Άρθρο Παπαγγελόπουλου στο News247: Εσωτερική κατανάλωση

Του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου*

Ήταν άμεση η αντίδραση της Ελληνικής Κυβέρνησης, στις δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκίας που αμφισβητούσε τη Συνθήκη της Λοζάνης. Σύμφωνα λοιπόν με την Κυβέρνηση, αυτές οι δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντοάν έγιναν για εσωτερική κατανάλωση.

Η ερμηνεία βέβαια αυτή και η βεβαιότητα ότι ο στόχος των δηλώσεων είναι η αποκαθήλωση του Κεμάλ Ατατούρκ, δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή από τους γνώστες των διεθνών σχέσεων. Προκαλεί ανησυχία –και σωστά– το γεγονός ότι επικεντρώθηκε στα νησιά του Αιγαίου, ενώ η συγκεκριμένη συνθήκη αφορά σε όλα τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας.

Το θέμα όμως του παρόντος άρθρου δεν είναι αυτό. Είναι η ευκολία με την οποία απέδωσαν οι κυβερνητικοί τις δηλώσεις του Ερντογάν σε λόγους εσωτερικής στόχευσης. Πιθανότατα, διότι κρίνουν εξ ιδίων.

Έχουν περάσει μόλις 16 μήνες από τη λήξη της υπερήφανης διαπραγμάτευσης Τσίπρα- Βαρουφάκη, η οποία διανθίστηκε από «παραστάσεις» και δεκάδες συνεντεύξεις του τότε Υπουργού Οικονομικών σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, από συγκεντρώσεις υποστήριξης, ηρωικές αναρτήσεις στα social media και από επαναστατική ρητορική, που αρχικά είχε συνεγείρει την ελληνική κοινή γνώμη.

Έκτοτε, ο Καθηγητής Βαρουφάκης εξελίχθηκε σε αποδιοπομπαίο τράγο, οι συγκεντρώσεις σταμάτησαν, ένα νέο αχρείαστο Μνημόνιο υπογράφηκε, το οποίο κοστολογείται πάνω από 90 δις ευρώ για τη χώρα, δεσμεύθηκε η δημόσια περιουσία για 100 χρόνια, αλλά οι ηρωικές δηλώσεις δεν εγκαταλείφθηκαν.

Ό,τι και να συμβεί εκτός Ελλάδας, είτε αφορά στις σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, είτε το 3ο μνημόνιο, για την Κυβέρνηση προέχει η διαχείριση της ελληνικής κοινής γνώμης.

Για παράδειγμα, όταν πρόσφατα έγινε γνωστό ότι δεν θα εισπραχθεί το σύνολο της προγραμματισμένης δόσης, ο Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έσπευσε να υποβαθμίσει το γεγονός, λέγοντας ότι οφείλεται σε τεχνικούς λόγους, αλλά και ότι δεν υπάρχει άμεση ανάγκη από τα χρήματα των δόσεων. Λησμονώντας ότι τα 1.7 δισεκατομμύρια που δεν θα έρθουν άμεσα προορίζονταν για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και κάνοντας παραπάνω από σαφές ότι η πραγματική οικονομία έχει μικρή σημασία σε σχέση με τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Άλλωστε όταν περνάς καλά, τι σημασία έχει ο λογαριασμός;

Όπως φαίνεται, λίγα έχουν αλλάξει από την περίοδο, που ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε από τον Βλαντιμίρ Πούτιν τη βοήθειά του για να τυπώσει δραχμές, όπως αποκαλύπτει ο Φρανσουά Ολάντ. Τότε, ο Αλέξης Τσίπρας αναστάτωνε όλη την Ευρώπη, προκειμένου να δικαιολογήσει στους Έλληνες εκλογείς την κυβίστηση για την οποία έπαιρνε φόρα.

Τον πρώτο μήνα διακυβέρνησης η αποδοχή αυτής της υπερήφανης διαπραγμάτευσης πλησίαζε το 70%, σύμφωνα με τις μετρήσεις της εποχής. Τον Ιούλιο του 2015 στο δημοψήφισμα το ΟΧΙ, που υποστήριξε ο Πρωθυπουργός συγκέντρωσε το 62% των ψηφισάντων. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο ίδιος και ο κυβερνητικός του εταίρος ψηφίστηκαν από 40% των εκλογέων. Σήμερα – σύμφωνα πάντα με τις μετρήσεις – το κοινό στο οποίο απευθύνονται ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχει υποδιπλασιαστεί.

Η Κυβέρνηση αποδίδει προφανώς αυτή την υποχώρηση στους πολίτες που δεν αντιλαμβάνονται την προσπάθεια στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που δημιουργούν παραπλανητική εικόνα. Γι’ αυτό φρόντισε να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να κλείσει όλα τα υπάρχοντα κανάλια εκτός από δύο (ΑΝΤ1 και ΣΚΑΙ).

Η στάση δεν έχει αλλάξει, η Κυβέρνηση συνεχίζει να τροφοδοτεί την εσωτερική κατανάλωση, η διαφορά είναι ότι κινδυνεύει να μείνει από καταναλωτές.

*Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Στρατηγικής και Επικοινωνίας, μέλος της Π.Ε και της εκτελεστικής γραμματείας της ΝΔ