Γερουλάνος: “Ο κύριος Μητσοτάκης ενός Παράλληλου Σύμπαντος”

«Γιατί δεν χειροκροτάτε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας;» ρώτησε απευθυνόμενος στα έδρανα της κυβερνητικής πλειοψηφίας ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Παύλος Γερουλάνος, στην αρχή της δευτερολογίας του, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό του 2025, αφού διάβασε, χωρίς να αποκαλύψει εξαρχής την πηγή, ακριβή αποσπάσματα από την ομιλία του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη το 2019 στο Νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος».

Και συνέχισε αποδομώντας το αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής στο κράτος: «Ρωτάω διότι χειροκροτούσατε, παθιασμένα, όταν αυτά τα λόγια έλεγε ο κ. Μητσοτάκης πριν 5 χρόνια. Δεν τα είπα καλά ή σταματήσατε να τα πιστεύετε; Ή μήπως είστε “υπερήφανοι”, πλέον, για τον τρόπο που λειτουργεί το κράτος; Και, καλά, εσείς που χειροκροτούσατε. Εκείνος που τα έλεγε;

Γιατί τα «δάκρυα απόγνωσης» για τη λειτουργία του κράτους δεν στέρεψαν. Ποτάμι έγιναν. Ρωτήστε τον πολίτη. Ρωτήστε τον μικρομεσαίο επιχειρηματία. Που βλέπουν τη γραφειοκρατία να ψηφιοποιείται, αλλά τον «εναγκαλισμό με την πολιτική» να βρίσκεται στο απόγειο. Ρωτήστε ένα συμπολίτη μας με αναπηρία. Μια μάνα με παιδία που έχει ανάγκη από παράλληλη στήριξη. Στην Ελλάδα του κου Μητσοτάκη, το τι πολίτης είσαι εξαρτάται από το ποιον ξέρεις. Πιο πολύ από ποτέ.

Οι διακηρύξεις για διαφάνεια και τη σημασία της «πίστης των πολιτών στους θεσμούς» χάθηκαν μέσα σε υποκλοπές, συγκαλύψεις υποθέσεων, μπάζωμα ευθυνών, μονταζιέρες σε διαλόγους, απειλές σε Προέδρους Ανεξαρτήτων Αρχών, πρωτοφανή εκτόξευση απευθείας αναθέσεων και αδιαφανή διαχείριση δισεκατομμυρίων.

Ενώ, αντί για μάχη ενάντια στα «ρουσφέτια, τους θύλακες παράπλευρης εξουσίας και τους λάθος ανθρώπους στις λάθος θέσεις» ζήσαμε θύλακα παράπλευρης εξουσίας μέσα στο ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου. Αριθμό – ρεκόρ μετακλητών, ιλαροτραγωδίες σε επιλογές διοικητών, όπως στα νοσοκομεία, ακόμα και εθνικές τραγωδίες, με κομματικά ρουσφέτια από την κορυφή αρμοδίων φορέων μέχρι και το πόστο του σταθμάρχη.

Η «πίστη των πολιτών στους θεσμούς» είναι όντως «η συγκολλητική ουσία κάθε κοινωνίας». Ρωτήστε πού βρίσκεται αυτή η πίστη σήμερα, πέντε χρόνια μετά. Χαμένη σε ένα τούνελ, προσπαθεί να βρει διέξοδο με τα πόδια στο σκοτάδι. Και όσο για την οικονομία, αν κρίνω από τις ομιλίες σας, κανένας σας δεν πιστεύει ότι σήμερα δουλεύει για τους πολλούς. Κάποιοι μόνο ψέλλισαν ότι ίσως, κάποτε, μια μέρα, θα στάξει ο πλούτος και πιο κάτω.

Ο δε «συμβιβασμός με το διαρκές βάλτωμα» είναι όντως η επιτομή της Συντήρησης. Και το ερώτημα για τον κύριο Μητσοτάκη, δεν είναι πότε συμβιβάστηκε με τις παθογένειες. Αλλά αν ήταν πάντα συμβιβασμένος και αποφασισμένος να τις αγκαλιάσει».

Ο Παύλος Γερουλάνος συνέχισε λέγοντας πως η αλήθεια είναι, πως όσα οικονομικά στοιχεία κι αν επικαλεστούν Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, το πρόβλημα της χώρας εξακολουθεί να είναι πρωτίστως θεσμικό. Η ποιότητα λειτουργίας των θεσμών είναι ο κρισιμότερος παράγοντας για την προοπτική μίας χώρας στο μέλλον, μία προσέγγιση βραβευμένη πλέον και με Νόμπελ και πρόσθεσε: «Έχω και έχουμε επανειλημμένα πει, ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στη χώρα, όσο δεν σπάσουμε το απόστημα του υπερσυγκεντρωτικού κράτους, όπως λειτουργεί σήμερα το Μέγαρο Μαξίμου. Πέντε χρόνια μετά την ομιλία του κου Μητσοτάκη για το «επιτελικό κράτος», γιατί η μεγάλη ειρωνεία είναι ότι από εκεί ήταν τα λόγια που ανέφερα, μάθαμε, καταλάβαμε, ξέρουμε».

Στη συνέχεια, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής αναφέρθηκε στη σοβαρή, υπεύθυνη και παραγωγική παρουσία του Κινήματος στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό:

«Ο Γενικός Εισηγητής μας, ο Πάρις Κουκουλόπουλος, οι ειδικές εισηγήτριές μας Μιλένα Αποστολάκη και Ελένη Βατσινά, καθώς και όλοι οι Βουλευτές – Τομεάρχες πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αποδόμησαν, όλες αυτές τις μέρες, κάθε πτυχή της κυβερνητικής αβελτηρίας. Παρουσιάζοντας, ταυτόχρονα, το πλέγμα των προτάσεων σε κάθε τομέα πολιτικής. Και σε λίγο, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, θα παρουσιάσει το σχέδιο και τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε η επόμενη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να κρατήσει το τιμόνι της χώρας. Πατριωτικά. Ανθρωποκεντρικά. Σοσιαλιστικά. Ασυμβίβαστα».

Και ο Παύλος Γερουλάνος έκλεισε την ομιλία του διερωτώμενος αν υπάρχει κάποιο παράλληλο σύμπαν, στο οποίο ο κος Μητσοτάκης έκανε πράξη αυτά που έλεγε για το κράτος, αναδεικνύοντας την κυβερνητική υποκρισία και στο θέμα των τραπεζών:

«Δεν ξέρω πόσοι το γνωρίζουν αλλά, αυτόν τον καιρό, μετά την εκλογή Τραμπ, έχει γίνει της μόδας στην Αμερική να συζητούν πολιτικά, σχολιάζοντας τη σημερινή τους πραγματικότητα ως παράλληλο σύμπαν. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, υπάρχει μια δυστοπική Αμερική σε εμφύλιο. Σε άλλο παράλληλο σύμπαν νίκησε η κα Χάρις. Και πάει λέγοντας.

Θα ακολουθήσω και εγώ, λοιπόν, τη μόδα. Διότι δεν μπορώ, παρά να αναρωτηθώ: Μήπως υπάρχει, κάπου, ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο ο κος Μητσοτάκης έκανε πράξη αυτά που έλεγε; Αυτός που μίλαγε για μεταρρυθμίσεις, και ένα κράτος πρέπει να δουλεύει για τον πολίτη; Και αν υπάρχει, τι πιθανότητες δίνετε σήμερα το βράδυ να εμφανιστεί εκείνος ο κ. Μητσοτάκης;

Για να δούμε, διότι, μέχρι τώρα, το μόνο που μας έχετε υποσχεθεί, είναι ότι ο κος Μητσοτάκης (του δικού μας σύμπαντος) θα τραβήξει, λέει, «το αυτί στις τράπεζες». Αφού, βέβαια, τους έκανε μια τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση ανεχόμενος, τόσα χρόνια, ληστρικές χρεώσεις.

Αφού, βέβαια, μας είδε να ακουμπάμε με τις προτάσεις μας την καρδιά του προβλήματος, στεκόμενοι δίπλα στους πολίτες που υπέφεραν.

Και αφού, βέβαια, μας κατηγόρησε ως λαϊκιστές, ότι θα καταστρέφαμε το τραπεζικό σύστημα και ότι θα έφευγαν οι μέτοχοι από την Ελλάδα. Ο Πρωθυπουργός, που τάχα μου, νοιαζόταν για τον πολίτη. Για να δούμε. Ποιος Μητσοτάκης θα μας έρθει σήμερα το βράδυ; Ο δικός μας; Ή εκείνου του παλιού, παράλληλου σύμπαντος; Είμαστε σε αναμονή».