20 χρόνια μετά, αναστενάζουμε ακόμα με την Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού

Σε ένα από τα παλιότερα επεισόδια του podcast, γυρίσαμε πίσω στο κλασικό Being John Malkovich, και το ξεκίνημα της σπουδαίας καριέρας του σεναριογράφου Charlie Kaufman. Σήμερα, επιστρέφουμε λίγα χρόνια μετά, για να μιλήσουμε για το αποκορύφωμα του έργου του, εκείνο για το οποίο πήρε το Όσκαρ Σεναρίου, κι εκείνο που ακόμα και μέχρι σήμερα θεωρείται ένα από τα κορυφαία αμερικάνικα φιλμ του 21ου αιώνα.

Ποιος επρόκειτο να έχει το ρόλο του Joel και πώς τελικά τον πήρε ο Jim Carrey; Πώς έφτασε στα χέρια του Kaufman αυτή η ιδέα και τι είναι αυτό που της έδωσε, που κανείς άλλος δε θα μπορούσε; Γιατί είναι αυτή η ταινία μια από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας κάθε εμπλεκόμενου; Και τι άλλο θα έπρεπε πια να κάνει ο Jim Carrey για να προταθεί για Όσκαρ;

Τι θυμόμαστε από το ηρωικό σινεμά του 2004 και γιατί αδικήθηκε η ταινία στην οσκαρική τελετή εκείνης της χρονιάς; Τι είναι αυτό που κάνει τόσο συναισθηματικό το lo fi σινεμά του Gondry και γιατί ο Kaufman δεν πιστεύει ότι είναι sci-fi το έργο του; Τι μας λέει αυτό το φιλμ για τη ζωή, τις αναμνήσεις και τον έρωτα; Γιατί αναστενάζουμε κάθε φορά που το βλέπουμε και κάθε φορά που μιλάμε για αυτό; Πώς αλλάζει η αντιμετώπισή μας όσο τα χρόνια περνάνε; Και πόσο βαθιά μας κάνει αυτή η ταινία να θέλουμε να το ρίξουμε στη φιλοσοφία;

Αυτά και ακόμη περισσότερα στο POP για τις Δύσκολες Ώρες της εβδομάδας!