Οργή γονέων για τις ελλείψεις στην παράλληλη στήριξη: “Ο εφιάλτης μας να έχουν τα παιδιά μας την τύχη του Α. Καρυώτη”

Από τη στιγμή που δημοσιεύσαμε το ρεπορτάζ της επιστολής των γονέων από τη Λέσβο που διαμαρτύρονταν στο Υπουργείο Παιδείας για την έλλειψη εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης στα σχολεία του νησιού, το e-mail μας και το inbox στο facebook κατακλύστηκαν από μηνύματα γονέων που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα στα σχολεία των παιδιών τους.

Οι περισσότεροι εξ’ αυτών ανέφεραν ότι “η “σφαγή” που γίνεται εφέτος δεν έχει προηγούμενο αφού η κάλυψη με εκπαιδευτικούς δεν καλύπτει ούτε για αστείο τις περιπτώσεις”. Και να φανταστεί κανείς ότι εκκρεμούν και άλλες γνωματεύσεις από τα κατά τόπους ΚΕΔΑΣΥ, πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των παιδιών που χρειάζονται εκπαιδευτικό παράλληλης στήριξης θα αυξηθεί και άλλο.

Οι περιπτώσεις, όπως τονίσαμε, είναι χιλιάδες, μία προς μία είναι αδύνατον να καταγραφούν όλες. Εντελώς ενδεικτικά ξεχωρίσαμε ακόμη δύο που φανερώνουν το τεράστιο πρόβλημα στην ολότητά του και καταδεικνύουν την ανάγκη για άμεση λύση από την πλευρά της Πολιτείας (που προς το παρόν υπόσχεται χωρίς να πράττει).

“Η ψυχολογία των παιδιων μας θα πληγεί ανεπανόρθωτα-Δείξτε ενσυναίσθηση”

Σε γυμνάσιο των Ανω Λιοσίων (τα πλήρη στοιχεία βρίσκονται στη διάθεση του NEWS 24/7) καταγράφηκαν εφέτος συνολικά επτά περιπτώσεις μαθητών και μαθητριών που χρειάζονται κάλυψη (30 ωρών εβδομαδιαίως) από εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης. Προσώρας στο εν λόγω σχολείο έχει τοποθετηθεί μόλις… μία εκπαιδευτικός, φιλόλογος στην ειδικότητα. Μία εκπαιδευτικός δηλαδή θα μοιράσει τις ώρες της δια επτά για να καλύψει όλους τους μαθητές αλλά στην πραγματικότητα δεν θα καλύψει τίποτα.

Γράφουν χαρακτηριστικά στην επιστολή που απέστειλαν στον Υπουργό Παιδείας, Κυριάκο Πιερρακάκη: “Τα παιδιά μας δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν και να παρακολουθήσουν την ύλη της τάξης σε καμία περίπτωση. Η έλλειψη παράλληλης στήριξης δύναται να προκαλέσει τραγικό πρόβλημα καταγραφής και κατανόησης έστω και στοιχειωδών σημειώσεων της ύλης και του ασκησεολογίου, ακόμη και του επόμενου μαθήματος”.

Και συνεχίζουν: “Επιπροσθέτως η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση των παιδιών μας θα πληγεί ανεπανόρθωτα καθώς θα γίνουν κοινωνοί χλευαστικών, ντροπιαστικών και προσβλητικών σχολίων απο τους συμμαθητές τους οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν κάποια μαθησιακή δυσκολία”.

Η επιστολή καταλήγει ως εξής: “Σας καλούμε, λοιπόν, να δείξετε την απαραίτητη ενσυναίσθηση και υπευθυνότητα και να εφαρμστούν οι αποφάσεις του ΚΕΔΑΣΥ όπως έχουν οριστεί”.

Mία από τις υπογράφουσες μητέρες μάς τόνισε τα εξής: “Ο κάθε γονέας δίνει ένα μεγάλο αγώνα αλλά εδώ φαίνεται ότι δεν εισακούονται οι γνωματεύσεις του ΚΕΔΑΣΥ. Ο,τι γίνεται είναι παράνομο, είναι εκτός νομικού πλασίου, δεν μπορούμε να πούμε κάτι διαφορετικό. Το παιδί αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες αλλά καταλαβαίνετε”.

“Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν την τύχη του Αντώνη Καρυώτη”

Μητέρα από το Λασίθι βιώνει μαζί με τα παιδιά της πολύ δύσκολες στιγμές. Στο τμήμα του γιου της (στο οποίο φοιτούν δύο μαθητές που χρειάζονται παράλληλη στήριξη) έχει τοποθετηθεί μία εκπαιδευτικός η οποία όμως θα αναγκαστεί να αποχωρήσει τον Νοέμβριο καθώς είναι έγκυος.

“Αυτό που βιώνουμε εφέτος δεν έχει ξαναγίνει, δεν είναι δυνατόν να έχει καλυφθεί μόνο το 1/3 των αναγκών. Οι εκπαιδευτικοί γίνονται μπαλάκι καθώς καλούνται να καλύψουν κενά σε πολλά διαφορετικά σχολεία. Και ξέρετε στο νομό οι αποστάσεις είναι τεράστιες, κάποιες από αυτές φτάνουν τις 3 1/2 ώρες”.

Υπογραμμίζει επίσης ότι “όταν παίρνουμε γνωματεύσεις από το ΚΕΔΑΣΥ οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά μας χρειάζονται παράλληλη στήριξη, σημαίνει ότι χρειαζόμαστε πλήρη κάλυψη, 30 ωρών την εβδομάδα. Τίποτα λιγότερο. Η πολιτεία διορίζει συνεχώς αναπληρωτές που δεν μπορούν να διδάξουν 30 ώρες την εβδομάδα, παρά μόνο 25, άρα αρχίζουμε έτσι και αλλιώς με πέντε ώρες μείον”.

“Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι αυτό” συνεχίζει η μητέρα. “Ξέρετε, η παράλληλη στήριξη βοηθά και τα υπόλοιπα παιδιά να αντιληφθούν και να εκτιμήσουν τη διαφορετικότητα. Ψάχνουμε, φαντάζομαι, να χτίσουμε μία κοινωνία συμπερίληψης. Και αυτή η προσπάθεια πρέπει να αρχίσει από την εκπαίδευση”.

“Είμαστε από το Λασίθι και τον αδικοχαμένο Αντώνη Καρυώτη τον ξέραμε. Είναι ο εφιάλτης μας ότι τα παιδιά μας, όταν μεγαλώσουν και βγουν στην κοινωνία, θα έχουν την τύχη του Αντώνη γιατί πολύ απλά υπάρχουν γύρω άνθρωποι που δεν εκτιμούν το διαφορετικό. Ο αυτισμός, ξέρετε, δεν σταματά στα 18, συνεχίζεται, συνοδεύει το άτομο μέχρι το τέλος της ζωής του. Πώς όμως θα χτίσουμε κοινωνίες συμπερίληψης αν τα παιδιά αυτά, από τα χρόνια του σχολείου ακόμα, βιώνουν αυτήν την εγκατάλειψη”.

Δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια, χρειάζονται πράξεις από το Υπουργείο Παιδείας που καλείται, στο δεύτερο γύρο προσλήψεων ,(πιθανότατα στις 4 Οκτωβρίου) να καλύψει ΟΛΑ τα κενά.

Για το τέλος, μεταφέρουμε μερικές από τις απορίες των γονέων που καλό θα είναι να απαντηθούν κάποια στιγμή:

Για ποιο λόγο διορίζονται αρκετές φορές εκπαιδευτικοί από τον πίνακα γενικής αγωγής στην παράλληλη στήριξη χωρίς να είναι κατάλληλα ειδικευμένοι; Γιατί δεν προτιμώνται μόνο αυτοί που βρίσκονται στον πίνακα της ειδικής αγωγής που έχουν τα απαραίτητα τυπικά προσόντα; Γιατί, επίσης, οι εκπαιδευτικοί που δίνονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση φαίνεται να είναι λιγότεροι από αυτούς της πρωτοβάθμιας;

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις