Παράλληλη στήριξη: Η επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας που πρέπει να διαβαστεί

Η επιστολή του συλλόγου γονέων του 104ου δημοτικού σχολείου της Αθήνας προς τον Υπουργό Παιδείας αποκαλύπτει τα πολύ μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν-ειδικά εφέτος- οι γονείς σ’ όλη την Ελλάδα με τις ελλείψεις εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης.

Την παραθέτουμε αυτούσια χωρίς άλλο σχολιασμό…

Η επιστολή

Με μεγάλη μας λύπη και ιδιαίτερα έντονο το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας,διαπιστώνουμε ότι για ακόμη μία χρονιά η Πολιτεία δεν ικανοποιεί επαρκώς τις βασικές ανάγκες των μαθητών και δεν διασφαλίζει την υποστήριξη, ένταξη και συμμετοχή των μαθητών με αναπηρία και/ή ΕΕΑ στην εκπαιδευτική διαδικασία, όπως ορίζει ο νόμος.
Σε συνέχεια της επί διετία καθυστέρησης έγκρισης με απόφαση του Υπουργείου σας της δημιουργίας και λειτουργίας του απαιτούμενου Τμήματος Ένταξης στο σχολείο μας, όπως σας έχουμε ήδη επισημάνει εγγράφως, διαπιστώνουμε με την έναρξη της σχολικής χρονιάς τεράστια κενά στην πρόσληψη ΕΑΕ που παρέχουν παράλληλη στήριξη στα παιδιά μας, καθώς οι προσλήψεις ΕΑΕ της Α Φάσης του Σεπτεμβρίου καλύπτουν μόλις το 1/3 των αναγκών των μαθητών.

Κι ενώ, μέσω του Γ.Γ. του Υπουργείου σας, αποστέλλετε περί τα τέλη Αυγούστου «Διευκρινιστικές οδηγίες του ν. 3699/2008 σχετικά με την παράλληλη στήριξη- συνεκπαίδευση» προς ΠΔΕ, Διευθύνσεις Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης, ΚΕΔΑΣΥ και Σχολικές μονάδες ΠΕ και ΔΕ της χώρας, καλώντας τους διευθυντές εκπαίδευσης να μειώσουν τον αριθμό των κενών σε παράλληλες στηρίξεις,ο ν. 3699/2008 και η πρακτική του εφαρμογή από τα αρμόδια ΚΕΔΑΣΥ με σαφήνεια προσδιορίζουν τον αριθμό των παράλληλων στηρίξεων ανά παιδί σε κάθε σχολική μονάδα, ο οποίος είναι ίδιος με τον αριθμό των γνωματεύσεων ΚΕΔΑΣΥ που εγκρίνουν πλήρη παράλληλη στήριξη σε κάθε παιδί.

Η ισχύουσα νομοθεσία για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία και/ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΕΕΑ) είναι σαφής και δεν επιδέχεται «διευκρινιστικών οδηγιών» λίγο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Η πολιτική ηγεσία οφείλει να εφαρμόζει το ν. 3699/2008 στο άρθρο 1 του οποίου ρητά ορίζεται ότι «Η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος της υποχρεωτικής και δωρεάν δημόσιας παιδείας και να μεριμνά για την παροχή δωρεάν δημόσιας ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης στους αναπήρους όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Δεσμεύεται επίσης να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη».

Το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών, χωρίς διακρίσεις, είναι καθαυτό θεμελιώδες και καταλυτικό για την άσκηση όλων των υπόλοιπων δικαιωμάτων τους. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των παιδιών, χωρίς διακρίσεις, κατοχυρώνεται πέρα από εθνικά και σε ευρωπαϊκά και διεθνή νομικά κείμενα προστασίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που δεσμεύουν τη Χώρα – και ιδίως το Σύνταγμα (άρθρο 16), τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρα 23, 28 και 29), τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία (άρθρο 24), καθώς επίσης και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά
Δικαιώματα (άρθρο 13).

Ειδικότερα, η πρακτική εφαρμογή του νόμου 3699/2008 για την «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» από τα αρμόδια ΚΕΔΑΣΥ χωρίς αμφιβολία έχει αποδείξει ότι μία γνωμάτευση ΚΕΔΑΣΥ που εγκρίνει πλήρη παράλληλη στήριξη σε ένα παιδί σημαίνει ότι ο ΕΑΕ θα του παρέχει εκπαιδευτική υποστήριξη πλήρους ωραρίου βάσει εξατομικευμένου προγράμματος εκπαίδευσης (ΕΠΕ), σε μόνιμη και προγραμματισμένη βάση, προκειμένου η συνεχής υποστήριξη του παιδιού καθόλη τη διάρκεια του ωρολογίου προγράμματος να συμβάλει στην ψυχοκοινωνική του εξέλιξη και στην ανάπτυξη των μαθησιακών του δεξιοτήτων.

Επειδή μετά ταύτα είναι σαφές ότι η πρακτική του Υπουργείου που ζητά να μοιράζονται οι ΕΑΕ που παρέχουν παράλληλη στήριξη σε περισσότερα του ενός παιδιά που τη δικαιούνται ολόκληρη, αφενός αγνοεί τα ίδια τα ΚΕΔΑΣΥ και δη αγνοεί τους επιστήμονες, οι οποίοι ορίζουν ποια παιδιά έχουν ανάγκη υποστήριξης και για πόσο χρόνο και αφετέρου ακυρώνει τελικά τον ίδιο το θεσμό της παράλληλης στήριξης, η οποία όπως λέει η λέξη παρέχεται στα παιδιά που το δικαιούνται από ΕΑΕ παράλληλα με τη γενική αγωγή που παρέχει ο δάσκαλος του τμήματος και καθόλη τη διάρκεια του ωρολογίου προγράμματος, με βάση εξατομικευμένο παιδαγωγικό πρόγραμμα παρέμβασης και υποστήριξης (ΕΠΕ), διαφορετικό για κάθε παιδί ανάλογα με τις εκπαιδευτικές του ανάγκες.

Επειδή η παραπάνω εκπεφρασμένη πρόθεση του Υπουργείου να μειώνει ΕΑΕ ωσάν να είναι σκιές μέσα στο σχολικό τμήμα, υποβαθμίζει τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος της υποχρεωτικής και δωρεάν δημόσιας παιδείας, παρά τις επιταγές του νόμου για διαρκή αναβάθμιση της ειδικής αγωγής στα σχολεία μας και βαθαίνει τις διακρίσεις, το στιγματισμό και τον αποκλεισμό που βιώνουν οι μαθητές με αναπηρία και/ή ΕΕΑ, σε σχέση με την πρόσβαση στην εκπαίδευση, ενώ επιπλέον καθιστά μη λειτουργικό το αναγκαίο και χρήσιμο υποστηρικτικό πλαίσιο που παρέχει ο θεσμός της παράλληλης στήριξης και για τους εκπαιδευτικούς της γενικής αγωγής του τμήματος στο οποίο φοιτούν τα παιδιά αυτά κι εν γένει για τα υπόλοιπα παιδιά του τμήματος.

‘Άλλωστε ήδη η λογική πρόσληψης ΕΑΕ σε δύο φάσεις, ενώ οι μαθητές με ΕΕΑ κάθησαν στο θρανίο τους από την 11η Σεπτέμβρη, δυσχεραίνει την ομαλή μετάβαση του συντριπτικού ποσοστού των 2/3 των μαθητών αυτών στο σχολικό περιβάλλον, ενώ αναμφίβολα επιβαρύνει τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής και καθιστά δυσλειτουργικό το σχολικό περιβάλλον.Επειδή όλα τα παιδιά έχουν στραμμένο το πρόσωπό τους στον ήλιο κι έτσι οι σκιές τους πέφτουν πίσω τους.
Για τους πιο πάνω λόγους, ζητάμε όπως το Υπουργείο μεριμνήσει, ως οφείλει εκ του νόμου, για τη διαρκή αναβάθμιση της παροχής δωρεάν δημόσιας ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης στα παιδιά που τη δικαιούνται και να καλύψει στη Β΄ φάση προσλήψεων τα πραγματικά κενά τόσο σε γενική όσο και ειδική αγωγή με απόλυτη διαύγεια, ώστε το σύνολο των μαθητών που φοιτούν στο σχολείο να έχουν την κατάλληλη εκπαιδευτική υποστήριξη.