Όλα ή τίποτα με προθεσμία 30 ημερών

Περιθώριο 30 ημερών έχει πλέον η Αθήνα, να κλείσει την δεύτερη αξιολόγησης και να έχει την καλύτερη δυνατή πιθανότητα ,να πάρει κάτι περισσότερο από υποσχέσεις για το θέμα του χρέους. Διαφορετικά θα επαναλάβει το μύθο του Σίσυφου, γυρίζοντας στο Αύγουστο του 2015, συζητώντας ξανά για νέα μέτρα.

Η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης σε χρόνο ρεκόρ πριν από το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου εκτός από την δόση των 6,1 δις ευρώ που είναι εκ των προτέρων προγραμματισμένη θα δώσει στην Ελλάδα ένα πολύ ισχυρό «χαρτί»: Την πρωτόγνωρη κατάσταση, όλοι οι δανειστές της, να υποστηρίζουν την Ελλάδα στο θέμα του χρέους και των δημοσιονομικών στόχων για τα χρόνια μετά το 2018.

Ήδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δηλώσει την υποστήριξη της δια στόματος του επιτρόπου αρμόδιου για θέματα οικονομίας κ. Πιέρ Μοσχοβισί, ο οποίος έχει πεί πολλές φορές ότι αν η Ελλάδα ολοκληρώσει την αξιολόγηση μέχρι και το τέλος Νοεμβρίου, θα προχωρήσει άμεσα και η συζήτηση για το χρέος . Μάλιστα στις Βρυξέλλες θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης μέχρι το τέλος του μήνα ,διαφορετικά θα υπάρξουν δικαιολογίες που θα καθυστερήσουν κάθε συζήτηση για το χρέος.

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, είναι ο θεσμός που ασχολήθηκε με το ελληνικό χρέος περισσότερο από τους άλλους, αφού στα γραφεία του στο Λουξεμβούργο ολοκληρώθηκε το σχέδιο για το σχέδιο των τριών σταδίων ( βραχυπρόθεσμα μεσοπρόθεσμα μακροπρόθεσμα μέτρα ) για το ελληνικό χρέος . Μάλιστα έχει έτοιμη την έκθεση για την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων από τον Ιούλιο αλλά την κρατάει στο συρτάρι του λόγω του βέτο της Γερμανίας.

Η ΕΚΤ εκτός από την ανησυχία για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους που δηλώνει φανερά, είναι έτοιμη να προχωρήσει στην ένταξη της Ελλάδας το Πρόγραμμα Ποσοτικής χαλάρωσης μόλις το Eurogroup «παραμετροποιήσει» εκτός από τα βραχυπρόθεσμα τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.

Η θέση του ΔΝΤ έχει ως γνωστό δύο όψεις. Από την μια την ελάφρυνση του χρέους – και μάλιστα άμεσα – και την αναθεώρηση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα από το 3,5% του ΑΕΠ στο 1,5% του ΑΕΠ. Από την άλλη όμως ζητά περικοπές συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου, λόγω της πολύ στενής φορολογικής βάση που εξαιρεί το 60% των πολιτών από φορολογικές υποχρεώσεις.

Ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών κ. Γιώργος Χουλιαράκης μιλώντας χθες στην επιτροπή της Βουλής για το χρέος μίλησε σε διάλεκτο … ΔΝΤ. Μίλησε για την ανάγκη της ελάφρυνσης του χρέους και των πρωτογενών πλεονασμάτων . Ξάφνιασε όμως όταν αναφερόμενος στις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας ανέφερε την « ιστορικά στενή φορολογική βάση» τονίζοντας ότι είναι κάτι που πρέπει να διαρθρωθεί . Με δεδομένο ότι ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών είναι ο κοντινότερος συνομιλητής των θεσμών και αυτός ο οποίος – πάλι στην Βουλή – έκανε το καλοκαίρι την δήλωση για την δίωξη Γεωργίου και την ΕΛΣΤΑΤ που εξομάλυνε τις σχέσεις με την Κομισιόν, η χθεσινή του παρέμβαση μπορεί να χαρακτηριστεί ως απόπειρα προσέγγισης με το Ταμείο.

Η συμμαχία του κουαρτέτου των δανειστών θα αναλάβει δράση άμεσα , αν η Ελλάδα ολοκληρώσει εγκαίρως την δεύτερη αξιολόγηση . Για να γίνει αυτό θα πρέπει υπάρξουν και νέες υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά ,ώστε να κλείσει το θέμα των αλλαγών στην αγορά εργασίας , του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης, αλλά και θεμάτων που αφορούν τις Τράπεζες , τα κόκκινα δάνεια , τις αποκρατικοποιήσεις και το δημόσιο τομέα.

Δύο χρόνια χαμένα

Αν η Αθήνα δεν τα καταφέρει να ολοκληρώσει την αξιολόγηση εγκαίρως, δεν θα έχει χάσει ένα αλλά δύο χρόνια του προγράμματος χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ είναι δεδομένο ότι η συζήτηση για λύση στο χρέος θα μεταφερθεί στο τέλος του 2017, έχοντας χάσει δύο χρόνια σε ένα πρόγραμμα εφαρμόζοντας – και μόνο – μέτρα.

Με την αλλαγή του χρόνου,πρώτη η Ολλανδία και στην συνέχεια η Γερμανία , μπαίνουν και επισήμως ,σε προεκλογική περίοδο . Κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα για λύση στο θέμα του ελληνικού χρέους . Μάλιστα ανάλογα με το χρόνο ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης, θα υπάρχει και ένα ατράνταχτο άλλοθι για το εσωτερικό κοινό της κάθε μιας από τις χώρες αυτές , που θα λέει ότι εμείς θέλαμε να προχωρήσουμε την λύση για το χρέος, αλλά η Ελλάδα δεν έχει ολοκληρώσει την αξιολόγηση.

Με την ίδια δικαιολογία θα εξηγείται και η απουσία του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα που έχει αρχίσει να επισημαίνεται από μερίδα της Γερμανικής Αντιπολίτευσης.

Παράλληλα βέβαια οι συμμαχίες που υπάρχουν τώρα με τους δανειστές θα διαλυθούν αφού η Ελλάδα θα δώσει άλλο ένα δείγμα αναξιοπιστίας.

Το χειρότερο είναι ότι η όποια ουσιαστική συζήτηση όχι μόνο για το χρέος αλλά γενικά για το ελληνικό πρόγραμμα θα πρέπει να περιμένει μέχρι και τις αρχές του 2018 , δηλαδή λίγους μήνες πριν την ολοκλήρωση του ελληνικού προγράμματος . Μάλιστα αν δεν έχουν πάει καλά τα δημοσιονομικά έως τότε, μπορεί στα μέσα ή το τέλος του 2017 να συζητούμε για πρόσθετα μέτρα ή ακόμη χειρότερα ένα επόμενο μνημόνιο.