Τι συζητούν στις τράπεζες ‘κεκλεισμένων των θυρών’

«Αν η αξιολόγηση δεν κλείσει λοιπόν τη Δευτέρα….» . Προφανώς και αυτό είναι το θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια των τραπεζών και πέριξ, όχι μόνο αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά όλη αυτή τη βδομάδα. Οσο κι αν δύσκολα επιτεύξιμος, ο στόχος της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης στις 20 Φεβρουαρίου, εξακολουθεί και αποτελεί ελπίδα της αγοράς, η οποία εκτιμά ότι όσο και αν μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο το εγχείρημα, δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει την πιθανότητα να συμβεί.

Το ζήτημα είναι ότι παρά την όποια βούληση (;) της κυβέρνησης να δώσει ένα αίσιο τέλος στην εκκρεμότητα αυτή, χωρίς από την άλλη πλευρά να υποχωρήσει σε καυτά και αδιαπραγμάτευτα για αυτήν ζητήματα, είναι οριακά στενά τα χρονικά περιθώρια. « Θα προλάβουν;» είναι ένα από τα ερωτήματα που τίθενται στο τραπέζι των meeting rooms καθώς το θέμα της αξιολόγησης, υπεισέρχεται σε κάθε συνεδρίαση και σύσκεψη, του τραπεζικού τομέα.

Και δεν είναι τυχαίο, αφού, όσο καθυστερεί η ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, τόσο στις τράπεζες συμβαίνουν δύο πολύ σοβαρά θέματα. Καταθέσεις και Κόκκινα Δάνεια. Δύο παράμετροι που άπτονται της εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία. Οσο, εκκρεμούν θέματα και είναι ανοιχτή η κουβέντα της διαπραγμάτευσης, οι δύο παραπάνω τομείς «επιφορτίζονται» με νέες αρνητικές συνέπειες.

Ετσι, στον μεν τομέα των καταθέσεων, υπάρχει μια συνεχής εκροή από τον Ιανουάριο, που σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις είναι στο 1,6 δις ευρώ, ενώ σύμφωνα με άλλους υπολογισμούς, θα υπερβεί τα 2 ,5 δις ευρώ στο τέλος του μήνα. Βέβαια, δεν έχει – ευτυχώς – παρατηρηθεί πανικός ή μαζικές εκροές, αλλά καταγράφεται μια τάση αναλήψεων που σαφώς σχετίζεται με την καθυστέρηση της ολοκλήρωσης αξιολόγησης, αν και παραδοσιακά, ο Ιανουάριος καταγράφει μείωση καταθέσεων ( και για λόγους πληρωμών , κυρίως φορολογικών υποχρεώσεων, αλλά και λόγω σύγκρισης με το Δεκέμβριο, μήνα συνήθως, εισροών).

Παράλληλο «χτύπημα» βιώνει ο τομέας των ρυθμίσεων καθυστερούμενων δανείων. Τα κόκκινα δάνεια μπορεί να μην πολλαπλασιάζονται ξαφνικά, διογκώνεται όμως το ύψος των δανείων που δυνητικά θα ρυθμίζονταν. Ο κόσμος, με κάθε αλλαγή, είτε αφορά θεσμικό πλαίσιο και νόμους  που εκκρεμούν (εξωδικαστικός διακανονισμός, απιστία τραπεζικών στελεχών), αθετεί συνειδητά τις υποχρεώσεις του και αναβάλλει την όποια ρύθμιση. Υπολογίζεται ότι ένα 20% τουλάχιστον των δανείων που θα είχαν ενταχθεί σε ρύθμιση από τις αρχές του έτους, «πάγωσε» στην είδηση της χρονικής καθυστέρησης και πιθανής μη ολοκλήρωσης της αξιολόγησης.

Οι εξελίξεις τρέχουν, προφανώς πια δεν είναι μόνο στο χέρι της χώρας, οι «σιδηρές κυρίες Λαγκάρντ και Μέρκελ είναι στο παιχνίδι, παράπλευρα των Τόμσεν και Σόιμπλε και οι αγορές, οι τράπεζες και οι καταναλωτές, ανυπομονούν, ανησυχούν, ελπίζουν και εστιάζουν, στο αποτέλεσμα της επόμενης μέρας. Δηλαδή, στο Eurogroup της Δευτέρας.  

(πηγή φωτογραφίας: sooc)