Ευρωεκλογές: Οι ακροδεξιοί αναμένεται να ξεπεράσουν τους ευρωβουλευτές του ΕΛΚ
Διαβάζεται σε 7'Οι ακροδεξιές δυνάμεις βρίσκονται σε δημοσκοπική άνοδο όμως όπως φαίνεται, δεν θα μπορέσουν τελικά να συσπειρωθούν μεταξύ τους. Δυσοίωνα ωστόσο τα μηνύματα προς την ΕΕ.
- 30 Μαΐου 2024 16:42
Οι Ευρωβουλευτές που εντάσσονται σε ακροδεξιά κόμματα ανά τα κράτη – μέλη της ΕΕ φαίνεται πως ίσως ξεπεράσουν τελικά σε απόλυτα νούμερα εκείνους του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στις επερχόμενες Ευρωεκλογές, σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις.
Αυτό συμπεραίνει το POLITICO σε δημοσίευμά του, προσθέτοντας ωστόσο πως αυτό δεν σημαίνει πως το ΕΛΚ θα χάσει την πρώτη θέση, καθώς τα κόμματα της άκρας δεξιάς δεν αποτελούν έναν ενιαίο πόλο. Το φαινόμενο όμως αναδεικνύει την ευρύτερη τάση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη προς “πιο δεξιά”, και σίγουρα αν ισχύσουν τα παραπάνω θα έρθει μια ακόμη πιο συντηρητική χροιά στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο.
Σύμφωνα με το Poll of Polls του POLITICO που συνοψίζει τις δημοσκοπήσεις για το επόμενο νομοθετικό σώμα της ΕΕ, το ΕΛΚ θα μπορούσε να κερδίσει 170 έδρες αν οι εκλογές γίνονταν τώρα.
Οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR) και το Identity and Democracy (ID), οι δύο κύριες ακροδεξιές ομάδες, θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν 144 έδρες.
Υπάρχουν και κόμματα όπως η Εναλλακτική για τη Γερμανία που ίσως εξασφαλίσει 16 έδρες αλλά και το Fidesz του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν, που θα μπορούσε να φτάσει τις 10. Το γαλλικό κόμμα Reconquête θα μπορούσε να λάβει πέντε έδρες, το Konfederacja της Πολωνίας, έξι και το φιλορωσικό Revival της Βουλγαρίας, ακόμη τρεις. Αυτό ανεβάζει τη συνολική “προβολή” των ακροδεξιών ευρωβουλευτών στους 184.
Παιχνίδι ακροδεξιών “ισορροπιών”
Εντελώς αβέβαιο παραμένει το πώς και αν θα συσπειρωθούν αυτοί οι ακροδεξιοί ευρωβουλευτές μετά τις εκλογές. Η Μαρίν Λεπέν βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή συνεργασίας με την Τζόρτζια Μελόνι για να σχηματίσουν μια δική τους συμμαχία στο κοινοβούλιο και να γίνουν ανερχόμενη δύναμη. Το κόμμα της Λεπέν αναμένεται να γίνει το κορυφαίο εθνικό κόμμα στην ομάδα του Identity and Democracy (ID), ενώ το κόμμα της Μελόνι αναμένεται να γίνει το μεγαλύτερο εθνικό κόμμα στο ECR.
Η Μελόνι έχει δηλώσει ότι είναι ανοιχτή να συνεργαστεί με οποιοδήποτε κόμμα της συντηρητικής δεξιάς, ενώ έχει λάβει και “πρόσκληση” συνεργασίας με το ΕΛΚ της φον ντερ Λάιεν.
Την περασμένη εβδομάδα πάντως η Εναλλακτική για τη Γερμανία αποβλήθηκε από την ομάδα της ID λόγω των ναζιστικών θέσεων κορυφαίου εκπροσώπου της.
Από την άλλη, τα μέλη του ECR που είναι υπέρ της Ουκρανίας δεν επιθυμούν να μπει στην ευρω-ομάδα τους το Fidesz του Όρμπαν, λόγω των φιλορωσικών του θέσεων.
Επίσης, η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία του Βελγίου, εναντιώνεται επίσης στη συμμετοχή του ουγγρικού κόμματος στο ECR.
Οι δύο ομάδες του ID και του ECR απέχουν πολύ από το να καταφέρουν να συνεργαστούν σε επίπεδο προγραμματικών θέσεων, ωστόσο τα μέλη τους συνηθίζουν να ψηφίζουν κατά των πλειοψηφικών θέσεων του ΕΚ.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει περάσει πολύ καιρό στην Ιταλία συνομιλώντας με τη Μελόνι για το μεταναστευτικό, ενώ η πρόεδρος της Κομισιόν μετείχε στη διευρυμένη σύσκεψη που διοργάνωσε η Μελόνι για να αναπτύξει την πολιτική της στρατηγική για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται το μεταναστευτικό από τις οδούς που εκκινά, δηλαδή την αφρικανική ήπειρο.
Η φον ντερ Λάιεν δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να συνεργαστεί με το ECR, το οποίο περιλαμβάνει το κόμμα της Μελόνι, το οποίο όμως περιλαμβάνει αρκετούς ευρωσκεπτικιστές. Σε αυτό το ενδεχόμενο αντέδρασαν έντονα οι φιλελεύθεροι που επιτίθενται ολοένα και περισσότερο στη φον ντερ Λάιεν για αυτή την πιθανή συνεργασία, καθώς και οι Σοσιαλιστές, κάτι που βάζει “δυναμίτη” στα θεμέλια της υποψηφιότητάς της για μια δεύτερη θητεία ως επικεφαλής της Κομισιόν. Οι δε “Πράσινοι” έκαναν σαφές πως δεν θα στηρίξουν την φον ντερ Λάιεν αν συνεργαστεί με ακροδεξιές ομάδες.
Σύμφωνα με την Terry Reintke, τη Γερμανίδα πρόεδρο των Πρασίνων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής υποψήφια του συνδυασμού Group of the Greens/European Free Alliance, η ομάδα της δεν θα υποστήριζε τη κεντροδεξιά πρόεδρο της Επιτροπής εάν συνεργαστεί με την ομάδα της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι “Αδέρφια της Ιταλίας” (Brothers of Italy), τους Συντηρητικούς και τους Μεταρρυθμιστές (ECR). Η επικεφαλής των Πράσινων προειδοποίησε επίσης ότι εάν η πρόεδρος της Κομισόν ενώσει τις δυνάμεις της με το ECR – το οποίο έχει επανειλημμένα καταψηφίσει τις πράσινες πολιτικές της ΕΕ, το σχέδιο της ΕΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης θα τεθεί σε κίνδυνο.
Έτσι, το τελευταίο διάστημα η πρόεδρος της Κομισιόν έχει γίνει πιο “προσεκτική” στις δηλώσεις της έναντι των “ανοιγμάτων” προς την ακροδεξιά, ενώ η Μελόνι κρατάει αποστάσεις για να ικανοποιεί το δικό της κοινό, που δεν θα αποδεχόταν τη στήριξη προς μια υποψηφιότητα για την Κομισιόν, που διέπεται και από προοδευτικές “βάσεις”. Η φον ντερ Λάιεν έχει βάλει ρητά στη μαύρη λίστα το RN της Λεπέν για την ιστορικά ευνοϊκή στάση του απέναντι στη Ρωσία, κατακεραυνώνοντας τον “Εθνικό Συναγερμό” ως “μαριονέτα και εντολοδόχο του Πούτιν”. Η ρητορική αυτή δεν “αρέσει” στη Μελόνι που στοχεύει σε μεγαλύτερη επιρροή στις Βρυξέλλες μέσα από την αναρρίχησή της στις συντηρητικές δυνάμεις του ΕΚ. Μετά τις ευρωεκλογές θα δούμε αν Μελόνι και Λεπέν συνεργαστούν τελικά, και αν κυρίως θα ψηφίζουν ενιαία έναντι των νομοθετημάτων. Σε κάθε περίπτωση, η δυναμική “πρωτιάς” των ακροδεξιών δυνάμεων στις ευρωεκλογές θα αποτελούσε ένα “μελανό σημείο” για την Ένωση.
Σύμφωνα δε με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα τον προηγούμενο Ιανουάριο, οι ακροδεξιοί σχηματισμοί σε 9 χώρες της Ε.Ε. έρχονταν πρώτοι στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, κάτι που από μόνο του περιγράφει ένα δυσοίωνο μέλλον.
Η συγκεκριμένη τάση καταγραφόταν σε Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχία, Γαλλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία και Σλοβακία, την ώρα που οι εν λόγω σχηματισμοί κατακτούσαν τη δεύτερη ή την τρίτη θέση στις προτιμήσεις των πολιτών στη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Φινλανδία, τη Γερμανία, τη Λετονία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, την Ισπανία και τη Σουηδία.
Όπως άλλωστε δήλωνε ο επικεφαλής του γραφείου του ΕΚ στην Ελλάδα, Κωνσταντίνος Τσουτσοπλίδης: “Το αποτέλεσμα των Ευρωπαϊκών Εκλογών του Ιουνίου θα διαμορφώσει το πολιτικό τοπίο εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν όλο και περισσότερες έδρες στα εθνικά κοινοβούλια. Εκτιμήσεις αναφέρουν πως αν δεν αλλάξουν τα πράγματα, βουλευτές ακροδεξιών πεποιθήσεων αναμένεται να καταλάβουν μέχρι και το ¼ των εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον ερχόμενο Ιούνιο, επηρεάζοντας την ισορροπία δυνάμεων εντός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Η ρητορική της ακροδεξιάς υπονομεύει τις αρχές της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, οι οποίες στηρίζουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα, απειλώντας να διαλύσει την πρόοδο που έχει σημειωθεί προς την κατεύθυνση της ειρήνης και της ευημερίας στην Ένωση. Η κινητοποίηση των πολιτών και η συμμετοχή τους θα θωρακίσει το μέλλον της Ευρώπης που επιβουλεύεται η ακροδεξιά”.
Παράλληλα, έναντι της ανόδου της ακροδεξιάς δεν βοηθά καθόλου η προβληματική σχέση των Μακρόν και Σολτς, μιας και η γαλλο-γερμανική συμμαχία έδινε πάντοτε το στίγμα για την επόμενη μέρα της ΕΕ.
Οι δυο τους κατάφεραν ωστόσο να “πείσουν” τον Όρμπαν να εκφράσει τυπικά τη στήριξή του προς την Ουκρανία, στο γενικότερο δόγμα της Ένωσης.