Η κλιματική κρίση κάνει τη μέρα μεγαλύτερη – “Δώρο” ή απειλή;

Η κλιματική κρίση είναι εδώ, επηρεάζει τα πάντα και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Εκτός από την αύξηση της θερμοκρασίας, τα ακραία φαινόμενα διαρκείας, όπως ο καύσωνας που επικρατεί εδώ και 9 ημέρες σε όλη τη χώρα και όπως όλα δείχνουν θα συνεχιστεί, την απώλεια βιοποικιλότητας και φυσικά την υγεία, πλέον η κλιματική κρίση βρίσκεται πίσω από τις αυξημένες σε διάρκεια ημέρες.

Σύμφωνα με νέα έρευνα, η κλιματική κρίση προκαλεί την επιμήκυνση της διάρκειας κάθε ημέρας και αυτό γιατί το μαζικό λιώσιμο των πολικών πάγων αναδιαμορφώνει τον πλανήτη.

Το φαινόμενο αυτό αποτελεί μια εντυπωσιακή επίδειξη του πώς οι ενέργειες της ανθρωπότητας μεταμορφώνουν τη Γη, ανταγωνιζόμενες φυσικές διεργασίες που υπήρχαν για δισεκατομμύρια χρόνια.

Όταν μιλάμε για αλλαγές στη διάρκεια της ημέρας, δεν εννοούμε φυσικά λεπτά, αλλά πρόκειται για αλλαγή της τάξης των χιλιοστών του δευτερολέπτου, αλλά αυτό είναι αρκετό για να προκαλέσει ενδεχόμενες διαταραχές στην κίνηση των δεδομένων στο διαδίκτυο, τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές και την πλοήγηση GPS, οι οποίες βασίζονται στην ακριβή μέτρηση του χρόνου.

Η διάρκεια της ημέρας στη Γη αυξάνεται σταθερά σε γεωλογικό χρόνο λόγω της βαρυτικής έλξης της Σελήνης στους ωκεανούς και τις στεριές του πλανήτη. Ωστόσο, η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής εξαιτίας της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη αναδιανέμει το νερό που ήταν αποθηκευμένο στα ψηλά γεωγραφικά πλάτη στους ωκεανούς, οδηγώντας σε περισσότερα νερά κοντά στον ισημερινό. Αυτό κάνει τη Γη πιο ελλειψοειδή -ή παχύτερη- επιβραδύνοντας την περιστροφή του πλανήτη και επιμηκύνοντας τη διάρκεια της ημέρας ακόμη περισσότερο.

Η πλανητική επίδραση της ανθρωπότητας αποδείχθηκε πρόσφατα από έρευνα που έδειξε ότι η αναδιανομή του νερού έχει προκαλέσει τη μετακίνηση του άξονα περιστροφής της Γης – τους βόρειους και νότιους πόλους. Άλλες έρευνες αποκάλυψαν ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα συρρικνώνουν τη στρατόσφαιρα.

“Βλέπουμε την επίδρασή μας ως άνθρωποι σε ολόκληρο το σύστημα της Γης, όχι μόνο τοπικά, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά πραγματικά, θεμελιωδώς, αλλάζοντας τον τρόπο που κινείται στο διάστημα και περιστρέφεται”, δήλωσε ο Καθηγητής Benedikt Soja του ETH Zurich στην Ελβετία. “Λόγω των εκπομπών μας διοξειδίου του άνθρακα, το καταφέραμε αυτό μόλις σε 100 ή 200 χρόνια. Ενώ οι κυρίαρχες διαδικασίες προηγουμένως είχαν διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών, και αυτό είναι εντυπωσιακό”.

Η ανθρώπινη μέτρηση του χρόνου βασίζεται σε ατομικά ρολόγια, τα οποία είναι εξαιρετικά ακριβή. Ωστόσο, η ακριβής διάρκεια μιας ημέρας -δηλαδή η περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της- ποικίλλει λόγω των παλιρροιών της Σελήνης, των κλιματικών επιδράσεων και άλλων παραγόντων, όπως η αργή ανάκαμψη του φλοιού της Γης μετά την υποχώρηση των πάγων που σχηματίστηκαν στην τελευταία εποχή των παγετώνων.

Αυτές οι διαφορές πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, δήλωσε ο Soja: “Όλα τα κέντρα δεδομένων που τρέχουν το διαδίκτυο, τις επικοινωνίες και τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, βασίζονται στην ακριβή χρονική μέτρηση. Χρειαζόμαστε επίσης ακριβή γνώση του χρόνου για την πλοήγηση, και ιδιαίτερα για τους δορυφόρους και τα διαστημόπλοια”.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, χρησιμοποίησε παρατηρήσεις και υπολογιστικές ανακατασκευές για να αξιολογήσει την επίδραση της τήξης των πάγων στη διάρκεια της ημέρας. Ο ρυθμός επιβράδυνσης κυμάνθηκε μεταξύ 0,3 και 1,0 χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά αιώνα (ms/cy), μεταξύ 1900 και 2000. Αλλά από το 2000, καθώς η τήξη επιταχύνθηκε, ο ρυθμός αλλαγής αυξήθηκε επίσης σε 1,3 ms/cy.

“Ο σημερινός ρυθμός είναι πιθανόν υψηλότερος από οποιαδήποτε στιγμή τα τελευταία χιλιάδες χρόνια“, δήλωσαν οι ερευνητές και πρόσθεσαν πως “αναμένεται να παραμείνει περίπου στο επίπεδο των 1,0 ms/cy για τις επόμενες δεκαετίες, ακόμη και αν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μειωθούν σοβαρά. Αν οι εκπομπές δεν μειωθούν, ο ρυθμός επιβράδυνσης θα αυξηθεί σε 2,6 ms/cy μέχρι το 2100, ξεπερνώντας τις παλίρροιες της Σελήνης ως τον μεγαλύτερο παράγοντα μακροπρόθεσμων μεταβολών στη διάρκεια της ημέρας”.

Ο Δρ Santiago Belda του Πανεπιστημίου του Αλικάντε στην Ισπανία, που δεν ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας, δήλωσε: “Αυτή η μελέτη είναι μια μεγάλη πρόοδος επειδή επιβεβαιώνει ότι η ανησυχητική απώλεια πάγων που υφίσταται η Γροιλανδία και η Ανταρκτική έχει άμεσο αντίκτυπο στη διάρκεια της ημέρας, κάνοντας τις ημέρες μας να επιμηκύνονται. Αυτή η μεταβολή στη διάρκεια της ημέρας έχει κρίσιμες επιπτώσεις όχι μόνο στον τρόπο που μετράμε το χρόνο, αλλά και στο GPS και τις άλλες τεχνολογίες που κυβερνούν τη σύγχρονη ζωή μας“.