Σχολεία: Οι αλλαγές, οι παραλείψεις και τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα

Κυριάκος Μητσοτάκης και Κυριάκος Πιερρακάκης παρουσίασαν την Πέμπτη τις αλλαγές που αφορούν στη λειτουργία των σχολείων για την προσεχή σχολική σεζόν. Τη λέξη “αλλαγές” θα μας επιτρέψετε από εδώ και πέρα σ’ αυτό το κείμενο να την βάζουμε εντός εισαγωγικών γιατί πρόκειται στην καλύτερη περίπτωση για επικοινωνιακό πυροτέχνημα ή, κατά το κοινώς λεγόμενο, φύκια που παρουσιάζοντας σαν μεταξωτές κορδέλες.

Μάλιστα, στα 11 σημεία τα οποία “προώθησε” το Υπουργείο Παιδείας προς κατανάλωση από τα ΜΜΕ, συμπεριλαμβάνεται και το εξής (αντιγράφουμε από το σχετικό δελτίο Τύπου): “Θα ενεργοποιηθούν για πρώτη φορά οι αυτόνομες τάξεις για απομακρυσμένες περιοχές, αρχής γενομένης από τη Γαύδο, όπου τρεις εκπαιδευτικοί θα διδάσκουν δια ζώσης τα κύρια μαθήματα, ενώ οι υπόλοιπες παραδόσεις θα γίνονται live μέσω τηλεδιάσκεψης”.

Τα παιδιά των απομακρυσμένων περιοχών δηλαδή (Γαύδος και Αρκιοι) γίνονται και με τη βούλα μαθητές ενός κατώτερου θεού ενώ τα μαθήματα χωρίζονται σε κύρια και μη κύρια. Προφανώς θεωρείται πολυτέλεια, εν έτει 2024, να είναι πλήρως στελεχωμένα ΟΛΑ τα σχολεία της χώρας όσο μακριά και αν βρίσκονται και όσους μαθητές και αν διαθέτουν. Το Σύνταγμα, πάντως, προβλέπει απόλυτη ισότητα των Ελλήνων πολιτών. Αλλά ας πάμε παρακάτω.

Ο κανόνας περί κινητών τηλεφώνων που “σηκώθηκε” από μερίδα των media ίσχυε έτσι και αλλιώς σε πολλά σχολεία τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην περιφέρεια γιατί οι κατά τόπους διευθυντές είχαν ήδη εντοπίσει το πρόβλημα. Αυτό που η κυβέρνηση απέφυγε να “προμοτάρει” είναι η επιστροφή της πενθήμερης αποβολής ως πειθαρχικού μέτρου (μέχρι τριήμερη προβλεπόταν). Το μήνυμα της “απόλυτης αυστηρότητας” που εκπέμπεται είναι σαφές όπως σαφής είναι και η εντύπωση ότι τυχόν ενδοσχολικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με τέτοιου είδους μέτρα.

Για το “ψηφιακό φροντιστήριο” δεν χρειάζονται πολλές παρατηρήσεις. Μέσω της θεσμοθέτησής του, η ελληνική πολιτεία νομιμοποιεί την “φροντιστηριακή” εκπαίδευση και την ίδια ώρα αναγνωρίζει την αδυναμία της να προσφέρει πρόγραμμα σπουδών στην Γ’ Λυκείου που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των μαθητών και μαθητριών. Ολα τα παραπάνω ενδύθηκαν το μανδύα της “προοδευτικής μεταρρύθμισης”.

Ταυτόχρονα, όμως, το Υπουργείο απέφυγε να κάνει την οποιαδήποτε νύξη για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά σχολεία, πολλών εκ των οποίων οφείλονται και στις δικές του ιδεολογικές εμμονές.

Δεν είπε κουβέντα για την… ψύχωση της συγχώνευσης τμημάτων που γίνεται κατ’ εντολή του έτσι και αλλιώς. Ποια, άραγε, εκπαιδευτική ανάγκη εξυπηρετεί αυτή η τακτική και πως διευκολύνει το έργο των εκπαιδευτικών; Ρητορικό το ερώτημα προφανώς. Ηδη πάντως δήμοι όπως αυτός του Κορυδαλλού και του Περάματος (αλλά και των Χανίων για να μην αφήσουμε έξω την περιφέρεια) ετοιμάζουν υπομνήματα διαμαρτυρίας γιατί η εντολή για συγχωνεύσεις πάση θυσία παράγουν τρομερές αδικίες και φέρνουν γονείς σε απόγνωση.

Δεν είπε κουβέντα για το τι ακριβώς ετοιμάζει (αν ετοιμάζει κάτι) για το θέμα της σχολικής στέγης. Είναι κοινό μυστικό ότι τα περισσότερα σχολικά κτίρια χτίστηκαν στην καλύτερη των περιπτώσεων προς τα τέλη του προηγούμενου αιώνα ενώ πολλά από αυτά ανεγέρθησαν ακόμα και τη δεκαετία του 30. Δεν ακούσαμε λέξη για το πόσα σχολικά κτίρια θα ανεγερθούν τα επόμενα χρόνια και πως κάποια άλλα θα επιχειρηθεί να επισκευαστούν στο μέτρο του δυνατού.

Δεν είπε κουβέντα ότι λόγω στενότητας χώρου πολλές σχολικές αίθουσες στεγάζονται σε κοντέινερ με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κάνουν μάθημα εκπαιδευτικοί αλλά και οι μαθητές και οι μαθήτριες.

Δεν είπε κουβέντα για το πότε και το πώς θα σταματήσει η ντροπή των πολλών φάσεων στις προσλήψεις αναπληρωτών αλλά και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που συχνά καλούνται να καλύψουν κενά τον Νοέμβριο, τον Ιανουάριο, ακόμα και το Μάρτιο. Ενα παράδειγμα: Στο καλλιτεχνικό γυμνάσιο της Αθήνας πολλοί εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων έφτασαν πέρυσι στο σχολείο με το…νέο έτος, κατά τον Ιανουάριο δηλαδή. Σε καλλιτεχνικό σχολείο, όπως κανείς μπορεί να φανταστεί, οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών.

Τελευταίο αλλά όχι έσχατο: Το Υπουργείο Παιδείας δεν είπε κουβέντα για το πώς σκέφτεται να επιλύσει το τεράστιο πρόβλημα της στέγης για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στα νησιά και σε άλλους δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς. Το θέμα της Ρόδου, που είδε την Τετάρτη το φως της δημοσιότητας, δεν είναι δυστυχώς μεμονωμένο. Αποτελεί κανόνα όπως και το νοικιάζεις Σεπτέμβριο και ξενοικιάζεις Μάιο για να έρθουν οι τουρίστες. Η κεντρική εξουσία είναι παντελώς απούσα από αυτήν την υπόθεση, έχει αφήσει τους κατά τόπους δήμους, εφόσον μπορούν, να βγάζουν το φίδι από την τρύπα. Και αυτό είναι ντροπή.

Το θέμα των αποδοχών των εκπαιδευτικών, ειδικά των αναπληρωτών, το αφήνουμε ασχολίαστο…