Ευρωεκλογές: Στις κάλπες δίχως απαντήσεις για τα σκάνδαλα

Κατά γράμμα -όπως δείχνουν οι εξελίξεις των τελευταίων 24ωρών- τηρείται το κυβερνητικό σχέδιο, ώστε η χώρα να οδηγηθεί στις κάλπες της 9ης Ιουνίου δίχως να υπάρξουν απαντήσεις σε δύο σκάνδαλα που βρίσκονται σε εκκρεμότητα: Τη διαρροή προσωπικών δεδομένων στην υπόθεση που εμπλέκεται η ευρωβουλευτής Άννα Μισέλ – Ασημακοπούλου και βέβαια το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών.

Πιο συγκεκριμένα, πριν τις ευρω-εκλογές δεν πρόκειται να συνεδριάσει η Επιτροπή Θεσμών & Διαφάνειας της Βουλής ώστε η Νίκη Κεραμέως να απαντήσει στις ερωτήσεις της αντιπολίτευσης σχετικά με την διαρροή των στοιχείων των αποδήμων. Επίσης, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν θα ανταποκριθεί στο αίτημα της ΑΔΑΕ σχετικά με τον λόγο της παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη.

Τα προσωπικά δεδομένα

Η πρώτη εξέλιξη προέκυψε μετά την επίσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτη Φάμελλου στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Ο πρόεδρος της Κ.Ο της αξιωματικής αντιπολίτευσης πληροφορήθηκε από τον επικεφαλής της ανεξάρτητης αρχής Κωνσταντίνο Μενουδάκο πως δεν θα εκδοθεί πόρισμα από την  Αρχή αλλά θα υπάρξει συνεδρίαση του συμβουλίου της προκειμένου –πιθανότατα- να καταλογισθούν ευθύνες.

Ως εκ τούτου ο Σ. Φάμελλος επισήμανε ότι με τον τρόπο αυτό καθίσταται έωλο το επιχείρημα που έχει προβάλλει ο πρόεδρος της Βουλής, Κώστας Τασούλας, υποστηρίζοντας πως δεν μπορεί να συνέλθει η Επιτροπή Θεσμών & Διαφάνειας πριν ολοκληρωθεί η έρευνα της Αρχής Προστασίας Δεδομένων.

Με βάση αυτό επισήμανε πως «η κ. Κεραμέως οφείλει να έρθει την επόμενη εβδομάδα στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, όπως έχουμε ζητήσει, διότι πρέπει πριν κλείσει τη συνεδριάσεις της η Βουλή να έχουμε μία συζήτηση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, όπως αρμόζει στο δημοκρατικό και κοινοβουλευτικό κανόνα, για να είμαστε όλοι και όλες πεισμένοι, αλλά και να έχουμε διασφαλίσει ότι η πορεία προς τις ευρωεκλογές δεν θα έχει κανένα μεμπτό σημείο και κανένα σκοτεινό σημείο».

Οι υποκλοπές

Ακόμη πιο εξόφθαλμο, όμως, είναι το ζήτημα που εγείρεται σχετικά με την πληροφόρηση που οφείλει να παράσχει η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) στον Νίκο Ανδρουλάκη σχετικά με τους λόγους που τέθηκε υπό παρακολούθηση από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, εφόσον ισχύει δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή».

Σύμφωνα με αυτό, μετά την έκκληση της ΑΔΑΕ «η ΕΥΠ δεν παρείχε περαιτέρω διευκρινίσεις, διατυπώνοντας την άποψη ότι η ΑΔΑΕ δεν δύναται να ενημερωθεί για περαιτέρω λεπτομέρειες της υπόθεσης, καθώς κάτι τέτοιο θα έθετε μεταξύ άλλων σε κίνδυνο τις σχέσεις της ΕΥΠ με ομόλογες υπηρεσίες του εξωτερικού».

Αυτά ενώ θυμίζουμε πώς το «πράσινο φώς» για την αναλυτική ενημέρωση του Νίκου Ανδρουλάκη έχει δώσει το Συμβούλιο της Επικρατείας κρίνοντας αντισυνταγματικό το νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση της Ν.Δ και έδινε την δυνατότητα στην ΕΥΠ να αρνείται την συνεργασία της.

Στο ζήτημα αναφέρθηκε, άλλωστε, ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης. Όπως επισήμανε «διάβασα ένα ρεπορτάζ και περιμένω την επίσημη ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Αρχής για να τοποθετηθώ. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι ξεκάθαρη: Πρέπει να ενημερωθώ νόμιμα για την τυπική αιτιολογία. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι το 2024 σε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, οι μυστικές υπηρεσίες δεν σέβονται τη δικαιοσύνη και, μάλιστα, την ανώτατη δικαιοσύνη. Δεν μπορώ να το φανταστώ. Θα είναι ένα τεράστιο πολιτικό κόστος και μια ακόμα μαύρη σελίδα στην διακυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Περιμένω, λοιπόν. Σε κάθε περίπτωση θα συνεχίσω νομικά, διότι αν κάποιος φανταστεί μια τέτοια απάντηση, θα έχει νομικές επιπτώσεις».

Τα δύο αυτά ζητήματα -αντικειμενικά- σχετίζονται με την λειτουργία του κράτους δικαίου στην χώρα. Το πρώτο αφορά την κοινοβουλευτική λειτουργία που βρίσκεται στην ευθύνη της κυβέρνησης, όπως και την λειτουργία της ΕΥΠ που βρίσκεται στην ευθύνη του πρωθυπουργού προσωπικά.

Ως εκ τούτου έχουν ξεχωριστή σημασία σε μία προεκλογική περίοδο ευρωεκλογών, όταν η Ελλάδα έχει δεχθεί σφοδρή κριτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο γι’ αυτού του είδους τα ζητήματα. Επικρίσεις που -ως γνωστόν- καταγράφθηκαν και σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.