Κώστας Μάρκου: Για το άνοιγμα των Πανεπιστημίων

Τα συνεχιζόμενα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας πλήττουν βεβαίως ολόκληρη τη κοινωνία, αλλά πλήττουν ιδιαίτερα και τη σπουδάζουσα νεολαία. Τα άνισα και αντιφατικά κυβερνητικά μέτρα αποτυγχάνουν εμφανώς και ταυτόχρονα επιδεινώνουν τη κατάσταση. Η έλλειψη στοχευμένων και επιλεγμένων μέτρων χαρακτηρίζει, ολόκληρη την περίοδο από την έναρξη  του προβλήματος, το χώρο της Παιδείας.

Η ανώτατη εκπαίδευση κινείται χωρίς μπούσουλα σε αχαρτογράφητα τελματωμένα νερά. Οι ιθύνοντες φαίνονται ικανοποιημένοι με τα Πανεπιστήμια, ουσιαστικά, κλειστά και με την εκπαιδευτική δραστηριότητα να κινείται στον αστερισμό του δήθεν. Η τηλεκπαίδευση   παρέχει μια στοιχειώδη δραστηριότητα που σημαντικά ανεπαρκεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Βεβαίως η εμπειρία της παρέχει νέες δυνατότητες για το μέλλον, δεν μπορεί όμως με κανένα τρόπο να υποκαταστήσει τη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία. Η Πανεπιστημιακή κοινότητα φαίνεται μοιρασμένη ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς που είτε δέχονται παθητικά, είτε επωφελούνται από την παρούσα κατάσταση και σε εκπαιδευτικούς που αδημονούν την επιστροφή στην κανονικότητα. Παρόμοια διχοτομία χαρακτηρίζει και την φοιτητική κοινότητα. Οι φοιτητές προοδευτικά αναπτύσσουν μια κινητικότητα αξιοθαύμαστη με διεκδικήσεις για επιστροφή τους στις αίθουσες και τα εργαστήρια που πραγματικά είναι ελπιδοφόρα. «Η επαναλειτουργία των Πανεπιστημίων αποτελεί ευθύνη της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς η ίδια έχει χρέος να διασφαλίσει την ποιότητα των σπουδών και το υψηλό κύρος των πτυχίων στη συγκεκριμένη συγκυρία» τονίζει η  Συσπείρωση Πανεπιστημιακών.

Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι πως μπορούν να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια ενώ η πανδημία είναι ακόμα στη κορύφωση της. Η απάντηση κλειδί είναι ότι τα Πανεπιστήμια δεν πρέπει να ανοίξουν εν μια νυκτί. Πρέπει να υπάρξει μια σταδιακή επανέναρξη των μαθημάτων η οποία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της πολύπλοκα δεδομένα όπως ακαδημαϊκά, γεωγραφικά, επιδημιολογικά και πληθυσμιακά.

Οι λύσεις δεν πρέπει να είναι, όπως τώρα, οριζόντιες, αλλά είτε αμιγώς τηλε-εκπαιδευτικές, είτε αμιγώς δια φυσικής παρουσίας, είτε υβριδικές. Τα ακαδημαϊκά δεδομένα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν α) σε αμφιθεατρικού τύπου παραδόσεις που η τηλε-εκπαίδευση έχει κυρίαρχο ρόλο, β) σε πρακτικά μαθήματα (εργαστήρια, κλινικές, πειράματα κλπ) που μπορούν να υλοποιηθούν με μικρές ομάδες φοιτητών και γ) σε υβριδικά μαθήματα με δια ζώσης διδασκαλία και τηλε-εκπαίδευση. Τα επιδημιολογικά δεδομένα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν στα Πανεπιστήμια που είναι σε περιοχές με ψηλό ιικό φορτίο όπως πχ το Οικονομικό Πανεπιστήμιο ή το Πανεπιστήμιο Δυτ. Αττικής και σε περιοχές με χαμηλό ιικό φορτίο όπως το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων. Τα γεωγραφικά δεδομένα  αφορούν διαφορές των Πανεπιστημίων των μεγάλων αστικών κέντρων και των περιφερειακών Πανεπιστημίων όπως του Αιγαίου ή το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Τέλος, τα πληθυσμιακά δεδομένα αφορούν τις διαφορές που έχουν  Πανεπιστήμια με μεγάλο φοιτητικό φορτίο με τα μικρότερα. Την ευθύνη της υλοποίησης αυτών των πρωτοβουλιών πρέπει να έχουν οι Πρυτανικές Αρχές αφού συνεργασθούν με τα επί μέρους Τμήματα και Σχολές και αφού πάρουν κατευθυντήριες οδηγίες από το Υπουργείο Παιδείας και την Πολιτική Προστασία.

Οι ενότητες που πρέπει να υπηρετήσουν αυτές οι οδηγίες, εκτός από την εκπαιδευτική διαδικασία, όπως πολύ καλά αναφέρει πόνημα της Συσπείρωσης Πανεπιστημιακών, πρέπει να είναι η  Υγειονομική προστασία φοιτητών-εκπαιδευτών και η Φοιτητική Μέριμνα.

Βεβαίως όλα τα ανωτέρω προϋποθέτουν μια ηγεσία στο Υπουργείο Παιδείας που έχει σαν πρώτο μέλημα της την ουσιαστική εκπαίδευση των φοιτητών και την προαγωγή της Ακαδημαϊκότητας και όχι την παρουσία της Αστυνομίας στα Πανεπιστήμια ή την επαναθέσπιση των αποτυχημένων Συμβουλίων Ιδρύματος. Πιστεύει κανείς ότι η κ. Κεραμέως ανταποκρίνεται σε αυτές τις προϋποθέσεις;

Ο Κώστας Μάρκου είναι Καθηγητής του Ιατρικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών και Βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις