Greenpeace: Πώς βιώνουν οι Έλληνες την κλιματική κρίση

Τα δεδομένα υπάρχουν και είναι αδιαμφισβήτητα. Η κλιματική κρίση έχει έρθει στην παρέα μας και όσο κι αν κάνουμε ότι την αγνοούμε ή προσπαθούμε να βρούμε υπεύθυνους σε θεωρίες συνομωσίας, σε ξένα συμφέροντα ή σε οτιδήποτε άλλο, αυτή θα παραμείνει πεισματικά εδώ.

• Ο Ιούλιος του 2023 ήταν ο θερμότερος που έχει καταγραφεί ποτέ
• Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στη Μεσόγειο άγγιξε τους 28,71°C, η υψηλότερη που έχει καταγραφεί
• Στην Ελλάδα το 2023, σε ορισμένες περιοχές, η θερμοκρασία του εδάφους έφτασε μέχρι και τους 60°C

Το θέμα πλέον λοιπόν είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε, στον λίγο χρόνο που έχουμε, ώστε να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της όσο γίνεται, γιατί στο επίκεντρο κάθε κρίσης και κάθε καταστροφής από ακραία φαινόμενα βρίσκεται η φύση και οι απώλειες στη βιοποικιλότητα, αλλά και οι ανυπολόγιστες επιπτώσεις σε ζωές, υποδομές, περιουσίες και στον ίδιο τον κοινωνικό ιστό των κοινοτήτων που πλήττονται.

Επειδή όσα ζούμε το τελευταίο διάστημα δεν είναι μόνο φυσική καταστροφή αλλά και πολιτική επιλογή, υπάρχει και άλλη επιλογή. Να φύγουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε από τα ορυκτά καύσιμα, και μέσα σε αυτά εννοούμε και το αέριο.

Όπως είπε και ο Στέλιος Ψωμάς, σύμβουλος σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος, στη νέα σειρά βίντεο που δημοσίευσε η Greenpeace, “το ορυκτό αέριο συνεισφέρει στην καταστροφή του κλίματος σε ποσοστό διπλάσιο από αυτό που συνήθως καταγράφεται. Καταμετράμε μόνο τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προέρχονται από την καύση του φυσικού αερίου. Όμως, στην αποσταθεροποίηση του κλίματος δεν συμβάλλει μόνο το διοξείδιο του άνθρακα, συμβάλλουν και άλλα αέρια του θερμοκηπίου, με χαρακτηριστικό το μεθάνιο, και βέβαια θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι το ορυκτό αέριο είναι 95% καθαρό μεθάνιο.”

Τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης βιώνουν πλέον και οι αγρότες, πολλοί από τους οποίους έχουν πλέον πληγεί σοβαρότατα και από την κακοκαιρία Daniel. O Ανδρέας Σμυρνιώτης, αγρότης από την Αχαΐα, λέει χαρακτηριστικά: “ένα μεγάλο θέμα είναι η αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία κρατάει και αρκετές μέρες, ενώ τα προηγούμενα χρόνια δεν συνέβαινε αυτό. Η περίοδος την οποία είσαι υποχρεωμένος και αναγκασμένος να αρδεύεις πλέον είναι πάρα πολύ μεγάλη, μπορεί να ξεκινάει και από τον Μάρτιο (και ίσως και πριν ακόμα) μέχρι τον Οκτώβρη, που μπορεί να ξεκινήσουν κάποιες πρώτες βροχοπτώσεις. Πλέον δεν επαρκεί το νερό για να καλύψουν τις ανάγκες αυτές, είτε γιατί οι γεωτρήσεις στέρεψαν, είτε γιατί οι πηγές έχουν εξαφανιστεί.”

Το θέμα της αύξησης των καυσώνων στη χώρα μας σχολίασε και ο Δρ. Κωνσταντίνος Λαγουβάρδος, Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών: “κοιτώντας στοιχεία των τελευταίων 50 ετών, είδαμε ότι οι καύσωνες γίνονται πιο συχνοί, επεκτείνονται και χρονικά τον Ιούνιο, δεν είναι μόνο γεγονότα του Ιουλίου και του Αυγούστου, και επίσης πολύ περισσότερες περιοχές της χώρας βιώνουν πολύ πιο υψηλές θερμοκρασίες από ό,τι στο παρελθόν. Οι καύσωνες κατά τη γνώμη μου θα είναι το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό πρόβλημα των επόμενων δεκαετιών, αυτό το οποίο θα μας δημιουργήσει τα περισσότερα προβλήματα και την περισσότερη πίεση και στην ανθρώπινη υγεία και στα οικοσυστήματα.”

Καύσωνες, αύξηση της θερμοκρασίας, λειψυδρία: όλα αυτά οδηγούν στην ξηρασία και την ερημοποίηση. Η χρονιά στη Θεσσαλία δεν ήταν καθόλου καλή, ακόμα και πριν το πέρασμα του Daniel. Ο Δρ. Νικόλαος Δαναλάτος, Κοσμήτορας της σχολής Γεωπονικών Επιστημών και Καθηγητής Γεωργίας και Οικολογίας Φυτών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, μίλησε για τη λειψυδρία: “η ξηρασία ήταν τόσο μεγάλη την τελευταία χρονιά, τον χειμώνα να μην έχει βρέξει καθόλου. Οι στάθμες ήταν στο χαμηλότερο σημείο που ήταν ποτέ, στο οποίο δεν θα μπορούσε να ποτίσει ο μισός κάμπος.”

Δεν είναι αργά και δεν είναι αδύνατον. Απλά χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις και γρήγορα βήματα ώστε να καταφέρουμε να συγκρατήσουμε την κλιματική κατάρρευση και να μετριάσουμε τις επιπτώσεις της. Ο Στέλιος Ψωμάς κλείνει το βίντεο εξηγώντας το πολύ καθαρά: “το παλιό σύστημα, ενώ πεθαίνει, έχει βγάλει τα νύχια του και κάνει τις τελευταίες ζημιές που μπορεί. Δεν υπάρχει κανένα λογικό επιχείρημα, δεν υπάρχει κανένα περιβαλλοντικό επιχείρημα πλέον, απλώς είναι οι τελευταίοι ρόγχοι μιας βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων η οποία μέχρι να μας αφήσει χρόνους ολοκληρωτικά, θα συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα. Δεν έχουμε δύο ζωές να σώσουμε το κλίμα του πλανήτη. Οι αλλαγές πρέπει να γίνουν γρήγορα.”

*Σμαράγδα Σκούλου, τμήμα Επικοινωνίας, ελληνικό γραφείο Greenpeace