Επιχείρηση οικοδόμησης λαϊκού προφίλ για τον Κυριάκο Μητσοτάκη

Μπορεί η χτεσινή ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Μενίδι να είχε «επετειακό χαρακτήρα» λόγω των 43 γενεθλίων της ΝΔ και να ήταν ουσιαστικά μια «κομματική ομιλία» – παρέμβαση, όπως τόνιζαν οι συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ εντούτοις ο κ. Μητσοτάκης κατέστησε σαφές ότι εκτός της φιλελεύθερης μεταρρυθμιστικής ατζέντας που προβάλει, θέλει να φιλοτεχνήσει και φιλολαϊκό προφίλ που να απευθύνεται τόσο στην παραδοσιακή βάση της ΝΔ όσο και στα πιο λαϊκά στρώματα.

Οι πάμπολλες και ευθείες αναφορές του προς σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι ένα σαφές μήνυμα πως διεκδικεί να κερδίσει κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες στα χρόνια της κρίσης είτε απλά αποστασιοποιήθηκαν από την κεντροδεξιά παράταξη λόγω των μνημονίων, είτε πολύ περισσότερο στράφηκαν προς τ’ αριστερά αναζητώντας εναλλακτική λύση και διαψεύστηκαν.

Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αυτό αποτελεί μεγάλο στοίχημα και ο συγκεκριμένος στόχος άλλωστε δεν είναι καινούργιος. Είχε διατυπωθεί και πριν από περίπου ένα χρόνο όταν το επιτελείο του κ. Μητσοτάκη είχε βάλει πλώρη για να διεκδικήσει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα τότε ο πρόεδρος της ΝΔ πάλι από τη Δυτική Αττική και συγκεκριμένα την Ελευσίνα είχε πει ότι δεν υφίστανται οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά. Δεν δίστασε μάλιστα δια του τότε εκπροσώπου τύπου της ΝΔ, του Γιώργου Κουμουτσάκου να αδειάσει δημοσίως τον αντιπρόεδρο του κόμματος Άδωνι Γεωργιάδη για τις αντικομμουνιστικές του αναφορές.

Ωστόσο το τελευταίο διάστημα ο κ. Μητσοτάκης πάει ένα βήμα παραπέρα, μιλάει εξ’ ονόματος των πιο αδύναμων κοινωνικά στρωμάτων, αναφέρεται πολλάκις στη ΝΔ ως «λαϊκή παράταξη» και στη ρητορική του αποτάσσεται των ταξικών διαχωρισμών στην κοινωνία αποδίδοντάς τους σε διχαστική στρατηγική της κυβέρνησης.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση απευθύνεται και στο εσωτερικό της ΝΔ και ιδίως στους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της χαρακτηρίζοντάς τους «σπονδυλική στήλη» της παράταξης. Στο επιτελείο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν ότι κερδίζοντας αυτές τις κοινωνικές δυνάμεις μπορούν να αισιοδοξούν όχι μόνο για την πρωτιά αλλά και για την αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές που είναι και ο διακαής πόθος του κ. Μητσοτάκη για να μπορέσει να συγκροτήσει μια ισχυρή και σταθερή κυβέρνηση.

Ωστόσο ο δρόμος προς σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι αρκετά δύσκολος και οι δημοσκοπήσεις παρά το σταθερό προβάδισμα της ΝΔ και την καθαρή διαφορά της από το ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν και ένα ορισμένο ταβάνι για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει εξαντλήσει τα όρια συσπείρωσης της εκλογικής της δύναμης του 2015. Ταυτόχρονα στις παρούσες συνθήκες η επιθετική προβολή της φιλελεύθερης ατζέντας του, υποχρεώνει τον κ. Μητσοτάκη να θωρακίζεται πολιτικά από τα πυρά της κυβέρνησης που τον εμφανίζουν ως κοινωνικά ανάλγητο αλλά και σε αντίστοιχες αντιδράσεις δυνάμεων που εκφράζονται παραδοσιακά από τη ΝΔ (ΔΑΚΕ εκπαιδευτικών, ταξιτζήδες κλπ) και αντιδρούν σε συγκεκριμένες θέσεις που υπερασπίζεται δημοσίως ο πρόεδρος της ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο κ. Μητσοτάκης επιμένει πως με την πολιτική θέλει να δώσει «φωνή σε όσους δεν μπορούν σήμερα να ακουστούν».