Απροστάτευτοι οι πυρήνες θαλάσσιας βιοποικιλότητας της Ελλάδας

Περιβαλλοντικοί οργανισμοί δημοσιοποίησαν σήμερα μία έκθεση αξιολόγησης για την κατάσταση διαχείρισης και διατήρησης των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών της Ελλάδας.

Η έκθεση εντοπίζει στα σοβαρά κενά που εντοπίζονται σε κρίσιμα πεδία για την αποτελεσματική προστασία και τη διατήρηση των ευαίσθητων τύπων οικοτόπων και απειλούμενων ειδών.

Συνοπτικά, η έκθεση αναφέρει πως μόνο 12 από τις συνολικά 174 θαλάσσιες περιοχές Natura 2000 της χώρας μας διέπονται με κάποιο καθεστώς προστασίας, που στις περισσότερες περιπτώσεις περιορίζεται σε προσωρινά ή αποσπασματικά μέτρα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μόλις το 3,4% των ελληνικών χωρικών υδάτων είναι προστατευμένο (και αυτό όχι πλήρως), τη στιγμή που η Ελλάδα έχει δεσμευτεί νομικά για ουσιαστική προστασία τουλάχιστον του 30% του θαλάσσιου χώρου της έως το 2030.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης, τα σοβαρά κενά που αναδεικνύονται οφείλονται κυρίως στην αδικαιολόγητη καθυστέρηση θέσπισης των αναγκαίων προεδρικών διαταγμάτων (ΠΔ) και των σχεδίων διαχείρισης (ΣΔ) για όλες τις ΘΠΠ. Ενώ έχουν ανατεθεί οι σχετικές μελέτες από το 2019, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), το οποίο είναι αρμόδιο, δεν προχωράει στην έγκρισή τους και στην έκδοση των σχετικών διαταγμάτων. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών της χώρας. Όπως τονίζουν οι περιβαλλοντικοί οργανισμοί και στη σχετική επιστολή που απηύθυναν σήμερα στον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτή η ασυνέπεια και έλλειψη πολιτικής βούλησης αφορά τόσο το αρμόδιο ΥΠΕΝ όσο και τον ίδιο, καθώς έχει επίσημα δεσμευτεί διεθνώς πως η όλη αυτή θεσμική διαδικασία θα είχε ολοκληρωθεί μέχρι τον Δεκέμβριο 2022.

Στο επίπεδο διακυβέρνησης, η σύσταση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), ως κεντρικού φορέα υπεύθυνου για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, έχει συμβάλλει ώστε να υπάρχει μια πιο ενιαία και συνεκτική προσέγγιση στη διαχείριση των ΘΠΠ. Παρ’ όλα αυτά οι Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) παραμένουν σοβαρά υποστελεχωμένες, ενώ παραμένει πρόβλημα ο ανεπαρκής συντονισμός μεταξύ των συναρμόδιων υπουργείων και φορέων και η αδύναμη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών. Σύμφωνα με την έκθεση, απαιτείται άμεση ενίσχυση της στελέχωσης και της συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών και φορέων (ΜΔΠΠ, υπουργεία) καθώς και της ουσιαστικής συμμετοχής της τοπικής κοινωνίας για την αποτελεσματική διαχείριση των περιοχών. Τέλος, και πιο σημαντικό, όσο δεν προχωράει η θεσμική προστασία αυτών των περιοχών, ο ΟΦΥΠΕΚΑ βρίσκεται να λειτουργεί εκ των πραγμάτων, μέσα σε θεσμικά κενά και ασάφειες για το τι ισχύει και τι όχι σε κάθε περιοχή.

Η έλλειψη συντονισμού και η υποστελέχωση έχουν, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα η φύλαξη και οι έλεγχοι των ΘΠΠ να κρίνονται ανεπαρκείς. Τα Σώματα Φύλαξης Φύσης που συστάθηκαν πρόσφατα έχουν ελάχιστο προσωπικό και περιορισμένα μέσα, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις σε ελέγχους και επιβολή κυρώσεων. Χωρίς επαρκή στελέχωση, κατάλληλο εξοπλισμό και ξεκάθαρο νομοθετικό πλαίσιο για τις αρμοδιότητες και τις διαδικασίες ελέγχου, οι παραβάσεις δεν θα τιμωρούνται, υπονομεύοντας την ίδια την έννοια της προστασίας.

Τέλος, στο ζήτημα των πόρων, όπως τονίζουν οι οργανισμοί, απαιτείται ουσιαστική χρηματοδότηση και παράλληλα, αποτελεσματική απορρόφηση και κατανομή των κονδυλίων για την κάλυψη των αναγκών των Μονάδων Διαχείρισης και του ΟΦΥΠΕΚΑ, καθώς και για τη συστηματική υλοποίηση των απαραίτητων δράσεων που κρίνονται αναγκαίες για κάθε ΘΠΠ. Με δεδομένο τη δέσμευση για επίτευξη του “στόχου 30Χ30”, η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίσει άμεσα τους απαραίτητους πόρους, ώστε η λειτουργία των ΘΠΠ να είναι βιώσιμη και αποτελεσματική. Απαραίτητη κρίνεται και η ανάπτυξη μακροχρόνιων και σταθερών συστημάτων χρηματοδότησης που θα εξασφαλίζουν τη βιώσιμη λειτουργία των ΘΠΠ, ανεξαρτήτως ευρωπαϊκών ή άλλων έκτακτων πηγών.

Η έκθεση κάνει σαφές ότι αν δεν υπάρξουν άμεσες και αποφασιστικές παρεμβάσεις στους τομείς της διαχείρισης/νομοθεσίας, της διακυβέρνησης, της φύλαξης και των πόρων, η Ελλάδα κινδυνεύει για άλλη μια φορά να είναι ασυνεπής απέναντι στις διεθνείς υποχρεώσεις της και κυρίως, οι θάλασσες μας να παραμένουν χωρίς αποτελεσματική προστασία.

Στη διαμόρφωση της έκθεσης αξιολόγησης συνέβαλαν οι εξής περιβαλλοντικοί οργανισμοί:

1. ΑΡΧΕΛΩΝ

2. Blue Marine Foundation

3. Cyclades Preservation Fund

4. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

5. Greenpeace

6. MEDASSET

7. iSea

8. Ίδρυμα Thalassa / ΑΕΝΑΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ

9. WWF Ελλάς

Σημειώσεις & Συνοδευτικό υλικό:

Η έκθεση αξιολόγησης διαμορφώθηκε στο πλαίσιο του έργου «Προάγοντας τον στόχο 30X30 για ένα οικολογικά αντιπροσωπευτικό, συνεκτικό και καλά διαχειριζόμενο δίκτυο Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών στην Ελλάδα», που υλοποιείται στην Ελλάδα από το WWF Ελλάς και την Greenpeace, χρηματοδοτείται από το Oceans 5.

Η πλήρης μελέτη είναι διαθέσιμη ΕΔΩ

Η σύνοψη στα ελληνικά ΕΔΩ

Η αντίστοιχη σύνοψη στα αγγλικά ΕΔΩ

Οι ΘΠΠ είναι περιοχές ιδιαίτερης οικολογικής -και όχι μόνο- σημασίας, καθώς φιλοξενούν σημαντικούς και απειλούμενους οικοτόπους, όπως είναι τα λιβάδια Ποσειδωνίας, καθώς και σημαντικά και απειλούμενα θαλάσσια είδη, όπως οι θαλάσσιες χελώνες, οι φυσητήρες, τα δελφίνια, η μεσογειακή φώκια και άλλα. Το δίκτυο των Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών στην Ελλάδα διευρύνθηκε σημαντικά τον Δεκέμβριο 2017 με την ένταξη νέων θαλάσσιων περιοχών στο δίκτυο Natura 2000. Οι ΘΠΠ καταλαμβάνουν σήμερα έκταση 22.796 km2 και καλύπτουν το 18,3% των ελληνικών χωρικών υδάτων.