Υποκλοπές κατά Καραμανλή: Το Σχέδιο Πυθία, η Vodafone, οι Ρώσοι και η ασημένια δραχμή

Ήταν 2 Φεβρουαρίου του 2006, όταν αποκαλύφθηκε από επίσημα, κυβερνητικά χείλη το μεγάλο σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών εις βάρος του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κώστα Καραμανλή, στελεχών της κυβέρνησης και άλλων παραγόντων της δημόσιας ζωής. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε σε κοινή συνέντευξη Τύπου των υπουργών Επικρατείας Θόδωρου Ρουσόπουλου, Δικαιοσύνης Αναστάση Παπαληγούρα και Δημόσιας Τάξης Γιώργου Βουλγαράκη. Ήταν το δικό μας “καρτοκινητό-Gate”, μια ιστορία που μπορεί να γίνει χολιγουντιανή υπερπαραγωγή στα πρότυπα του House of Cards.

Οι υποκλοπές αποκαλύφθηκαν στις 4 Μαρτίου 2005, έπειτα από έναν έλεγχο ρουτίνας, που διεξήγαγε η εταιρία Vodafone στο λογισμικό της. Η κυβέρνηση ενημερώθηκε στις 10 Μαρτίου και αποκάλυψε το γεγονός στην κοινή γνώμη στις 2 Φεβρουαρίου 2006 στην κοινή συνέντευξη Τύπου που αναφέραμε παραπάνω.

Αποκαλύφθηκε πως μέσω ειδικού λογισμικού που είχε εγκατασταθεί στην εταιρία, παρακολουθούνταν την περίοδο 2004-05 περίπου 100 τηλέφωνα με τη χρήση 14-16 καρτοκινητών “τηλεφώνων-σκιών”, τα οποία κατέγραφαν τις συνομιλίες γύρω από την αμερικανική πρεσβεία.

Τα τηλέφωνα μέσω των οποίων γινόταν η παρακολούθηση χρησιμοποιούσαν τις κυψέλες (κεραίες) στις περιοχή Λυκαβηττού, κλινικής Λευκού Σταυρού, Πλατείας Μαβίλη και Πύργου Αθηνών. Τα μισά από αυτά ενεργοποιήθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2004, δηλαδή το διάστημα που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων.

Κοριοί καθόλου ψόφιοι

Τα κινητά τηλέφωνα που υποκλέπτονταν ανήκαν στους:

Καραμανλής Κωνσταντίνος, Μολυβιάτης Πέτρος, Σπηλιωτόπουλος Σπήλιος, Βουλγαράκης Γιώργος, Παπαληγούρας Αναστάσιος, Βαλληνάκης Γιάννης, Δήμας Σταύρος, Μπακογιάννη Θεοδώρα, Μαραβέλης Δημήτριος, Ιατροπούλου Αικατερίνη, Μεϊντάνη Μαρίνα, Μαρής Γεώργιος, Κόκα Αικατερίνη, Βαλληνδάς Γεώργιος, Φεργάδης Θεόδωρος, Ψυχογιός Γεώργιος, Αγγελάκης Δημήτριος, Χορευτάκη Γλυκερία, Γιαννόπουλος Νικόλαος, Μακρής Κων/νος, Μουρατίδης Αργύριος, Μπαρμπαρούση Δήμητρα, Βιτούνη Δέσποινα, Ρουμπινίδου Μιλάνα, Βουτσίνος Αλέξανδρος, Κακοταρίτης Ιωάννης, Σηφακάκης Ιωάννης, Κουλίδου Αναστασία, Τσιλιμάντος Γρηγόριος, Νικολίνας Ιωάννης, Νότας Αναστάσιος, Σόντις Θεόδωρος, Παυλίδης Πέτρος, Παπαντωνίου Ιωάννης, Πνευματικάκης Εμμανουήλ, Μοκτάρ Ραμζί, Ισκιάρ Αττίλα, Μαλούμ Μοχαμάτ Ουντίν, Αντουλάχ Τζαμάλ, Χουσεΐν Μοχάμετ Σαντίκ, Μοχαμάτ Μείμ, Χουσείν Μοχάμεν, Ιμπραχήμ Αχμάντ Τάρεκ, Καντίρ Αρης, Ταίρ Χερμίζ και Σαντί Αγιούμπι.

Μετά από δικαστική έρευνα δύο ετών που δεν απέδωσε αποτελέσματα, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο τον Αύγουστο του 2008. Ξανάνοιξε όμως δύο έτη μετά, το 2010 με την εμφάνιση νέων στοιχείων που υποδείκνυαν υπόθεση κατασκοπείας με ανάμειξη της αμερικανικής πρεσβείας.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone κλήθηκε να καταθέσει, στη Vodafone επεβλήθη πρόστιμο 73 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο όμως ακυρώθηκε ως παράνομο από την Ολομέλεια του ΣτΕ το καλοκαίρι του 2010.

Τα κενά της υπόθεσης

Σημειώνεται πως οι ΗΠΑ είχαν αρνηθεί κάθε εμπλοκή με την υπόθεση, ενώ η ίδια η Vodafone δια μέσου του τότε αντιπροέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της, Γ. Κορωνιά, ανέφερε τότε ότι η Πολιτεία είχε ενημερωθεί από την πρώτη στιγμή. “Αμέσως μόλις διαπιστώσαμε την ύπαρξη λογισμικού διενέργειας υποκλοπών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, προχωρήσαμε στην απομάκρυνσή του και όπως είχαμε υποχρέωση, ενημέρωσα αμέσως την Πολιτεία. Στη συνέχεια, θέσαμε εαυτόν στη διάθεση της Δικαιοσύνης, καθώς και όλα τα διαθέσιμα στοιχεία και την τεχνογνωσία για τη διερεύνηση της υπόθεσης”, έλεγε ο κ. Κορωνιάς τότε.

Η Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) κατέθετε αρχικά το πόρισμά της στη Βουλή σύμφωνα με το οποίο τα κέντρα παρακολούθησης ήταν τρία, ο αριθμός των τηλεφώνων που ήταν παγιδευμένα, απροσδιόριστος, ενώ ανέφερε πως η Vodafone είχε δώσει στην ΑΔΑΕ διαφορετική λίστα τηλεφώνων από αυτή που της είχε προσκομίσει η Ericsson (η δεύτερη εταιρία που είχε εμπλακεί στην υπόθεση).

Στο δεύτερο της πόρισμα η ΑΔΑΕ κατέληγε στο συμπέρασμα ότι χωρίς φυσικό αυτουργό μέσα από τη Vodafone δεν θα μπορούσαν να γίνονται οι παρεμβάσεις στο παράνομο λογισμικό και πως ο Κ. Τσαλικίδης γνώριζε ότι η Vodafone διέθετε το λογισμικό της νόμιμης συνακρόασης ενώ όπως ήδη σημειώσαμε, ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρίας Γιώργος Κορωνιάς είχε υποστηρίξει ότι δεν γνώριζε την ύπαρξή του.

Με τα στοιχεία του 2010 προέκυψε ότι ένα “ανύπαρκτο άτομο” ονόματι Πέτρος Μάρκου (ο κατά κόσμον William Bazil όπως αποκαλύφθηκε στην πορεία), αγόρασε με τιμολόγιο την 8η Ιουνίου του 2004, τέσσερις τηλεφωνικές συσκευές.

Στην τέταρτη από αυτές κάποιος έβαλε κάρτα SIM που αντιστοιχούσε στην “αμερικάνικη πρεσβεία” και επικοινωνούσε με άλλες γραμμές -κινητές ή σταθερές- της πρεσβείας, έως το Δεκέμβριο του 2004.

Αίσθηση όμως είχε προκαλέσει η παραδοχή της ΕΛ.ΑΣ. στην εφημερίδα “Τα Νέα” μέσω αξιωματικών της: “Ουσιαστικά δεν κάναμε καμία έρευνα για να εντοπίσουμε αυτούς που ενεργοποίησαν το παράνομο λογισμικό, τους τρόπους που γίνονταν οι υποκλοπές, πόσους ανθρώπους πραγματικά παρακολουθούσαν και πόσον καιρό διήρκεσε η υποκλοπή. Μάθαμε όσα η Vodafone ήθελε να μάθουμε”. Στους ειδικούς της ΕΛ.ΑΣ. δεν ανατέθηκε η επανενεργοποίηση του ξένου λογισμικού, κάτι που έπραξε η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Κενό υπήρξε και στην αστυνομική έρευνα που αφορούσε τον θάνατο του Κώστα Τσαλικίδη, καθώς ποτέ δεν δόθηκε η εντολή στους αστυνομικούς που ερεύνησαν τον φορητό του υπολογιστή να αναζητήσουν πιθανή αναφορά του σε υποκλοπές ή οτιδήποτε θα μπορούσε να αφορά την υπόθεση.

Αυτόχειρας ή δολοφονημένος;

Με την υπόθεση των υποκλοπών συνδέεται λοιπόν και η υπόθεση του θανάτου του υπαλλήλου της Vodafone Κώστα Τσαλικίδη. Ο Κώστας Τσαλικίδης ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του δικτύου της εταιρείας Vodafone και βρέθηκε νεκρός στις 9 Μαρτίου 2005, μία μόλις ημέρα πριν γνωστοποιηθεί στις αρχές η ύπαρξη του ύποπτου λογισμικού.

Ο θάνατός του, αποδόθηκε αρχικά σε αυτοκτονία, εκδοχή που υποστηρίχτηκε από το πρώτο δικαστικό πόρισμα. Η υπόθεση όμως άνοιξε ξανά το 2010 καθώς νέα στοιχεία αποκάλυψαν στενή διασύνδεση του θανάτου με την υπόθεση των υποκλοπών και ενίσχυσαν την εκδοχή της δολοφονικής ενέργειας.

Οι Steven Karch Θεόδωρος Βουγιουκλάκης, τεχνικοί σύμβουλοι της οικογένειας Τσαλικίδη στην υπόθεση, ανέφεραν πως το θύμα δηλητηριάστηκε και εν συνεχεία, αφού είχε επέλθει ο θάνατος, τοποθετήθηκε σε θέση απαγχονισμού. “Δεν διακρίνονται χαρακτηριστικά σημεία που να επιβεβαιώνουν με ασφαλή τρόπο την εκδοχή της αυτοκτονίας και να αποκλείουν εκείνη της ανθρωποκτονίας” ανέφεραν τότε οι δύο ιατροδικαστές.

Η προηγούμενη ιατροδικαστική εξέταση του 39χρονου σχεδιαστή δικτύου και υπεύθυνου τεχνολογίας στη Vodafone από τον ιατροδικαστή Γιώργο Ντιλέρνια κατέληγε ρητά στο ότι επρόκειτο για αυτοχειρία. Το συμπέρασμα αυτό αμφισβητήθηκε εντόνως από την οικογένειά του, η οποία κατέθεσε περισσότερες από δεκαεπτά αιτήσεις εκταφής προτού τελικά συμβεί κάτι τέτοιο.

Όπως έγραφε το 2012 το Βήμα, το πτώμα του 39χρονου βρέθηκε το πρωινό της 9ης Μαρτίου 2005 στον Κολωνό και το χρώμα του ήταν κανονικό ενώ τα συγγράμματα προβλέπουν ότι σε περιπτώσεις απαγχονισμού συνήθως είναι έντονα κυανωπό. Το νεκρό σώμα ήταν παντελώς ανέπαφο ενώ κάποιος θα περίμενε ότι θα εμφανίζονταν κακώσεις από την περίοδο των σπασμών μετά τον απαγχονισμό, οπότε σίγουρα θα προσέκρουε σε κάποια αμβλεία επιφάνεια. Η υπόθεση δεν έκλεισε ποτέ και ο θάνατος δεν εξιχνιάστηκε.

Το πόρισμα Φούκα και η Ασημένια Δραχμή των Wikileaks

Η ανάκριση για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών και το αποκαλούμενο “σχέδιο Πυθία” τελεσφόρησε τον Ιούνιο του 2015 με την έκθεση του επίκουρου Ανακριτή κατά της Διαφθοράς, Δημήτρη Φούκα.

Ο δικαστικός λειτουργός κατέγραφε στο πόρισμα του στοιχεία που συνέλεξε κυρίως για την επίμαχη περίοδο της πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή σχετικά με διεθνείς σχέσεις της χώρας, ενέργειες που αποδίδονται σε Έλληνες πράκτορες αλλά και σε πράκτορες ξένων μυστικών, επαφές πρώην αξιωματούχου το 2012 για “εθνικό νόμισμα”, αλλά και αναφορές σε τηλεγραφήματα του Wikileaks.

Η ανάκριση του δικαστικού λειτουργού αφορούσε τρεις δικογραφίες που συνενώθηκαν στην πορεία της έρευνας, οι οποίες αφορούσαν: το σχέδιο Πυθία 1, τις υποκλοπές, και υπόθεση παραβίασης μυστικών της Πολιτείας.

Για το λεγόμενο “σχέδιο Πυθία”, που φέρεται να αποσκοπούσε στην άσκηση πίεσης και στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να αλλάξει πολιτική σε θέματα που αφορούσαν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας με αποκορύφωμα -κατά την δικογραφία- ακόμη και τη φυσική εξόντωση του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, ο κ. Φούκας κατέγραφε:

“Σκοπός των δραστών φαίνεται ότι ήταν η διακοπή της πολιτικής και οικονομικής προσέγγισης της Ελλάδας με τη Ρωσία που τότε είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σε κρίσιμους τομείς, ειδικότερα της ενέργειας, των εξοπλισμών και των κρατικών προμηθειών”.

Να σημειωθεί ότι για την δικογραφία αυτή ασκήθηκε ποινική δίωξη, μετά από εισαγγελική έρευνα με αφορμή καταγγελίες για σχέδιο δολοφονίας του κ. Καραμανλή, κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των “προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας”, “διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος” και “αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα”.

Στο κεφάλαιο αυτό, το πόρισμα του κ. Φούκα προχωρούσε στην καταγραφή της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή και έκανε μνεία στις συμφωνίες για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και τον αγωγό South stream. Ο ανακριτής, επικαλούμενος στοιχεία της ανάκρισης, αλλά και δημοσιευμένα στο Wikileaks στοιχεία, ανέφερε πως η προσέγγιση της Ελλάδας με τη Ρωσία προκάλεσε ενέργειες εκ μέρους των ΗΠΑ ώστε να ανατραπούν οι εν λόγω συμφωνίες για τους ρωσικούς αγωγούς. Στο πόρισμα,γινόταν επίκληση στοιχείων από πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ αλλά και από μαρτυρία του πράκτορα με την κωδική ονομασία “ΘΣ 13”.

Στο σκέλος του “σχεδίου Πυθία” γίνεται επίσης αναφορά από τον ανακριτή στην άρση τηλεφωνικού απορρήτου που ζητήθηκε για πρώην αξιωματούχο, συνεργάτη πρώην Πρωθυπουργού, ο οποίος προέκυψε ότι κατά το έτος 2012 συνομιλούσε με σύμβουλο επί οικονομικών θεμάτων του προέδρου του Μεξικού και ιδιοκτήτη ορυχείων αργύρου, ο οποίος επισκέφθηκε την Ελλάδα. Σκοπός των εν λόγω επαφών, σύμφωνα με το διαβιβαστικό έγγραφο του ανακριτή ήταν “η προώθηση σχεδίου που προέβλεπε την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την εισαγωγή εθνικού νομίσματος”. Το σχέδιο, που για πρακτικούς λόγους αποκαλείται “ασημένια δραχμή”, “προέβλεπε την εισαγωγή νέου νομίσματος εκτιμώμενης αξίας διπλάσιας του ετήσιου ΑΕΠ, καλυμμένου σε ποσοστό 20% από αξία αργύρου που θα χορηγούσε ο προμηθευτής”. Στο πόρισμα επίσης αναφέρεται ότι “θα προέκυπτε για τη χώρα επιβάρυνση ύψους 70 δισ. ευρώ για την έκδοση του νέου νομίσματος στην οποία θα έπρεπε να προστεθούν οι αμοιβές συμβούλων και μεσιτών”.

Για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, στην οποία ήταν κατηγορούμενος για κατασκοπεία 65χρονος πρώην υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας, ο κ. Φούκας επιβεβαίωνε ότι, από τον Αύγουστο του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005, ένας Αμερικανός πράκτορας επιχείρησε με πρόθεση να λάβει σε γνώση του απόρρητες πληροφορίες που αφορούσαν στα συμφέροντα της Ελληνικής Δημοκρατίας μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών. Από τα στοιχεία του ανακριτή προέκυψε πως η σύζυγος του συγκεκριμένου προσώπου, ήταν εκείνη που είχε αγοράσει τα καρτοκινητά-σκιές από την Ακτή Μιαούλη με το ψευδώνυμο Πέτρος Μάρκου (ο άγνωστος Χ που λέγαμε παραπάνω ή William Bazil), τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τις παρακολουθήσεις. Μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών ο εν λόγω Αμερικανός πράκτορας εξαφανίστηκε από την Ελλάδα.

Τέλος κατά το ανακριτικό πόρισμα, που επικαλείται αναφορές στο Wikileaks, προκύπτει ότι υπήρχαν υπάλληλοι της ΕΥΠ “επιρρεπείς σε διαρροές οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως δυσαρεστημένοι”. Ο ανακριτής αναφέρει πως εντός του 2005, υπάλληλοι της ΕΥΠ που είχαν πρόσβαση σε απόρρητα στοιχεία, τα παρέδιδαν σε μη δικαιούμενα πρόσωπα.

Οι ΗΠΑ είναι μαζί μας (;)

Η παραπάνω δικογραφία εισήχθη στο αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο. Σύμφωνα με τον ανακριτή Φούκα “στις 26/03/2014 επικοινώνησε με το ανακριτικό γραφείο πρώην στέλεχος της ΕΥΠ με τον οποίο υπήρξε προηγούμενη συνεργασία ζητώντας συνάντηση με τον ανακριτή. Η συνάντηση έγινε αυθημερόν και αυτός αναφέρθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία του με στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ που είχε υπηρετήσει παλαιότερα στην Ελλάδα, ο οποίος του ζήτησε να έρθει σε επαφή με τον ανακριτή και να μεταφέρει την άποψη ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι πλέον φιλικές και ότι η έρευνα πρέπει να σταματήσει διότι εμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξη τους.”

Η υπόθεση ανοίγει ξανά

Εν έτει 2016, η υπόθεση των υποκλοπών είναι ακόμη ενεργή καθώς μετά την εισαγγελική εισήγηση της Μαρίας – Σοφίας Βαΐτσης προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Αθήνας αναμένεται να παραπεμφθούν σε δίκη πέντε κατηγορούμενοι για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, μεταξύ των οποίων είναι ο πρώην Αμερικανός πράκτορας William Bazil, για το αδίκημα της απόπειρας κατασκοπείας, που τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος, αλλά και ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Μιχ. Καρχιμάκης, κατηγορούμενος για ηθική αυτουργία στο αδίκημα της παραβίασης μυστικών της πολιτείας κατ’ εξακολούθηση, πράξη για την οποία κατηγορούνται δύο υπάλληλοι της ΕΥΠ.

Όπως αποκάλυψε σε ρεπορτάζ του το NEWS 247, σύμφωνα με το ανακριτικό πόρισμα του Δ. Φούκα για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών (2004-2005) και του σχεδίου “Πυθία” που αφορούσε προπαρασκευαστικές πράξεις έσχατης προδοσίας επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, από τον Αύγουστο του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005 ο William B, Αμερικανός πράκτορας, επιχείρησε με πρόθεση να λάβει σε γνώση του απόρρητες πληροφορίες που αφορούν στα συμφέροντα της ελληνικής δημοκρατίας μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών.

Η σύζυγος του συγκεκριμένου προσώπου – για την οποία προτείνεται η απαλλαγή της, εμφανίζεται πράγματι να ήταν εκείνη που είχε αγοράσει τα “καρτοκινητά-σκιές” από την Ακτή Μιαούλη με το ψευδώνυμο Πέτρος Μάρκου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση δεκάδων πολιτικών, μελών της τότε κυβέρνησης αλλά και δεκάδων άλλων προσώπων. Από την άρση απορρήτου μιας εκ των τεσσάρων τηλεφωνικών συνδέσεων προέκυψε -κατά τον ανακριτή- ότι η τηλεφωνική σύνδεση ενεργοποιήθηκε και σε άλλη συσκευή με στοιχεία συνδρομητή American Embassy. Μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών ο William B εξαφανίστηκε από την Ελλάδα.

Η εμπλοκή του Μιχ. Καρχιμάκη αφορά σκέλος της ογκοδέστατης δικογραφίας, κατά την έρευνα της οποία υπήρξε αναφορά από πρώην υπάλληλο της ΕΥΠ για απόρρητες αναφορές που απευθύνονταν στον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς και είχαν ληφθεί από τον ίδιο με μη νόμιμο τρόπο. Το έγγραφα εντοπίστηκαν μετά από σχετικές έρευνες, ενώ ο Μιχ. Καρχιμάκης αρνείται τις σε βάρος του κατηγορίες.