Δημήτρης Ρέππας: Ο μονόδρομος της πολυσυλλεκτικότητας

Οι εκλογές για την ηγεσία στο Κίνημα Αλλαγής μπορεί να αποτελέσουν πρόκριμα για τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις. Με δύο προυποθέσεις:

α) Την επίτευξη υψηλού ποσοστού συμμετοχής στη διαδικασία, πράγμα που επιβεβαιώνει πως η ιστορικότητα της παράταξης έχει προβολή στο παρόν και το μέλλον και β) τη διαμόρφωση φυσιογνωμίας κόμματος εξουσίας με πρόταση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να προβάλλει ως εναλλακτική επιλογή έναντι της κυβερνητικής πολιτικής.

Οι εκλογές διεξάγονται σε μια περίοδο που η χώρα συνεχίζει να δοκιμάζει τις αντοχές της. Όσο και αν η πανδημία επικαλύπτει τη συζήτηση για τη ζέουσα καθημερινότητα, οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως η χώρα κινείται σε λάθος κατεύθυνση. Ο κυβερνητικός έλεγχος που επιχειρείται παντού οδηγεί σε μια «κλειστή» δημοκρατία όπου οι πολλοί που δίνουν αγώνα επιβίωσης αισθάνονται πως δεν εκφράζονται καθώς καλούνται απλώς να «καταναλώσουν» ειλημμένες αποφάσεις. Από την άλλη, η ανατροφοδοτούμενη δημοσιονομική ανισορροπία, όσο και αν δεν επηρεάζει για την ώρα τον δανεισμό της χώρας, δεν παύει να αποτελεί δείγμα αποτυχίας της κυβέρνησης και έναν εν όψει κίνδυνο. Το Κίνημά μας οφείλει να αποκαλύψει την επίπλαστη ηγεμονία της κυβέρνησης ανακτώντας την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Όλοι οι υποψήφιοι για την ηγεσία κοσμούν τη δημόσια ζωή και φανερώνουν το στελεχιακό πλούτο της παράταξής μας. Η προστιθέμενη αξία, όμως, της υποψηφιότητας του Γ. Παπανδρέου είναι, κατά γενική ομολογία, αυτή που αλλάζει τα δεδομένα του προοδευτικού χώρου. Αποτελεί κοινή εμπειρία η αναβάθμιση του ενδιαφέροντος των πολιτών για τις εσωκομματικές εκλογές μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του. Καταγράφεται μάλιστα και ως αύξηση της επιρροής του Κινήματός μας στο γενικό εκλογικό σώμα. Αυτό το νέο πολιτικό μέγεθος δεν υπήρχε πριν την υποψηφιότητα Παπανδρέου όταν η όλη διαδικασία διέγραφε χαμηλή πτήση. Το πιθανότερο δεν θα διατηρηθεί και μετά αν δεν επιβεβαιωθεί στην κάλπη η γενεσιουργός αιτία, δηλαδή η εκλογή Γ. Παπανδρέου. Τότε, ως πολιτικό παλιρροϊκό κύμα θα υποχωρήσει η τωρινή τάση επαναπροσέγγισης της κοινωνικής βάσης μας. Αντιθέτως, η κεφαλαιοποίηση και περαιτέρω ενίσχυση αυτής της θετικής προοπτικής σχετίζεται απολύτως με το πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού. Η προφανής εξήγηση αφορά τα βασικά κριτήρια που η πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών επιλέγει για να σταθμίσει την ψήφο της σε αυτές τις εκλογές. Συγκεκριμένα, οι πολίτες επιζητούν:

• Προσωπική και πολιτική ανεξαρτησία για την υπεράσπιση της αυτονομίας και της διαφάνειας στην πολιτική και την ανάδειξη του ρόλου του πολίτη απέναντι σε παραθεσμικά κέντρα επιρροής που επιδιώκουν τον έλεγχο της δημόσιας σφαίρας.
• Ιδεολογική και πολιτική επάρκεια για ένα πρόγραμμα αναγκαίων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων όπου η αγορά λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας απέναντι στις νεοφιλελεύθερες δοξασίες που αντιστρέφουν τους ρόλους παραδίδοντας την κοινωνία στη βουλιμία της αγοράς.
• Κατοχή και γνώση της νέας ατζέντας προκειμένου να γίνει εφικτή μια δίκαιη μετάβαση στην εποχή της Πράσινης Ανάπτυξης και της ρομποτικής παραγωγής με εμπιστοσύνη στους δημιουργικούς νέους απέναντι στην απειλή του εθνικού αναχρονισμού και της συνακόλουθης κοινωνικής περιθωριοποίησης.
• Διεθνές κύρος και εμπειρία για την αποτελεσματική προβολή του εθνικού συμφέροντος απέναντι στην πολιτική χαμηλών προσδοκιών και ελλιπούς παρουσίας της χώρας σε πεδία ζωτικής σημασίας για την εθνική μας προοπτική.

Τελικώς, το σύνολο του προβληματισμού των πολιτών και της αξιολόγησης που κάνουν εν όψει της κάλπης εκφράζεται συμπυκνωμένα στο κεντρικό δίλημμα: Εκλέγουμε πρόεδρο για το τρίτο κόμμα της Βουλής των Ελλήνων ή ηγέτη σε κόμμα εξουσίας και εν δυνάμει πρωθυπουργό για τη χώρα. Υπ’ αυτό το πρίσμα, η επιλογή του Γ. Παπανδρέου είναι μονόδρομος. Ένας μονόδρομος που οδηγεί στην πλειοψηφική πολυσυλλεκτικότητα. Εκτιμώ βασίμως ότι αυτή θα είναι η ολιγότερο επιθυμητή εξέλιξη τόσο από πλευράς Νέας Δημοκρατίας όσο και από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, όμως, δίνει πρόσθετο νόημα και βαρύτητα σε αυτή την εκλογή.

Η εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής αναδεικνύεται σε θετική πρόκληση. Μια γιορτή Δημοκρατίας, όπου στο Κίνημά μας ο τερματισμός της εσωστρέφειας και της άγονης αντιπαράθεσης είναι ταυτοχρόνως αφετηρία ενός νέου ιστορικού κύκλου. Με τις θετικές παρακαταθήκες μας παρούσες μα κυρίως με πρωταγωνιστή τα αλώβητα και αλάβωτα όνειρα της προοδευτικής ελληνικής νεολαίας.

*Ο Δημήτρης Ρέππας είναι πρώην υπουργός επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, μέλος του ΚΙΔΗΣΟ και στενός συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις