Ουρές για μετανάστευση στην Αυστραλία

Ουρές για μετανάστευση στην Αυστραλία
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΚΥΡΩΣΕΙΣ ΠΤΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΚΗΣ ΤΕΦΡΑΣ (ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ // ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ) MotionTeam

Η επιθυμία για ένα εργασιακό μέλλον αντάξιο των προσόντων τους και ένα καλύτερο βιωτικό επίπεδο κάνει χιλιάδες νέους να σκέφτονται το ενδεχόμενο μετανάστευσης στην Αυστραλία (Vid)

Άνθρωποι από κάθε γωνιά της Ελλάδας ταξίδεψαν στην Αθήνα για τις ημερίδες που οργανώθηκαν από την αυστραλιανή κυβέρνηση. Η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον αποτυπώνεται στις 15.000 αιτήσεις συμμετοχής που υποβλήθηκαν.

Η εργασιακή ανασφάλεια και το αβέβαιο μέλλον στην Ελλάδα σπρώχνει χιλιάδες νέους επιστήμονες να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αυστραλία.

Το τωρινό κύμα μετανάστευσης διαφοροποιείται από αυτό που γέμισε την Αυστραλία με Έλληνες μετανάστες. Γιατροί, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, ψυχολόγοι… ουρές από επιστήμονες με όνειρα και φιλοδοξίες.

“Πριν από πενήντα χρόνια έφευγαν οι εργάτες, τώρα φεύγουν τα μυαλά”, σημείωσε στο “Έθνος” ο Κωνσταντίνος Λουκοβίτης, 30 ετών, γιατρός από τη Θεσσαλονίκη.

“Ψάχνω μια χώρα να ολοκληρώσω την ειδικότητά μου. Έχω κάνει έναν χρόνο γενική χειρουργική και θέλω να γίνω ορθοπεδικός. Σκέφτομαι πού θα μεγαλώσω το παιδί μου, την ποιότητα της εκπαίδευσης και τους μισθούς. Είμαι απογοητευμένος από την Ελλάδα πλήρως”, συμπλήρωσε.

Στελέχη του αυστραλιανού υπουργείου επισημαίνουν το τεράστιο ενδιαφέρον που υπήρξε, με τις αιτήσεις για τις πέντε ενημερωτικές συνεδρίες της διημερίδας να αγγίζουν τις 15.000. Από αυτούς, όπως έγινε γνωστό, μόνο 1.250 έλαβαν την πολυπόθητη πρόσκληση.

“Έχω ακούσει καλά λόγια για την Αυστραλία, για τις συνθήκες διαβίωσης και τα μισθολογικά. Δεν περιμένω να μου στρώσουν κόκκινα χαλιά. Αλλά από το να κάτσω εδώ”… , σχολίασε ο 36χρονος Ηλίας, καρδιολόγος σε δημόσιο νοσοκομείο.

Επισημαίνοντας πως δεν υπάρχουν σημάδια βελτίωσης στην Ελλάδα, η Φωτεινή, γενική γιατρός από Κέντρο Υγείας του Βόλου, σημειώνει ότι δεν έχει σημασία που η Αυστραλία είναι μακριά. “Όπου γης και πατρίς”, ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας στο “Έθνος”. Ο σύζυγός της, πολιτικός μηχανικός, και η ίδια δηλώνουν αποφασισμένοι να φύγουν.

Εξίσου αποφασισμένοι και ο 40χρονος Νίκος Δαγκωνάκης με την 38χρονη σύζυγό του Ιωάννα Μεφσούτ. “Αν μας έλεγαν ότι αύριο μπορούμε να φύγουμε, θα είχαμε ήδη ετοιμάσει βαλίτσες”, σημείωσαν, ερχόμενοι από την Κρήτη.

“Αγαπάω τη χώρα μου, αλλά εδώ μας έκοψαν τα φτερά”, σημειώνει ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Δημήτρης Ταραμπίκος, με τη Χριστίνα, 30 ετών, γενική γιατρό, να δηλώνει πως θα ενημερώσει την παρέα της, καθώς υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον.

Εκτός από τη διημερίδα του αυστραλιανού υπουργείου, Ελληνοαυστραλοί μιας σχολής για μετανάστες ενημέρωναν για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που παρέχουν στους τομείς της μηχανολογίας, των οικοδομικών σπουδών και των επιχειρήσεων.

Ακόμα και εκεί υπήρχαν μεγάλες ουρές από νέους που θέλουν να φύγουν με μια φοιτητική βίζα για να φτιάξουν τη ζωή τους στη μακρινή Μελβούρνη.

“Είμαι περιβαλλοντολόγος. Έχω ψάξει πολύ για δουλειά αλλά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Το έχουμε αποφασίσει να φύγουμε με τον αρραβωνιαστικό μου. Δεν έχει πια κάτι η Ελλάδα να μας κρατήσει. Μας διώχνει κάθε μέρα. Στην Αυστραλία πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, να κάνουμε την οικογένειά μας και να ζήσουμε μια αξιοπρεπή ζωή”, σημείωσε η 24χρονη Χρύσα Μαρινοπούλου.

“Στην Αυστραλία υπάρχει ελληνισμός και θα μας είναι οικείο το περιβάλλον. Εδώ δεν υπάρχει μέλλον. Είμαι 28 χρονών. Δεν μπορώ να παραδώσω τα όπλα”, θα συμπληρώσει ο μηχανολόγος  μηχανικός Κωνσταντίνος Μπουραζάνης.

Ενδεικτικό της τάσης που επικρατεί τα 1.500 βιογραφικά από Ελλάδα που δέχτηκε ένα γηροκομείο για Έλληνες στη Μελβούρνη, που ζητά νοσηλεύτριες οι οποίες να μιλούν ελληνικά και αγγλικά.

Αποφασισμένοι να μεταναστεύσουν και γιατροί και νοσηλευτές που συμμετείχαν στις ημερίδες. “Αν υπήρχε μια προοπτική δεν θα έφευγα. Αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει πλέον ελπίδα και θέλω κάτι καλύτερο για μένα και τα παιδιά μου. Ζω σε μια χώρα που απλώς θα μου ρουφάει το αίμα μέχρι να πάρω σύνταξη”, σημείωσε η 45χρονη Μαρία Λιόση, προϊσταμένη νοσηλεύτρια στο Ιπποκράτειο.

Τα υγειονομικά επαγγέλματα είναι, άλλωστε, στην πρώτη γραμμή της ζήτησης στη μακρινή χώρα. Στο Περθ για παράδειγμα, όπου χτίζεται ένα μεγάλο νοσοκομείο, έχουν ανάγκη από πολλούς γιατρούς και νοσηλευτές.

Όπως είπαν στους συμμετέχοντες, ένα μέσο σπίτι κοστίζει σε αυτές τις περιοχές από 230.000 έως 450.000 ευρώ. Ο μισθός μίας νοσηλεύτριας ξεπερνά τα 50.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ ενός πρωτοδιοριζόμενου γιατρού επιμελητή τα 80.000 ευρώ τον χρόνο.

“Ένας νεαρός επιμελητής θα παίρνει στην Αυστραλία περίπου 5.000 ευρώ τον μήνα καθαρά, υπολογίζοντας και τους φόρους. Με αυτά τα λεφτά μπορείς να ζεις καλά εκεί. Δεν μπορείς, όμως, να ξεπληρώνεις ταυτόχρονα δάνεια και χρέη εδώ ή να μαζέψεις λεφτά για να γυρίσεις κάποτε πλούσιος”, σημείωσε ο 35χρονος χειρουργός Γιάννης Τσακίρης.

Η δεύτερη πολυπληθέστερη επαγγελματική ομάδα στην ενημερωτική διημερίδα ήταν αυτή των μηχανικών όλων των ειδικοτήτων. “Η Ελλάδα μας κόβει τα φτερά. Δεν μπορώ να κάτσω να δουλεύω για ένα μισθό της πλάκας και να περιμένω μία 10ετία να βγούμε από την κρίση”, σημείωσε στο “Έθνος” ο Δημήτρης Ταραμπίκος, ηλεκτρολόγος μηχανικός.

“Η Αυστραλία είναι μια χώρα με υποδομές. Εδώ κάνουμε βήματα προς τα πίσω συνεχώς. Δεν φαίνεται να θέλει κανείς να αλλάξει τίποτα”, συμπλήρωσε.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα