Οι ωδίνες του υπερταμείου

Την δύσκολη ισορροπία ανάμεσα στις πολιτική στόχευση για την διαχείριση της δημόσιας περιουσίας από την Κυβέρνηση και την σκληρή χρηματοοικονομική άποψη που θέλουν να περάσουν οι θεσμοί αναδεικνύει το πρόβλημα με την στελέχωση και την λειτουργία του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων.

Ένα ολόκληρο καλοκαίρι κλείνει η προσπάθεια του υπουργείου οικονομικών για την στελέχωση του νέου υπερταμείου των αποκρατικοποιήσεων με πολλές εναλλακτικές προτάσεις που αναζητούσαν ισορροπία ανάμεσα στον έλεγχο του ταμείου με την τήρηση ισορροπιών εντός της Κυβέρνησης και την συμφωνία με τους θεσμούς.

Ήταν μάλιστα τέτοια η «ποικιλία» των στελεχών που προτάθηκαν, ώστε κοινοτικοί αξιωματούχοι να μιλούν για «εκπλήξεις» στην όλη διαδικασία επιλογής στελεχών υπονοώντας σαφώς την προσπάθεια μέσα από την στελέχωση ενός ανεξάρτητου οργάνου να τηρηθούν και ενδοκυβερνητικές σταθερές.

Οι προτάσεις της ελληνικής πλευράς δεν έγιναν αποδεκτές από τους θεσμούς κυρίως γιατί δεν είχαν το κατάλληλο βαθμό «ανεξαρτησίας» που απαιτεί η σύσταση του ταμείου γεγονός που θα επηρέαζε στο άμεσο μέλλον την λειτουργία του ως βασικό φορέα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας του ελληνικού δημοσίου.

Ως γνωστό η θητεία των στελεχών του ταμείου είναι πενταετής και άρα υπερβαίνει τον κοινοβουλευτικό χρόνο της σημερινής Κυβέρνησης. Επίσης γνωστό είναι ότι το Εποπτικό συμβούλιο θα λαμβάνει τις αποφάσεις του είτε με ομοφωνία των πέντε μελών του είτε με την απόλυτη πλειοψηφία των τεσσάρων από τα πέντε μέλη του.

Όταν λοιπόν οι ξένοι τεχνοκράτες θα συγκρούονταν ως άποψη με τα στελέχη της ελληνική πλευράς που θα είχαν σαφείς πολιτικές καταβολές υπήρχε το ενδεχόμενο η λειτουργία του ταμείου να οδηγούνταν στην αδράνεια που είχε παρατηρηθεί σε πολλές περιπτώσεις και με το ΤΑΙΠΕΔ.

Και στο ταμείο αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του δημόσιο η αρχή για την σύσταση και την λειτουργία του ήταν να είναι ένας ανεξάρτητος φορέας με πενταμελή θητεία για τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Ωστόσο από την σύσταση του το 2011 το ταμείο έχει αλλάξει τέσσερις διοικήσεις και έχει βρεθεί πολλές φορές σε αδράνεια λόγω- πολιτικών κυρίως -διαφωνιών σε διάφορες περιπτώσεις αποκρατικοποιήσεων.

Η ΕΔΗΣ ΑΕ

Ένα δεύτερο πρόβλημα στην σύσταση του ταμείου αποτελεί η Εταιρία Δημοσίων Συμμετοχών που θα είναι και μια από τις υπο-εταιρίες που θα το απαρτίζουν . Η δημιουργία μιας τέτοιας εταιρίας ακολουθεί το γαλλικό μοντέλο που υιοθετήθηκε για την δημιουργία του υπερταμείου.

Δεν είναι τυχαίο ότι ως προτεινόμενος για την θέση του προέδρου του ΔΣ του ταμείου από τους θεσμούς φέρεται ο κ. Ζακ Λε Παπ ο οποίος πριν από την θητεία του ως επικεφαλής του γραφείου της κ. Κριστίν Λαγκάρντ όταν η τελευταία ήταν υπουργός οικονομικών τηςς Γαλλίας ήταν επικεφαλής της… «Γαλλικής ΕΔΗΣ».

Ωστόσο και αυτή μεταφορά του φαινομένου στην ελληνική πραγματικότητα δεν γίνεται χωρίς προβλήματα . Οι περισσότερες από τις οκτώ εταιρίες που έχουν συμφωνηθεί να περάσουν στην διαχείριση της ΕΔΗΣ είναι εταιρίες «ταμπού» για τις οποίες το κυβερνών κόμμα έχει δώσει μεγάλες μάχες για να αποτρέψει την ιδιωτικοποίηση τους . Οι εταιρίες ύδρευσης και αποχέτευσης ( ΕΥΔΑΠ ΕΥΑΘ ) το 34% της ΔΕΗ ( το υπόλοιπο 17% από το 51% που κατέχει το δημόσιο υπάρχουν θα διατεθεί στο ΤΑΙΠΕΔ ), τα ΕΛΤΑ η διαχειρίστρια εταιρία του Ολυμπιακού Συγκροτήματος στο Μαρούσι η εταιρία δημοσίων υποδομών και οι συγκοινωνιακές εταιρίες της Αθήνας (ΟΑΣΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ) δεν προβλέπονταν να κινηθούν στην κατεύθυνση της αξιοποίησης.

Για το λόγο αυτό λοιπόν στην κυβέρνηση και στο οικονομικό επιτελείο υπάρχουν δεύτερες σκέψεις ώστε να διασφαλιστεί όσο το δυνατό ο δημόσιος έλεγχος των εταιριών αυτών σε ότι αφορά την πολιτική της τιμολόγησης των υπηρεσιών τους της διαχείρισης του προσωπικού τους αλλά και τους στρατηγικούς στόχους της λειτουργίας τους .

Ο αγώνας που γίνεται παρασκηνιακά είναι να πειστούν όλοι ότι η ένταξη της εταιρίας αυτής κάτω από την ομπρέλα του υπερταμείου μαζί με το ΤΑΙΠΕΔ , την ΕΤΑΔ και το ΤΧΣ γίνεται για λόγους ενοποίησης της διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας και όχι προετοιμασία για την αποκρατικοποίηση τους.

Στην κατεύθυνση αυτή το οικονομικό επιτελείο θέλει να υπάρξουν σαφής όροι για την διασφάλιση και του δημόσιου χαρακτήρα και ελέγχου των εταιριών αυτών κάτι που όμως διασπά από μόνο του την ενιαία αξιοποίηση της περιουσίας και ουσιαστικά απενεργοποιεί την ΕΔΗΣ ΑΕ σύμφωνα με τους θεσμούς.