Εύβοια: Αυτό που έκαναν οι μαθητές της Αγίας Άννας θα έπρεπε να παίζει στις ειδήσεις

O βραβευμένος συγγραφέας Mohsin Hamid είναι από εκείνους που είδαν την κρίση που “έρχεται να ενταθεί’ πριν το Brexit, την πρώτη εκλογή Τραμπ και τις νέες πολεμικές συγκρούσεις που ξέσπασαν στα επόμενα έτη. Στα έργα του στηλιτεύει τις κοινωνικές ανισότητες, στέκεται στο βίωμα και την πλευρά των αδυνάμων και κατακεραυνώνει τον ατομικισμό.

Στο βιβλίο του Exit West (κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Ψυχογιός) που “περνάει” και από τα ελληνικά νησιά διαμέσου της αφήγησής του, περιγράφοντας μια δυστοπική μεταναστευτική πραγματικότητα, καταλήγει σε μια αισιόδοξη – προσωπική του – ουτοπία. “Τι θα συμβεί αν κοιτάξουμε με έναν βαθμό αισιοδοξίας προς το μέλλον;”, καταλήγει, περιγράφοντας νωρίτερα έναν συστημικό κόσμο κατακερματισμού που ψαλιδίζει ή υποβαθμίζει την ουσιαστική αλληλεγγύη της πράξης. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως έχει σταματήσει να διαβάζει εφημερίδες ή να παρακολουθεί ειδήσεις και αποφεύγει τα social media. Στο βιβλίο του αναφέρει πως “η ενσυναίσθηση έχει σχέση με το να βρίσκετε κομμάτια των άλλων στον εαυτό σας”, ένα βίωμα που μπορεί να αποκτηθεί μόνο στην “πραγματική ζωή”, εκεί έξω. Ένα βίωμα που γίνεται αληθινό, μόνο μέσα από τον προσωπικό πόνο, τις ιδιαίτερες δυσκολίες που έρχονται στην πορεία πολλών από εμάς, και αλλάζουν τα δεδομένα για πάντα.

Η ενσυναίσθηση από την άλλη, αποτελεί ένα δομικό στοιχείο που θα έπρεπε να καλλιεργείται στα σχολεία. Έρευνες έχουν δείξει πως τα συναισθήματα του παιδιού που εισέρχεται στην τάξη επηρεάζουν τον τρόπο που αυτό μαθαίνει και αφομοιώνει τις πληροφορίες, αλλά και κοινωνικοποιείται. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει λοιπόν να είναι σε θέση να μπορούν να αντιληφθούν και τις ψυχολογικές προεκτάσεις του χαρακτήρα των παιδιών που διδάσκουν, προωθώντας την ιδέα του να “νοιάζεται” κανείς για τον άλλο, πέραν των ατομικών του ανησυχιών. Δυστυχώς, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, μαθήματα όπως η κοινωνιολογία έχουν “εξοριστεί” από το ετήσιο πρόγραμμα από το 2021 και μετά.

Μια ουσιαστική πράξη αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης έλαβε χώρα τις προηγούμενες ημέρες, όπως μας ενημέρωσαν οι άνθρωποι των Παιδικών Χωριών SOS.

Η παρακάτω επιστολή, “μιλάει” από μόνη της:

Όπως ενημερώθηκε το NEWS 24/7, την επιστολή την έφεραν στα Παιδικά Χωριά SOS επτά μαθητές της Γ’ τάξης Γυμνασίου από την Αγία Άννα Εύβοιας, μια περιοχή που το 2021 είχε κατακαεί με πολλούς ντόπιους να έχουν χάσει τις κατοικίες τους αλλά και τις περιουσίες τους, τις καλλιέργειές τους και την ίδια τους την εργασία.

Το 2021 είχαν καεί στην περιοχή 522.000 στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων αλλά και αρκετές κατοικίες. Πρακτικά η φωτιά ξεκίνησε από τη “μια πλευρά της θάλασσας” και έσβησε στην άλλη. Άνθρωποι ζούσαν από το δάσος και μέσα σε αυτό, ενώ οικογένειες με τα παιδιά τους ακόμη προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα τραύματα του τότε.

Από αυτή την περιοχή του πόνου λοιπόν, έφτασαν στα Παιδιά Χωριά SOS μικροί μαθητές που ήρθαν για να προσφέρουν δέματα με σχολικά είδη και παιχνίδια για τα παιδιά, σε μια κίνηση αληθινής αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης, που σίγουρα καλλιεργήθηκε – ενθαρρύνθηκε και από τους δασκάλους τους.

Θυμίζουμε πως τα Παιδικά Χωριά SOS συνεχίζουν το πρόγραμμα “μαζί γεμίζουμε μια σχολική τσάντα”. Όπως αναφέρει ο οργανισμός: “Παιδιά οικογενειών που έχουν μείνει χωρίς εισόδημα, παιδιά που ζουν στο όριο της φτώχειας, παιδιά που δεν έχουν δική τους οικογένεια. Αυτά τα παιδιά στηρίζουμε καθημερινά στα Χωριά μας και μέσω των Κέντρων Μαθησιακής και Παιδαγωγικής Υποστήριξης και των Κέντρων Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας που λειτουργούμε σε όλη την Ελλάδα, από τη Θράκη έως την Κρήτη. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση, όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα να επιστρέψουν στο σχολείο με μία γεμάτη σχολική τσάντα. Φέτος, μαζί γεμίζουμε τις σχολικές τσάντες των παιδιών που έχουν ανάγκη”.

Οι μαθητές από την Εύβοια ένιωσαν την αλληλεγγύη πριν τρία χρόνια, παραδειγματίστηκαν, ευαισθητοποιήθηκαν και έπραξαν αναλόγως απέναντι σε άλλα μικρά παιδιά που χρειάζονται τα βασικά, εκείνα που για άλλους είναι αυτονόητα. Αν αυτό δεν είναι ένα παράδειγμα στάσης ζωής, τι άλλο μπορεί να είναι;

Και σίγουρα αν ο Mohsin Hamid παρακολουθούσε – κάποιες – “ειδήσεις”, σαν αυτές, σίγουρα θα αισθανόταν λίγο πιο αισιόδοξα.

Σημειώνεται πως αυτή τη στιγμή 1.470 παιδιά περιμένουν ακόμα σε ιδρύματα στην Ελλάδα και από αυτά, το 82% είναι μεγαλύτερα των 6 ετών. Στη χώρα μας συνεχίζουν να λειτουργούν 82 ιδρύματα παιδικής προστασίας, ενώ οι αναδοχές και οι υιοθεσίες, παρότι αυξημένες, παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με τις ανάγκες, ενώ είναι εξαιρετικά χαμηλές, ως μηδενικές, για παιδιά άνω των 8 ετών (που αποτελούν και την πλειοψηφία) και παιδιά με αναπηρία.

Δείτε πώς μπορείτε να στηρίξετε τα Παιδικά Χωριά SOS αλλά και να γίνετε ανάδοχοι γονείς, εδώ.