Στέλνουν την Ελλάδα στην “παράταση” για επίτευξη των στόχων

Ενώ ο πρόεδρος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, εξετάζει τη σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής με αποκλειστικό θέμα την εξέταση συγκεκριμένων δράσεων για την ανάπτυξη, εντείνονται οι διαβουλεύσεις για χορήγηση χρονικής παράτασης στις μνημονιακές χώρες προκειμένου να πετύχουν τους δημοσιονομικούς στόχους.

Οι ραγδαίες εξελίξεις, που σηματοδοτούν αλλαγή πλεύσης της Ευρωζώνης, αποτελούν προϊόν της αποφασιστικότητας του Γάλλου σοσιαλιστή υποψηφίου και φαβορί στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της 6ης Μαΐου, Φρανσουά Ολάντ, να συμπληρωθεί η δημοσιονομική πειθαρχία με ανάπτυξη.

Η θέση αυτή, όπως σημειώνει η “Ναυτεμπορική”, κέρδισε έδαφος μετά και τη δημόσια τοποθέτηση του προέδρου της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, για ένα “σύμφωνο ανάπτυξης”.

Η εν λόγω Σύνοδος θα έχει ως αποκλειστικό αντικείμενο την ανάπτυξη και θα προετοιμάσει τις ενδεχόμενες αποφάσεις της τακτικής Συνόδου Κορυφής.

Ο Χέρμαν Βαν Ρομπάι απέφυγε ωστόσο να προσδιορίσει την ακριβή ημερομηνία, επισημαίνοντας ότι “η συζήτηση για την ανάπτυξη λαμβάνει καίρια θέση στην Ευρώπη”. Τάχθηκε δε υπέρ της αύξησης των πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ώστε να αποτελέσει το βασικό επενδυτικό εργαλείο της Κοινότητας.

Η συζήτηση σχετικά με τους δημοσιονομικούς στόχους των μνημονιακών χωρών (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), φαίνεται ότι έχει προχωρήσει σημαντικά, δεδομένου ότι όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η μονομερής συνταγή των μνημονίων για δημοσιονομική εξυγίανση έχει οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο.

Δηλαδή έφερε ύφεση, κυρίως στην Ελλάδα, αλλά και στην Πορτογαλία, ενώ και η Ιρλανδία που πριν από λίγα χρόνια είχε την πιο εξωστρεφή οικονομία τώρα είναι εγκλωβισμένη στη δημοσιονομική εξυγίανση.

Στις Βρυξέλλες θεωρούν αναγκαία τη χορήγηση μιας χρονικής παράτασης 1-2 ετών στην επαναφορά του ελλείμματος κάτω του 3% του ΑΕΠ, ώστε να αποκτήσουν οι χώρες αυτές περιθώρια ελιγμών και να στραφούν σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.

Οι Γερμανοί και οι δορυφόροι τους που αντιδρούσαν, τώρα κάνουν δεύτερες σκέψεις, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι εάν εκλεγεί στη Γαλλία ο Ολάντ οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και στο θέμα αυτό.

Πάντως, προς το παρόν δεν έχει ανοίξει συζήτηση για επέκταση του μέτρου και σε άλλες προβληματικές χώρες, ώστε να μην περάσει το μήνυμα στις αγορές ότι η Ευρωζώνη επιστρέφει στην εποχή της δημοσιονομικής χαλάρωσης.

Είναι πολύ πιθανό ότι σε επόμενη φάση θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και η Ισπανία, η οποία θα πρέπει να μειώσει το έλλειμμα της από το 8,5% του ΑΕΠ το 2011 στο 3% μέχρι το τέλος του επόμενου έτους, κάτι που θα απαιτήσει συνολικά μέτρα της τάξης των 55 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ωστόσο, στην περίπτωση της Ισπανίας θεωρείται πολύ πιθανό ότι θα υπάρξει παρέμβαση, προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθούν οι περιφερειακές τράπεζες, οι ανάγκες των οποίων εκτιμώνται σε 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, ποσό που δεν μπορεί να εγγυηθεί η κεντρική κυβέρνηση.

Η ανακεφαλαιοποίηση θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας για τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού τομέα, ενώ το χρηματοδοτικό εργαλείο θα μπορούσε να είναι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας.