Στο αρχείο χιλιάδες φορολογικές υποθέσεις λόγω παραγραφής

Λιγότερα έσοδα στα κρατικά ταμεία θα μπαίνουν πλέον, ύστερα από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία μετά την πενταετία δεν μπορεί να ληφθούν υπόψη οι κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών και άλλα συμπληρωματικά στοιχεία στην Ελλάδα για φορολογικούς σκοπούς.

Με την υπ’ αριθμ. 2934/2017 απόφαση, ουσιαστικά δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη στοιχεία ελληνικών τραπεζών πριν το 2012, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες ποινικές και φορολογικές υποθέσεις να μπαίνουν αυτομάτως στο αρχείο.

Αναλυτικά, το Β’ Τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου ανάμεσα σε άλλα κρίνει πως δεν μπορεί να εφαρμοστεί η διάταξη της 10ετους παραγραφής, “εάν η ανακρίβεια της δήλωσης αποδεικνύεται, κατά την εκτίμηση της φορολογικής αρχής, βάσει στοιχείων για το υπόλοιπο ή/και τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών του φορολογούμενου στην ημεδαπή”. Κι αυτό γιατί η διάρκεια της παραγραφής σύμφωνα με την επίμαχη απόφαση πρέπει να καθορίζεται εκ των προτέρων, ενώ οι διατάξεις του Νόμου περί παρατάσεως του χρόνου πραγραφής φορολογικών αξιώσεων που αφορούν σε ημερολογιακό έτος προγενέστερο του προηγουμένου της δημοσιευσης του νόμου αυτού έτους, είναι αντισυνταγματική και “για τον λόγο ότι θα τροποποιούσε κατά τον τρόπο αυτό αναδρομικά εις βάρος των φορολογουμένων το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο στον οποίο ανάγονται οι φορολογικές τους υποχρεώσεις όσον αφορά ουσιαστικό στοιχείο των εν λόγω υποχρεώσεων”.

Τέλος, οι σύμβουλοι Επικρατείας κάνουν εκτενή αναφορά στον τρόπο που πραγματοποιείται ο έλεγχος από το υπουργείο Οικονομικών και τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ.. “Η διοίκηση, διαθέτουσα προδήλως περιορισμένο αριθμό καταλλήλως εκπαιδευμένου προσωπικού, ικανού να αξιολογήσει τα προκύπτοντα με βάση τις σύγχρονες μεθόδους ελέγχου στοιχεία, και επιβαρυμένη με την υποχρέωση ταυτοχρόνου ελέγχου τόσο παλαιών υποθέσεων, διεπομένων ενδεχομένως, ενόψει των αλλεπαλλήλων τροποποιήσεων της σχετικής με φόρους, τέλη και εισφορές νομοθεσίας, από μη ισχύουσες πλέον κατά τον χρόνο του ελέγχου διατάξεις, όσο και νέων υποθέσεων, διατρέχει τον κίνδυνο να επικεντρώνει την προσοχή της στη διενέργεια ελέγχων αφορώντων στις παραμένουσες σε εκκρεμότητα υποθέσεις παρελθόντων ετών, με συνέπεια να μην είναι σε θέση να ασκήσει επικαίρως ελέγχους για την εξακρίβωση τηρήσεως της ήδη ισχυούσης νομοθεσίας” αναφέρουν και συνεχίζουν: “, οι έλεγχοι θα ήταν ενδεχομένως και περισσότερο αποτελεσματικοί και λυσιτελείς και θα συνέβαλαν στην εμπέδωση στους διοικουμένους της συνειδήσεως για την εκπλήρωση των σχετικών με φόρους, τέλη και εισφορές υποχρεώσεων τους, που απορρέουν από ισχύουσες διατάξεις, σε χρόνο που θα έχουν και τη δυνατότητα να συμμορφωθούν και να αποφύγουν την επανάληψη ενδεχομένων παραβάσεων και, επομένως, και την επιβολή κυρώσεων, καθώς και να αποφύγουν τη συσσώρευση οικονομικών επιβαρύνσεων πολλών ετών”.