε οικονομική εξίσωση που «δεν βγαίνει», αν αναλογιστούμε και τη δημογραφική τάση, που οδηγεί σε μικρότερου μεγέθους νοικοκυριά (singles, μονογονεϊκές οικογένειες, ηλικιωμένοι κτλ.). Σημειώνεται δε πως η έννοια της «κοινωνικής στέγασης» είναι εντελώς ανύπαρκτη στην Ελλάδα (έχουν από καιρό εγκαταλειφθεί προγράμματα όπως οι εργατικές εστίες), αν και στη Βόρεια Ευρώπη το μοντέλο έχει σημαντική διείσδυση.

Στη Σουηδία το 17% των κατοικιών αφορούν σε κοινωνικές κατοικίες κάποιας μορφής (επιδότηση ενοικίου ή επιτοκίου απόκτησης κατοικίας), ενώ στην Ολλανδία το ίδιο ποσοστό ανέρχεται σε 29%.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις