Η τακτική των τραπεζών στους πλειστηριασμούς

Αποφασισμένες να «δώσουν ένα τέλος» στους «κακοπληρωτές», κυρίως με τη συνειδητή έννοια του όρου και όχι όσους βρέθηκαν σε πραγματική αδυναμία, οι τράπεζες τηρούν ενιαία γραμμή στο μέτωπο των πλειστηριασμών.  «Θα φτάσουμε μέχρι τέλους» σχολιάζουν αναφερόμενοι σε πραγματικά κακοπληρωτές από άποψη, τραπεζικοί παράγοντες, που σκέφτονται διάφορους τρόπους να εντοπίσουν αυτή την κατηγορία οφειλετών….

Το καλό της ιστορίας είναι ότι όσο και να ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» με τους πλειστηριασμούς ο νέος νόμος, δεν υπάρχει καμία πρόθεση να …βγουν από τα σπίτια τους άνθρωποι που έχουν διάθεση να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, ληξιπρόθεσμες πια, εφόσον τα οικονομικά δεδομένα ανέτρεψαν τη συνεπή πορεία της αποπληρωμής των δανείων τους.

Είναι σαφές ότι δεν κινδυνεύει η πρώτη κατοικία, μέχρι κάποιου πλαφόν. Σύμφωνα με το νέο νόμο, η πρώτη κατοικία είναι προστατευμένη μέχρι του ποσού των 140.000 ευρώ. Λογικό για κάποιους, δεδομένου ότι αν η πρώτη κατοικία είναι π.χ. της τάξεως του 1 εκατ ευρώ και άνω ή έστω των 650.000 ευρώ, θεωρητικά δεν εμπίπτει στην ίδια κατηγορία με τα νοικοκυριά που πιέστηκαν από την κρίση και δεν έχουν άλλες εναλλακτικές. Και πάλι, με εξαιρέσεις….

Το news247 συνομίλησε με τα αρμόδια τμήματα των τραπεζών και περιγράφει το στίγμα του πώς θα κινηθούν οι πλειστηριασμοί.

Οι τράπεζες, παρά το γεγονός ότι επιδιώκουν να μην επιβαρύνουν τους ισολογισμούς τους περαιτέρω, άρα θα διαχειρισθούν στο έπακρον τις δυνατότητες του νόμου, θα «κυνηγήσουν» τις μεγάλες οφειλές. Αυτό σημαίνει, δάνεια της τάξεως των 300.000 ευρώ και άνω (κατά προσέγγιση).

Σε αυτή την κατηγορία , φυσικά και μπορεί κάποιο να είναι πρώτη κατοικία ( η οποία προστατεύεται έως 140.000 ευρώ όπως προαναφέρθηκε), αλλά αφενός μεν από ότι συναποφασίστηκε μεταξύ τραπεζών δεν θα γίνουν κινήσεις για το κομμάτι  που υπερβαίνει ακόμη και τα 140.000 έως περίπου το πλαφόν των 300.000 ευρώ.

Στόχος των τραπεζών είναι οι μεγάλες ληξιπρόθεσμες οφειλές και κυρίως οι κατά συνείδηση κακοπληρωτές, αυτοί που μπορεί να διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία και έχουν ενδεχομένως την ικανότητα να τακτοποιήσουν έστω τμήμα της οφειλής τους, και παραδειγματικά…αδιαφορούν!

Η διενέργεια των πλειστηριασμών θα είχε ήδη προηγηθεί αν δεν είχε καθυστερήσει τόσο από την απεργία των δικηγόρων, όσο και από το νέο πλαίσιο στις αμοιβές των δικαστικών επιμελητών που επηρέασε με τη σειρά του, την έναρξη των διαδικασιών και τις καταγγελίες των κατασχέσεων.

Πάντως ενώ όλα πια είναι στην τελική ευθεία και πολλά ακίνητα «θα βγουν στο σφυρί», υπάρχει ακόμη περιθώριο, επισημαίνουν οι τράπεζες για να επιλυθεί εξωδικαστικά μια ληξιπρόθεσμη οφειλή, αρκεί να υπάρχει πρόθεση.

Ρυθμίσεις δανείων γίνονται καθημερινά, αλλά πολύ συχνά οι δανειολήπτες προσδοκώντας σε μία αλλαγή του νόμου πιθανόν του στυλ «κουρέματος», αναβάλλουν ή αδιαφορούν να διαπραγματευθούν με την Τράπεζα. . Στην τελική…οι πλειστριασμοί δεν συμφέρουν καμία πλευρά ( ούτε η Τράπεζα θέλει να γεμίσει ακίνητα, ούτε να πάρει τα σπίτια του κόσμου – τα δάνειά της θέλει….).