Γ. Παναγόπουλος: “Θα αποχωρήσω μετά το Συνέδριο της ΓΣΕΕ και αφού εξασφαλίσω ομαλή μετάβαση σε νέα ηγεσία”
“Τη νέα ηγεσία θα την αποφασίσουμε εμείς, ούτε το ΠΑΜΕ ούτε κανένας άλλος” δηλώνει στο news24/7 ο Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας σε μια συνέντευξή του που θα συζητηθεί. Επιτίθεται κατά όσων συμμάχησαν με το ΠΑΜΕ, κάνοντας λόγο για το σύνδρομο της Στοκχόλμης
- 25 Σεπτεμβρίου 2019 08:51
Έτοιμος να αποχωρήσει από τη ΓΣΕΕ αμέσως μετά το Συνέδριο, καθώς κλείνει όπως λέει ένας μεγάλος κύκλος, δηλώνει στο news24/7, με μια συνέντευξη που θα συζητηθεί, ο Γιάννης Παναγόπουλος.
«Ο Παναγόπουλος είναι έτοιμος να φύγει γιατί κλείνει ένας μεγάλος κύκλος. Με συνέπεια υπηρέτησα τα συνδικάτα και όπως στην αρχή της θητείας μου είχα δηλώσει δεν με ενδιέφερε να μεταπηδήσω αλλού…» τονίζει ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ και επισημαίνει: «Έτσι κι αλλιώς και ο εργασιακός μου βίος οδεύει προς ολοκλήρωση. Όμως, δεν θα φύγω επειδή το θέλει το ΚΚΕ ή τα άλλα κόμματα (και πιστέψτε με σε όλα τα κόμματα υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν –για διαφορετικούς λόγους– την αποχώρησή μου). Θα αποχωρήσω αφού γίνει το Συνέδριο της ΓΣΕΕ και αμέσως εξασφαλίσω και εγγυηθώ την ομαλή και σταθερή μετάβαση σε μια νέα –σε ηλικία και προοδευτικές ιδέες– ηγεσία στη ΓΣΕΕ που βεβαίως εμείς θα αποφασίσουμε. Ούτε το ΠΑΜΕ, ούτε κανείς άλλος».
Ο Γιάννης Παναγόπουλος με τη συνέντευξή του στο news24/7:
- Διαβεβαιώνει ότι το Συνέδριο της ΓΣΣΕ είναι ζήτημα δημοκρατίας να πραγματοποιηθεί και θα πραγματοποιηθεί.
- Επιτίθεται στο ΠΑΜΕ: «Ο επιχειρησιακός βραχίονας του ΚΚΕ τρομοκρατεί με βιαιότητες και απειλές (το οπτικοακουστικό υλικό που έχουμε δώσει στη δημοσιότητα είναι ελάχιστο δείγμα), προβοκάρει, στοχοποιεί θεσμούς και πρόσωπα. Δεκάδες χρόνια η ίδια «συνταγή»… Αυτοί που διέλυσαν τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ με ωμή βία για να μην υπάρχει εκλεγμένη Διοίκηση και να εμφανίζονται ως «εργολάβοι» της εργατικής τάξης –σύμφωνα με την κομματική επιταγή– τολμούν να κατηγορούν».
- Εξαπολύει σφοδρή επίθεση σε όσους από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συνεργάστηκαν με το ΠΑΜΕ για την προκήρυξη της απεργίας της Τρίτης 24 Σεπτεμβρίου: «Η ΓΣΕΕ εξαιτίας αυτών των πράξεων δεν μπορεί να προκηρύσσει απεργίες. Αυτό –ανάμεσα σε πολλά άλλα– επεδίωκαν… Να προκηρύσσουν απεργία όποτε γουστάρουν με τη συνδρομή (καθώς είναι μειοψηφία στα συνδικάτα) αμνημόνων αλλά «προθύμων» να γλιτώσουν τη στοχοποίηση. Πρόθυμοι που το λιγότερο που μπορείς να τους προσάψεις είναι το «σύνδρομο της Στοκχόλμης», δηλαδή εξάρτηση από τον «απαγωγέα» ή το «βιαστή» τους.
Μην υιοθετείτε άκριτα τα περί ηγετικής ομάδας (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) καθώς στο προεδρείο και σε ΟΛΕΣ τις αποφάσεις για το Συνέδριο συμμετέχει και η Ε.Α.Κ.».
- Αφήνει σαφείς αιχμές κατά της Χαριλάου Τρικούπη, στελέχη της οποίας τελευταία του επιτίθενται παρασκηνιακά, υπενθυμίζοντας σειρά αντεργατικών νόμων που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, ιδίως την εποχή των μνημονίων.
Πώς κρίνετε το νέο αναπτυξιακό νομοσχέδιο κ. Πρόεδρε; Ποια τα θετικά του στοιχεία και ποια τα αρνητικά;
Η κρίση που μπορώ έγκυρα να εκφέρω δεν αφορά το «αναπτυξιακό Ν/Σ», αλλά το «εργασιακό» που εμπεριέχεται και το οποίο κυβερνητικοί παράγοντες το διαφημίζουν στα ΜΜΕ ως φιλεργατικό!
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ένα νομοθέτημα που κυρίως απευθύνεται σε επενδυτές εμπεριέχει φιλεργατικές διατάξεις όταν είναι γνωστό ότι οι ενδιαφερόμενοι θεωρούν ως φιλοεπενδυτικό μέτρο την τιθάσευση της εργασίας και τη διατίμηση στην αμοιβή της;
Οι διατάξεις που εμπεριέχει το Ν/Σ –για τα εργασιακά και τα συνδικάτα– «χτίζουν» πάνω στη νομοθεσία που άφησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις που ψήφισαν και εφάρμοσαν μνημόνια, νέες ρυθμίσεις που αποδυναμώνουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) και τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), ενώ παράλληλα νομοθετούν και μνημονιακές δεσμεύσεις που είχε υπογράψει (χωρίς να νομοθετήσει) η απελθούσα κυβέρνηση.
Όλο το πνεύμα του Ν/Σ –εξαιρώ τις ρυθμίσεις για την αδήλωτη εργασία και την ελαστική απασχόληση που κινούνται σε «δρόμους» που σε κοινή προσπάθεια με την ILO (Διεθνή Οργάνωση Εργασίας) χαράχθηκαν– στοχεύει να στείλει μήνυμα, ένα «νεύμα» δηλαδή προς τους ενδιαφερόμενους επενδυτές ότι δεν θα υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα που θα αποθαρρύνουν τις επιδιώξεις τους.
Υπάρχουν και οι ρυθμίσεις για τον τρόπο προκήρυξης της απεργίας. Ήθελα το σχόλιό σας…
Δυστυχώς οι ρυθμίσεις για τον τρόπο προκήρυξης της απεργίας στα πρωτοβάθμια σωματεία ήταν μνημονιακή δέσμευση (3 ο μνημόνιο) και νομοθετήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Η παρούσα κυβέρνηση κάνει το παραπάνω βήμα με την εισαγωγή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας (και όχι μόνο για την απεργία) χωρίς εγγυήσεις και κυρίως παραβιάζοντας την αρχή της φυσικής παρουσίας στη Γενική Συνέλευση που αποτελεί τη «ζωντανή» και ζωογόνο διαδικασία για τη συνδικαλιστική δράση.
Με την ευκαιρία αυτή οφείλω να επισημάνω κ. Σκουρή την υποκρισία ΟΛΩΝ των κομμάτων της 10ετίας των μνημονίων που κυβέρνησαν αυτήν τη χώρα.
– Ποιος ψήφισε τις ειδικές επιχειρησιακές (που κατισχύουν των κλαδικών);
– Ποιος εφηύρε τις «ενώσεις προσώπων» για να υποκαθιστά τις συνδικαλιστικές οργανώσεις;
– Ποιος επέβαλε την 6 η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου του 2012;
Ποιος ψήφισε την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων;
– Ποιος ψήφισε το δικαίωμα των εργοδοτών για ανταπεργία (lock out) καταργώντας τη ρητή απαγόρευση του Εμβληματικού Νόμου 1264/82;
Πάνω σε αυτά προσθέτει η παρούσα κυβέρνηση «όπλα» στους εργοδότες επικαλούμενη, όπως π.χ. και στα ηλεκτρονικά μητρώα, ότι υλοποιεί τη σχετική μνημονιακή δέσμευση που είχε υπογράψει η απελθούσα κυβέρνηση.
Το ΠΑΜΕ, πάντως, κατηγορεί ευθέως την ηγετική ομάδα ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ της ΓΣΕΕ ότι υπονομεύει την απεργία για το αναπτυξιακό.
Ο επιχειρησιακός βραχίονας του ΚΚΕ τρομοκρατεί με βιαιότητες και απειλές (το οπτικοακουστικό υλικό που έχουμε δώσει στη δημοσιότητα είναι ελάχιστο δείγμα), προβοκάρει, στοχοποιεί θεσμούς και πρόσωπα. Δεκάδες χρόνια η ίδια «συνταγή»…
Αυτοί που διέλυσαν τα Συνέδρια της ΓΣΕΕ με ωμή βία για να μην υπάρχει εκλεγμένη Διοίκηση και να εμφανίζονται ως «εργολάβοι» της εργατικής τάξης –σύμφωνα με την κομματική επιταγή– τολμούν να κατηγορούν.
Η ΓΣΕΕ εξαιτίας αυτών των πράξεων δεν μπορεί να προκηρύσσει απεργίες. Αυτό –ανάμεσα σε πολλά άλλα– επεδίωκαν… Να προκηρύσσουν απεργία όποτε γουστάρουν με τη συνδρομή (καθώς είναι μειοψηφία στα συνδικάτα) αμνημόνων αλλά «προθύμων» να γλιτώσουν τη στοχοποίηση. Πρόθυμοι που το λιγότερο που μπορείς να τους προσάψεις είναι το «σύνδρομο της Στοκχόλμης», δηλαδή εξάρτηση από τον «απαγωγέα» ή το «βιαστή» τους. Μην υιοθετείτε άκριτα τα περί ηγετικής ομάδας (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) καθώς στο προεδρείο και σε ΟΛΕΣ τις αποφάσεις για το Συνέδριο συμμετέχει και η Ε.Α.Κ.
Μα γιατί όχι την ίδια ημέρα απεργία; Και δεν έχει ενδιαφέρον ότι στελέχη που «χρεώνονταν» στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, πχ από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, συμπορεύονται με το ΠΑΜΕ;
Το κυρίως ζητούμενο σε μια απεργία δεν είναι (μόνο) ο χρόνος αλλά και το πλαίσιό της. Δείτε τις προτάσεις του ΠΑΜΕ ΚΚΕ. Έχουν καμία σχέση με την συντριπτική πλειοψηφία των συνδικάτων;
Από πότε π.χ. τα συνδικάτα είναι «υπέρ της αποδεσμεύσεως της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση» που διαρκώς –σε κάθε απεργία οργανώσεων που ελέγχουν– προβάλλουν;
Δείτε πόσο μας δικαιώνουν οι εξελίξεις. Κάποιοι –κομματικά καθοδηγούμενοι– έκαναν απεργία. Το Ν/Σ όμως ούτε καν έχει κατατεθεί!!
Όσο για το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας κ. Σκουρή νομίζω ότι απάντησα προηγουμένως.
Κατηγορείτε το ΚΚΕ για μετωπική δράση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν είναι παράδοξο συνδικάτα να συγκρούονται με κόμματα;
Μακάρι να το κατηγορούσαμε μόνο για αυτό. Κάλυψε –αν δεν καθοδήγησε– τους τραμπουκισμούς και τις βιαιότητες. Υπερασπίστηκε το δικαίωμα των μελών του να διαλύουν δημοκρατικές συγκεντρώσεις και διαδικασίες. Χρησιμοποίησε ρητορική επιθετικών προσδιορισμών για τα συνδικάτα (π.χ. συνδικαλιστική μαφία) που δεν έχει σχέση με τη δημοκρατία.
«Μια συμβουλή δίνω διαρκώς στου συντρόφους μου. Απομακρυνθείτε από συνδικάτα που συμπεριφέρονται ως κόμματα, αλλά και από κόμματα που συμπεριφέρονται ως συνδικάτα».
Σε «πόλεμο» πάντως είστε και με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα…
Σε πόλεμο –εντός ή εκτός εισαγωγικών– δεν είμαστε με κανέναν. Διαφωνίες υπαρκτές και δημόσιες υπάρχουν και είναι πολλές. Άλλωστε ακόμα και οι δημοκρατικοί κανόνες στις θεσμικές σχέσεις μάς δικαιώνουν. Εμείς ως ΓΣΕΕ διαφωνήσαμε με ΟΛΕΣ τις μνημονιακές πολιτικές. Θαρρώ πως η απελθούσα κυβέρνηση και να ήθελε δεν θα έπαιρνε από εμάς «ασυλία» έστω και εάν μας εξαφάνιζε από το «χάρτη», εκτός από το να μην κάνει το θεσμικά ορθό να μας καλεί και να συνδιαλέγεται μαζί μας.
Το Συνέδριο της ΓΣΕΕ θα γίνει τελικά; Για πότε το προτείνετε;
Κάθε καθυστέρησή του είναι πλήγμα για τη δημοκρατία.
Από πότε ένα κόμμα θα αποφασίζει και απαγορεύει –δια της βίας– να γίνει το συνέδριο μιας νόμιμης και δημοκρατικά δομημένης οργάνωσης; Πρέπει να γίνει αντιληπτό κ. Σκουρή ότι το ερώτημα δεν είναι κατά πόσο είναι καλή η πολιτική και η συνδικαλιστική πρακτική της ΓΣΕΕ.
Αυτό θα κριθεί στο συνέδριό της.
Αυτό θα κριθεί από τα μέλη της.
Αυτό θα κριθεί από τον κόσμο της εργασίας που εκλέγει τους αντιπροσώπους της.
Δεν θα κριθεί από κανέναν κομματικό υπάλληλο που αυθαίρετα –δηλ. κόντρα στο ΝΟΜΟ και το ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ– θέλει να επιβάλλει ποιοι θα συμμετέχουν.
Το συνέδριό μας ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ να πραγματοποιηθεί και θα πραγματοποιηθεί.
Και ο Γιάννης Παναγόπουλος θα είναι πάλι υποψήφιος για την Προεδρία;
Είμαι, κ. Σκουρή, 13 χρόνια εκλεγμένος με συντριπτικά ποσοστά. Δεν είπαν ποτέ –ούτε οι κατ’ επάγγελμα πολέμιοι– ότι είμαι νόθος και δοτός.
Πώς θα μπορούσαν άλλωστε;
Ο Παναγόπουλος είναι έτοιμος να φύγει γιατί κλείνει ένας μεγάλος κύκλος. Με συνέπεια υπηρέτησα τα συνδικάτα και όπως στην αρχή της θητείας μου είχα δηλώσει δεν με ενδιέφερε να μεταπηδήσω αλλού…
Έτσι κι αλλιώς και ο εργασιακός μου βίος οδεύει προς ολοκλήρωση. Όμως, δεν θα φύγω επειδή το θέλει το ΚΚΕ ή τα άλλα κόμματα (και πιστέψτε με σε όλα τα κόμματα υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν –για διαφορετικούς λόγους– την αποχώρησή μου).
Θα αποχωρήσω αφού γίνει το Συνέδριο της ΓΣΕΕ και αμέσως εξασφαλίσω και εγγυηθώ την ομαλή και σταθερή μετάβαση σε μια νέα –σε ηλικία και προοδευτικές ιδέες– ηγεσία στη ΓΣΕΕ που βεβαίως εμείς θα αποφασίσουμε. Ούτε το ΠΑΜΕ, ούτε κανείς άλλος.
Γιατί η ΓΣΕΕ υπάρχει 100 χρόνια ενώ τα κόμματα έρχονται και παρέρχονται.
Γιατί η συνδικαλιστική δράση και τα συνδικάτα θα υπάρχουν όσο υπάρχει αδικία, ανισότητα και εκμετάλλευση.