Έργα και ημέρες της τηλεκπαίδευσης – Η συμμετοχή περιορίζεται στο 55%

Η ιστορία της τηλεκπαίδευσης είναι μια πονεμένη ιστορία. Μέχρι τώρα έχει βασιστεί επάνω στην φιλοπατρία και το αίσθημα ευθύνης των εκπαιδευτικών. Κάνοντας χρήση του προσωπικού τους εξοπλισμού (παλιού τις περισσότερες φορές) ή αγοράζοντας με δικά τους έξοδα εξοπλισμό, στήριξαν τους μαθητές και τις οικογένειες τους, τόσο εκπαιδευτικά όσο και ψυχολογικά.

Άραγε ο αστυνομικός όταν κάνει καταδίωξη, χρησιμοποιεί το προσωπικό του αυτοκίνητο ή το περιπολικό της υπηρεσίας; Και όταν χρειαστεί να πυροβολήσει, χρησιμοποιεί το προσωπικό του όπλο ή το όπλο που του έχει χορηγήσει η υπηρεσία;

Και βέβαια για την προσφορά τους αυτή, οι εκπαιδευτικοί εισέπραξαν την χλεύη από πολλά Μ.Μ.Ε. (όχι όλα). Εύκολα μπορεί κάποιος να αντιστοιχίσει την λίστα Πέτσα με τα Μ.Μ.Ε. που πρωτοστάτησαν στις επιθέσεις εναντίον των εκπαιδευτικών. Ο κοινωνικός αυτοματισμός (τόσο γνώριμος από τα χρόνια των μνημονίων) επιτάσσει την εύρεση κάθε φορά αποδιοπομπαίων τράγων, ντυμένων με τις ιδιότητες του «τεμπέλη», «αργόμισθου», «αναχρονιστή». Για να μπορεί να εκτραπεί εκεί ο θυμός της κοινωνίας και όχι προς την πλευρά των πραγματικών υπεύθυνων που μας κυβερνούν.

Σαν συνέχεια αυτής της ιστορίας, είχαμε τις τελευταίες ημέρες και δύο ακόμη γεγονότα.

1) ΚΕΡΑΜΕΩΣ: “Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 1,6 εκατομμύρια τηλεδιασκέψεις, πάνω από 21 εκατομμύρια αθροιστικά συμμετοχές μαθητών, πάνω από 74 εκατομμύρια λεπτά μαθήματος, με κάθε ώρα να διαρκεί κατά μέσο όρο σαράντα με σαράντα πέντε λεπτά.”

Και βέβαια ο μέσος πολίτης θα σπεύσει να δώσει συγχαρητήρια στην άξια κ. Υπουργό.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Επειδή η μόνη αλήθεια στην ζωή είναι η αλήθεια των αριθμών, με πρόχειρους υπολογισμούς έχουμε:

650.000 μαθητές δευτεροβάθμιας * 33 ώρες/εβδομάδα = 21.450.000 συμμετοχές μαθητών.

650.000 μαθητές πρωτοβάθμιας * 25 ώρες/εβδομάδα = 16.250.000 συμμετοχές μαθητών.

Άθροισμα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας = 21.450.000 + 16.250.000 = 37.700.000 συμμετοχές μαθητών

Συνολική συμμετοχή = 21.000.000/37.700.000 = 55%.

Με το υπόλοιπο 45% των μαθητών τι έγινε; Γιατί δεν είχαν συμμετοχή, την στιγμή μάλιστα που καταχωρούνται ηλεκτρονικά οι απουσίες; Μήπως πολλοί μαθητές δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα στα σπίτια τους; Μήπως πολλοί μαθητές δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο; Μήπως πολλοί μαθητές δεν έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό στα σπίτια τους;

Όλοι αυτοί είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού;

Είναι οι παράπλευρες απώλειες της σκληρής λιτότητας και του άγριου ανθρωποφάγου καπιταλισμού που ζούμε;

Μήπως το Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρο 4) δεν ορίζει: «Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Tο Kράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους»;

2) ΚΕΡΑΜΕΩΣ για Cisco: έχω τη σύμβαση στο γραφείο, ελάτε να τη δείτε…

Στις αλήστου μνήμης εποχές των μνημονίων, κάποιοι άλλοι κρατούσαν τα στικάκια στο γραφείο τους. Η κ. Υπουργός κρατάει μια δημόσια συμβαση στο γραφείο της, χωρίς ενημέρωση των εκλεγμένων αντιπροσώπων του Ελληνικού λαού. Από όσο ξέρουμε η σύμβαση δεν αφορά την αμυντική θωράκιση του κράτους, ώστε να είναι διαβαθμισμένη (απόρρητη, άκρως απόρρητη). Η σύμβαση πρέπει να αναρτηθεί στην Διαύγεια και ίσως να περάσει και από το ελεγκτικό συνέδριο, έστω και εκ των υστέρων.

Εκτός εάν ισχύει “l’état, c’est moi”.

Σύμφωνα με το Άρθρο 1 του Συντάγματος: Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία και όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Αυτή είναι η κανονικότητα του επιτελικού κράτους των αρίστων.

Ο Γιώργος Παστιάδης είναι εκπαιδευτικός αναλυτής