Τρύπα σαν το Μανχάταν σε παγετώνα αποκαλύπτει μια σκοτεινή αλήθεια

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια γιγαντιαία κοιλότητα στον πυθμένα ενός παγετώνα στην Ανταρκτική, κάτι που δείχνει πως οι πάγοι λιώνουν πολύ πιο γρήγορα απ’ο,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα.

Οι ερευνητές που εργάστηκαν στο πλαίσιο μελέτης με επικεφαλής τη Nasa, εντόπισαν τη γιγαντιαία “τρύπα” η οποία έχει ύψος 300 μέτρων και σε μέγεθος φτάνει στα δύο τρίτα του Μανχάταν, στον παγετώνα Thwaites.

Πρόκειται για έναν απομακρυσμένο γιγάντιο παγετώνα στη Δυτική Ανταρκτική ο οποίος λειτουργεί ως “ανάχωμα” για τεράστιες μάζες πάγου πίσω από αυτόν και, αν τελικά καταρρεύσει στη θάλασσα, ένας τεράστιος όγκος πάγου θα γλιστρήσει στον ωκεανό, θα λιώσει και θα ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας.

Το ερευνητικό πρόγραμμα κόστους 50 εκατ. δολ. θα διαρκέσει πέντε χρόνια και τα πρώτα ευρήματά του, είναι δυστυχώς, άκρως ανησυχητικά.

Σε ό,τι αφορά την “τρύπα” καθεαυτή, για να κατανοήσει κανείς το μέγεθός της, αρκεί να σκεφτεί ότι εντός της χωρούσαν 14 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου και το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα έχει λιώσει εντελώς μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.

Σε άρθρο που αναρτήθηκε στο επιστημονικό Science Advances, οι επιστήμονες αναφέρουν πως η ταχεία μεταβολή στον παγετώνα ήταν “απροσδόκητη”.

Εντόπισαν την κοιλότητα χρησιμοποιώντας ιταλικούς και γερμανικούς δορυφόρους και ραντάρ που “σκανάρουν” τους πάγους συλλέγοντας πληροφορίες για το Operation IceBridge της NASA, το οποίο χρησιμοποιεί και ερευνητικά αεροσκάφη για την παρακολούθηση των αλλαγών στον πολικό πάγο.

“Το μέγεθος μιας κοιλότητας κάτω από έναν παγετώνα παίζει σημαντικό ρόλο στην τήξη”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Pietro Milillo, ο οποίος συνεργάζεται με το Nasa Jet Propulsion Laboratory.

“Όσο περισσότερη θερμότητα και νερό φτάνουν μέσα και κάτω από τον παγετώνα, τόσο πιο γρήγορα λιώνει”.

Ο Milillo δήλωσε στον Guardian ότι το μέγεθος της υποβρύχιας κοιλότητας δεν ήταν το κύριο μέλημα της έρευνας, γιατί οι 14 δισεκατομμύρια τόνοι που “απελευθερώθηκαν” ήταν ήδη υποθαλάσσιοι.

Η σημαντική πτυχή ήταν το πώς αλληλεπιδρά η θάλασσα με τον πάγο.

Ο Jeremie Mouginot, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Grenoble, δήλωσε πως ο παγετώνας Thwaites, ήταν ένας “παγετώνας τέρας” πλάτους 120 χιλιομέτρων ο οποίος συνεχίζει την υποχώρηση του με τεράστιες μελλοντικές επιπτώσεις, διότι θα μπορούσε ενδεχομένως να προκαλέσει αύξηση της στάθμης των θαλασσών κατά 0,6 μέτρα.

Οι Thwaites υποστηρίζει επίσης τους γειτονικούς παγετώνες που αν λιώσουν, θα προσθέσουν στην αύξηση της στάθμης των θαλασσών παγκοσμίως,  2,44 μέτρα, απειλώντας τις παράκτιες κοινότητες.

“Το ερώτημα δυστυχώς δεν είναι πλέον αν θα λιώσουν οι παγετώνες, αλλά το πότε, και με ποιον ρυθμό”.

Την ίδια ώρα, οι επιστήμονες εξετάζουν τρόπους για να περιορίσουν το λιώσιμο των πάγων.

Μια πρωτότυπη ιδέα είναι η δημιουργία υποθαλάσσιων τειχών, όπως αναφέρει η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cryosphere από την Ευρωπαϊκή Ένωση Γεωεπιστημόνων.

Σύμφωνα πάντα με το project, τα τείχη αυτά θα μπορούσαν να σταματήσουν τη ροή ζεστών θαλάσσιων ρευμάτων που προκαλούν το λιώσιμο και τη διάβρωσή των παγετώνων.

“Ενώ η μείωση της εκπομπής των ρύπων είναι το βασικότερο ζήτημα, μακροπρόθεσμα, η ανθρωπότητα μπορεί να αναπτύξει δομές έκτακτης ανάγκης που μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάρρευση των παγετώνων”, καταγράφει η έρευνα.

H πρόταση προβλέπει τέσσερα τείχη από πέτρες και άμμο 0,1 και 1,5 κυβικών μέτρων γύρω από τις τεράστιες μάζες των πάγων.

Βέβαια, το σχέδιο είναι δύσκολο και μεγαλόπνοο και φέρεται να έχει 30% πιθανότητες επιτυχίας.

Οι πάγοι δυτικά της Ανταρκτικής λιώνουν με ταχύτερους ρυθμούς απ’ ότι στο παρελθόν, λόγω της αύξησης ζεστών ρευμάτων κάτω από τους παγετώνες. Για την ακρίβεια, την τελευταία δεκαετία οι πάγοι της δυτικής Ανταρκτικής εκπέμπουν SOS καθώς το λιώσιμό τους επιταχύνθηκε κατά 70%.