Ισχυρός σύμμαχος για το χρέος

Σιωπηρή πρωτοβουλία για το θέμα τους ελληνικού χρέους , αναλαμβάνει η ΕΚΤ, κάνοντας τον μεσολαβητή μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου, ενώ εμφανίζεται έτοιμη να ενεργοποιήσει το «όπλο» της ποσοτικής χαλάρωσης για την Ελλάδα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης

Την εξέλιξη της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος αναμένει η ηγεσία της ΕΚΤ, για να δει πως μπορεί να μπορέσει να έχει για το ελληνικό χρέος  κάτι πιο συγκεκριμένο από την απόφαση της 24ης Μαΐου για το χρέος.

Την πρωτοβουλία ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και μέλος του λεγόμενου Washington Group που εξετάζει και το ελληνικό πρόγραμμα κ. Μπενουά Κερέ κατά την ακρόαση είχε την Δευτέρα στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μιλώντας- γενικά – για προσπάθειες της τράπεζας, ώστε το ελληνικό χρέος να καταστεί βιώσιμο.

Στο παρασκήνιο, κορυφαία στελέχη της Κεντρικής τράπεζας του Ευρώ δραστηριοποιούνται , στην κατεύθυνση να υπάρχει συνεχής επικοινωνία των κρατών μελών της Ευρωζώνης , που αντιδρούν σε μια άμεση λύση του χρέους και τους ΔΝΤ . Οι συναντήσεις έχουν ξεκινήσει πριν από την ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ και συνεχίζονται με την συμμετοχή και στελεχών της Ευρωπαϊκής επιτροπής.

Χθες, ο υπουργός οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος ομολόγησε εμμέσως πλην σαφώς την κινητικότητα αυτή ,μετά από συνάντηση που είχε με το αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ Γιάννη Δραγασάκη και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γιάννη Στουρνάρα «Όλοι μιλάνε με όλους υπάρχουν πολλοί παίκτες που ενδιαφέρονται να βρεθεί λύση, και αυτό μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι» είπε ο υπουργός οικονομικών.

Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Εκτός από την επι της αρχής διαφωνία στο να αποτυπωθούν τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα που έχει σχεδιάσει ο ΕΜΣ για το ελληνικό χρέος πρόβλημα αποτελεί και η κοστολόγηση τους . Η αποτύπωση σε ένα αριθμητικό αποτέλεσμα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους , μπορεί σε προεκλογική περίοδο για την Γερμανία και την Ολλανδία – που έχουν τις σοβαρότερες αντιρρήσεις – να χρεωθεί ως απώλεια των γερμανών και των Ολλανδών πολιτών , στέλνοντας τα ψήφους στην αντιπολίτευση των σημερινών κυβερνήσεων .

Στο τραπέζι και το QE

Ως βοήθεια η ΕΚΤ εξετάζει το ενδεχόμενο να εντάξει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (Quantitative Easing ) , με το τέλος της δεύτερης αξιολόγησης, αφού η Κεντρική Τράπεζα του Ευρώ δεν δεσμεύεται στις κινήσεις της από την έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ, που έχει αναγγελθεί για τον Δεκέμβριο . Όπως είναι φανερό κάτι τέτοιο εκτός θα έχει ένα διπλό κέρδος.

Κατ αρχήν θα αποτελούσε ένα σαφές μήνυμα προς την αγορά, ότι η Ελλάδα περνά οριστικά σε φάση σταθεροποίησης. Κάτι τέτοιο με την σειρά του θεωρείται βέβαιο ότι θα αποτιμούσαν θετικά και οι τρεις οίκοι αξιολόγησης (Moody’s , S&P , Fitch ) οι οποίοι παρά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης εκφράζουν ακόμη αμφιβολίες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας .

Επίσης θα ισοδυναμούσε με μια πρώτη – μικρή έστω – αναδιάρθρωση χρέους . Αξίζει να σημειωθεί ότι από την έναρξη λειτουργία του προγράμματος θεωρείται ότι με την εξαγορά ευρωπαϊκών ομολόγων είχε ως αποτέλεσμα.

Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία, είχαν μια μείωση του χρέους τους κατά περίπου 10% του ΑΕΠ τους με τις τρείς χώρες να έχουν μόνη υποχρέωση την πληρωμή των τόκων των ομολόγων.

Η ένταξη της Ελλάδας στο ίδιο πρόγραμμα θα είχε μικρότερο όφελος καθώς η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών και διαπραγματεύσιμα ομόλογα ( μαζί με τις δοκιμαστικές εκδόσεις του 2014 ) δεν ξεπερνούν τα 60-65 δις ευρώ . Ωστόσο θα πρόσθετε ρευστότητα 7-8 δις ευρώ στο τραπεζικό σύστημα σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή.

Ένα τρίτο λιγότερο ορατό σήμερα κέρδος θα προέλθει από την αυξημένη πολιτική πίεση που θα μπορέσουν να ασκήσουν τα κράτη της Ευρωζώνης που συμφωνούν με μια συνολική αποτύπωση της λύσης χρέους της Ελλάδας από το 2016 όπως είναι η Γαλλία και ίσως και η Ιταλία με το τέλος της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος.

Θα ενίσχυε επίσης και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία κατηγορείται τώρα από το Βερολίνο για πολιτική (άρα χαλαρή) αντιμετώπιση τόσο στο ελληνικό πρόγραμμα όσο και στα δημοσιονομικά προγράμματα άλλων μελών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Προς την κατεύθυνση αυτή ήταν και η δήλωση το Γερμανού υπουργού οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ότι ο έλεγχος του προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης των κρατών μελών θα πρέπει να μεταφερθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ως αμιγώς τεχνοκρατικό όργανο.