Άνοιγμα στο ΚΚΕ για ψήφο αποδήμων: Η κυβέρνηση “καίει” επίσημα την επιστολική ψήφο

Μήνυμα προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδίως προς το ΚΚΕ, που κρατά το “κλειδί” για να περάσει το νομοσχέδιο για την ψήφο των αποδήμων, έστειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στον Ant1.

Ενόψει και της πρώτης συνεδρίασης της διακομματικής στο υπουργείο Εσωτερικών την Τετάρτη, ο κ.Μητσοτάκης έκανε με τον πλέον επίσημο τρόπο άνοιγμα στο ΚΚΕ δηλώνοντας διατεθειμένος να να κάνει την υποχώρηση η διαδικασία της συμμετοχής των αποδήμων στις εκλογές απο τον τόπο διαμονής τους να γίνεται στα προξενεία και όχι δια της επιστολικής ψήφου. Υπενθυμίζεται ότι την επιστολική ψήφο αποδέχεται το Κίνημα Αλλαγής όχι όμως και το ΚΚΕ.

Ο κ.Μητσοτάκης έκανε λόγο για διευκόλυνση στους Έλληνες του εξωτερικού, η οποία σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αλλοιώσει το χάρτη του εκλογικού σώματος, όπως υποστήριξε.

“Διευκόλυνση κάνουμε, δεν παρέχουμε δικαίωμα, ούτε πάμε να εγγράψουμε εκατομμύρια ανθρώπων που δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα στους εκλογικούς καταλόγους” είπε και κάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα να ακολουθήσει το πνεύμα της σύγκλισης που διαμορφώνεται μεταξύ των υπολοίπων κομμάτων, ενώ ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω στο ότι η ψήφος όσων ψηφίζουν στο εξωτερικό θα μετράει στο σύνολο της επικράτειας, κάτι με το οποιο διαφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ. “Το μόνο στο οποίο δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω -και χαίρομαι διότι τέσσερα από τα πέντε κόμματα, τους αρχηγούς των οποίων συνάντησα, συμφωνούν με την άποψή μου- είναι στο αυτονόητο ότι η ψήφος όσων ψηφίζουν από το εξωτερικό θα προσμετράται στην επικράτεια. Για να το πούμε πολύ απλά: δεν θα είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας και θα ψηφίζουν για πρωθυπουργό της χώρας” δήλωσε χαρακτηριστικά.

Δήλωσε δε βέβαιος ότι θα βρεθούν οι 200 ψήφοι που απαιτούνται για να περάσει το νομοσχέδιο. “Θα βρούμε 200 βουλευτές. Είναι στο χέρι του κ. Τσίπρα να βρούμε 300”, είπε χαρακτηριστικά.

“Δίαυλος επικοινωνίας προφανώς και υπάρχει και πρέπει να υπάρχει και με τον κ. Τσίπρα και με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Μπορούμε να βρούμε συνεννόηση και σύνθεση σε σημαντικά ζητήματα; Εύχομαι να το πετύχουμε στο ζήτημα της δυνατότητας να ψηφίζουν επιτέλους οι Έλληνες που κατοικούν στο εξωτερικό από το μόνιμο τόπο διαμονής τους” είπε επίσης ο κ.Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός επανέλαβε επίσης ότι δε θα συνδέσει την αλλαγή του εκλογικού νόμου με την συνταγματική αναθεώρηση και προειδοποίησε ως εκ τούτου πως: “Εάν δεν καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε τις 200 ψήφους για αλλαγή εκλογικού νόμου οι επόμενες εκλογές θα είναι δίπλες”. Είπε επίσης ότι: “Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προσπαθήσω, στο πλαίσιο της συζήτησης που θα γίνει για τον εκλογικό νόμο, να επιδιώξω μεγαλύτερες συναινέσεις. Το κριτήριό μου, όμως, είναι ξεκάθαρο. Είναι ένα κριτήριο το οποίο συνδυάζει την αναλογικότητα με την κυβερνησιμότητα, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και το υφιστάμενο εκλογικό σύστημα έχει αναλογικότητα 83%. Δεν είναι ένα σύστημα το οποίο δεν είναι αναλογικό, απλά δίνει ένα πρόσθετο μπόνους στο πρώτο κόμμα. Το πώς μπορεί να δοθεί αυτό το μπόνους και υπό ποιες προϋποθέσεις και αν πρέπει να συνδέεται με το απόλυτο ποσοστό του κόμματος, όλα αυτά είμαι διατεθειμένος να τα συζητήσω. Δεν κάνω έκπτωση, όμως, στην κεντρική μου αρχή ότι η απλή αναλογική είναι καταστροφική για τη χώρα και ότι αυτός ο εκλογικός νόμος θα αλλάξει”.

Δήλωσε επίσης ότι στόχος του είναι να εξαντλήσει την τετραετία και ότι δεν κάνει καμία σκέψη εκλογικού αιφνιδιασμού. “Διασκεδάζω πάντα με τα σενάρια αυτά γιατί έχουν μία σχετική δημιουργικότητα” σχολίασε μάλιστα.

Απέφυγε δε να απαντήσει στο ερώτημα εάν συμφώνησε με την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά για κοινό υποψήφιο Πρόεδρο Δημοκρατίας, κάτι που εκ των πραγμάτων θα απέκλειε νέα υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου. “Αν είχα να πω κάτι για το ζήτημα αυτό θα είχα τοποθετηθεί. Πρώτα θα ολοκληρώσουμε την διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης όσον αφορά τα ζητήματα της προεδρικής εκλογής και θα εξασφαλίσουμε, κάτι το οποίο αποτελούσε και τη βούληση της προηγούμενης Βουλής, την απόλυτη αποσύνδεση της διάλυσης της Βουλής από την Προεδρική εκλογή και μετά θα μιλήσουμε για το πρόσωπο” είπε μη διαψεύδοντας πάντως τα σενάρια για συμμαχία με το ΚΙΝΑΛ.

Όσον αφορά στην προανακριτική για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ο πρωθυπουργός είπε ότι η κυβερνητική πλειοψηφία εξέτασε τα στοιχεία που ήρθαν στη Βουλή και έκρινε πως επαρκούσαν για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής μόνο για τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης. Ερωτηθείς εάν οι πρωθυπουργοί πάνε στη φυλακή ή είναι της άποψης του Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίος έλεγε ότι οι πρωθυπουργοί πάνε στο σπίτι τους, ο κ.Μητσοτάκης είπε: “Το να πάει κανείς στη φυλακή είναι κάτι το οποίο το αποφασίζει η δικαιοσύνη” και πρόσθεσε:

“Για μένα οι πολιτικές διαφορές σε επίπεδο υποψηφίων πρωθυπουργών λύνονται στην κάλπη, δεν λύνονται στα δικαστήρια”.

“Οσοι φαντασιώθηκαν κοινωνίες απόλυτης ισότητας, κατέληξαν τελικά να προωθούν τα πιο σκληρά απολυταρχικά καθεστώτα”

Ο πρωθυπουργός απάντησε στην κριτική ότι υπερασπίζεται μία κοινωνία ανισοτήτων και ότι ανήκει στις ελιτ.

“Είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Και η δική μου δουλειά είναι να εξασφαλίσω την ισότητα των ευκαιριών. Τι σημαίνει αυτό; Σε μία κοινωνία η οποία έχει κοινωνικές ανισότητες όλοι όσοι φαντασιώθηκαν κοινωνίες απόλυτης ισότητας, κατέληξαν τελικά να προωθούν τα πιο σκληρά απολυταρχικά καθεστώτα. Άρα είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα, ίσες υποχρεώσεις. Δική μου δουλειά είναι να μπορώ να δίνω ίσες ευκαιρίες σε όλους, κυρίως στην αρχή της ζωής τους», είπε ο κ.Μητσοτάκης.

“Είμαι -θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς- ένα προϊόν αυτού του οποίου αποκαλεί κάποιος «ελίτ», για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, έτσι όπως κάποιοι θέλουν να με παρουσιάσουν. Έχω να πω δύο πράγματα γι’ αυτό: Πρώτον, πράγματι είχα ευκαιρίες. Δούλεψα πάρα πολύ σκληρά για να μπορέσω να φτάσω εδώ που έφτασα. Μπήκα στο Harvard, αποφοίτησα αριστούχος. Δεν νομίζω ότι πιστεύει κανείς ότι σε ένα σκληρά αξιοκρατικό αμερικάνικο Πανεπιστήμιο αποφοιτεί κανείς αριστούχος επειδή έχει ένα όνομα αναγνωρίσιμο στην Ελλάδα. Ένας από τους λόγους που αισθάνθηκα την ανάγκη, κ. Χατζηνικολάου, να φύγω από την Ελλάδα στα 18 μου ήταν γιατί ακριβώς ήξερα ότι πάντα στην Ελλάδα θα με έβλεπαν μέσα από έναν παραμορφωτικό φακό, είτε πολύ ευνοϊκά, είτε ενδεχομένως πολύ αρνητικά. Και δεν το ήθελα αυτό. Ήθελα να σταθώ στα πόδια μου, αναγνωρίζοντας απόλυτα όμως ότι είχα περισσότερες ευκαιρίες από αυτές που κάποιος άλλος έχει. Και ο μεγάλος μου αγώνας και η συμμετοχή μου στα κοινά και η μεγάλη μου ευαισθησία είναι ακριβώς για να μπορώ να δώσω ευκαιρίες και σ’ αυτούς οι οποίοι δεν είχαν τα ίδια προνόμια να μπορέσουν να πετύχουν κάτι ανάλογο με αυτό το οποίο μπορεί να πετύχω εγώ” ανέφερε επίσης.

Στο ερώτημα εάν κάποιος που προέρχεται από μία ισχυρή πολιτική οικογένεια -και πλούσια οικογένεια- μπορεί να καταλάβει, να νιώσει τις ανάγκες του μέσου ανθρώπου, ο κ.Μητσοτάκης απάντησε: “Να αντιστρέψω το ερώτημα. Πρέπει κανείς να έχει περάσει καρκίνο για να καταλάβει τον πόνο ενός καρκινοπαθούς ο οποίος περιμένει πέντε ώρες στην ουρά του ΕΟΠΥΥ; Όχι. Η πολιτική δεν απαιτεί να έχουμε βιώσει οι ίδιοι όλα τα προβλήματα τα οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Θα ήταν αδύνατο εξάλλου να συμβεί αυτό, διότι θα έπρεπε να ταυτιζόμαστε βιωματικά με κάθε πρόβλημα. Αυτό είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο. Απαιτεί όμως μεγάλα αποθέματα ψυχικής ταύτισης με το πρόβλημα του άλλου και αυτό σημαίνει, πολλές φορές, ότι πρέπει να βγούμε από τη ζώνη αυτού που περιγράφεται ως βολικό και να προσπαθούμε να σκεφτούμε τι σημαίνει να ζει κάποιος σήμερα με 500 ή 600 ή 700 ευρώ. Γιατί εμείς δεν ζούμε έτσι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ταυτόχρονα απαιτεί και αρκετό ρεαλισμό, ώστε να μπορούμε να θέτουμε προτεραιότητες και να δίνουμε εφαρμόσιμες λύσεις. Η απάντηση λοιπόν είναι ότι δεν αποτελεί προνόμιο ή τεκμήριο κοινωνικής ευαισθησίας η προέλευση κάποιου. Έχω τεράστιο σεβασμό στους ανθρώπους οι οποίοι ξεκινούν χωρίς πολλά εφόδια και φτάνουν ψηλά.”

Τι απαντά στο ερώτημα ποιος ειναι εθνάρχης ο Ελευθεριος Βενιζέλος ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής:

“Θα έλεγα και οι δυο δικαιούνται αυτόν τον χαρακτηρισμό. Άλλες οι προκλήσεις της εποχής του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος ηγήθηκε μια προσπάθειας εθνικής ολοκλήρωσης της Πατρίδας μας αλλά ταυτόχρονα ήταν και ο πρωθυπουργός επί των ημερών του οποίου έγινε ο μεγάλος εθνικός διχασμός. Μου αρέσει και βγάζω πάντα στην άκρη την συγγενική σχέση που έχω με την Ελευθέριο Βενιζέλο για να μπορώ να δω με καθαρή ματιά την ιστορική του παρακαταθήκη. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ταυτίστηκε πρώτον με το οικονομικό θαύμα της Ελλάδος της δεκαετίας του 50 και του 60, που είναι εντυπωσιακό και στο οποίο πρέπει να αναζητήσουμε σημεία αναφοράς. Και βέβαια με την αποκατάσταση της καλύτερης δημοκρατίας που είχαμε ποτέ ως χώρα, από το 74 και μετά. Άφησε την σφραγίδα του, δηλαδή, σε δύο πολύ σημαντικές περιόδους. Και με την κομβικής σημασίας απόφαση η οποία καθόρισε, καθορίζει και θα καθορίζει για πάντα τις τύχες της Πατρίδος μας. Πήρε μια χώρα και την έβαλε, για να το πω λαϊκά, με το ζόρι στην Ευρώπη. Με το ζόρι γιατί η ελληνική κοινωνία δεν ήταν έτοιμη και γιατί οι Ευρωπαίοι δεν ήταν έτοιμοι όλοι να μας δεχτούν τότε ως μέλος της τότε Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας. Γι’ αυτή και μόνο την απόφαση του η Ελλάδα στο διηνεκές θα πρέπει να του χρωστάει μια πολύ μεγάλη, πολύ μεγάλη ευγνωμοσύνη.”

Τι είπε για τον Επίτιμο:

“Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ένας Πρωθυπουργός ο οποίος έκατσε σε αυτό το γραφείο (την εποχή που το γραφείο ήταν εκεί, αν θυμάμαι καλά, ήταν σε άλλη θέση), σε δύσκολες συγκυρίες. Θεωρώ ότι σε πολλά πράγματα ήταν μπροστά από την εποχή του. Πίεσε για μεταρρυθμίσεις για τις οποίες η ελληνική κοινωνία δεν ήταν έτοιμη. Έχω μελετήσει όλους τους πρωθυπουργούς της μεταπολίτευσης, όχι μόνο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη διότι είναι πάντα καλύτερα να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων παρά τα δικά σου.”

Τι είπε για τη μητέρα του:

“Η Μαρίκα Μητσοτάκη έκανε πίσω για να στηρίξει τον άνδρα της, γιατί θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα η ίδια, μία γυναίκα η οποία στήριξε την οικογένεια πάντα και ήταν η κολώνα του σπιτιού με μεγάλη αδυναμία, αναμενόμενη, στο μόνο γιο μετά από τρεις κόρες -αυτό το οποίο λέω είναι νομίζω αναμενόμενο -με μία πολύ ωραία και ζωντανή σχέση μαζί της. Της οφείλω πάρα πολλά, της οφείλω κυρίως το μάθημα ζωής το οποίο έδωσε η ίδια, να μην το βάζεις ποτέ κάτω, να παλεύεις τις δυσκολίες”.

Για τη σχέση με τις αδελφές του:

“Είχα μία πολύ καλή σχέση με τις αδελφές μου και εντάξει παραπάνω φροντίδα στο σπίτι, ειδικά όταν ήμουν μικρός. Δεν έχω κανένα παράπονο.”

Για τη γνωριμία και το γάμο του με τη Μαρέβα:

“Φοιτητικός έρωτας. Ήμασταν μαζί στο Χάρβαρντ. Εγώ δευτεροετής, αυτή πρωτοετής. Βρεθήκαμε μέσα από την βοήθεια που της παρείχα σε ένα μάθημα στατιστικής στο οποίο είχε κάποιες μικρές δυσκολίες. Έχω μιλήσει πολλές φορές για την Μαρέβα. Εγώ θα πω μια κουβέντα μόνο που ίσως δεν έχω ξαναπεί. Και να μην τα είχαμε καταφέρει να σώσουμε τον γάμο μας, και τα καταφέραμε με μεγάλη προσπάθεια και είμαστε πολύ υπερήφανοι γι΄αυτό, τα ίδια πράγματα πιστεύω θα έλεγε η Μαρέβα.”

Γιατί φοράει γραβάτα:

“Δεν θα πάω ποτέ χωρίς γραβάτα στη Βουλή, όπως δεν θα εμφανιστώ ποτέ χωρίς γραβάτα όταν θα εκπροσωπήσω επίσημα τη χώρα. Όταν θα πάω να πιω μια μπύρα με τους φίλους μου μετά την μπάλα, θα πάω με το ιδρωμένο t-shirt. Δεν έχω πρόβλημα. Αλλά εκεί δεν εκπροσωπώ τη χώρα. Όταν εκπροσωπώ τη χώρα οφείλω να είμαι, όπως περιμένουν όχι οι Έλληνες πολίτες, αλλά και οι ξένοι συνομιλητές μου: ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Και αυτό για μένα είναι κάτι παντελώς αδιαπραγμάτευτο. Πιστεύω, ξέρετε, στο πρωτόκολλο.”

“Δέχτηκα μια πολύ ωραία πρόσκληση στην οποία δυστυχώς δεν μπορώ να ανταποκριθώ, αν και θα ήθελα πάρα πολύ να πάω, να παρευρεθώ στην ενθρόνιση του νέου Ιάπωνα Αυτοκράτορα. Μάλιστα έχει και πολύ ενδιαφέρον ότι είχε παρευρεθεί ο πατέρας μου πριν από τριάντα χρόνια και σκέφτηκα ότι είναι αδύνατον γιατί δεν έχω τα χρονικά περιθώρια να πάω, οπότε θα εκπροσωπήσει την Κυβέρνηση ο κ. Αντιπρόεδρος. Το πρωτόκολλο στην ενθρόνιση επιβάλει φράκο. Ούτε καν σμόκιν! Φράκο! Θα μπορούσατε να φανταστείτε να εμφανιζόταν κάποιος στην ενθρόνιση του Γιαπωνέζου Αυτοκράτορα χωρίς να είναι συνεπής στο πρωτόκολλο; ”