Αγόρια στο ντους: Δικαιώθηκε η εκπαιδευτικός που πρόβαλε την ταινία

Πόσοι, άραγε, θυμούνται ότι τον προηγούμενο Μάιο μία εκπαιδευτικός διασύρθηκε μετά από τη σχετική καταγγελία γονέων και τη δημοσίευση του θέματος ότι τάχα πρόβαλλε σε μαθητές σε δημοτικό σχολείο του Ζωγράφου ταινία με δήθεν “ακατάλληλο, σεξουαλικής υφής”, περιεχόμενο; Μάλλον πολύ λίγοι.

Και όμως, για κάποιες ημέρες εκείνη η υπόθεση ήταν ίσως το Νο1 θέμα συζήτησης στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στα social media. Οι “κίτρινες” εκπομπές της τηλεόρασης έκαναν θραύση, κάποιες εφημερίδες επίσης ενώ τα περισσότερα δημοσιεύματα είχαν ένα και μοναδικό στόχο: Την εκπαιδευτικό που που δήθεν δεν έκανε τη δουλειά της όπως προβλέπεται.

Πέντε μήνες μετά, και μετά τη σχετική ΕΔΕ που είχε αρκετά μεγάλη (πολύμηνη) διάρκεια η εκπαιδευτικός απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία με τη βούλα της υπηρεσίας της. Το λογικό δηλαδή που στην Ελλάδα όμως δεν είναι πάντα αναμενόμενο.

Όπως όλοι καταλάβαμε, η εκπαιδευτικός επέλεξε την ταινία “Αγόρια στο Ντους” με ειδικούς κωδικούς στην ψηφιακή πλατφόρμα κινηματογραφικών ταινιών “CINEDU” του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου η δημουργία της οποίας χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ και εθνικούς πόρους και ήταν κατάλληλη για όλες τις ηλικίες αφού στην Ελλάδα δεν είχε λάβει δείκτη καταλληλότητας και στην Σουηδία είχε κριθεί κατάλληλη για όλες τις ηλικίες.

Πρόβαλε την ταινία (η οποία έχει προβληθεί αναρίθμητες φορές σ’ όλη την Ευρώπη και σε παιδιά μικρότερης ηλικίας από αυτά που την προέβαλε εκείνη) και στη συνέχεια συζήτησε με τους μαθητές και τις μαθήτριές της για το περιεχόμενο.

Το θέμα, της σχεδιασμένης για παιδιά, αυτής σουηδικής ταινίας δεν ήταν άλλο από το δικαίωμα των παιδιών να έχουν φίλους και να μεγαλώνουν ελεύθερα και με αυτοεκτίμηση, ανακαλύπτοντας τον εαυτό τους ψύχραιμα, πέρα δηλαδή από την πολλές φορές παράλογη και φοβική παρεμβατικότητα γονέων και ενηλίκων που προβάλλουν δικά τους άγχη πάνω στα παιδιά.

Η αρμόδια διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης λοιπόν κατέληξε ότι τα πάντα έγιναν σύννομα και ότι δεν συντρέχει ο παραμικρός λόγος για την πειθαρχική δίωξη της εκπαιδευτικού η οποία όμως πρόλαβε να βιώσει ένα διαδικτυακό- και όχι μόνο πογκρόμ- από αγνώστους που την κατηγόρησαν άδικα και χωρίς να έχουν ιδέα για το αντικείμενο, αφού στην αρχή δεν είχαν καν δει την ταινία.

Η καταγγελία των γονέων, από την οποία άρχισε το όλο ζήτημα, σύμφωνα με την οποία ένας από τους μαθητές επέστρεψε στο σπίτι του σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, δεν έπεισε.

Η εκπαιδευτικός, αν είχε επιλέξει να εργαστεί και φέτος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δεν θα είχε κανενός είδους μισθολογική ή άλλη ποινή αλλά η αμηχανία του υπουργείου στο να την υπερασπιστεί άμεσα απέναντι στη σφοδρότητα των επιθέσεων και των απειλών κατά την προεκλογική περίοδο του Μαϊου, την έκαναν να νιώσει αναλώσιμη τη θέση που ο εκπαιδευτικός έχει στην Ελλάδα και να επιλέξει να μην εργαστεί φέτος στην εκπαίδευση.

Αλήθεια, ποιος θα αποζημιώσει τώρα αυτή τη γυναίκα για όσα πέρασε, ειδικά εκείνες τις πρώτες ημέρες του αποκαλύφθηκε η απόφαση; Και τι έχει να πει επ’ αυτού ο κύριος Χαράλαμπος Κατσιβαρδάς ο οποίος ως φερόμενος δικηγόρος των γονέων, λέγοντας ψέματα για το περιεχόμενο της ταινίας στα κανάλια εκλέχθηκε βουλευτής με τους Σπαρτιάτες;

Η ταινία πάντως, όπως από την πρώτη στιγμή αποδείχθηκε, ούτε ερωτικές περιπτύξεις περιείχε ούτε ακατάλληλη για την ηλικία των συγκεκριμένων παιδιών ήταν.

Τι άλλο όμως έμεινε πέρα από τη λάσπη και την ακατάσχετη ομοφοβία;