Γονείς και παιδιά σε απόγνωση για τα κενά στην παράλληλη στήριξη

Στο κυριακάτικο μήνυμά του στο facebook, το οποίο συνήθως έχει έναν απολογιστικό χαρακτήρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφιέρωσε μερικές από τις 1900 συνολικές λέξεις για το “καυτό” ζήτημα των ελλείψεων εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής.

Τι μάς είπε ο Πρωθυπουργός; “Διπλασιάζουμε το προσωπικό παράλληλης στήριξης των μαθητών με προσλήψεις 7.300 εκπαιδευτικών, ειδικού βοηθητικού προσωπικού και νοσηλευτών εντός του επόμενου 15νθημερου και άλλων 2.700 στις αρχές Νοεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι το προσωπικό παράλληλης στήριξης, από 9.500 χιλιάδες πρόκειται να φτάσει σχεδόν τα 20.000 άτομα”.

Λαμπρά. Αφού επισημάνουμε ότι τελικώς προσλήφθηκαν 6255 εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής με το δεύτερο κύκλο προσλήψεων, ας δούμε  τι ΔΕΝ είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην εν λόγω, μάλλον “φτωχή”, αναφορά του.

• ΔΕΝ είπε ότι μετά από σχεδόν ένα μήνα εκπαιδευτικής διαδικασίας παραπάνω από τα μισά παιδιά που χρειάζονται εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης παραμένουν ακάλυπτα.
• ΔΕΝ είπε ότι πολλοί γονείς, όσοι διαθέτουν τα απαραίτητα χρήματα, καλύπτουν τα κενά με εκπαιδευτικούς από τον ιδιωτικό τομέα τινάζοντας στον αέρα τον οικονομικό προϋπολογισμό του νοικοκυριού τους.
• ΔΕΝ είπε ότι πολλοί γονείς, οι περισσότεροι αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, καλύπτουν τα κενά σε αρκετές περιπτώσεις ΜΟΝΟΙ τους συνοδεύοντας τα παιδιά της στις σχολικές αίθουσες.
• Δεν είπε, τέλος, αν οι προσλήψεις που εξήγγειλε θα καλύψουν ΟΛΑ τα κενά.

Οπως καταλαβαίνετε, η παραπάνω κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με κανονικότητα και αποτελεί όνειδος. Για την κυβέρνηση, το Υπουργείο Παιδείας, τη χώρα ολόκληρη.

Επειδή όμως κάποιοι από τους αναγνώστες μπορούν να θεωρήσουν υπερβολικούς τους ισχυρισμούς, καταγράφουμε βιωμένες εμπειρίες γονεών που ενώ τα παιδιά τους έχουν απόλυτη ανάγκη την παράλληλη στήριξη στα σχολεία τους, αυτή, προσώρας, δεν έχει εμφανιστεί (με τον αστερίσκο πάντα του δεύτερου και του τρίτου κύματος προσλήψεων).

Θα γίνει, νομίζουμε, σαφές ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο και ότι επηρεάζει εκτός από τους γονείς που προς το παρόν πελαγοδρομούν απελπισμένοι, τα ίδια τα παιδιά με σοβαρές ή και όχι τόσο σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες που απομονώνονται στο σχολικό περιβάλλον με ότι αυτό συνεπάγεται για την ψυχική τους υγεία και την εν γένει παρουσία τους στο σχολείο.

Τα πλήρη στοιχεία των ανθρώπων που μάς μίλησαν βρίσκονται, εννοείται, στη διάθεσή μας αλλά δεν δημοσιοποιούνται για ευνόητους λόγους.

Παιδί με σοβαρό πρόβλημα ακοής χωρίς παράλληλη στήριξη

H Κα Ε. διαμένει μόνιμα στην Κομοτηνή με την οικογένειά της. Το παιδί της, που έχει διαγνωστεί με σοβαρή βαρηκοϊα, φοιτά σε δημόσιο νηπιαγωγείο της Πόλης.

Ιδού τι μάς λέει: “Πέρσι δώσανε στο παιδί μας εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής στην τρίτη φάση προσλήψεων, κοντά στα Χριστούγεννα δηλαδή και η διευθύντρια τής Πρωτοβάθμιας έκρινε ότι πρέπει να την έχει μόνο για δύο ημέρες την εβδομάδα και να την μοιράζεται με άλλο παιδάκι σε άλλο νηπιαγωγείο τής Κομοτηνής.

Φέτος πάλι τα ίδια. Ενώ πληροί όλα τα κριτήρια για να έχει παράλληλη στήριξη και προσλήφθηκε νηπιαγωγός ειδικής αγωγής, πάλι μοιράζεται με άλλο παιδάκι τη νηπιαγωγό ειδικής αγωγής που προσλήφθηκε.

Το θέμα είναι ότι υπάρχει προσφορά εκπαιδευτικών αλλά δεν γίνονται προσλήψεις. Και ενώ πληρώνονται μέσω ΕΣΠΑ και δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αναρωτιόμαστε που πηγαίνουν όλα αυτά τα χρήματα”.

Καλό ερώτημα που θα μπορούσε κάποια στιγμή το Υπουργείο να απαντήσει.

Η Κα Δ. που διαμένει μόνιμα στη Μήλο με την οικογένειά της, θέτει μία άλλη ιδιαίτερα σοβαρή πτυχή του ζητήματος που αφορά κυρίως τη νησιωτική Ελλάδα.

“Το παιδί μου είναι 5 ετών. Για εμάς τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα δεδομένου ότι κάθε χρόνο πρέπει να ταξιδεύουμε στην Σύρο για αξιολόγηση του παιδιού. Ένα ταξίδι που κοστίζει γύρω στα 1000€ και διαρκεί συνολικά περισσότερες από 20 ώρες. Το αποτέλεσμα; Το παιδί μου να φοιτά χωρίς παράλληλη γιατί απλά δεν έστειλαν ενώ δικαιούται. Και φυσικά όλα τα έξοδα δικά μας δεν καλύπτει ούτε ένα € το κράτος”.

Κοντολογίς, οι γονείς χρηματοδοτούν από την τσέπη τους το ταξίδι για την αξιολόγηση του παιδιού γιατί στη Μήλο δεν υπάρχει η ανάλογη δυνατότητα. Και αν δεν υπάρχει στη Μήλο, φανταστείτε τι μπορεί να ισχύει για μικρότερα νησιά.

Μαζί με το παιδί στην αίθουσα ελλείψει εκπαιδευτικού

Η Κα Σ. από το Ηράκλειο κάνει αυτό που δυστυχώς αναγκάζονται να κάνουν εκατοντάδες γονείς σε όλα τα μήκη και πλάτης της χώρας. Ελλείψει εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης, συνοδεύει η ίδια το γιο της στο νηπιαγωγείο.

“Μένουμε στο Ηράκλειο της Κρήτης με την οικογένεια μου. Από την περυσινή χρονιά μέσω του παιδικού σταθμού στάλθηκε η αίτηση για παράλληλη στήριξη στο ΚΕΔΑΣΥ Ηρακλείου. Το 4χρονο αγόρι μου με αυτισμό έχει ξεκινήσει προνήπιο και δεν μας έχουν δει ακόμα, δεν έχει χτυπήσει το τηλέφωνο μου για να περάσει το παιδί από επιτροπή.

Έχουμε πάει από εκεί αρκετές φορές να δούμε τι συμβαίνει και η απάντηση ήταν ότι υπάρχουν πολλές αιτήσεις, πολλά παιδιά που χρειάζονται παράλληλη ή βοηθητικό προσωπικό. “Πάρτε μας τηλέφωνο κατά τα τέλη Νοέμβρη να δούμε που βρισκόμαστε” μας λένε. Από τον Μάρτιο που έγινε η αίτηση δεν έχουμε άλλη ενημέρωση πέραν αυτής.

Καθημερινά πηγαίνω μαζί του, “κάνω” την παράλληλη ενώ δεν έχω γνώσεις, εμπειρία, δεν είμαι ειδική παιδαγωγός ή έστω νηπιαγωγός. Κάνω ότι μπορώ, όπως εγώ το νιώθω και πάντα σύμφωνα με τις συμβουλές από την εργοθεραπευτρια, τη λογοθεραπεύτρια και την ψυχολόγο του.

Γενικότερα τέτοια προχειρότητα δεν έχει υπάρξει ξανά σε τόσο μεγάλο βαθμό όσον αφορά το άνοιγμα των σχολικών μονάδων. Οι γονείς καθάρισαν τις τουαλέτες στο συγκεκριμένο νηπιαγωγείο καθώς υπήρχαν ελλείψεις και στις καθαρίστριες προκειμένου να μπουν τα παιδιά την επόμενη μέρα μετά τον αγιασμό.
Ας καταλάβουν πλέον ότι καλό θα ήταν οι παράλληλες ή το βοηθητικό προσωπικό οτιδήποτε χρειάζεται ένα παιδί να είναι ήδη με τα παιδιά που τους έχουν ανατεθεί από την μέρα του αγιασμού”.

Κάθε περαιτέρω δικό μας σχόλιο είναι μάλλον περιττό.

Το παιδί μου κινδυνεύει χωρίς εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής

Αλλη χαρακτηριστική περίπτωση, μάς μιλά η μητέρα: “Εχω ένα παιδάκι 11 ετών που φοιτά στην Πέμπτη δημοτικού έχει άτυπο αυτισμό.Εχουμε έγκριση για εικοσιτετράωρη παράλληλη στήριξη από τα τέλη της Δευτέρας δημοτικού από τα ΚΕΔΑΣΥ Δυτικής Αττικής.

Στην Τρίτη τάξη δεν είχε καθόλου, στην Τετάρτη την μοιραστηκε με ένα άλλο παιδί. Εφέτος μάς αναγκάζουν να την μοιραστούμε 3 παιδιά. Κόβοντας μας και από το τμήμα ένταξης γιατί κατά τους υπάρχοντες νόμους τους ή παράλληλη στήριξη θα έχεις ή τμημα ένταξης θα είσαι και τα δύο απαγορεύεται.

Κατα την άποψη τους λοιπόν είμαστε καλυμμένοι με μιάμιση ώρα περίπου την ημέρα. Είμαι πολύτεκνη, έχω αλλά τρία μεγαλύτερα παιδία η μία φοιτήτρια σε άλλη πόλη. Από ότι καταλαβαίνετε η επιλογή για ιδιωτική παράλληλη σε εμάς δεν ήταν εφικτή. Απλά το παιδί παρευρίσκεται στο σχολείο ακάλυπτο κινδυνεύοντας ακόμα και η σωματική του ακεραιότητα εκτός από το εκπαιδευτικό κομμάτι.

Γιατί είναι ένα παιδί που έχει άγνοια κινδύνου, κρίσεις και ξεσπάσματα. Με ποια εκπαίδευση να διαχειριστεί το παιδί μου μια δασκάλα τυπικής αγωγής και πως να τρέξει πίσω του όταν αποχωρεί από την τάξη εν ώρα μαθήματος;

Ιδια κατάσταση και στην Κυψέλη. Μάς μιλά η κα Ι. “Έχω ένα κοριτσάκι με αυτισμό που πηγαίνει σε σχολείο της Κυψέλης. Εκεί έχουν στείλει 3 παράλληλες για 12 παιδιά! Είμαι και εγώ ΑΜΕΑ με πολύ χαμηλό εισόδημα, εννοείται ιδιωτική παράλληλη ούτε καν να το σκεφτώ δεν μπορώ! Το παιδί έχει πολλές μαθησιακές δυσκολίες κ φοβίες, εννοείται ότι χωρίς παράλληλη,αν συμβεί κάτι και φοβηθεί δεν θα θέλει να πάει σχολείο!

Η βασική δασκάλα δεν μπορεί να είναι από πάνω της να της εξηγεί πως λύνεται μια άσκηση. Η υπουργός ή θα στείλει παράλληλες ή θα πρέπει να κάνει πολύ μεγάλη αύξηση στα επιδόματα ΑΜΕΑ να μπορούμε να πάρουμε ιδιωτική”.

Αριστος αυτιστικός μαθητής χωρίς στήριξη

Είναι συγκλονιστικό το μήνυμα της κυρίας Β. από την Πάτρα της οποίας ο αυτιστικός γιος άγγιξε πέρυσι το άριστα χωρίς να έχει το σύνολο της βοήθεια που προβλεπόταν: “Είμαι μητέρα ενός αυτιστικού έφηβου που πηγαίνει Δευτέρα γυμνασίου. Αγωνιζόμαστε από 17 μηνών με πρώιμη παρέμβαση. Γενικά έχει μια σχετικά καλή εξέλιξη με πάρα πολλή δουλειά. Στο δημοτικό δυστυχώς παρ’όλο που δικαιούταν παράλληλη, μόνο μια χρονιά την είχε.

Ηταν πολύ καλός μαθητής αλλά με έντονα αυτιστικά χαρακτηριστικά. Οι δασκάλες δυσκολεύτηκαν αρκετά. Στην Πρώτη γυμνασίου μάς έστειλαν φιλόλογο και μαθηματικό μόνο για τις μισές ώρες που δικαιούταν. Μας είπανε να περιμένουμε τη δεύτερη φάση. Δυστυχώς δεν έστειλαν ποτέ. Έστω και έτσι το παιδί είχε καλά αποτελέσματα. Φυσικά με πάρα πολλή δουλειά και βοήθεια από μένα.

Φέτος πηγαίνει Δευτέρα γυμνασίου. Παίρνω τηλέφωνο στη δευτεροβάθμια να ζητήσω να μάς στείλουν την ίδια φιλόλογο, επειδή ήταν πολύ καλή και τον βοήθησε αρκετά. Μαθαίνω ότι δεν μας έχουν στείλει γιατί το υπουργείο έχει κάνει πολύ λιγότερες πρόσληψεις από κάθε άλλη φορά και ότι πρέπει να περιμένουμε την β φάση στην οποία δεν ξέρουμε εάν θα έχουμε πάλι.

Και αναρωτιέμαι: τι θα γίνει φέτος; Πως θα σταθεί αυτό το παιδί στην τάξη; Πως θα συνεχίσει αυτή την καλή εξέλιξη που είχε πέρυσι (19,3); Μιλάμε για ένα παιδί με δυνατότητες, εάν έχει την κατάλληλη στήριξη. Είναι αδύνατον να τα καταφέρει μόνος του γιατί διασπάτε εύκολα, ξεφεύγει και χρειάζεται κάποιον να τον επαναφέρει. Πολλές φορές πρέπει κάποιος να του εξηγήσει πράγματα τα οποία, λόγο του αυτισμού, δεν μπορεί να τα κατανοήσει μόνος του.

Λόγω της διαταραχής κουράζεται εύκολα,αναστατώνεται γρήγορα και δεν μπορείς να διαχειριστεί μόνος του όλο αυτό. Τα διαλείμματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Δεν έχει φίλους, γυρίζει μόνος του και κάποιες φορές μιλάει μόνος του με αποτέλεσμα κάποια παιδιά να τον κοροϊδεύουν και να γελάνε μαζί του. Εάν συμβεί κάποιο σοβαρό περιστατικό μπόουλινγκ, ποιος θα έχει την ευθύνη; Η παράλληλη στήριξη εκτός από την πρόοδο στο μαθησιακό κομμάτι μπορεί να βοηθήσει και στην συμπερίληψη του παιδιού μαζί με τους άλλους και στην πρόληψη αρνητικών περιστατικών μπόουλινγκ.

Εχουμε αρκετές δυσκολίες και μεγάλη αγωνία για την εξέλιξη του παιδιού. Σαν να μη μας φτάνει αυτό,το ίδιο το κράτος μας βάζει τρικλοποδιές, αφαιρεί από το παιδί που το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Προφανώς θεωρεί τα παιδιά μας βαρίδια και την όποια βοήθεια που έχει κόστος πεταμένα λεφτά. Οπότε οι όποιες περικοπές ξεκίνησαν από τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας όμως έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα μη αυτιστικά. Τα παιδιά μας δεν είναι χαζά, απλά μαθαίνουν με ένα διαφορετικό τρόπο. Γι’ αυτό χρειάζονται την παράλληλη στήριξη. Πρέπει να δώσουν στα παιδιά μας ευκαιρίες για να εξελιχθούν, να σπουδάσουν και να γίνουν χρήσιμοι για τον εαυτό τους και για την κοινωνία”.

Νέα επιστολή αγωνίας από τη Λέσβο

Για το τέλος παραθέτουμε νέα επιστολή γονέων από τη Λέσβο οι οποία αγωνιούν για τα πολλά κενά, που όπως τονίζουν, παρατηρούνται στα σχολείο του νησιού.

Την παραθέτουμε αυτούσια, όπως στάλθηκε τη Δευτέρα στο Υπουργείο Παιδείας:

Ανάστατοι οι Γονείς με τις κενές θέσεις στα σχολεία και ιδιαίτερα σε απόγνωση οι Γονείς παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες με τις κενές θέσεις στη Παράλληλη Στήριξη. 
Δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου (επισυνάπτονται), που εμφανίζουν … «εξοργισμένους» τους Εκπαιδευτικούς/Δασκάλους να διαμαρτύρονται και να ζητούν λύση, για ένα πρόβλημα, που κληρονομήσατε μεν από τους προκατόχους σας, δεν επιλύσατε όμως μέχρι σήμερα, αφήνοντας το να σέρνεται, απειλώντας τη Μαθητική Κοινότητα με ακόμα μια χαμένη χρόνια, σε βάρος των παιδιών και των Γονέων τους με:

— Τα «Επιχειρήματα» συνεργατών σας και των προκατόχων σας:
* «Δεν αρκούν οι πιστώσεις…»
* «Δεν υπάρχει ενδιαφέρουν των εκπαιδευτικών για τη Λέσβο…»

— Την «Εφαρμοζόμενη πρακτική» σήμερα (και πέρυσι) από το Υπουργείο:
* Μοίρασμα (νόμιμο άραγε?) των ωρών των υπαρχόντων εκπαιδευτικών σε περισσότερα παιδιά, κόντρα στην «ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΔΑΣΥ», που με σύγχρονα επιστημονικά κριτήρια ορίζει πόσες ώρες χρειάζεται ο κάθε μαθητής.

* Έγκριση του ΚΕΔΑΣΥ, για συγκεκριμένο μαθητή, με ανάγκη Παράλληλης Στήριξης, 24 ώρες την εβδομάδα, «μεταλλάχθηκε» πέρυσι σε 12 ώρες, διότι αργότερα προστέθηκε και δεύτερος μαθητής, με τη τότε προειδοποίηση της Δ/νσης του Σχολείου, αν προκύψει και τρίτος (μαθητής) οι ώρες θα μειωνόταν σε 8 την εβδομάδα!

Εύλογα ερωτήματα των Γονέων, που περιμένουν απάντηση, μαζί με προηγούμενες (περυσινές και φετεινές) αναπάντητες επιστολές τους.
Τα παραπάνω, τόσο τα «επιχειρήματα» των τότε και νύν αρμοδίων, όσο και η «εφαρμοζόμενη πρακτική», (αμφιβόλου νομιμότητας…?), αυτή της … μοιρασιάς των ωρών, ανεξάρτητα εγκρίσεων ΚΕΔΑΣΥ:
* Τα υιοθετεί η σημερινή Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας?
* Είναι συμβατά με τη κείμενη νομοθεσία (Ν3699/08, Ν4547/18, Ν4823/21 κλπ)?

Εν αναμονή απάντησης σας,
ΟΙ αγωνιούντες Γονείς,