Ελληνικό: Πράσινο φως από το Συμβούλιο της Επικρατείας

Το «πράσινο φως» για την εκκίνηση των έργων στην περιοχή του Μητροπολιτικού Πάρκου του Ελληνικού, που έχει αναλάβει η Lamda Development, άναψε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Με δύο αποφάσεις της, υπ’ αριθμ. 666 και 667/2021, το ανώτατο δικαστήριο απέρριψε αιτήσεις ακυρώσεως κατοίκων της ευρύτερης περιοχής του Ελληνικού, που είχαν ισχυριστεί ότι τμήματα του Μητροπολιτικού Πάρκου είχαν δασικό χαρακτήρα, και επεδίωξαν την ακύρωση των πράξεων των δασικών αρχών, οι οποίες έκριναν το αντίθετο.

Το δικαστήριο κατά πλειοψηφία, απεφάνθη ότι δεν υπήρχε έδαφος υπαγωγής του Μητροπολιτικού Πόλου στο προστατευτικό καθεστώς της δασικής νομοθεσίας και, επομένως, δεν προχώρησε στην εξέταση για το αν ορισμένα τμήματά του θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από τη δασική νομοθεσία ως τεχνητές φυτείες επί ιδιωτικού χορτολιβαδικού ακινήτου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ν. 4280/2014, όπως είχαν θεωρήσει τα δασικά όργανα.

Για να καταλήξει σε αυτό το σκεπτικό, η πλειοψηφία των Συμβούλων Επικρατείας στηρίχθηκε σε δύο, κατά βάση, κανόνες που απορρέουν από τη δασική νομοθεσία και το Σύνταγμα. Σύμφωνα με την απόφαση, ο πρώτος κανόνας, που προκύπτει νομολογιακά, είναι ότι όταν μια περιοχή, έστω δασικού χαρακτήρα, είχε αλλάξει προορισμό πριν από την ισχύ του Συντάγματος του 1975 και αυτό δεν είχε γίνει αυθαίρετα, αλλά βάσει διοικητικής πράξης εξοπλισμένης με το τεκμήριο νομιμότητας, η περιοχή αυτή δεν διέπεται, πλέον, από τη δασική νομοθεσία.

Ο κανόνας αυτός βρήκε εφαρμογή στην περίπτωση του Μητροπολιτικού Πόλου του Ελληνικού, διότι το μεγαλύτερο μέρος του, ακόμη και αν είχε δασικό χαρακτήρα κατά το παρελθόν, είχε, πάντως, αλλάξει προορισμό μετά την έκδοση των πράξεων αναγκαστικής απαλλοτρίωσης για τη λειτουργία του τότε κρατικού αερολιμένα πολύ πριν από το Σύνταγμα του 1975. Έτσι, κρίθηκε ότι δεν υπήρχε νόμιμη ευχέρεια χαρακτηρισμού της έκτασης του τέως αεροδρομίου ως δασικής, ακόμη και αν ορισμένα τμήματά του, όπως αυτό στις τέως εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, διατηρούσε τη βλάστησή του, αφού και αυτή θα μπορούσε να είχε απομακρυνθεί αν το είχαν επιβάλει οι ανάγκες της λειτουργίας του αεροδρομίου.

Ο δεύτερος κανόνας, που επικαλείται το ΣτΕ, βρίσκει εφαρμογή και στις εκτός αεροδρομίου εκτάσεις του Μητροπολιτικού Πόλου. Σύμφωνα με αυτόν, δεν αποκλείεται αλλαγή προορισμού δασικής έκτασης με σκοπό την εφαρμογή χωροταξικού σχεδίου, που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με το Σύνταγμα. Τέτοιο χωροταξικό σχέδιο είναι αυτό που επιτρέπει την αλλαγή προορισμού δασικής έκτασης, προβλέποντας, όμως, τα κατάλληλα περιβαλλοντικά αντισταθμίσματα.

Αυτό κρίθηκε από το δικαστήριο ότι συμβαίνει με το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης του Ελληνικού, αλλά και τον προηγούμενο σχεδιασμό, που είχαν προβλέψει τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου υπερδεκαπλάσιας επιφάνειας από το σύνολο των επιμέρους εκτάσεων αμφισβητούμενου δασικού χαρακτήρα, ενώ από τη στρατηγική μελέτη του σχεδίου έχει προβλεφθεί και οργανωμένη μεταφύτευση των κατάλληλων για το σκοπό αυτό δασικών φυτών από άλλα σημεία του Μητροπολιτικού Πόλου στο Πάρκο.

Η μειοψηφία

Έξι μέλη του δικαστηρίου είχαν διαφορετική άποψη ως προς τη νομική θεμελίωση της απόφασης. Συγκεκριμένα, έκριναν ότι όσες από τις εκτάσεις του Ελληνικού είχαν διατηρήσει τη δασική τους βλάστηση, υπήχθησαν στη δασική προστασία κατά το Σύνταγμα, παρά την απαλλοτρίωσή τους για τη λειτουργία του αεροδρομίου και έστω και αν αυτό συνέχισε να λειτουργεί. Προκειμένου, λοιπόν, να γίνει οποιαδήποτε επέμβαση σ’ αυτές, ήταν αναγκαία σχετική πράξη των δασικών οργάνων, η οποία προϋπέθετε το χαρακτηρισμό τους ως δασικών ή μη, ακόμη και αν η επέμβαση επιβαλλόταν από προηγούμενο χωροταξικό σχεδιασμό. Άρα, δεν ήταν περιττή (“αλυσιτελής”, κατά την απόφαση) η εξέταση της νομιμότητας των πράξεων που είχαν κρίνει τις εκτάσεις ως μη δασικές διότι αποτελούσαν τεχνητές φυτείες.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις