“Ιστόρηση 50 χρόνων από τα κέντρα λήψης αποφάσεων ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ”: Παρουσίαση του βιβλίου Κοτσακά – Τσιόκα

Μεγάλη συμμετοχή είχε η παρουσίαση του βιβλίου των Αντώνη Κοτσακά και Χάρη Τσιόκα, “Ιστόρηση 50 χρόνων από τα κέντρα λήψης αποφάσεων ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ”.

Στην εκδήλωση, εκτός φυσικά από τους συγγραφείς, μίλησαν το στέλεχος της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης Δημήτρης Κατσικάρης, ο εργατολόγος νομικός Διονύσης Τεμπονέρας, ο επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης, το μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ νομικός Παντελής Καμάς, το μέλος της ΚΕ  του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Χρήστος Λαμπρίδης, το στέλεχος της Νέας Αριστεράς Νίκος  Μπίστης κι ο  επικεφαλής της παράταξης στο δήμο Αθηναίων, Κώστας Ζαχαριάδης. Αξιοσημείωτη παρέμβαση έκανε και ο γγ του κόμματος «Κόσμος», Πέτρος Κόκκαλης.

«Η δεξιά έχει αποδείξει ότι είναι ανθεκτική και μεταλλάσσεται. Εμείς όμως, τι κάνουμε; Μετράμε πόσα λάθη έκανε το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί ν ανταποκριθούμε στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών; Δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες οι έριδες, θέλουν ανταλλαγή απόψεων χωρίς διαιρέσεις και προβοκάτσιες, ενώ σήμερα συμβαίνει δυστυχώς το αντίθετο», τόνισε ο κ.Κατσικάρης.

Ο Γιώργος Γαβρίλης απ’ την πλευρά του παρατήρησε ότι ο ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν απωλέσει σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο το πρώτο λόγω μετάλλαξης και ο δεύτερος, λόγω αναξιοπιστίας.

«Αναζητούμε λοιπόν, αν μπορεί να υπάρξουν γόνιμες συμφωνίες σε μια προσπάθεια ανασύνθεσης, στην οποία οι επισπεύδοντες θα πρέπει να συμμετέχουν με όρους αυτοκριτικής και πολιτικής σκέψης».

Ο Νίκος Μπίστης τόνισε ότι τα κόμματα του προοδευτικού τόξου παραμένουν δημοσκοπικά χαμηλά παρά τη φθορά της κυβέρνησης, γιατί αγνοούν τη δυναμική της ενότητας.

«Αν θέλουν να υπάρξουν τα προοδευτικά κόμματα οφείλουν να ανανεωθούν και να ενωθούν», είπε σημειώνοντας ότι το βιβλίο είναι  μια εποποιία με την οποία «ο Αντώνης κι  ο Χάρης  δείχνουν πόσο  ρεαλιστική είναι η συνεννόηση και η συναντίληψη που πρέπει να ανέβει και προς τα πάνω, στις ηγεσίες…».

Στο παράδειγμα της αυτοδιοίκησης αναφέρθηκε ο Κώστας Ζαχαριάδης, θυμίζοντας τη στήριξη του στο Χάρη Δούκα που γκρέμισε το δεξιό καθεστώς στο δήμο Αθηναίων, «αλλά φαίνεται πως οι ηγεσίες των κομμάτων δεν έχουν πάρει το μήνυμα αυτής της  επιτυχίας», όπως είπε.

«Χρειάζεται αντίδραση στη μονοκρατορία της δεξιάς σκέψης. Τα  κόμματα που θέλουν να λέγονται προοδευτικά πρέπει να οραματιστούν, να μιλήσουν και να δουλέψουν. Πρέπει να εξετάσουμε  ζητήματα, στα οποία μπορούμε να συμπορευτούμε, αν και σήμερα είναι δύσκολο να μιλήσουμε για ενιαίο φορέα κεντροαριστεράς», κατέληξε.

Ο Χρήστος Λαμπρίδης αναρωτήθηκε «πώς είναι δυνατόν σε δύσκολες εποχές να είχαμε συγκλίσεις και σήμερα οι σχέσεις των κομμάτων του προοδευτικού χώρου να βρίσκομαι στο ναδίρ; Ποιοι είναι οι φόβοι; Το άγχος της πολιτικής επιβίωσης των κομματικών στελεχών; Μπορούμε να αρνούμαστε τη συζήτηση μονο και μονο για την πολιτική επιβίωσης στελεχών; Πρέπει να προχωρήσουμε πορευμένοι μαζί γιατί αν αυτό δε γίνει η κοινωνία θα βρει άλλο δρόμο»…

«Η ιδέα της συνοδοιπορίας, της συμπαράταξης και του μετώπου ειναι αναγκαία», διαπίστωσε ο Πέτρος Κόκκαλης για να συμπληρώσει: «Κανείς δε μπορεί μόνος του, είναι ανάγκη η εύρεση κοινού τόπου».

Σε αυτό συμφώνησε και ο Διονύσης Τεμπονέρας, ξεκαθαρίζοντας ότι  «κανένα αριστερό κόμμα μόνο του δε μπορεί να ανατρέψει την υφιστάμενη κατάσταση κι αυτό δεν είναι παραδοχή ήττας αλλά πρόκληση» Σύμφωνα με τον ίδιο, η πρόταση περιγράφεται στο βιβλίο, για ένα όργανο διαβούλευσης, ένα φόρουμ διαλόγου με αντιφιλελεύθερο προσανατολισμό.

Για τον Αντώνη Κοτσακά, η αριστερά δε βλέπει τη «νέα Γιάλτα» που διαμορφώνεται σήμερα στον κόσμο και την τεχνολογία που ανατρέπει δεδομένα και στερεότυπα.

«Το νέο συλλογικό υποκείμενο που ηταν προλεταριάτο αλλάζει και γίνεται πρεκαριάτο, δηλαδή μορφωμένοι νέοι σε εργασιακή επισφάλεια. Λοιπόν στη χωρα μας έχει διαμορφωθεί μια ισχυρή κοινωνική αντιπολίτευση που δυσφορεί απέναντι στη δεξιά διακυβέρνηση. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κόμμα να την εκφράσει, γι αυτό κι έχουμε αποχή 60 τοις εκατό στις εκλογές», ανέφερε καλώντας τα προοδευτικά κόμματα να διερευνήσουν μια κοινά αποδεκτή πρόταση».

«Το 80% του κόσμου δεν έχει αποφασίσει το θα κάνει και θεωρώ ότι το βιβλίο γίνεται επίκαιρο επειδή προσεγγίζει τις εργασίες μιας άλλης περιόδου, αλλά με μηνύματα για την σημερινή», θα πει ο Χάρης Τσιόκας θέτοντας το εύλογο ερώτημα: «Πώς ο αντικυβερνητισμός να μετασηχματισθεί σε πρόταση ανασύνθεσης;» Και να απαντήσει: «Πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν εργασίες προγραμματικής συνάντησης, όχι κομματικές εκδηλώσεις και κοπές βασιλόπιτας. Πρέπει να ενισχύσουμε τα φίλτρα αυτά απέναντι στις περιχαρακώσεις των κομμάτων. Οι 700 χιλιάδες της κοινωνικής εργασίας, οι 800 χιλιάδες μικρομεσαιοι και οι 600 νέοι που φεύγουν  στο εξωτερικό πρέπει να εκφραστούν».