Γερμανο-ολλανδική συμμαχία για να παγώσει η αποπληρωμή του ΔΝΤ

Με αφορμή τα μέτρα ελάφρυνσης Γερμανία και Ολλανδία προσπαθούν ξανά να σταματήσουν την πρόωρη αποπληρωμή του ΔΝΤ.

Παρά την θετική αποδοχή από τον ESM του αιτήματος της Ελλάδας για την αποπληρωμή του ΔΝΤ Γερμανία και Ολλανδία παρότι είπαν το «ναι» δια των εκπροσώπων τους στο διοικητικό συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας έψαχναν την αφορμή να σταματήσουν την διαδικασία.

Την αφορμή έδωσε η ανακοίνωση των ρυθμίσεων για τις 120 δόσεις και πολύ περισσότερο η 13η σύνταξη και οι μειώσεις στο ΦΠΑ απ’ ό,τι παρουσιάστηκαν στους εκπροσώπους των θεσμών κατά τις συναντήσεις που έγιναν στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα.

Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα είναι μεν κοστολογημένα αλλά της ανακοίνωσης τους δεν είχε προηγηθεί η πιστοποίηση από τους θεσμούς και κυρίως από την ΕΕ που έχει και τον πρώτο λόγο του πρόσθετου δημοσιονομικού χώρου για το 2019 ο οποίος υπολογίζεται με βάση νέα δεδομένα. Συνεπώς τόσο η ΕΕ όσο και το ΔΝΤ η ΕΚΤ και το Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας έμεναν στην επίσημη επικυρωμένη πρόβλεψη: Ότι δηλαδή η Ελλάδα θα πετύχει για φέτος πρωτογενές πλεόνασμα 3,6% του ΑΕΠ και άρα θα είχε δημοσιονομικό χώρο το πολύ 186 εκ ευρώ να αναλώσει για πρόσθετα μέτρα . Τούτο παρότι το πρόγραμμα σταθερότητας που είχε αποσταλεί στις Βρυξέλλες πριν το Πάσχα αναθεωρούνταν ο στόχος για φέτος προβλέποντας πρωτογενές πλεόνασμα 4,1% του ΑΕΠ δίνοντας ένα υπερπλεόνασμα της τάξης του 0,6 του ΑΕΠ δηλαδή 1,14 δις ευρώ.

Τα γεγονός αυτό έδωσε την ευκαιρία της προειδοποίησης μέσω του γνωστού μεν ανώνυμου δε αξιωματούχου που προειδοποίησε ότι αν τα μέτρα δεν είναι συμβατά με τον δημοσιονομικό στόχο τότε κάποιες χώρες « ως μέτρο πίεσης» θα αρνηθούν την επικύρωση της πρόωρης αποπληρωμής των 3,7δις από 9,6 δις που χρωστά η Ελλάδα στο ΔΝΤ Δηλαδή αυτό που ήθελαν από την αρχή η Γερμανία και πολύ περισσότερο η Ολλανδία για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους.

Τούτο παρότι το σύμφωνο που υπέγραψε η Ελλάδα για την ενισχυμένη εποπτεία προβλέπει ακριβώς τι θα γίνει σε περίπτωση δημοσιονομικών αποκλίσεων. Το κείμενο που θα ισχύει μέχρι και το 2022 λέει ότι αν οι θεσμοί – και όχι τα κράτη μέλη – διαπιστώσουν σε έκθεση τους δημοσιονομική απόκλιση στο πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας τότε η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει διορθωτικά μέτρα . Συνεπώς η λύση δεν χρειάζονταν να αναζητηθεί σε ένα τομέα ( την πρόωρη αποπληρωμή του ΔΝΤ – που είχαν δεχθεί ως θετική και για την Ελλάδα και για τον ESM όλα τα κράτη μέλη.

Στοίχημα η επαλήθευση του 4,1% του ΑΕΠ

Το τι θα γίνει θα κριθεί από τις αρχές του επόμενου μήνα . Εκεί η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει επαρκή στοιχεία για να πιστοποιηθεί η αναθεωρημένη πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα 4,1% του ΑΕΠ για φέτος.

Ο επίτροπος κ. Πιέρ Μοσχοβισί έθεσε χθες το πλαίσιο θυμίζοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται μεν εκτός προγράμματος και μπορεί να αποφασίζει και να νομοθετεί όποια μέτρα επιθυμεί αλλά την ίδια ώρα έχει δεσμευτεί σε συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους και δεσμεύσεις για συνέχιση μεταρρυθμίσεων. Αν η έκθεση της ΕΕ στις 5 Ιουνίου αποδεχθεί την ελληνική πρόβλεψη τότε δεν θ υπάρχει επιχείρημα για καμμία «άσκηση πίεσης» από το Eurogroup της 13ης Ιουνίου.

Τρίτο μπλόκο από τον γερμανοολλανδικό άξονα

Αυτή είναι η τρίτη απόπειρα του γερμανολλανδικού άξονα να μπλοκάρουν επεκτατικά μέτρα από την Ελλάδα.

Το 2016 ο άσπονδος φίλος της Ελλάδας τέως ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας κ Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε είχε καταφέρει να μπλοκάρει την ενεργοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος ζητώντας να πιστοποιηθεί η συμβατότητα με τις δεσμεύσεις της Ελλάδας των 650 εκ ευρώ που είχαν δοθεί ως κοινωνικό μέρισμα.

Η δεύτερη ήταν το καλοκαίρι του 2018 όταν η Γερμανία μπλόκαρε την τελευταία δόση του ESM προς την Ελλάδα ύψους 12 δις ευρώ που θα αποτελούσε το πρώτο στρώμα από το μαξιλάρι ασφαλείας που σήμερα έχει ξεπεράσει τα 40 δις ευρώ. Αφορμή ήταν η διατήρηση των μειωμένων κατά 30% συντελεστών ΦΠΑ στα πέντε νησιά του Αιγαίου που δέχθηκαν το μεγάλο κύμα της μεταναστευτικής ροής.

Η τρίτη αυτή φορά είναι η πρώτη εκτός μνημονίου στην οποία η Ελλάδα απειλείται με το μπλοκάρισμα ενός μέτρου ( της αποπληρωμής του ΔΝΤ ) που δεν κοστίζει σε κανένα δεν παραβιάζει καμμία συνθήκη αλλά δεν είναι επιθυμητό για πολιτικούς λόγους σε Γερμανίας και Ολλανδία.