Greenpeace: 3 + 3 αιτήματα για τη COP28

Ήρθε ξανά η εποχή της ετήσιας Διάσκεψης για το Κλίμα του ΟΗΕ. Φέτος, η 28η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα (COP28) θα διεξαχθεί στο Ντουμπάι, όπου εκπρόσωποι από 200 χώρες θα προσπαθήσουν να συμφωνήσουν σε ένα τελικό κείμενο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Η Διάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στο τέλος μιας χρονιάς που φαίνεται ότι θα είναι η πιο θερμή που έχει καταγραφεί ποτέ, με θερμοκρασίες που έσπασαν ρεκόρ και με όλο και πιο συχνά και πιο έντονα ακραία φαινόμενα που κατέστρεψαν περιουσίες, ζωές, επαγγέλματα, αλλά και την ίδια τη φύση που μας συντηρεί.

Παρόλα αυτά, ενώ οι κυβερνήσεις μπορούν να σταματήσουν την επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, ακόμα δεν κάνουν όσα οφείλουν. Οι λύσεις υπάρχουν, είναι πιο βιώσιμες από ποτέ και μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση των εκπομπών αερίων του Θερμοκηπίου σχεδόν στο μισό ως το 2030.

Ποια είναι τα βασικά πράγματα όμως που πρέπει να συμφωνηθούν στη φετινή COP σε παγκόσμιο επίπεδο και τι θα πρέπει να κάνει η χώρα μας;

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η Greenpeace τονίζει ότι είναι απαραίτητα τα παρακάτω:

1. Οι χώρες οφείλουν να συμφωνήσουν στην ταχύτερη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να συμφωνήσουν στη δίκαιη, σταδιακή και πλήρη απεξάρτηση από όλα τα ορυκτά καύσιμα (λιγνίτη, πετρέλαιο, αέριο) και να επιταχύνουν τη μετάβαση στην ανανεώσιμη ενέργεια. Πρέπει να μπει τέλος στα νέα έργα ορυκτών καυσίμων ώστε να παραμείνει εφικτός ο στόχος της συγκράτησης της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5ºC.
2. Ουσιαστική αλλαγή πορείας. Κατά τη διάρκεια της COP28 θα ολοκληρωθεί ο Παγκόσμιος Απολογισμός (Global Stocktake), δηλαδή ένα είδος καταγραφής σχετικά με το πού βρισκόμαστε συλλογικά όσον αφορά την κλιματική δράση και πού πρέπει να δοθεί περισσότερη σημασία. Εκεί λοιπόν πρέπει να περιέχονται ξεκάθαροι στόχοι και ποσοστά για τη μείωση των εκπομπών αερίων, την απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα, την προστασία της βιοποικιλότητας, τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική κρίση, και τη χρηματοδότηση των απωλειών και ζημιών.
3. Πόροι για το Ταμείο Απωλειών και Ζημιών και μέτρα ώστε οι εταιρείες-ρυπαντές να πληρώσουν. Το Ταμείο Απωλειών και Ζημιών πρέπει να ορίσει ένα ουσιαστικό πακέτο κονδυλίων για τις αναπτυσσόμενες χώρες και τις ευάλωτες στην κλιματική κρίση κοινότητες, για τις απώλειες και ζημίες που υφίστανται, αλλά και για την προσαρμογή σε αυτήν και τον μετριασμό των επιπτώσεών της. Η χρηματοδότηση οφείλει να έρθει από την εφαρμογή μια σειράς εθνικών μέτρων φορολογίας και εισφορών στις εταιρείες ορυκτών καυσίμων, οι οποίες έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την κλιματική κρίση, και οι κυβερνήσεις οφείλουν να τις αναγκάσουν να πληρώσουν για τη ζημιά που έχουν προκαλέσει και ακόμα προκαλούν.

Από την ελληνική κυβέρνηση, περιμένουμε τα εξής:

1. Δέσμευση για απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και στην Ελλάδα πολύ πριν το 2050. Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να υπεκφεύγει και να στηρίξει το αίτημα των κρατών μελών για ταχεία και δίκαιη απεξάρτηση. Πρακτικά, αυτό σημαίνει φρένο σε όλα τα σχέδια για εξορύξεις αερίου στη χώρα μας, τέλος στα νέα έργα ορυκτού αερίου όπως τις μονάδες LNG, και διοχέτευση των χρηματοδοτικών πόρων σε έργα ανανεώσιμης ενέργειας, εξοικονόμησης, αποθήκευσης και μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας.
2. Στήριξη του Ταμείου Απωλειών και Ζημιών από την κυβέρνηση και δέσμευση ότι και η χώρα μας θα επιβάλλει μια σειρά από εθνικά φορολογικά μέτρα στις εταιρείες ορυκτών καυσίμων.
3. Ξεκάθαρη θέση και όχι διγλωσσία. Οι πυρκαγιές και πλημμύρες που κόστισαν τη ζωή 45 συμπολιτών μας και κατέστρεψαν εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργούμενης γης, δάσους και πολύτιμων φυσικών οικοσυστημάτων δεν πρέπει να ξεχαστούν. Η ευθύνη της κυβέρνησης για την πρόληψη και την ανάκαμψη από τις καταστροφές αυτές δεν συνάδει με νέα έργα ορυκτών καυσίμων. Ένας άλλος δρόμος, με στόχο την ανθεκτικότητα της χώρας σε επόμενα ακραία φαινόμενα, είναι απαραίτητος.

Η COP28 είναι η στιγμή της αλήθειας. Οι κυβερνήσεις των χωρών που δεσμεύτηκαν για την υλοποίηση της Συμφωνίας του Παρισιού οφείλουν να αντισταθούν στην προπαγάνδα της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων, να την κάνουν να πληρώσει για να διορθώσει την κρίση που η ίδια προκάλεσε και να βάλουν πάνω από όλα τους πολίτες.