Διάσωση επιχειρήσεων ή εκκαθάριση της αγοράς

Ενώ είναι σε εξέλιξη μια σκληρή διαπραγμάτευση με τους δανειστές για το πρόβλημα των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων την ίδια στιγμή αναπτερώνεται το ηθικό των υπερχρεωμένων επαγγελματιών και επιχειρήσεων.

Οι τελευταίοι, έχουν πιθανόν μεγάλες προσδοκίες από τον νέο, υπό διαπραγμάτευση νόμο, αφού εναποθέτουν τις τελευταίες τους ελπίδες σε ένα οριζόντιο κούρεμα των δανείων τους.  Είναι όμως έτσι;  Πρέπει να ευελπιστούν οι επιχειρηματίες σε κάτι καλύτερο;  Όλες τις καίριες απαντήσεις σε όσα αναμένονται να λάβουν χώρα το αμέσως επόμενο στάδιο αναλύει ο εξειδικευμένος δικηγόρος Δημήτρης Αναστασόπουλος.

Αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, όχι δανείων

Στη πραγματικότητα, δεν μιλάμε για αναδιάρθρωση δανείων αλλά για αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, όπου αυτή είναι εφικτή. Για να μπορέσει δηλαδή να κουρευτεί ένα δάνειο θα πρέπει πρώτα να συνεκτιμηθούν όλες οι υποχρεώσεις της επιχείρησης καθώς και κατά πόσο αυτή είναι βιώσιμη και στη πορεία να ρυθμιστούν στο σύνολό τους όλες οι υποχρεώσεις της με τέτοιον τρόπο που σε βάθος χρόνου να διατηρείται τουλάχιστον η κερδοφορία αλλά και να αποπληρώνονται όλες οι αναδιαρθρωμένες, βάσει του σχεδίου,  οφειλές.

Ο νέος νόμος, ανεξαρτήτως της διαδικασίας και των κριτηρίων που θα ακολουθηθούν, θα λειτουργήσει σαν σκούπα στην αγορά και θα εκκαθαρίσει άμεσα το τοπίο από τις προβληματικές επιχειρήσεις . Αυτό που τόσα χρόνια αποφεύγει η Πολιτεία να πράξει, πιθανόν να συμβεί μέσα στο επόμενο έτος, αφού, επί της ουσίας, θα είναι ο πρώτος νόμος που θα ελέγξει μαζικά την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό για τις επιχειρήσεις;

 Όποια επιχείρηση κριθεί ως βιώσιμη, κατόπιν σοβαρής και εμπεριστατωμένης μελέτης από ειδικούς στο θέμα αυτό συμβούλους, (πιθανόν πιστοποιημένες ελεγκτικές εταιρείες για τις μεγάλες επιχειρήσεις και συμβούλους για τις μικρές και τους επαγγελματίες) τότε η επιχείρηση  αυτή θα διασώζεται μέσω ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης που θα επιμηκύνει τα δάνεια της και πιθανόν να κουρεύει και μέρος του κεφαλαίου.

Κριτήριο βιωσιμότητας

Ποια όμως επιχείρηση είναι βιώσιμη και ποιες είναι οι βασικές παράμετροι που θα λαμβάνονται υπόψη;

Α) Η επιχείρηση πρέπει να έχει δραστηριότητα που να αποφέρει κέρδος. Ακόμα δηλαδή και να μην υπήρχαν οι υποχρεώσεις προς τρίτους, βασικό κριτήριο είναι στο τέλος του μήνα στα ταμεία της να υπάρχει θετικό πρόσημο.

Β) Εφόσον υπάρχει κέρδος, θα πρέπει να υπολογιστεί το ποσοστό διαγραφής των υποχρεώσεών της προς τρίτους (τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία κλπ) ούτως ώστε η επιχείρηση αυτή να μπορεί στο μέλλον, ακολουθώντας το σχέδιο αναδιάρθρωσης, να εξακολουθεί να είναι κερδοφόρα αλλά και να μπορεί να αποπληρώνει τις ρυθμισμένες υποχρεώσεις της.

Γ) Θα πρέπει να έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις υπόλοιπες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο ίδιο τομέα.

Δ) Εφόσον υπάρχουν πολύ υψηλές οφειλές θα πρέπει να εξεταστεί και το ενδεχόμενο να υπάρξουν συνέργειες – συνεργασίες με άλλες εταιρείες της ίδιας δραστηριότητας.

Ε) Παιδεία – συναλλακτική συμπεριφορά του επιχειρηματία.  Θα κριθεί όλο το ιστορικό της πιστοληπτικής συμπεριφοράς του επιχειρηματία. Σκοπός είναι να πειθαρχήσει στο σχέδιο εξυγίανσης, που επί της ουσίας είναι μια δεύτερη ευκαιρία, και όχι σε μερικούς μήνες να βρεθεί εκ νέου σε αδυναμία πληρωμών.

ΣΤ) Θα πρέπει να υπάρξουν κάποιες παραδοχές για την επόμενη μέρα της επιχείρησης βασιζόμενες σε ρεαλιστικά σενάρια και όχι σε ένα απλό business plan.

Επικύρωση σχεδίου αναδιάρθρωσης από το Δικαστήριο

Ένα άλλο ερώτημα που εύλογα γεννάτε είναι πως θα μπορέσουν να διαχειριστούν τα δικαστήρια την διαδικασία της επικύρωσης όσον αφορά τα οικονομικά στοιχεία και την τεχνική ορολογία που απαιτείται να γνωρίζουν οι Δικαστές προκειμένου να αξιολογήσουν τα σχέδια αναδιάρθρωσης και τις πιθανές ενστάσεις των πιστωτών η των επιχειρηματιών. 

Κούρεμα υποχρεώσεων της επιχείρησης

Μόνο αν προβλέπεται κούρεμα κεφαλαίου θα υπάρξει μια ουσιαστική έξοδος από το πρόβλημα της υπερχρέωσης για τις βιώσιμες επιχειρήσεις.

Αναδιάρθρωση οφειλών προς Δημόσιο και Ασφαλιστικά ταμεία

Μέσα στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι βεβαίως να εντάσσονται και οι οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Άρα λοιπόν μιλάμε για μία συνολική ρύθμιση που θα ρυθμίζει συνολικά τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων, επί της ουσίας ένας αναθεωρημένος νόμος Δένδια με την εξής σημαντική διαφορά. Θα είναι δεσμευτικός για τις τράπεζες  και η βιωσιμότητα ή μη της επιχείρησης θα κρίνεται από μία ανεξάρτητη αρχή, η οποία θα διασφαλίζει την αντικειμενικότητα και τη διαφάνεια της διαδικασίας και στη συνέχεια το σχέδιο αναδιάρθρωσης θα επικυρώνεται από το Δικαστήριο.

Διάσωση των επιχειρήσεων ή εκκαθάριση της αγοράς από τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις;

Αυτό που πρέπει να διερευνηθεί είναι πόσες τελικά είναι οι βιώσιμες επιχειρήσεις στη χώρα μας αυτή τη στιγμή και τι ποσοστό καταλαμβάνουν στην αγορά. Εν ολίγοις, όσοι δεν κριθούν ως βιώσιμοι τότε στη συνέχεια, με τις ευλογίες της Πολιτείας, θα βρίσκονται αντιμέτωποι ενδεχομένως με τη πτώχευση. Πιθανόν στα πλαίσια του νέου νόμου να προβλέπεται και η δυνατότητα της Τράπεζας να πτωχεύει την εταιρεία και να ρευστοποιείται το ενεργητικό της. Αυτό λοιπόν θα ήταν ένα πολύ πιθανό σενάριο αφού θα εξυπηρετούσε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.

Ποιους εξυπηρετεί ο νέος νόμος;

α) αρχικά την ίδια την τράπεζα, η οποία λαμβάνει μηνιαίως ότι προβλέπεται στο σχέδιο αναδιάρθρωσης, ενώ αν δεν είναι βιώσιμη θα μπορέσει να  λάβει ότι προκύψει  από την περιουσία των επιχειρήσεων μέσω πλειστηριασμών αλλά και να διαγράψει τα κόκκινα δάνεια από το τεφτέρι της,  β) την αγορά,  η οποία θα εξυγιανθεί με βίαιο μεν τρόπο, αλλά θα εξυγιανθεί,  γ) αυτούς οι οποίοι θα παραμείνουν στην αγορά ως βιώσιμες επιχειρήσεις και θα καταλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας και δ) βεβαίως το Δημόσιο το οποίο θα μπορεί να ελέγχει φορολογικά αποτελεσματικότερα τις μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες θα είναι λιγότερες σε αριθμό σε σχέση με τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρές που υπάρχουν σήμερα.

Φωτό: sooc.gr