Πώς το ρύζι επιδείνωσε δραματικά την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ινδία
Διαβάζεται σε 3'
Μια φαινομενικά σωτήρια πολιτική για τη διατήρηση των υδάτινων πόρων στην Ινδία οδήγησε σε ραγδαία επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Δελχί, με τον καπνό από τις καύσεις των αγρών να πνίγει την πόλη.
- 22 Νοεμβρίου 2024 17:29
Μια πρωτοβουλία της Ινδίας για τη διατήρηση των υπόγειων υδάτων, που περιλάμβανε την καθυστέρηση της ετήσιας σποράς του ρυζιού, οδήγησε σε δραματική επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Νέο Δελχί και στις γύρω περιοχές, σύμφωνα με αγρότες και ερευνητές. Μια εξέλιξη που ήταν απρόσμενη.
Για δεκαετίες, οι αγρότες καίνε τα υπολείμματα καλλιέργειας που μένουν μετά τη συγκομιδή του ρυζιού, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επόμενη καλλιέργεια. Ωστόσο, όταν οι κυβερνητικές αρχές διέταξαν την καθυστέρηση της καλοκαιρινής σποράς κατά μερικές εβδομάδες, ώστε να συμπέσει με τους μουσώνες, δεν υπολόγισαν ότι οι άνεμοι στην Ινδία θα είχαν αλλάξει κατεύθυνση κατά τη συγκομιδή. Πλέον, η συγκομιδή συμπίπτει με τον χειμώνα, και οι άνεμοι μεταφέρουν τον καπνό πάνω από τις πεδιάδες της βόρειας Ινδίας.
Ρεπορτάζ της Washington Post αναφέρει ότι η αλλαγή αυτή, η οποία εφαρμόστηκε πρώτη φορά το 2008, έχει προκαλέσει αύξηση έως και 20% στα σωματίδια καπνού στις πόλεις της βόρειας Ινδίας, συμπεριλαμβανομένου του Δελχί, σύμφωνα με ομάδα ερευνητών από τις ΗΠΑ, την Ινδία και άλλες χώρες.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι ότι αυτή την εβδομάδα, η ατμοσφαιρική ρύπανση στο Δελχί έφτασε στο χειρότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε ετών, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να κλείσει σχολεία, κατασκευαστικές δραστηριότητες και ορισμένα γραφεία.
Οι συνέπειες για τους αγρότες και την ατμόσφαιρα
Ο Γκουρπρίτ Σάνγκα, του οποίου η οικογένεια καλλιεργεί σε δύο πολιτείες της Ινδίας, εξηγεί ότι οι καύσεις στα χωράφια τους στο Ρατζαστάν γίνονται τον Σεπτέμβριο, όταν οι άνεμοι εξαφανίζουν γρήγορα τον καπνό. Ωστόσο, στο Παντζάμπ, όπου η καθυστέρηση είναι υποχρεωτική, η καύση γίνεται αργότερα, όταν οι άνεμοι μεταφέρουν τον καπνό προς το Δελχί.
«Έλυσαν ένα πρόβλημα και δημιούργησαν ένα άλλο», σχολιάζει χαρακτηριστικά.
Η αλλαγή αυτή, σε συνδυασμό με τη μείωση του χρόνου προετοιμασίας των αγρών για την επόμενη καλλιέργεια (συνήθως σιτάρι), έχει οδηγήσει σε ακόμα περισσότερες καύσεις, σύμφωνα με έρευνες και δορυφορικά δεδομένα. Στο Παντζάμπ, η καύση έχει αυξηθεί κατά 40% από την αλλαγή στο χρονοδιάγραμμα.
Η κυβέρνηση αρνείται την ευθύνη
Παρά τα δεδομένα που δίνουν μια σαφή εικόνα της ανησυχητικής κατάστασης, ο Καχάν Σινγκ Παννού, πρώην γραμματέας του Υπουργείου Γεωργίας του Παντζάμπ, αρνείται ότι ο νόμος επηρέασε την ατμοσφαιρική ρύπανση.
Μάλιστα, υποστηρίζει ότι οι νέες ποικιλίες ρυζιού χρειάζονται λιγότερο χρόνο για να ωριμάσουν και ότι οι αλλαγές στους ανέμους μπορεί να οφείλονται στην κλιματική αλλαγή.
Παραδέχεται, ωστόσο, ότι ο νόμος ήταν απαραίτητος για την αποτροπή της καταστροφής των υδάτινων αποθεμάτων. «Αν αυτός ο νόμος δεν είχε θεσπιστεί, δεν θα υπήρχε ρύζι στη βόρεια Ινδία σήμερα», λέει.
Μια λεπτή ισορροπία
Η περίπτωση αυτή αναδεικνύει την ανάγκη για προσεκτική αξιολόγηση των συνεπειών κάθε πολιτικής. Όπως εξηγεί η ερευνήτρια Τίνα Λιου, υπάρχει μια “ανταλλαγή” ανάμεσα στη βιωσιμότητα της γεωργικής παραγωγής και στην υγεία των ανθρώπων.
Το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Δελχί αποτελεί τρανό παράδειγμα των ανεπιθύμητων συνεπειών που μπορεί να προκύψουν από καλές προθέσεις, όταν δεν εξετάζεται η συνολική εικόνα.
