Γιαννάκου και Κεφαλογιάννη κάνουν φύλλο και φτερό την αναγκαστική συνεπιμέλεια

Μετά τις δηλώσεις κατά του νομοσχεδίου για την αναγκαστική συνεπιμέλεια, οι βουλευτίνες της Νέας Δημοκρατίας, Μαριέττα Γιαννάκου και Όλγα Κεφαλογιάννη, προχωρούν και σε πράξεις, καθώς κατέθεσαν ούτε μία ούτε δύο αλλά δέκα τροπολογίες προτείνοντας αλλαγές σε όλες τις κύριες, επίμαχες ρυθμίσεις.

Η κ. Γιαννάκου και η κ. Κεφαλογιάννη με τον τρόπο αυτό αποδομούν πλήρως το νομοσχέδιο Τσιάρα, που έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων, και στην ουσία ζητούν την απόσυρση του.

Οι δύο βουλευτίνες της ΝΔ ζητούν μεταξύ άλλων να απαλειφθεί ο όρος «εξίσου» στη γονική μέριμνα, να αλλάξει το μαχητό τεκμήριο του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, να αποφευχθεί η σύγχυση στο ζήτημα της κατοικίας του ανηλίκου παιδιού μετά το διαζύγιο, να αποσυρθούν οι αναφορές στην οικογένεια του άλλου γονέα (το νομοσχέδιο έχει γίνει γνωστό και ως “νομοσχέδιο της πεθεράς” για το λόγο αυτό), αλλά και να επιτρέπεται η μετακόμιση του γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο (συνήθως της μητέρας) χωρίς την έγκριση του συζύγου, να μην επιφορτίζεται με υποχρεωτικότητα το δικαίωμα της επικοινωνίας, να μην απαιτείται ούτε καν πρωτόδικη καταδίκη σε περίπτωση οικογενειακής βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης, αλλά να αρκεί η διαπιστωμένη πράξη.

Άμεση απομάκρυνση του παιδιού από βίαιο ή βιαστή γονέα

Υπενθυμίζεται ότι αρχικά το νομοσχέδιο προέβλεπε ότι για να χάσει τη συνεπιμέλεια ο ένας από τις δύο γονείς σε περίπτωση οικογενειακής βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης, θα χρειαζόταν τελεσίδικη καταδίκη. Μετά τις αντιδράσεις και άλλων βουλευτίνων της ΝΔ όπως η πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας της Βουλής Σοφία Βούλτεψη, η διάταξη αυτή τροποποιήθηκε και ορίστηκε ότι αρκεί η πρωτόδικη καταδίκη.

Η κ. Γιαννάκου και η κ. Κεφαλογιάννη όμως ζητούν από τη στιγμή που έχει διαπιστωθεί η άσκηση σωματικής ή σεξουαλικής βίας (προφανώς από Αστυνομία και ιατροδικαστή), να αφαιρείται η επιμέλεια από τον βίαιο γονέα και να μην πρέπει να περιμένει η πολιτεία δύο ή τρία χρόνια που χρειάζεται και η πρωτόδικη απόφαση.

Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι δύο βουλευτίνες της ΝΔ καταγγέλλουν εμμέσως πλην σαφώς τη γονεοκεντρική οπτική του νομοσχεδίου, το οποίο μάλιστα βλέπει τα πράγματα αποκλειστικά από τη σκοπιά του πατέρα, και ζητούν να αποκτήσει παιδοκεντρικό χαρακτήρα, δηλαδή να μπαίνει πρώτα το συμφέρον του παιδιού και όχι οι επιθυμίες των γονέων.

Για αυτό ζητούν ουσιαστικά να ξηλωθεί η διάταξη περί διατάραξης της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με την οικογένεια του άλλου γονέα.

“Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα αποτελεί όντως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. Αν συμπεριλάβουμε την οικογένεια του άλλου γονέα στην περίπτωση αυτή αλλά και την με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, τότε το συμφέρον του παιδιού παύει να είναι του ιδίου και ταυτίζεται με εκείνο των γονέων και των συγγενών του”, σημειώνουν.

Πρώτα το συμφέρον του παιδιού

Η κ. Γιαννάκου και η κ. Κεφαλογιάννη εκθέτουν επίσης πλήρως το γεγονός ότι το νομοσχέδιο βάζει τα συμφέροντα όλων των παιδιών χωρισμένων γονέων “σε ένα τσουβάλι” χωρίς να επιτρέπει την εξατομίκευση από το δικαστήριο, σημειώνοντας μάλιστα ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα των παιδιών με αυτό τον τρόπο.

“Η αόριστη έννοια «το συμφέρον του παιδιού» τοποθετείται από τον νομοθέτη για να εξειδικεύεται από τον δικαστή. Εφόσον, λοιπόν προβλέπεται από τον νομοθέτη ως αόριστη έννοια δεν μπορεί και να ορίζεται από αυτόν με συγκεκριμένα και ιεραρχημένα κριτήρια. Γιατί να είναι το χ πρωτεύον κριτήριο και όχι κάποιο άλλο; Η ρύθμιση αυτή ενέχει σοβαρό κίνδυνο να κατηγορηθεί η Ελλάδα για παραβίαση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού. Η αρμόδια για την παρακολούθηση της εφαρμογής της Σύμβασης επιτροπή του ΟΗΕ (Σχόλιο 14 του 2013) αναφέρει ρητώς ότι το συμφέρον του παιδιού δεν έχει στεγανά και εξειδικεύεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Το ίδιο απάντησε πρόσφατα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Επίσης, τα κριτήρια για την ανάθεση της γονικής μέριμνας που αναφέρονται είναι σαφώς γονεοκεντρικά και παραμερίζουν άλλες σημαντικές παραμέτρους του συμφέροντος του παιδιού («η απόφαση του δικαστηρίου συνεκτιμά παραμέτρους, όπως την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου…»)” αναφέρουν.

Προτείνουν λοιπόν η δεύτερη και τέταρτη παράγραφος του άρθρου 1511 του Αστικού Κώδικα να αντικατασταθούν ως εξής:

«2. Στο συμφέρον του τέκνου πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν, κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας, με τον τρόπο της άσκησής της ή με την επικοινωνία».

«4. Το δικαστήριο ζητεί και συνεκτιμά τη γνώμη του τέκνου ανάλογα με την ωριμότητά του, με πρόβλεψη για συνδρομή στο Δικαστή σε αυτό το στάδιο, από ειδικό επαγγελματία ψυχικής υγείας».

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις