Η κακοποίηση στο χώρο του πολιτισμού και αθλητισμού

Για μας τους Οικολόγους Πράσινους η μη βία και η προστασία των κοινωνικά ασθενέστερων είναι θεμελιώδεις αρχές. Θεωρούμε ότι η αποκάλυψη των θλιβερών φαινομένων στον χώρο της τέχνης και του αθλητισμού είναι κομβικής σημασίας. Ένα απόστημα νεποτισμού και διαφθοράς, στηριγμένο δε, στην κακοποίηση των πιο ευαίσθητων περιοχών της ανθρώπινης προσωπικότητας, φαίνεται ότι αρχίζει να σπάει. Μια αχτίδα αισιοδοξίας, μέσα στις κοσμοϊστορικές μέρες της πανδημίας. Μια δικαίωση, έστω συμβολική και ηθική για τους ανθρώπους που ζουν χρόνια μέσα στην ανασφάλεια, υπηρετώντας την “μέθεξη” της κοινωνίας. Στηρίζουμε απερίφραστα το ΔΣ του ΣΕΗ και όλες τις συλλογικές ομάδες εργαζομένων του χώρου στην προσπάθεια τους για συμπαράσταση και οργάνωση απέναντι στα απεχθή φαινόμενα, και κυρίως στη δημιουργία δομών έτσι ώστε να προστατεύεται ουσιαστικά ο εργαζόμενος στην τέχνη και τον αθλητισμό από ‘δω και στο εξής. Στηρίζοντας τέτοιες δομές και διαδικασίες, θεωρούμε ότι έχουμε και ένα άλλο, παράπλευρο αλλά όχι μικρότερης σημασίας θετικό επακόλουθο. Αναβαθμίζεται το επίπεδο της τέχνης και του αθλητισμού στη χώρα μας. Γιατί πιστεύουμε, ότι η ευνοιοκρατία και οι αυταρχικές συμπεριφορές των ισχυρών του χώρου, φρενάροντας τους ταλαντούχους και στηρίζοντας αυτούς που υποκύπτουν στις ποικίλες “ορέξεις” και “διαθέσεις” τους, συντελεί τα μάλα στην υποβάθμιση του καλλιτεχνικού αποτελέσματος και των αθλητικών επιδόσεων.

Θα θεωρούσαμε, επίσης, πολιτικά και ηθικά σωστό, κυβερνήσεις και τα μέλη τους που διορίζουν ευνοούμενα τους πρόσωπα στην κορυφή σπουδαίων ιδρυμάτων/συλλόγων/ομοσπονδιών της χώρας, να αναλαμβάνουν δημόσια τις ευθύνες τους όταν προκύψει για τα πρόσωπα αυτά δημοσιοποίηση ανάρμοστων συμπεριφορών, και όχι να κρύβονται πίσω από τις λέξεις. Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για σκληρές, ποινικά κολάσιμες πράξεις, σε επίπεδο έως και κακουργήματος, εκτελούμενες δε, από το βάθρο του “Δημόσιου λειτουργού”. Εκτός από εμπαιγμός προς την Ελληνική κοινωνία, σε τελευταία ανάλυση είναι και ένα “άδειασμα” στους “θύτες” στην τραγική στιγμή της “Νέμεσις”. Κάποτε τους πλαισίωναν με δημόσιες εμφανίσεις, επιδεικνύοντας πανηγυρικά αποδοχή και επιδοκιμασία. Τώρα πια που είναι τραγικά πρόσωπα, τώρα κάνουν ότι δεν τους γνώριζαν “καλά”, ότι τίποτε από αυτά που οι πολλοί ήξεραν και σιωπούσαν δεν είχε “υποπέσει” στην αντίληψη τους. “Ελλάς απόντων υπευθύνων”.

Τέλος πιστεύουμε ότι και αυτοί, οι “θύτες”, οι “κακοποιητές”, χρήζουν υπεράσπισης των βασικών τους δικαιωμάτων. Θα ήταν μια πολύ άσχημη τροπή, να εξελιχθεί η σπουδαία αυτή φάση της κάθαρσης και εξυγίανσης σε ένα φτηνό “κυνήγι μαγισσών”, σε ένα ρεβανσιστικό παιχνίδι, που για λόγους πολιτικών και μιντιακών σκοπιμοτήτων, θα πάρει σβάρνα και πολλούς αθώους.

*Ο Αλέξανδρος Παγουλάτος, είναι οικονομολόγος και μέλος του τομέα Πολιτισμού και Αθλητισμού των Οικολόγων Πράσινων