Καραθανασόπουλος: “Ο λαός με την πάλη του να αμφισβητήσει την κυρίαρχη πολιτική”

«Ο λαός με την πάλη του να αμφισβητήσει την κυρίαρχη πολιτική που υποστηρίζουν όλα τα άλλα κόμματα. Η ελπίδα βρίσκεται στους εργατικούς αγώνες», τόνισε ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, σχολιάζοντας σήμερα στον τ/σ «ΑΝΤ1» την αντιλαϊκή σκυταλοδρομία των κυβερνήσεων.

Αναφερόμενος στην «εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί», εξήγησε πως αυτή η εικόνα «είναι αποτέλεσμα των αντεργατικών μέτρων που έχουν λάβει όλες οι κυβερνήσεις, πριν τα μνημόνια, ιδιαίτερα την εποχή των μνημονίων και τα οποία ισχύουν και σήμερα».

Με αφορμή την ψήφιση του νόμου για τον κατώτατο μισθό, επισήμανε πως «τα άλλα κόμματα που καταθέτουν πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας “για ψύλλου πήδημα” χθες δεν έκαναν τίποτα απολύτως γιατί έχουν στρατηγική σύμπλευση με την Οδηγία της ΕΕ που επιβάλλει οι μισθοί να καθορίζονται με βάση την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την παραγωγικότητα της εργασίας, δηλαδή την “προκρούστεια κλίνη” θωράκισης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων».

«Η ευαισθησία τους είναι τόσο μεγάλη που δεν είπαν κουβέντα για την πρόταση νόμου των συνδικάτων που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή για τις συλλογικές συμβάσεις», πρόσθεσε.

Ένα άλλο παράδειγμα αυτών των στρατηγικών συγκλίσεων που ανέπτυξε είναι αυτό της φορολογίας των τραπεζών, καθώς «η “αντιπαράθεση” των άλλων κομμάτων θέλει να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για τα 45 δισεκατομμύρια που χάθηκαν στις ανακεφαλαιοποιήσεις που έγιναν για να σωθούν οι τράπεζες και τα οποία μεταφέρθηκαν στο δημόσιο χρέος».

«Τα ίδια κόμματα», πρόσθεσε, «υλοποίησαν τον νόμο για τον αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών, με αποτέλεσμα να μην πληρώνουν καθόλου φορολογία».

«Πρέπει ο λαός με την πάλη του να αμφισβητήσει αυτή την κυρίαρχη πολιτική που την υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα, η οποία οδήγησε τον λαό σε τεράστια προβλήματα και αδιέξοδα», είπε.

Σχολιάζοντας, τέλος, την πολιτική «ρευστότητα» που υπάρχει στη Γερμανία και στη Γαλλία, τις ατμομηχανές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, υπογράμμισε πως «είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής σύμπλευσης που έχουν τα συντηρητικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, αλλά και των αδιεξόδων του συστήματος. Γι’ αυτόν το λόγο πήραν απόφαση να δώσουν 500 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια για να στηριχθούν οι εξοπλισμοί και η πολεμική οικονομία, για νέες πολεμικές συγκρούσεις. Αυτή είναι η πολιτική της ΕΕ που οδηγεί σε πολέμους, κρίσεις και εξαθλίωση των λαών».