Boυλή: Άρση ασυλίας του βουλευτή της “Νίκης” Ανδρέα Βορύλλα
Διαβάζεται σε 6'
Με 284 ψήφους υπέρ αποφάσισε η Βουλή την άρση ασυλίας του βουλευτή της “Νίκης” Ανδρέα Βορύλλα. Απορρίφθηκε ανάλογο αίτημα για τον βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Δελή.
- 10 Απριλίου 2025 16:08
Την άρση της ασυλίας του βουλευτή της “Νίκης” Ανδρέα Βορύλλα αποφάσισε κατά πλειοψηφία η Ολομέλεια της Βουλής. Αντίθετα, απορρίφθηκε το αίτημα άρσης ασυλίας του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Δελή.
Ειδικότερα, η Ολομέλεια αποφάσισε -σύμφωνα και με την κατά πλειοψηφία εισήγηση της Επιτροπής Δεοντολογίας- την άρση ασυλίας του βουλευτή της “Νίκης” Ανδρέα Βορύλλα, μετά την διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας στην οποία συμμετείχαν 286 βουλευτές. “Υπέρ” της άρσης ασυλίας του κ. Βορύλλα ψήφισαν 284 βουλευτές, “κατά” ένας βουλευτής, ενώ “παρών” δήλωσε επίσης ένας βουλευτής.
Το αίτημα άρσης ασυλίας του βουλευτή που διαβιβάστηκε στην Βουλή, υποβλήθηκε κατόπιν της από 18-03-2019 έγκλησης και αφορά τον έλεγχό του για τη φερόμενη ως τελεσθείσα αξιόποινη πράξη της ηθικής αυτουργίας σε ψευδή κατάθεση. Η εν λόγω πράξη φέρεται τελεσθείσα στην Αθήνα στις 17-1-2019, δηλαδή σε χρόνο κατά τον οποίο ο κ. Βορύλλας δεν έφερε τη βουλευτική ιδιότητα.
Ο κ. Βορύλλας, κατά την συζήτηση και λήψη απόφασης στην Ολομέλεια, όπως και στην ακρόασή του στην Επιτροπή Δεοντολογίας, ζήτησε την άρση της ασυλίας του.
Αντίθετα, η Ολομέλεια απέρριψε -σύμφωνα και με την κατά πλειοψηφία εισήγηση της Επιτροπής Δεοντολογίας- την άρση ασυλίας του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάνη Δελή, μετά την διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας στην οποία συμμετείχαν 286 βουλευτές. Το αίτημα απορρίφθηκε από 271 βουλευτές, ενώ “υπέρ” της άρσης ψήφισαν 15 βουλευτές.
Το αίτημα άρσης ασυλίας του κ. Δελή διαβιβάστηκε στην Βουλή κατόπιν αυτεπάγγελτου σχηματισμού δικογραφίας, για τον έλεγχό του σχετικά με την φερόμενη ως τελεσθείσα αξιόποινη πράξη της ηθικής αυτουργίας σε απείθεια (άρθρο 46 παρ. 1 και 169 του Ποινικού Κώδικα). Η εν λόγω πράξη φέρεται να έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη στις 5-3-2023, κατά την συγκέντρωση του ΚΚΕ που αφορούσε την τραγωδία των Τεμπών.
Ο κ. Δελής, κατά τη συζήτηση της αίτηση άρσης ασυλίας του στην Ολομέλεια ανέφερε πως αυτή η πρόταση δίωξης “δεν έχει ένα στενό προσωπικό χαρακτήρα, αλλά είναι μια δίωξη που με την ποινικοποίηση φτάνει να αμφισβητεί το δικαίωμα της πολιτικής δράσης” και ξεκαθάρισε ότι ο ίδιος, όπως και “οι κομμουνιστές, δεν έχουν κανένα φόβο απέναντι στα δικαστήρια, αλλά το πραγματικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν η Βουλή θα επιτρέψει την ποινικοποίηση μιας πολιτικής δράσης στην οποία συμμετέχει ένας βουλευτής, ανεξαρτήτως εάν είναι ή όχι κομμουνιστής”.
Σχετικά με το γεγονός για το οποίο ζητήθηκε η άρση ασυλίας του, ο κ. Δελής ανέφερε ότι “αφορά μια συγκέντρωση που οργανώθηκε από το ΚΚΕ τέσσερις ημέρες μετά το εγκληματικό δυστύχημα στα Τέμπη και η τραγωδία ήταν νωπή. Εάν και σοκαρισμένος ο ελληνικός λαός, οργισμένος και σύσσωμος διαδήλωσε, με τη νεολαία μπροστά, για την τιμωρία των ενόχων και των υπευθύνων. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ρίχθηκε με όλες τους τις δυνάμεις σε αυτή την δράση προκειμένου το λαϊκό ποτάμι της οργής να φουσκώσει και να αποκαλύψει όχι μόνο τις ευθύνες και όλους τους ενόχους, αλλά και τις ίδιες τις αιτίες αυτού του εγκλήματος. Στα πλαίσια αυτών των μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων που εξελίχθηκαν εκείνες τις ημέρες και μέσα σε ένα διάχυτο κλίμα συγκίνησης και οργής, οργανώθηκε και υλοποιήθηκε και αυτή η συγκέντρωση, στο Λευκό Πύργο, με την ανάρτηση ενός πανό που έγραφε ‘Τώρα η οργή να γίνει Ανατροπή. Το έγκλημα των Τεμπών δεν θα ξεχαστεί’“.
Ήταν, είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ, “μια συμβολική πολιτική δράση που οργανώθηκε και υλοποιήθηκε με τον πιο απόλυτο σεβασμό στο μνημείο του Λευκού Πύργου, χωρίς να διαταραχθεί η λειτουργία του, με την επίσκεψη μάλιστα του κοινού στο μνημείο να διεξάγεται ταυτόχρονα, παράλληλα και κανονικά. Κάτι άλλωστε που αναφέρεται και στην δικογραφία. Αυτή, όμως, η συμβολική πολιτική ενέργεια και δράση του ΚΚΕ, πολύ γρήγορα -άμεσα σχεδόν- με την άμεση έλευση των ΜΑΤ η ομάδα των 15 με 20 μελών του κόμματος που ήταν στον αύλειο χώρο δέχθηκαν την αναίτια απρόκλητη όσο και βάναυση επίθεση με γκλοπς και χημικά, όσο και τα επτά άτομα, μεταξύ και εγώ, που ήμασταν εντός του Λευκού Πύργου, εμποδίστηκε η έξοδός μας, παρά την επικοινωνία που υπήρξε με τον επικεφαλής της ΕΛΑΣ που του ανακοινώθηκε το χρονικό όριο της διάρκειας αυτής της συμβολικής δράσης και δεν θα ξεπερνούσε τη μια ώρα». Η έξοδός μας από τον Λευκό Πύργο, είπε ο κ. Δελής, «μας επιτράπηκε ύστερα από προφορική εισαγγελική εντολή, η οποία προφανώς και δεν διέκρινε κάποιο αξιοσημείωτο ποινικό αδίκημα γι αυτό και δόθηκε”.
Ο βουλευτής, τόνισε πως “δεν θεωρούμε ως ΚΚΕ ότι κάναμε κάποια αξιόποινη πράξη, αλλά μια αξιέπαινη συμβολική πολιτική ενέργεια και μάλιστα για ένα θέμα, το έγκλημα των Τεμπών, που εξακολουθεί να συγκλονίζει την κοινωνία”. Σημείωσε ότι “η Υπηρεσία που ανέλαβε την ποινική διερεύνηση αυτής της πολιτικής δράσης του ΚΚΕ, ήταν το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, της Υποδιεύθυνση της Κρατικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης” και πρόσθεσε πως “σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια κλασική περίπτωση ποινικοποίσης και δίωξης της πολιτικής δράσης και μάλιστα θα έλεγε κανείς ότι αποτελεί τον ορισμό της ποινικής πολιτικής δράσης”.
Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, παρεμβαίνοντας στην συζήτηση στην Ολομέλεια, τάχθηκε κατά της άρσης ασυλίας του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Δελή, καθώς “η δράση που έγινε στην Θεσσαλονίκη, ήταν πολιτική παρέμβασης, ακτιβισμού, υπεράσπισης των δικαίων” παρά την πάγια και ιδρυτική θέση που έχει το κόμμα ότι “ο βουλευτής θα πρέπει να δίνει το παράδειγμα με την στάση του και να μην έχει ασυλία και προνόμια αντιμετώπισης όπως δεν έχουν και οι πολίτες που για προφανείς πολιτικούς λόγους διώκονται”.
Για την άρση ή όχι της άρσης της ασυλίας του κ. Δελή τοποθετήθηκαν και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι των κομμάτων, ενώ η συζήτηση γενικεύτηκε και σε σχέση με το νόμο περί Ευθύνης Υπουργών και μελών της κυβέρνησης ενόψει και της αυριανής συζήτησης στην Ολομέλεια του πορίσματος της Προκαταρτικής Επιτροπής κατά του πρώην υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ Χρήστου Τριαντόπουλου για την υπόθεση των εργασιών στον χώρο της τραγωδίας των Τεμπών.