Κομισιόν κατά Ελλάδας – Ιταλίας για τη νομοθεσία περί vouchers αερογραμμών

Η Koμισιόν ξεκίνησε διαδικασίες επί παραβάσει, αποστέλλοντας προειδοποιητικές επιστολές στην Ελλάδα και την Ιταλία για παραβίαση των κανόνων της ΕΕ που προστατεύουν τα δικαιώματα των επιβατών σε σχέση με τη επιστροφή χρημάτων επιβατών από πτήσεις που έχουν ακυρωθεί.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία έχουν λάβει μέτρα που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες της ΕΕ για τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 261/2004) και για τα πλωτά ταξίδια (Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1177/2010).

Επιπλέον, η Ιταλία έχει λάβει μέτρα που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες της ΕΕ για τα ταξίδια με λεωφορείο και πούλμαν (κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 181/2011) και δικαιώματα σιδηροδρομικών επιβατών (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1371/2007). Λόγω της πανδημίας του πολλές εταιρείες στον τομέα των μεταφορών αντιμετώπισαν μη βιώσιμες ταμειακές ροές και καταστάσεις εσόδων. Καθ `όλη τη διάρκεια αυτής της κρίσης, η Κομισιόν κατέστησε σαφώς σαφές ότι τα δικαιώματα των επιβατών παραμένουν σε ισχύ στο τρέχον άνευ προηγουμένου πλαίσιο και τα εθνικά μέτρα για τη στήριξη της βιομηχανίας δεν πρέπει να τα μειώσουν.

Ενώ η Κομισιόν αξιολογεί επίσης την κατάσταση σε άλλα κράτη μέλη, ζητώντας περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων, η Ελλάδα και η Ιταλία έχουν υιοθετήσει νομοθεσία που επιτρέπει στους αερομεταφορείς να προσφέρουν κουπόνια ως τη μόνη μορφή επιστροφής.

Ωστόσο, σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΕΕ για τα δικαιώματα των επιβατών, οι επιβάτες έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν* μεταξύ της επιστροφής χρημάτων και άλλων μορφών επιστροφής χρημάτων, όπως ένα κουπόνι. Εάν τους προσφερθούν κουπόνια, οι επιβάτες πρέπει να συμφωνήσουν με αυτήν τη λύση.

Όπως αναφέρει το euronews.gr, η Ελλάδα και η Ιταλία έχουν τώρα δύο μήνες για να απαντήσουν στα επιχειρήματα που προέβαλε η Επιτροπή, διαφορετικά η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη.

Επιπλεόν η Κομισιόν ζητά από την Ελλάδα να εφαρμόσει σωστά την οδηγία 2010/75 / ΕΕ για τις βιομηχανικές εκπομπές. Η οδηγία θεσπίζει κανόνες που αποσκοπούν στην πρόληψη και τη μείωση των εκπομπών στον αέρα, το νερό και τη γη και στην πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, προκειμένου να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος. Σύμφωνα με την οδηγία, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα μια εγκατάσταση καύσης πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί, εκτός εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση παρέκκλισης χρόνου. Στην Ελλάδα, έχουν χορηγηθεί παρέκκλιση σε τρία εργοστάσια που τους επιτρέπουν να συνεχίσουν να λειτουργούν για επιπλέον 32.000 ώρες, παρόλο που δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στην οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές.

Επιπλέον, για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα, η Ελλάδα τροποποίησε τη νομοθεσία της με τέτοιο τρόπο ώστε να μην συμμορφώνεται πλέον με την οδηγία. Ως εκ τούτου, η Κομισιόν αποστέλλει αιτιολογημένη γνώμη και μπορεί να αποφασίσει να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο της ΕΕ, εάν – εντός τριών μηνών από την παραλαβή της αιτιολογίας – η Ελλάδα δεν διορθώσει τη νομοθεσία της και θέσει το καθεστώς που εφαρμόζεται στο τρία εργοστάσια σύμφωνα με την οδηγία.

Τέλος η Κομισιόν αποφάσισε να στείλει αιτιολογημένες γνώμες στη Βουλγαρία, τη Δανία, την Ελλάδα, τη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία επειδή δεν υιοθέτησαν ένα εθνικό πρόγραμμα για τη διαχείριση των ραδιενεργών αποβλήτων που συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της οδηγίας για τα αναλωμένα καύσιμα και τα ραδιενεργά απόβλητα (Οδηγία του Συμβουλίου 2011 / 70 / Ευρατόμ), και έστειλε επίσης μια άλλη αιτιολογημένη γνώμη στη Ρουμανία επειδή δεν μετέφερε σωστά ορισμένες απαιτήσεις της ίδιας οδηγίας.

Ειδικότερα, απαιτεί από τα κράτη μέλη να καταρτίσουν και να εφαρμόσουν εθνικά προγράμματα για τη διαχείριση όλων των αναλωμένων καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων που παράγονται στην επικράτειά τους, από την παραγωγή έως τη διάθεση. Τα κράτη μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την οδηγία έως τις 23 Αυγούστου 2013 και να κοινοποιήσουν για πρώτη φορά τα εθνικά τους προγράμματα στην Επιτροπή έως τις 23 Αυγούστου 2015. Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη έχουν τρεις μήνες να ενεργήσουν. Διαφορετικά, η Κομισιόν μπορεί να αποφασίσει να παραπέμψει αυτές τις υποθέσεις στο Δικαστήριο της ΕΕ.